Ναι..., αυτό είναι Πεντηκοστή. Όχι με ήχο ανέμου. Με αναστεναγμό καρδιάς..!

Στις 8 Ιουνίου 2022, εκτελέστηκε στην Αριζόνα των Ηνωμένων Πολιτειών ένας άνθρωπος που, για τους περισσότερους, έμοιαζε χαμένος.

Ένας θανατοποινίτης, που λίγο πριν παραδώσει το πνεύμα, φόρεσε το ράσο του μοναχού. Έλαβε το όνομα Εφραίμ. Όχι για να κρυφτεί αλλά για να σταθεί ενώπιον Του Θεού όπως είναι: Γυμνός, ταπεινός, παραδομένος.

Φόρεσε το ράσο με τρόπο που δεν έχουμε ακόμη αξιωθεί εμείς, που παλεύουμε με τον εγωισμό μας, με τα πάθη μας, που ζούμε αλλά δεν ξέρουμε να μετανοούμε. Το φόρεσε με δάκρυ. Με αλήθεια. Με πλήρη παράδοση.

Σκεφτόμουν σήμερα, ανήμερα της Πεντηκοστής, πως Το Άγιο Πνεύμα δεν περιορίζεται σε μέρες και ώρες. Κατεβαίνει εκεί όπου βρίσκει ρωγμή. Εκεί όπου ζει ένας άνθρωπος που σταύρωσε τον εγωισμό του και το μόνο που του έμεινε να πει είναι: «Σώσε με! Έστω και τώρα, σώσε με!». Εκεί πάει Το Άγιο Πνεύμα. Και φέρνει Πεντηκοστή.

Ο Frank Atwood, όπως ήταν το όνομά του πριν, είχε καταδικαστεί για ένα βαρύ έγκλημα. Μέχρι τέλους δήλωνε πως ήταν αθώος. Αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι λίγο πριν πεθάνει, πίστεψε. Όχι για να αποφύγει τον θάνατο αλλά για να βρει ζωή. Και τη βρήκε!

Η δική του Πεντηκοστή δεν είχε φλόγες, δεν είχε ήχους. Είχε αλλοίωση. Είχε ένα βλέμμα ειρηνικό. Ένα χαμόγελο ήσυχο. Κι έναν λόγο ευχαριστίας: «Ευχαριστώ Τον Χριστό που, μέσα από αυτή τη δίκη, με έσωσε». Δεν είπε «με δικαίωσε». Είπε «με έσωσε»..

Σκεφτόμουν και κάτι ακόμα: Πώς εμείς οι ελεύθεροι, πολλές φορές είμαστε πιο φυλακισμένοι από εκείνους που ζουν πίσω από σίδερα. Εμείς που κοινωνούμε, που μιλάμε για Θεία Χάρη και Άγιο Πνεύμα, δεν αλλάζουμε. Εκείνος, που γνώριζε την ώρα του θανάτου του, βρήκε τη δύναμη να μετανοήσει ολοκληρωτικά μέσα σε λίγες μόνο ώρες.

Ποιος είναι τελικά ο ζωντανός και ποιος ο νεκρός; Ποιος ο φυλακισμένος και ποιος ο ελεύθερος;

Ανάμεσα σ' όλα τα λόγια που θα μπορούσαμε να πούμε σήμερα, αύριο, το παράδειγμα του πατρός Εφραίμ, μας ψιθυρίζει: Το Άγιο Πνεύμα δεν έρχεται επειδή έχει οριστεί μία προκαθορισμένη ώρα. Έρχεται όταν Του παραχωρούμε την καρδιά μας. Δεν κατοικεί μόνο στους ναούς αλλά και στα κελιά. Δεν μένει μόνο στις Κυριακές αλλά και στις στιγμές που η καρδιά ξεγυμνώνεται.

Κι αν σήμερα ήρθε το Άγιο Πνεύμα, δεν ήρθε επειδή το έγραφε το ημερολόγιο. Ήρθε επειδή κάποιος Του το ζήτησε. Κάποιος έκλαψε. Κάποιος ντράπηκε. Κάποιος είπε: «Άργησα, όμως ήρθα».

Ναι..., αυτό είναι Πεντηκοστή. Όχι με ήχο ανέμου. Με αναστεναγμό καρδιάς..!

π. Αυγουστίνος Βλάχος

πηγή: https://panagia-ierosolymitissa.blogspot.com/