Γράφει ο Νικόδημος Καλλιντέρης, Νομικός
Στις 24 Ιουνίου 2025 το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) στο Στρασβούργο δημοσίευσε μια απόφαση του (Sagir και άλλοι κατά Ελλάδας) που άπτεται των ιδιαίτερα ευαίσθητων ισορροπιών από εθνικής άποψης στη Θράκη.
Συγκεκριμένα το ΕΔΔΑ έκρινε ομόφωνα ότι η χώρα μας παραβίασε το άρθρο 11 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), το οποίο κατοχυρώνει το δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι. Κι αυτό διότι οι ελληνικές δικαστικές αρχές αρνήθηκαν να καταχωρίσουν στα σωματεία τον «Πολιτιστικό Σύλλογο Τούρκων Γυναικών Ν. Ξάνθης». Να σημειωθεί ότι στην επταμελή σύνθεση του ΕΔΔΑ δεν μετείχε ο τακτικός Έλληνας Δικαστής κ. Ιωάννης Κτιστάκης αλλά αναπληρώθηκε από τον ad hoc Δικαστή και Καθηγητή Ευρωπαϊκού Δικαίου κ. Βασίλειο Χατζόπουλο.
Στο ΕΔΔΑ προσέφυγαν επτά γυναίκες οι οποίες το 2010 είχαν υποβάλλει αίτηση καταχώρισης του συλλόγου τους στο Πρωτοδικείο της Ξάνθης. Το τελευταίο δεν έκανε δεκτό το αίτημα τους με το σκεπτικό (59/2011) ότι η επωνυμία του συλλόγου είναι παραπλανητική και μπορεί να προκαλέσει σύγχυση όσον αφορά την ταυτότητα των μελών του.
Τον Απρίλιο του 2012 οι επτά γυναίκες κατέθεσαν έφεση για να εκδοθεί η απόφαση του Εφετείου Θράκης (89/2014) η οποία επί της ουσίας επανέλαβε το σκεπτικό του Πρωτοδικείου διατυπώνοντας και τη σκέψη ότι τα ιδιαίτερα γλωσσικά, θρησκευτικά, εθνοτικά και πολιτιστικά χαρακτηριστικά δεν μπορούν να προσδώσουν τουρκική εθνική ταυτότητα στα ιδρυτικά και μελλοντικά μέλη του συλλόγου που θα τους επέτρεπαν να αυτοπροσδιορίζονται ως μέλη μιας εθνικής μειονότητας εντός του Νομού Ξάνθης.
Ακολούθως τον Απρίλιο του 2016 οι προσφεύγουσες άσκησαν αναίρεση και ο Άρειος Πάγος με τη σειρά του την απέρριψε (1614/2017) επισημαίνοντας ότι το Εφετείο είχε ερμηνεύσει ορθά τις σχετικές διατάξεις του αστικού κώδικα. Θεωρώντας ότι από τις εν λόγω εγχώριες δικαστικές αποφάσεις παραβιάζονται τα δικαιώματά τους οι επτά γυναίκες προσέφυγαν στο ΕΔΔΑ τον Ιανουάριο του 2018.
To EΔΔΑ έκρινε ότι η άρνηση αναγνώρισης του συλλόγου δεν εξυπηρετεί κάποια «επιτακτική κοινωνική ανάγκη» και ούτε μπορεί να δικαιολογηθεί βάσει των απαιτήσεων μιας δημοκρατικής κοινωνίας. Ακόμη, επεσήμανε ότι στις ελληνικές δικαστικές αποφάσεις δεν θεμελιώθηκε κάποιος κίνδυνος σχετικός με τη δημόσια τάξη ώστε να δικαιολογηθεί η μη αναγνώριση του «τουρκικού» συλλόγου στην Ξάνθη.
Επιπρόσθετα, το Δικαστήριο διατύπωσε τη σκέψη ότι ο πλουραλισμός, ο οποίος είναι βασικό στοιχείο μιας δημοκρατικής κοινωνίας, δεν είναι εφικτός χωρίς την αναγνώριση και τον σεβασμό της πολυμορφίας. Τέλος, επισημαίνεται στη δικαστική απόφαση η υποχρέωση που έχει η χώρα μας να επανεξετάσει την υπόθεση εφόσον το ζητήσουν οι προσφεύγουσες στις οποίες επιδικάστηκε αποζημίωση 3.000 ευρώ στην καθεμιά λόγω ηθικής βλάβης.
Υπενθυμίζουμε ότι αντίστοιχες καταδικαστικές δικαστικές αποφάσεις του ΕΔΔΑ εις βάρος της Ελλάδας έχουν εκδοθεί και για τη «μακεδονική» μειονότητα στη δυτική Μακεδονία. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι με την απόφαση «Σιδηρόπουλος και άλλοι κατά Ελλάδας» το ΕΔΔΑ ήδη από το 1998 είχε καταδικάσει την Ελλάδα για παραβίαση του άρθρου 11 της ΕΣΔΑ καθώς με εγχώριες δικαστικές αποφάσεις δεν αναγνωρίστηκε ως σύλλογος η «Στέγη Μακεδονικού Πολιτισμού» στη Φλώρινα.
Αλλά και τον Οκτώβριο του 2005 το ΕΔΔΑ καταδίκασε και πάλι την Ελλάδα κατόπιν προσφυγής του «Ουράνιου Τόξου». Στο σκεπτικό της απόφασης το ΕΔΔΑ σημείωσε μεταξύ άλλων ότι η ανάρτηση μιας πινακίδας στην πρόσοψη του κτιρίου του «Ουράνιου Τόξου» με το όνομα του κόμματος γραμμένο στα «μακεδονικά» δεν μπορεί να θεωρηθεί κατακριτέα ή να θεμελιώσει από μόνη της μια παρούσα και άμεση απειλή για τη δημόσια τάξη.
πηγή: https://aktines.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου