Από τον κ. Δημήτριο Ρίζο *
«Παρακαλῶ οὖν ὑμᾶς, μιμηταί μου γίνεσθε»
Ὁ ἀπόστολος Παῦλος βρέθηκε στὴν Κόρινθο, κατὰ τὴν δεύτερη περιο-δία του, προερχόμενος ἀπὸ τὴν Ἀθήνα. Ἦταν μία πόλις πλούσια, ἀλλὰ λόγω τοῦ πλούτου ἡ Κόρινθος κατάντησε ἑστία διαφθορᾶς, μὲ ἰδιαίτερη στροφὴ στὴν λατρεία τῆς Ἀφροδίτης. Δὲν εἶχε σκοπὸ νὰ μείνη ἐδῶ, ἀφοῦ προγραμμάτιζε νὰ ἐπιστρέψη στὴν Μακεδονία. Ὅμως, καὶ ἐνῶ βαπτίσθη-καν μερικοὶ ποὺ συγκρότησαν τὴν τοπικὴ Ἐκκλησία τῆς Κορίνθου, σὲ ὅραμα τοῦ εἶπε ὁ Κύριος· «Μὴ φοβοῦ, ἀλλὰ λάλει καὶ μὴ σιωπήσῃς, διότι ἐγώ εἰμι μετὰ σοῦ, καὶ οὐδεὶς ἐπιθήσεταί σου τοῦ κακῶσαι σε, διότι λαός ἐστί μοι πολὺς ἐν τῇ πόλει ταύτῃ» (Πρξ. 18,9-10). Μετὰ τὴν ὁδηγία ἀπὸ τὸν Κύριο, ἔμεινε ὁ Παῦλος ἕνα χρόνο καὶ ἕξι μῆνες στὴν Κόρινθο καὶ ἦταν γιὰ τὸν Παῦλο τὸ κέντρο γιὰ τὴν ἱεραποστολικὴ δρᾶσι του στὴν Ἀχαΐα καὶ τὴν λοιπὴ Ἑλλάδα.
Μετὰ τὴν ἐπὶ ἐνάμισο χρόνο παραμονὴ στὴν Κόρινθο πῆγε στὴν Ἔφε-σο. Ἐκεῖ πληροφορήθηκε γιὰ τὴν πνευματικὴ κατάστασι στὴν Κόρινθο, ποὺ δὲν ἦταν εὐχάριστη. Καὶ τότε ἔστειλε μία ἐπιστολή, ἡ ὁποία φαίνεται ὅτι χάθηκε. Διασώθηκαν, καὶ ἔχομε, δύο πρὸς Κορινθίους ἐπιστολές. Στὴν πρώτη ἀπὸ τὶς διασωθεῖσες γράφει ὁ ἀπόστολος Παῦλος· «Ἔγραψα ὑμῖν ἐν τῇ ἐπιστολῇ μὴ συναναμίγνυσθαι πόρνοις» (Α΄Κορ. 5,9). Ἀπὸ τὴν ἀνάγκη νὰ γράψη τρεῖς ἐπιστολὲς συμπεραίνομε ὅτι πράγματι ἡ κατάστασι στὴν Κόρινθο δὲν ἦταν εὐχάριστη, καὶ μάλιστα φαίνεται ὅτι καὶ οἱ Κορίνθιοι ἔγραψαν ἐπιστολὴ στὸν Ἀπόστολο καὶ ζητοῦσαν ὁδηγίες. Γι’ αὐτὸ καὶ μὲ τὶς ἐπιστολὲς θέλει νὰ τοὺς διορθώση.
Μεγάλο πρόβλημα, ποὺ φοβᾶμαι ὅτι ταλανίζει καὶ σήμερα τὴν Ἐκκλη-σία μας, ἦταν οἱ φατριασμοί. Οἱ πρῶτοι Χριστιανοὶ στὴν Κόρινθο ταρά-χθηκαν καὶ ἀπὸ μία περίπτωσι αἱμομιξίας, καὶ βεβαίως τὴν ἔκλυσι τῶν ἠθῶν. Πρόβλημα ἦταν καὶ ἡ προσφυγὴ στὰ δικαστήρια τῶν ἐθνικῶν, ἀντὶ νὰ λύνουν μὲ ἀγάπη μεταξύ τους τὰ προβλήματα. Νέο φαινόμενο καὶ οἱ ἀμφιβολίες γιὰ τὴν ἀνάστασι τῶν νεκρῶν. Ἐπίσης ἐμφανίσθηκαν κάποιοι ποὺ θεωροῦσαν τὸν ἑαυτό τους ἀνώτερο ἀπὸ τοὺς Ἀποστόλους καὶ ἔβλεπαν τοὺς ἄλλους παρακατιανούς. Αὐτὰ τὰ πληροφορήθηκε ὁ Παῦλος προφορικά. Ἀλλὰ κοντὰ σὲ αὐτὰ προστέθηκαν καὶ ὅσα ἔστειλαν γραπτῶς στὸν Ἀπόστολο οἱ Κορίνθιοι.
Τὰ εἶπα ὅλα αὐτά, καὶ ξέρω ὅτι σᾶς κούρασα, γιὰ νὰ δείξω, καὶ νὰ καταλάβουμε ὅλοι, ὅτι τὸ ἔργο τῶν Ἀποστόλων δὲν εἶναι εὔκολο. Ἡ μεταστροφὴ τῶν εἰδωλολατρῶν πρὸς τὴν ἀλήθεια τῆς Ἐκκλησίας εἶναι τελικὰ ἔργο τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ τὸ κήρυγμα τῆς πίστεως γίνεται ἀπὸ ἀνθρώπους, γίνεται ἀπὸ τοὺς Ἀποστόλους. Ὁ Κύριος εἶπε· «Πορευ-θέντες μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη». Πρέπει οἱ ἄνθρωποι νὰ ἀκούσουν καὶ μόνοι τους νὰ θελήσουν καὶ νὰ ἀποφασίσουν νὰ πιστεύσουν. Ὁ Θεὸς μᾶς καλεῖ, καὶ ὅποιος θέλει ἀκούει καὶ ἀκολουθεῖ, χωρὶς καμμία βία καὶ ἐξαναγκασμό, τελείως ἐλεύθερα. Αὐτὴ εἶναι ἡ δύναμις τῆς Ἐκκλησίας.
Ἀλλὰ καὶ ὅσοι πιστεύουν δὲν γίνονται ἄβουλα καὶ ἀμήχανα πρόσωπα. Ἔχουν τὴν ἐλευθερία στὴν σκέψι τους, ὅπως ὑπάρχει καὶ ἡ λύσις στὰ ἀνακύπτοντα προβλήματα. Γι’ αὐτὸ ὁ Παῦλος καὶ ἐπισκέπτεται τὶς Ἐκκλησίες ποὺ ἵδρυσε καὶ στέλνει ἐπιστολὲς γιὰ νὰ λύση τὰ προβλήμα-τα. Θυμίζω στὴν ἀγάπη σας ὅτι μετὰ τὴν πρώτη περιοδία τοῦ Παύλου, καὶ ἐνῶ βρισκόταν στὴν Ἀντιόχεια, εἶπε στὸν Βαρνάβα· «ἐπιστρέψαντες δὴ ἐπισκεψώμεθα τοὺς ἀδελφοὺς ἡμῶν κατὰ πᾶσαν πόλιν ἐν αἷς κατηγ-γείλαμεν τὸν λόγον τοῦ Κυρίου πῶς ἔχουσι» (Πρξ 15,36). Βλέπετε ὅτι θέ-λει νὰ βεβαιωθῆ γιὰ τὴν πρόοδο τῶν νέων πιστῶν ἐπισκεπτόμενος προ-σωπικὰ τὶς νεοϊδρυμένες ἐκκλησίες, καὶ βεβαίως στέλνει ἐπιστολὲς καὶ λύνει τὰ ἀνακύπτοντα προβλήματα.
Στὸ σημερινὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα βλέπομε νὰ καταγράφη ὁ Παῦλος ἕνα μέρος μόνον ἀπὸ τὸν τρόπο μὲ τὸν ὁποῖο ἐργάζονται οἱ Ἀπόστολοι. Πόσες δυσκολίες πρέπει νὰ ξεπεράσουν. Ἀπὸ πόσους κινδύ-νους συνόδευται τὸ ἀποστολικὸ ἔργο χωρὶς νὰ ἀποκλείη τὸν θάνατο. Πῶς ἀντιμετωπίζουν τὶς δύσκολες καιρικὲς συνθῆκες καὶ τὸν προσπορι-σμὸ τῶν ἀναγκαίων γιὰ τὴν ἐπιβίωσί τους. Τὶς ἀντιδράσεις τῶν ἀνθρώ-πων, κυρίως τῶν ἀρνουμένων τὴν νέα διδασκαλία, ἀλλὰ καὶ τῶν πολεμί- ων τῆς πίστεως.
Μᾶς δίνει τὴν ἐντύπωσι ὅτι κατὰ κάποιον τρόπο ἀπολογεῖται ἢ καυχᾶται γιὰ τὸ ἔργο του. Δὲν ἔχει ὅμως λόγο γιὰ νὰ ἀπολογηθῆ γιὰ τὸ ἔργο του. Ὁ Ἀπόστολος ἐλέγχεται μόνον ἀπὸ τὸν Κύριο, ποὺ εἶναι καὶ ὁ ἐντολέας γιὰ τὸ ἔργο ποὺ ἐπιτελεῖ, καὶ μόνον σὲ αὐτὸν δίνει λόγο. Δὲν καυχᾶται, διότι ὅσα κάνει εἶναι ἔλεγχος γιὰ ἐκείνους ποὺ νομίζουν ὅτι εἶναι ἀνώτεροι ἀπὸ τὸν Ἀπόστολο. Στὴν Κόρινθο εἰδικὰ κάποιοι ἄρχι-σαν νὰ ἐπαίρωνται καὶ νὰ ὑποτιμοῦν τὸ ἀποστολικὸ ἔργο τοῦ Παύλου. Καὶ πάλι κατεβαίνει χαμηλὰ καὶ σημειώνει ὅτι ὅσα γράφω δὲν τὰ γράφω ἐπειδὴ θέλω νὰ σᾶς ἐπιτιμήσω, ἀλλά «ὡς τέκνα μου ἀγαπητὰ νουθετῶ». Βλέπετε τὴν πατρικὴ ἀγάπη. Ἂν γίνανε Χριστιανοὶ οἱ Κορίνθιοι τὸ ὀφείλουν στὸν Παῦλο. Καὶ δὲν εἶπε ὅτι σᾶς ἐδίδαξα, ἀλλὰ σᾶς εγέννησα, γιὰ νὰ δείξη μὲ τὸ φυσικὸ ὄνομα τῆς γεννήσεως, τὴν πατρικὴ καὶ γνησίαν ἀγάπη ποὺ εἶχε πρὸς αὐτούς. Ἑπομένως πρέπει νὰ τὸν θεωροῦν πατέρα τους, καὶ ποὺ ὡς πατέρας ἔχει δικαίωμα καὶ εὐθύνη νὰ νουθετήση. Καὶ αὐτὸ κάμνει.
Στὸ τέλος τῆς σημερινῆς περικοπῆς ἀκούσαμε τό «Παρακαλῶ οὖν ὑμᾶς, μιμηταί μου γίνεσθαι». Θέλω νὰ ἀκούσετε τί γράφει γιὰ τὴν φρᾶσι αὐτὴ ὁ ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης, γιὰ δική μας ὠφέλεια:
«Μιμηθῆτε ἐμένα εἰς ὅλα, καὶ μήτε εἰς τὴν σοφίαν σας ὑπερη-φανεύεσθε, μήτε εἰς τὸν πλοῦτόν σας, μήτε χωρίζεσθε ἀπὸ τὸν ἄλλον, ἀδελφόν σας· ἀλλὰ γνωρίζετε πῶς εἶναι ἀληθὴς σοφία, καὶ πλοῦτος, ἡ πρὸς τὸν Χριστόν, καὶ πρὸς τοὺς ἀδελφούς σας ἀγάπη. Βλέπε δέ φιλάνθρωπα καὶ ταπεινὰ σπλάγχνα τοῦ Μακαρίου Παύλου! Πῶς παρα-καλεῖ καὶ ὄχι προστάζει νὰ τὸν μιμοῦνται· μεγάλης δὲ παρρησίας, καὶ ἀρετῆς τοῦ Παύλου εἶναι ἀπόδειξις, τὸ νὰ προσθέττῃ ἔμπροσθεν εἰς ὅλους τὸν ἑαυτὸν του, ἀρχέτυπον παράδειγμα τῶν καλῶν, διὰ νὰ τὸν μιμοῦνται ὅλοι».
*Δρ θεολογίας-φιλόλογος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου