Κουράστηκα να είμαι το καλό παιδί.
Να είμαι με το χαμόγελο συνέχεια. Να τρέχω για όλους και για όλα. Να μην γκρινιάζω, να μην κάνω παράπονα, να μην έχω απαιτήσεις.
Κουράστηκα να με θεωρούνε δεδομένο. Κουράστηκα μόνο να δίνω και να μην παίρνω πίσω τίποτα. Κουράστηκα…
Τέρμα. Ως εδώ.
Θα δούνε ένα άλλο πρόσωπο όλοι τους από δω και πέρα…’’
Και κάπως έτσι, από τη μια σκλαβιά περνάς σε μία άλλη.
Από τη σκλαβιά του ‘’καλού παιδιού’’ στη σκλαβιά του μίσους και της σκληροκαρδίας. Από τον ένα ‘’κρυφό’’ εγωισμό, στον ‘’φανερό’’, τον άλλον.
Κοίτα να κάνεις μόνο όσα αντέχεις για να μην χρειαστεί ξανά, να φτάσεις στο αμήν.
Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος
Ψυχολόγος M.Sc.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου