Οι δικοί σου άνθρωποι.
Αυτοί είναι που σε πληγώνουν περισσότερο.
Οι άνθρωποι στους οποίους έχεις ανοίξει την καρδιά σου.
Οι άνθρωποι με τους οποίους μεγάλωσες μαζί.
Οι άνθρωποι, απέναντι στους οποίους δεν κράτησες άμυνα καμία.
Οι δικοί σου άνθρωποι.
Αυτοί είναι που σε δυσκολεύουνε.
Γιατί η δική τους γνώμη είναι που σε νοιάζει.
Η άποψη που έχουνε για σένα.
Ναι. Το θέλεις, να είσαστε καλά. Το θέλεις, να είσαστε αγαπημένοι.
Οι δικοί σου άνθρωποι.
Για τους ξένους δεν σε νοιάζει.
Ας παρεξηγηθούν. Ας έχουν παράπονα. Ας σε κακολογήσουν.
Σήμερα είναι, αύριο τους έχεις τους έχεις αφήσει όλους πίσω σου…
Οι δικοί σου άνθρωποι όμως…
Είναι πάντοτε εκεί…
Και με την παρουσία τους, αλλά και εν τη απουσία τους, με κάποιον τρόπο όλο και σε επηρεάζουν και όλο και σε ‘’ελέγχουν’’.
Ξέρεις όμως…
Δεν είναι μόνο τα όσα σου κάνει η μάνα σου. Ο πατέρας σου. Ο άντρας, η γυναίκα σου, οι φίλοι, τα αδέρφια, τα παιδιά σου…
Είναι και τα όσα κάνεις και εσύ σε αυτούς…
Πολλές φορές, μπορεί να είσαι εσύ αυτός που με την αδιακρισία σου πληγώνει.
Μπορεί να είσαι εσύ αυτός που με τα λόγια, ή με τη συμπεριφορά σου φέρνεις σε θέση δύσκολη τους δικούς σου τους ανθρώπους.
Για αυτό πρόσεχε.
Πρόσεχε πολύ.
Και αν είσαι προσεκτικός με τους ξένους μία φορά, με τους ανθρώπους τους δικούς σου πρέπει να είσαι δέκα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου