Θα σας έλεγα, να πάρετε όλοι μία εικόνα του Χριστού, μία εικόνα της Παναγίας και ένα καντηλάκι. Να ανάβετε το καντηλάκι σας ΤΩΡΑ. ΕΙΝΑΙ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΩΡΑ! ΤΩΡΑ πλέον, μην το ξεχνάτε.
Γιατί θα είναι ομολογία (= θαρραλέα δήλωση ότι είμαστε χριστιανοί)! Όπου θα υπάρχει το φως του καντηλιού κάτω από την εικόνα, ο σατανάς θα φοβάται.
Γιατί; Γιατί την ώρα που εμείς θα θυμιάζουμε και θα Τον ομολογούμε, εκείνος θα τρομάζει, εφόσον ήδη κατέκτησε με ομολογία το σπίτι μας μέσω της τηλεόρασης. Κατάφερε μέσα από την τηλεόραση να μολύνει όλους τους ανθρώπους. Να μολύνει ακόμα και τους χώρους των σπιτιών σας.
Γιατί, όπου ακούγονται βλάστημα λόγια, όπου ακούγονται σατανικά πράγματα, όπου ακούγονται και βλέπονται πράξεις μοιχείας, φόνου, δολοφονιών, πορνείας, ανακατωσούρας, εκεί ποιος είναι που διαφεντεύει; Ο σατανάς!
Όλα αυτά δεν γίνονται μέσα από την τηλεόραση; Όλοι σας ακουμπισμένοι στην πολυθρόνα σας, δεν κάθεστε και τα βλέπετε και τα γεύεστε;
Θα μου πείτε «μα, εγώ δεν τα κάνω αυτά». Και ποιος σας είπε ότι δεν πονηρεύεστε πλέον; Ποιος σας είπε ότι δεν τα βάζετε μέσα στην καρδιά σας; Ποιος σας είπε ότι δεν σας μιλάει ο σατανάς; Μια διδασκαλία σας κάνει μέσα από την τηλεόραση!
Θα μου πεις «αν θέλω την απορρίπτω». Ποιος όμως την έχει απορρίψει σήμερα αυτή την διδασκαλία, όταν σήμερα ξέρουμε όλοι, ότι όλα τα σπίτια είναι ανακατεμένα και δεν υπάρχει πλέον σεβασμός ούτε στον Θεό;
Όταν ένα έργο, ένα σήριαλ διαρκεί 2 ώρες (και δεν θα δεις μόνο το ένα, θα δεις και το δεύτερο και έτσι υπερβαίνεις τις 3 και 4 ώρες), σκέφτηκες ποτέ, αν έδωσες στην Παναγία, αν έδωσες στον Γιό της πέντε λεπτά, αν προσευχήθηκες; Εγώ σε ρωτώ, τους έδωσες;
Πάρε ένα χαρτί και γράψε πόσες ώρες μιλάς με τον Θεό. Αυτή η διαολιά κατέκτησε τα σπίτια. Μόλυνε όλα τα σπίτια και τα έκανε τώρα να έχουν μία πόρτα ανοικτή, για να μπαίνει και να βγαίνει όποτε θέλει το κακό. Γι’ αυτό, πολλές φορές, θέλει ο Θεός να σας το πει:
«Αν θέλετε να Με δοξάζετε, βγάλτε την τηλεόραση από το σπίτι, όταν δεν μπορείτε να την ελέγξετε. Ή τουλάχιστον αφήστε την εκεί να παίξει μόνο τον ρόλο τον χρήσιμο –όσο μπορεί να τον παίξει- μέσα από μία ενημέρωση και κάθε τι άλλο καλό, που υπάρχουν και αυτά.
Όμως σας ρωτώ, πως Εγώ θα έρθω να ευλογήσω ένα σπίτι, όταν στέλλω τους Αγγέλους Μου να φυλάνε το σπίτι σας απ’ έξω, και από μέσα μπαίνει ο σατανάς από το υπόγειο και ανεβαίνει πάνω στην τηλεόραση και σας μιλάει;
Πέστε μου, ποιος φυλάει τελικά το σπίτι; Οι Άγγελοί Μου γύρω-γύρω ή ο σατανάς που βρίσκεται ακριβώς στο κέντρο του σπιτιού, στο πιο ωραίο μέρος του σπιτιού σας και σας μιλάει;
Πόσο ανόητο είναι να φυλάς ένα σπίτι γύρω-γύρω με φρουρούς, όταν ξέρεις ότι από κάτω ανεβαίνει ο σατανάς ανενόχλητος μέσα από την καλύτερη δίοδο της τηλεόρασης και σου μιλάει και σου λέει: «Αυτό να κάνεις. Εκείνο να κάνεις. Έτσι να ζήσεις. Αυτή την ευτυχία να χαρείς. Αυτή την ηδονή εγώ σου χαρίζω». Εσύ τι θα κάνεις γι’ αυτό; Γιατί ανάβω το καντήλι;
(απόσπασμα από απομαγνητοφωνημένο κήρυγμα του π. Ελπιδίου Βαγιανάκη)
Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης
Είναι ωραίο πράγμα να ανάβουμε καντήλια μπροστά στις εικόνες. Αλλά πιο ωραίο πράγμα είναι να προσφέρουμε στον Θεό σαν θυσία τη φλόγα της αγάπης. Τότε είμαστε αληθινοί προσκυνητές του. Αν ανάβεις καντήλια στις εικόνες και δεν έχεις αγάπη προς τον Θεό και τον πλησίον σου, αν είσαι φιλάργυρος και φιλόνικος (=συγκρούεσαι με τους άλλους), η θρησκεία σου είναι ματαία.
Γιατί ανάβω το καντήλι; Μου θυμίζει ότι όπως ο Θεός είναι φως, έτσι πρέπει να είναι και η ζωή μας φωτεινή. Είναι ο έλεγχος στα σκοτεινά μας έργα. Είναι μία δική μας θυσία ένδειξη ευγνωμοσύνης και αγάπης για το Χριστό πού θυσιάστηκε για μας.
Είναι το φόβητρο στις δυνάμεις του σκότους που προσπαθούν να απομακρύνουν το νου του ανθρώπου και τις προσευχές του, από το φως πού είναι ο Θεός.
Όπως το καντήλι καίγεται μέσα στο λάδι έτσι και εμείς πρέπει να ζητάμε το έλεος του Θεού για τις αμαρτίες μας καίγοντας το δικό μας θέλημα και κάνοντας το θέλημα του Θεού.
Όπως δεν ανάβει το καντήλι χωρίς τα δικά μας χέρια έτσι και εμείς δεν θα είχαμε το φως αν ο Χριστός και Θεός μας δεν είχε έρθει στη γη.
πηγή: https://simeiakairwn.wordpress.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου