Πολιτική επί πτωμάτων πολιτικός αμοραλισμός…. ή έχουμε πένθος ή δεν έχουμε. Στο πένθος δεν μιλιέσαι χάνεις το μυαλό σου από το πόνο δεν έχεις λέξεις σταματάει ο νους χάνεις το χρώμα σου γίνεσαι ωχρός χάνεις ως και το πολιτικό χρωματισμό σου… Αυτοί όλοι έκαναν σήμερα προεκλογική επί πτωμάτων. Oι ματωμένες ράγες έγιναν πασαρέλα πολιτικών για τις επερχόμενες εκλογές Έχει χαθεί το μέτρο και η τσίπα.. Κοντά στους 100 νεκρούς μαζί με τους αγνοούμενους.
Ούτε στο σινεμά δεν συμβαίνουν αυτά. Υπάρχει ένα έργο κινηματογραφικό ”το τρένο της μεγάλης φυγής” που θυμίζει αυτό που έγινε. Όπου ένα τρένο ανεξέλεγκτο κινείται στις ράγιες και επιχειρεί ο πρωταγωνιστής αγωνιωδώς να το σταματήσει για να μην συγκρουστεί… και τα καταφέρνει. Το τρένο της μεγάλης φυγής στα Τέμπη δεν τα κατάφερε δεν υπήρξε ήρωας... ήταν όλοι μοιραίοι…
2 χρόνια επί κόβιντ τα κομματικά φέουδα σκλάβωσαν το μυαλό του λαού ότι μόνο το κράτος σώζει, το κράτος είναι το παν, το κράτος το κράτος το κράτος ….που ήταν αυτό το κράτος χθες τη νύχτα τη νύχτα του μεγάλου μακελειού όπου η Ελλάδα για μια ακόμη φορά κόπηκε στα 2 βάναυσα που ήταν το κράτος όταν καίγονταν ζωντανοί και μύριζε καμένη σάρκα όταν παραδόθηκαν σ΄ολοκαύτωμα 100 συνάνθρωποί μας;;
Το κράτος που του παρέδωσες παιδιά και σου επιστρέφει DNA…
Η τραγωδία των Τεμπών δεν είναι μια συγκυρία είναι η κορύφωση της εγκατάλειψης του πολίτη της αναλγησίας είναι μέρος ενός πολιτικοοικονομικού συστήματος, ένα έγκλημα ταξικό αφού τα φτωχότερα κοινωνικά στρώματα μετακινούνται με το πιο φθηνό μέσο μαζικής που είναι το τρένο….αυτά τα λίγα γιατί η μέρα έχει πολύ συναισθηματική φόρτιση και το πένθος είναι πένθος γιατί ο θάνατος και μάλιστα ο φρικτός και ομαδικός τόσων ανθρώπων οφείλει ένα σεβασμό. Πένθος σημαίνει θλίψη και περισυλλογή ..
Αυτό το ανοχύρωτο κράτος που δημιουργεί ομαδικούς τάφους πολιτών μαζικές εκτελέσεις σε καρμανιόλες είναι το ίδιο που έθετε την υγεία πρώτα από όλα και το αγαθό της ζωής πάνω από όλα καταπατώντας και παραβιάζοντας κάθε έννομη τάξη και συνταγματικό ή ανθρώπινο αναφαίρετο δικαίωμα... επί κοβιντοκρατίας..
Μάσκες ναι μάσκες γιατί η οσμή της καμένης σάρκας είναι έντονη… Η υποκρισία έχει κοντά ποδάρια…
Τα βαγόνια του τρόμου… 40 και πλέον νεκροί και 50 αγνοούμενοι... 100 νεκροί δεν τολμούν να πουν το νούμερο…
Και το χειρότερο παραδέχονται ανερυθρίαστα ότι ο μηχανισμός δεν διέθετε τα στοιχειώδη στάνταρς ασφαλείας δηλ. ότι μας έχουν για σκότωμα κι απλά αυτό έγινε χθες…
Θέλουν αξιολογήσεις στο δημόσιο στην εκπαίδευση κλπ ποια αξιοκρατία μόνοι τους παραδέχονται ότι έκαναν τον κλητήρα δήμαρχο και τον αχθοφόρο σταθμάρχη εν μια νυκτί... ήταν το κατάλληλο άτομο στην κατάλληλη θέση;; Ποια η αξιοπιστία ενός κράτους που ελλείψεις και παραλείψεις του σκοτώνουν δια μιας 100 δυστυχείς;
Tέμπη γιουσουρούμ πτωμάτων... τριτοκοσμική εικόνα.
με 200 χλμ κι όποιον πάρει ο χάρος χωρίς κ φωτεινή σηματοδότηση… καμιά ασφαλιστική δικλείδα
Ιδιωτικοποίηση όλων των στρατηγικών τομέων.. από ηλεκτρισμό ως νερό αεροδρόμια λιμάνια τρένα λεωφορεία…
Η παραμύθα ότι ο ελεύθερος ανταγωνισμός προσφέρει καλύτερες υπηρεσίες… Ιδιωτικοποίηση σημαίνει κερδοσκοπία και αισχροκέρδεια, κρατική διαφθορά. Σημαίνει χαμηλότερο κόστος μεγαλύτερα κέρδη για τις εταιρίες… Αυτό το χαμηλότερο κόστος, σκάρτες παρεχόμενες υπηρεσίες πληρώνεται πολλές φορές ακριβά.
Εισιτήριο χωρίς επιστροφή… για το θάνατο
”Un Aller Simple”…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου