Του Σωτήρη Μ. Τζούμα
Είναι πολύ ενδιαφέρον να έχουμε διαφορετικές απόψεις και γνώμες για κάποιο θέμα. Ο πλουραλισμός σημαίνει υγεία και πολλές φορές εξάγονται γόνιμα συμπεράσματα.
Ωστόσο, όταν πρόκειται για ιστορικά θέματα, η γνώμη μπορεί να αποβεί ολέθρια και επικίνδυνη.
Το περιοδικό “HOTDOC HISTORY” της εφημερίδας “DOCUMENTO” της Κυριακής 9/1/2022, ήταν αφιερωμένο στον Ήρωα του Μακεδονικού αγώνος Ανθυπολοχαγό (ΠΒ) Παύλο Μελά, με τίτλο: “Παύλος Μελάς: Ο Ήρωας δύο αποτυχημένων πολέμων”, εννοώντας τον Ελληνοτουρκικό Πόλεμο του 1897 και τον Μακεδονικό Αγώνα του 1904, ο οποίος δεν ήταν ένας απλός και συνηθισμένος “πόλεμος” αλλά μία εποποιΐα η οποία άφησε πίσω της ήρωες.
Μετά από ένα τέτοιο ιστορικό εκτόπισμα στον τίτλο, το εσωτερικό κείμενο ήταν ανάξιο να το διαβάσει κανείς. Σαν φούσκα που στην αρχή είναι εντυπωσιακή και όταν σκάσει, δεν υπάρχει τίποτα.
Είναι όμως κρίμα να αδικείται προσωπικότητα του βεληνεκούς του Μελά. Και προσωπικά, απεχθάνομαι τους ανιστόρητους, τους εμπαθείς και τους γλοιώδεις. Αν δεν υπήρχε ο Καραβαγγέλης και ο Μελάς, σήμερα η Μακεδονία, που δυστυχώς κάποιοι την έριξαν στα ζάρια, θα είχε υπαχθεί στην Βουλγαρική Εξαρχεία. Το αίμα του Μελά πότισε το δέντρο της ελευθερίας της Μακεδονίας. Έγραψε κάποτε ο αείμνηστος Χριστόδουλος στο βιβλίο επισκεπτών, στο σπίτι όπου έχασε την ζωή του ο θρυλικός Μίκης Ζέζας (Παύλος Μελάς «Ένα σπίτι, μνημείο του Έθνους. Εδώ η αθάνατη λεβεντιά του Παύλου Μελά τραγούδησε το άσμα της λευτεριάς. Εδώ οι Πανέλληνες αναπνέουμε την ελπίδα των ιδανικών της φυλής. Εδώ τρέφεται η αθάνατη Ρωμιοσύνη»! Ακούει κανείς; «Εδώ τρέφεται η αθάνατη Ρωμιοσύνη»!
Ακριβώς! Το αίμα του Μελά θέριεψε τον πόθο για λευτεριά, ξεσήκωσε τους τρομοκρατημένους από τους κομιτατζήδες Έλληνες Μακεδόνες, τους ένωσε με το Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Ο Παύλος Μελάς ήταν ένα γενναίο παλλικάρι, ο οποίος έπεσε στο πεδίο της μάχης, πιστός στο όραμά του, θυσιάζοντας, νιάτα, οικογένεια, καριέρα, τα πάντα. Είναι ασέβεια να γράφουμε ό,τι νομίζουμε, χωρίς να εντρυφούμε στην ιστορία μας και χωρίς να λαμβάνουμε υπόψη όλες τις παραμέτρους που συνθέτουν την πορεία και την προσφορά τέτοιων ιστορικών προσωπικοτήτων όπως ο Παύλος Μελάς, ο οποίος παρά το σύντομο της επίγειας πορείας του άφησε πίσω του έναν ολόκληρο μύθο να τον ακολουθεί μέχρι σήμερα.
Και οι μύθοι αυτοί δεν γκρεμίζονται επειδή μερικοί ανιστόρητοι και κομπλεξικοί θέλουν να αποδομήσουν την προσφορά ενός Παύλου Μελά με ύποπτα και εθνομηδενιστικά αφιερώματα! Το μόνο που καταφέρουν είναι να αυτογελοιοποιούνται!
Εν πάσει περιπτώσει, να μου επιτραπεί να πω επειδή θεωρώ ότι οι ιστορικές γνώσεις μου είναι επαρκείς και φωτίζουν τη σκέψη μου και τη ζωή μου , ότι και ο Λεωνίδας στις Θερμοπύλες πολέμησε με τους 300 Σπαρτιάτες και τους 700 Θεσπιείς και τυπικώς έχασε την Μάχη.
Αλλά η ιστορία σήμερα και ολόκληρη η ανθρωπότητα μιλά γι’ αυτόν, για τη θυσία του, για το νόημά της.Και υποκλινόμαστε στο ηρωικό παράδειγμά του. Το ίδιο και για τον Παπαφλέσσα στο Μανιάκι.
Επομένως, δεν βλάπτει λίγο περισσότερος σεβασμός από τους «μαχητές και τους ιστορικούς αναλυτές του γλυκού νερού», οι οποίοι γνώρισαν μόνο τον πόλεμο διά της γραφίδος και του… πληκτρολογίου, προς τις ηρωϊκές μορφές της γένους μας, που άλλαξαν το ρουν της πορείας του έθνους μας και τα ονόματά τους λάμπουν στο στερέωμα της Ιστορίας.
πηγή: aktines.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου