«Πώς αποκτάται η προσευχή» του Αγίου Σιλουανού
Για να κρατήσεις τη νοερά προσευχή, πρέπει να αγαπάς τους ανθρώπους που σε προσβάλλουν και να...
προσεύχεσαι γι’ αυτούς, ωσότου η ψυχή σου ειρηνεύσει μ’ αυτούς˙ και τότε θα σου δώσει ο Κύριος την αδιάλειπτη προσευχή, γιατί η χάρη της προσευχής δίδεται σε όποιον προσεύχεται για του άλλους.
πηγή: https://adontes.blogspot.com/
Το ρολόϊ… και η προφητεία του παπά για την Ελλάδα και τους Έλληνες!
Το ακόλουθο κείμενο δημοσιεύτηκε την 21 Σεπτεμβρίου του 1957 στην εφημερίδα της Άρτας «Ελεύθερος Λόγος» από τον Αρτινό Ιατρό Κωνσταντίνο Κοντογιάννη (1912-1979), χειρούργο και γενικό διευθυντή του Νοσοκομείου του Μονάχου την περίοδο 1954-1961.
«Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Άρτα, δίπλα σ’ ανθρώπους φτωχούς αλλά έντιμους, που στερήθηκαν πολλά για να μου δώσουν μια καλύτερη ζωή.Μεγαλώνοντας με ψωμί κι αλάτι, κόπιασαν για να έχει το μοναχοπαίδι τους μόρφωση και αξία στην κοινωνία. Ο πατέρας μου δούλευε για το μεροκάματο απ’ τα χαράματα ως το σούρουπο στον κάμπο της Άρτας, και τον θυμάμαι να γυρίζει στα σκοτάδια, τσακισμένος από την κούραση αλλά πάντα με το χαμόγελο, σαν να ήξερε ότι ο μόχθος ο δικός του ήταν η δικιά μου η λευτεριά.
«Σταυρός ὑψοῦται σήμερον καί κόσμος ἁγιάζεται∙ ὁ γάρ Πατρί συνεδρεύων καί Πνεύματι τῶ Ἁγίῳ, ἐν τούτῳ χεῖρας ἁπλώσας τόν κόσμον ὅλον εἵλκυσας πρός σήν, Χριστέ, ἐπίγνωσιν∙ τούς οὖν εἰς σέ πεποιθότας θείας ἀξίωσον δόξης» (Εξαποστειλάριο εορτής Υψώσεως).
(Ο Σταυρός υψώνεται σήμερα και ο κόσμος αγιάζεται. Διότι, Χριστέ, που κάθεσαι μαζί με τον Πατέρα και το Άγιον Πνεύμα, αφού άπλωσες τα χέρια πάνω σ’ Αυτόν τον Σταυρό, έλκυσες όλο τον κόσμο για την επίγνωσή Σου. Λοιπόν αυτούς που πιστεύουν σε Σένα αξίωσέ τους από τη θεϊκή Σου δόξα).
Ας προσπαθήσουμε να καταλάβουμε ποιο είναι το βαθύτερο νόημα του λόγου του Γέροντα.
Για ποιο λόγο λέει: «Πάνω απ’ όλα έχουμε ανάγκη από την ταπεινοφροσύνη» και δεν λέει: «Πάνω απ’ όλα έχουμε ανάγκη από την εγκράτεια»; Γιατί ο Απόστολος λέει: «Εκείνος που αγωνίζεται είναι εγκρατής σε όλα» (Α’ Κορ. 9:25).
.jpg)
Μέσα στην παράνοια των ζοφερών καιρών που ζούμε, πέρα από την λεκτική ύβρη των ιερών και των οσίων της Ορθοδοξίας, πλέον φαίνεται πως έχουμε και μια νέα αντι –εκκλησιαστική τάση: την ιεροσυλία χωρίς προφανή δικαιολογία, τον βανδαλισμό χωρίς αιτιολόγηση, την καταστροφή εικόνων «γιατί έτσι»!
Όσιος Εφραίμ Κατουνακιώτης: «Εδώ στο Άγιον Όρος ήρθα στις 14 Σεπτεμβρίου. Ημέρα της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού. Ημέρα που ξαναγεννήθηκα. Κάθε μέρα να εορτάζουμε την ύψωση του σταυρού μας. Όταν σηκώνουμε τον σταυρό, πεθαίνουμε και ξαναγεννιόμαστε. Η άρση του σταυρού θάνατος και ανάσταση είναι» (Από το βιβλίο του π. Σπυρίδωνα Βασιλάκου, «Ἔλα φῶς...», εκδ. Θεσβίτης, σελ. 75).
Με ένα σταυρό στη πλάτη.
