Αν δεν πρόκειται για φαρσοκωμωδία, δεν υπάρχουν όντως λόγια για να χαρακτηριστεί αυτό που αποφάσισε η ελληνική Κυβέρνηση, σχετικά με τον εορτασμό των 204 ετών από την Παλιγγενεσία.

Έξω οι Ρώσοι από τους εορτασμούς της 25ης Μαρτίου

Της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη

Διερωτώμαι, με απέραντη ντροπή και απελπισία, όπως υποθέτω και ο κάθε Έλληνας, εντός και εκτός της ελληνικής επικράτειας, σε τι μονοπάτια αχαριστίας, σκοταδισμού, άγνοιας και ανυπαρξίας οδεύει η πατρίδα μας. Διότι, αν δεν πρόκειται για φαρσοκωμωδία, δεν υπάρχουν όντως λόγια για να χαρακτηριστεί αυτό που αποφάσισε η ελληνική Κυβέρνηση, σχετικά με τον εορτασμό των 204 ετών από την Παλιγγενεσία.

Να διαγράψει δηλαδή, και μάλιστα με τον πιο βίαιο, με τον πιο άκομψο αλλά και με τον πλέον αφελή τρόπο, τη Συνθήκη της Αδριανούπολης, με την οποία επικυρώθηκε η ανεξαρτησία του Έθνους μας. Και να διαγράψει αυτή την διπλωματική απόδειξη της απελευθέρωσής μας, επειδή (άκουσον-άκουσον) ήταν Ρώσοι αυτοί που την υπέγραψαν! Και εμείς, επειδή θέλουμε να είμαστε «με τη σωστή πλευρά της ιστορίας», εξαφανίζουμε την παρουσία Ρώσων, από τους αγώνες της ανεξαρτησίας μας! Διαγράφουμε την ύπαρξή τους!

Με βάση αυτές τις σκέψεις (προφανώς, όχι αυτόβουλες) αποφασίστηκε από την ελληνική Κυβέρνηση «η απαγόρευση συμμετοχής ρωσικής αντιπροσωπείας στις εκδηλώσεις εορτασμού της 25ης Μαρτίου», απανταχού της Γης!!!!!

Θα έπρεπε, ίσως, να είχαμε προβλέψει μια, ακόμη χειρότερη περίπτωση εορτασμού της επετείου του 1821, από αυτήν που υπέστη η πατρίδα μας το 2021, για τα 200 χρόνια από την Επανάσταση. Όπως είναι γνωστό (Τιμή στο 1821, και υπό έκδοση το σχετικό βιβλίο), η επέτειος πριν από 3 χρόνια σκοταδιάστηκε, εξαιτίας της πρόσκλησης στην κυβερνητική, προς τούτο, ορισθείσα επιτροπή, Ελλάδα 1821, επιστημόνων που αρνιόταν την Επανάσταση, που εβριζαν τους ήρωες του 21, που ήθελαν τους Έλληνες χωρίς ρίζες με την αρχαιότητα και άλλα τινά.

Και, καθώς, για το φιάσκο του εορτασμού του 2021 δεν κρίθηκε αναγκαία η οποιασδήποτε μορφής δικαιολογία, θα έπρεπε να γίνει από τότε αντιληπτό ότι επρόκειτο για την αίσοδο της χώρας σε μια νέα εποχή, στην οποία θα απεμπολείται σταδιακά η ιστορία μας, και θα μετατρέπεται σε κουρελόχαρτο. Όπως, περίπου, η μετατροπή της σημαίας μας σε πολύχρωμη.

Περιττό να υπενθυμίσω ότι Έθνος που βγάζει τα μάτια του, διαγράφοντας το παρελθόν του, δεν έχει ούτε μέλλον. Και στην πορεία του, μέχρι την εξαφάνιση, δεν χαίρει υπόληψης ούτε από φίλους, ούτε από εχθρούς.

πηγή: https://aktines.blogspot.com/