«Όταν διαβάζεις το βιβλίο ενός Αγίου να ξέρεις ότι είναι παρών ο Άγιος και σε χαριτώνει»

…Ἄλλοτε ο Άγιος Πορφύριος ἔλεγε: «Μωρέ, πρέπει νά προσηλωθοῦμε στόν Χριστό. Καί τί σημαίνει προσηλώνομαι;

Πρός+ἧλος. Καρφώνομαι. Μωρέ, ἅμα καρφωθῇς στόν Χριστό, καρφώθηκες στήν Ἀλήθεια καί στήν Ζωή. Δέν ὑπάρχει γιά σένα θάνατος, δέν ὑπάρχει γιά σένα διάβολος, δέν ὑπάρχει κόλασις. Ὑπάρχουν, ἀλλά γιά σένα δέν ὑπάρχουν. Καρφωμένος στήν Ζωή πορεύεσαι. Ἔ, κάποια στιγμή ἀφήνεις αὐτή τήν ζωή καί καρφωμένος στήν Ζωή πορεύεσαι αἰώνια μαζί Της».

Στόν Γέροντα δέν τοῦ ἄρεσε νά ἀσχολῆται μέ τίς ἀρνητικές καταστάσεις. Ἔλεγε: «Μωρέ, μή μιλᾶτε γιά τό κακό… Ἀντί νά πολεμᾶτε τίς αἱρέσεις, μιλῆστε γιά τόν Χριστό, μιλῆστε γιά τήν Ὀρθοδοξία». Σέ κάποιον συγγραφέα πού ἀσχολεῖτο μέ τόν Ἀντίχριστο ἔλεγε: «Μωρέ, μή μιλᾷς γιά τόν Ἀντίχριστο. Ὁ λαός μας σήμερα ἔχει ἀνάγκη ἀπό ἐπανευαγγελισμό. Μίλα γιά τόν Χριστό καί μίλα γιά τούς μικρούς ἀντιχρίστους, δηλ. τά πάθη μας, πού μᾶς χωρίζουν ἀπό τόν Χριστό καί θά μᾶς κάνουν νά πιστέψουμε στόν Ἀντίχριστο»…

Ὁ Ἅγιος ἐτόνιζε πολύ τήν ἀξία τοῦ «Πανεπιστημίου τῆς Ἐκκλησίας», μέσα στό ὁποῖο ὁ ἄνθρωπος «ἀποκτάει καί ἀγάπη καί ταπείνωση καί ὅλα». Τό Πανεπιστήμιο αὐτό εἶναι ἡ «ἀφοσίωση» καί ἡ «ἀπασχόληση μέ τούς ὕμνους καί τ’ ἀναγνώσματα» τῆς Ἐκκλησίας, «ὕμνους, κανόνες, μεσονυκτικά, μεσώρια, Ψαλτήρι, Παρακλητική, Μηναῖο, Θεοτοκάριο, Τριώδιο, Πεντηκοστάριο», καί τά ἔργα τῶν «μεγάλων Πατέρων».

Ἔλεγε: «Μωρέ, μή διαβάζετε αὐτά τά βιβλία πού κυκλοφοροῦν. Νά διαβάζετε τά βιβλία τῶν Ἁγίων, τήν Ἁγία Γραφή καί τά βιβλία τῆς Ἐκκλησίας. Νά ξέρῃς ὅτι, ὅταν διαβάζῃς τό βιβλίο ἑνός Ἁγίου, τό πιό σημαντικό εἶναι, ὄχι ὅτι ἁπλῶς τό ἔχει γράψει μέ τήν Χάρι τοῦ Θεοῦ, ἀλλά ὅτι εἶναι παρών ὁ Ἅγιος καί σέ χαριτώνει. Ἐνῶ, ἄν διαβάσῃς τό βιβλίο ἑνός ἄλλου πού δέν εἶναι ἅγιος, σέ μπερδεύει. Μπερδεμένος ἄνθρωπος, μπερδεύει καί σένα»

Από το βιβλίο: «Όσιος Γρηγόριος», Περίοδος Β’ – Έτος 2016, αριθ. 41, Ετήσια έκδοση της Ιεράς Μονής Οσίου Γρηγορίου, Αγίου Όρους

πηγή: https://simeiakairwn.wordpress.com/