Στήν χώρα μας τά διαζύγια παίρνουν ὅλο καί μεγαλύτερη ἔκταση ἀνάμεσα στόν νεανικό, ἀλλά περιέργως καί στόν μεγαλύτερο ἡλικιακά πληθυσμό. Μέ τή θέσπιση τοῦ διαζυγίου ἀπό τήν ἑλληνική νομοθεσία τό 1983, ὅλο καί μεγαλύτερα ζευγάρια παντρεμένων ἀνθρώπων θεωροῦν τό διαζύγιο ὡς... τήν μόνη λύσῃ, ἀφοῦ περίπου ἕνας στούς τέσσερεις γάμους καταλήγει σέ χωρισμούς.
Δέν ὑπάρχει κάποια πανάκεια γιά τή λύσῃ τῶν προβλημάτων ἑνός ζευγαριοῦ. Εἶναι ὅμως πάντοτε σημαντικό τό ζευγάρι αὐτό νά πορεύεται ὄχι μόνο κοινῶς ἀλλά μέ κοινό προσανατολισμό στόν βίο τους. Μέσα στήν Ἐκκλησία ὁ γάμος αὐτός εὐλογεῖται καί ἀναδεικνύεται ἐκτός ἀπό ἕνωση δύο ἀνθρώπων μεταξύ τους σέ μιά ὀντότητα, σέ ἕνωση τοῦ ἴδιου τοῦ ἀνθρώπου μέ τήν Ἐκκλησία καί τόν Χριστό.
Μέ τόν π. Γεώργιο Σχοινά, προϊστάμενο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Νικολάου Φιλοπάππου.
πηγή: http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου