ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, από το βιβλίο: ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ του Πρωτοπρεσβυτέρου Στεφάνου Κ. Αναγνωστόπουλου

ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Ένα Σάββατο πρωί, ενώ ο πάτερ Αντώνιος τελούσε τη Θεία Λειτουργία, έφτασε στον καθαγιασμό των Τιμίων Δώρων. Όπως ήταν γονατιστός και έλεγε την ευχή, τα χέρια του τα είχε ακουμπισμένα επάνω στην Αγία Τράπεζα. Την ώρα, λοιπόν , που ήταν έτοιμος να σηκωθεί για να ευλογήσει τα Τίμια Δώρα, πέφτει από ψηλά μια σταγόνα Αίμα επάνω στο χέρι του και μάλιστα τον πιτσίλισε κιόλας!

Το είδε και τρόμαξε! Σηκώθηκε έντρομος, το κοίταζε, τον κατέλαβε ένα φοβερό ιερό δέος, ένας τρόμος, ένας φόβος, μια έκπληξις, μια έκστασις, πολλά ανάμεικτα συναισθήματα, ακατάληπτα βέβαια για να μπορεί να τα περιγράψει ο πατήρ Αντώνιος. Σηκώθηκε επάνω, δεν ήξερε τι να κάνει!  Έγλυψε το Αίμα του Χριστού ..., τα είχε χάσει. Η Χάρις όμως του Αγίου Θεού ύστερα από αυτό το θαύμα, τον οδήγησε να δεί το Άγιο Ποτήριο και διεπίστωσε οτι ήταν άδειο! ‘Ειχε ξεχάσει να βάλει μέσα κρασί. Κοίταζε το σώμα, βλέπει πράγματι ότι κι αυτό ήταν ατρύπητο. Δεν είχε, δηλαδή ολοκληρώσει την Πρόθεσι.

Ο ψάλτης έξω συνέχιζε «Σε υμνούμεν , Σε ευλογούμεν ...» Του έκανε νόημα να συνεχίσει ( δεν είχε κόσμο, ήταν Σάββατο), πήρε την Αγία Λόγχη, τρύπησε τον Άγιο Άρτο και είπε : « Είς των στρατιωτών λόγχη την πλευράν Αυτού ένυξε και ευθέως εξήλθεν αίμα και ύδωρ». Γέμισε το Άγιο Ποτήριο, έβαλε το κρασί, έβαλε το νερό, κανονικά, το ευλόγησε, το σταύρωσε και αφού τα τελείωσε όλα αυτά, γονάτισε, ξαναδιάβασε την Ευχή του Καθαγιασμού, σηκώθηκε όρθιος, ευλόγησε τα Τίμια Δώρα και ο Πανάγιος Θεός μετέβαλλε τον άρτο και τον οίνο – όπως γίνεται σε κάθε Θεία Λειτουργία- σε Σώμα και Αίμα Χριστού. Μετά τον Καθαγιασμό και το τέλος της Θείας Λειτουργίας, κατέλυσε το Άγιο Ποτήριο και το καθάρισε τελείως.

Πήγε, λοιπόν, αμέσως μετά την Θεία Λειτουργία του Σαββάτου και τα διηγήθηκε στον τότε Μητροπολίτη Χρυσόστομο. Του πήρε ο Μητροπολίτης το χέρι και το μύρισε. Ευωδίαζε ολόκληρο με μια άρρητη ευωδία! Το πήρε και άρχισε να το φιλάει, να το φιλάει, πολλές φορές.

--Δεσπότη μου! λέει ο πατήρ Αντώνιος.

-- Δεν φιλώ το χέρι σου , είπε, που και αυτό πρέπε να το φιλάει κανείς , αφού είσαι Λειτουργός του Υψίστου. Δεν έχει σημασία αν είσαι εσύ ιερεύς και εγώ επίσκοπος. Αλλά εγώ έπιασα πάνω στο χέρι σου το Αίμα του Θεού, το Αίμα του Θεού!!!

Θυμάμαι ότι μετά την κοίμηση του πατρός Αντωνίου το διηγήθηκε σε μένα. Και όπως ήταν πολύ εκφραστικός ο επίσκοπος, σηκώθηκε όρθιος και έλεγε :

--Πάτερ Στέφανε, το ΑΙΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!!!, και άρχισε να κλαίει!

Αυτά είναι η Θεία Λειτουργία!