Γράφει ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΔΕΓΓΕΣΤΙΝΟΣ
Μια κρίση που λίγο έλειψε να εξελιχθεί σε ένα γενικευμένο πόλεμο ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία. Οι ένοπλες δυνάμεις της χώρας μας, στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων και απέδειξαν πως είναι έτοιμες να υπερασπίσουν κάθε σπιθαμή Ελληνικής γης, θυσιάζοντας ακόμη και την ζωή τους, σε αντιπαράθεση με την πολιτική ηγεσία που την στιγμή των κρίσιμων αποφάσεων φάνηκε για μια ακόμη φορά κατώτερη των περιστάσεων ,ανάξια να έχει τον πρώτο λόγο του περήφανου λαού μας.
Πολλά έχουν γραφτεί για την νύχτα των Ιμίων, που μέχρι σήμερα συντελούν στην παραχάραξη της Ιστορίας ,παρουσιάζοντας δυο διαφορετικές εικόνες στην αντίληψη των γεγονότων. Η στρατιωτική ηγεσία της χώρας μας είχε αντιληφθεί ότι οδηγούμασταν σε μια πολεμική σύγκρουση με τους απέναντι και μάταια περίμενε την εντολή για τα αυτονόητα ,η οποία δεν ήρθε ποτέ…
Η κυβέρνηση Σημίτη έχασε την επαφή με την πραγματικότητα στην προσπάθειά της να ενεργοποιήσει τον Αμερικάνικο μανδύα, που θα έκρυβε την δειλία της,ενώ οι προσευχές για ακραία καιρικά φαινόμενα που θα απομάκρυναν τη σημαία μας δεν εισακούστηκαν.
Τις πρώτες πρωινές ώρες δόθηκε η διαταγή της απονήωσης ενός ελικοπτέρου του Πολεμικού Ναυτικού για μια αποστολή αυτοκτονίας κάτω από αντίξοες καιρικές συνθήκες.Το ελικόπτερο κατέληξε στα παγωμένα νερά του Αιγαίου και οι τρεις αξιωματικοί μας βρέθηκαν νεκροί, αγιάζοντας τα ίδια νερά που μετά από λίγα χρόνια θα αγκάλιαζαν και την σωρό του ήρωα σμηναγού Κωνσταντίνου Ηλιάκη.
Οι στιγμές εκείνες είναι επίκαιρες όσο ποτέ καθώς επανέρχονται στην μνήμη όλων που βιώνουμε την σημερινή κρίση στα Ελληνοτουρκικά με τους γείτονες να κλιμακώνον μέρα με την ημέρα.Το παρελθόν είναι διδακτικό και οι τρείς ήρωες αξιωματικοί μιλούν και παίρνουν θέση στα γεγονότα σήμερα με την θυσία τους.Δεν χάθηκαν άδικα στα παγωμέν νερά του Αιγαίου, αλλά εκτελώντας την αποστολή που τους είχε αναθέσει όχι η πολιτική ηγεσία, αλλά η ένδοξη Ιστορία του τόπου μας.
Έβαλαν στο περιθώριο οικογένεια και όνειρα για να είναι νηφάλιοι συναισθημάτων σε αυτό που εκείνοι θεωρούσαν τιμή και καθήκον τους, να προστατεύσουν την γαλανόλευκη εκείνη που το πολιτικό σύστημα με ευκολία,θεώρησε ταμπού και ένδειξη κατώτερης νοητικής διαύγειας .
Ευτυχώς, ο λαός δεν συμμερίστηκε την συκεκριμένη τοποθέτηση και ούτε “έφαγαν μαζί” τον πακτωλό χρημάτων ,επακόλουθο της τεράστιας κλίμακας εξοπλιστικών προγραμμάτων, απόρεια της κρίσης.
Σε μια εποχή παρακολουθήσεων,κοριών και σκανδάλων φαντάζει απίθανο οι “σειρήνες” που προειδοποιούν για το κακό που έρχεται να ηχήσουν στα αυτιά εκείνων που επιλέγουν την κλιμακούμενη κωφωση ως πολιτική στάση. Η μνήμη των Ηρώων πεσόντων αξιωματικών την νύχτα των Ιμίων ,τιμάται πραγματικά όταν οι πολιτικές σου εντολές και οι στρατιωτικές σου διαταγές,επιβεβαιώνουν και δεν αφήνουν ουδεμία περίπτωση αμφισβήτησης της κυριαρχίας των Ιμίων και όλων των νήσων του Αιγαίου.
Η μνήμη των τριών πεσόντων Ηρώων μας, τιμάται όταν η πολιτική ηγεσία στέκεται στο ύψος το οποίο επιβάλλεται και όρισαν με την θυσία τους οι αξιωματικοί που είχαν ως πραγματική αποστολή να χρωματίσουν με τα χρώματα της γαλανόλευκης τα Ιερά νερά ,αντιστεκόμενοι στην ατιμιτική επιλογή του γκριζαρίσματός τους. Η θυσία των τριών Ηρώων μας,τιμάται και έχει νόημα, όταν από εκείνη οι κυβερνώντες διδάσκονται το σθένος που πρέπει να επιδείξουν σήμερα και όταν οι ένοπλες δυνάμεις καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για να αποτρέψουν αντίστοιχα τραγικά γεγονότα.Για εκείνους που ο θάνατος είναι ύψιστη τιμή και απόδειξη της ανιδιοτελούς αγάπης προς την σημαία και την χώρα ,τα τρεμάμενα λόγια και οι δηλώσεις κατευνασμού φαντάζουν ξένα και ανίκανα να περιγράψουν το κοινό αίσθημα.
Η Ελλάδα δεν επιθυμεί πόλεμο αλλά δεν συμπορεύεται σε καμμία περίπτωση με πράξεις που επιδεικνύουν διάθεση συνύπαρξης στα αδιαμφισβήτητα Ελληνικά σύνορα που επιβεβαιώνονται από τις συνθήκες και επισφραγίζονται με το αίμα εκείνων που “έπεσαν” τηρώντας κάθε παράγραφο του συμβολαίου τιμής ανάμεσα σε εκείνους και τον Ελληνικό λαό.Οι μνήμες είναι νωπές σαν κάποιος να τις ανέσυρε από το χρονοντούλαπο της Ιστορίας ,φέρνοντας τον “εφιάλτη” πάνω από το Αιγαίο στην προσπάθειά του να επισκιάσει με χρώμα γκρι κάθε γαλανόλευκη που κυματίζει στο Αιγαίο μας.
Οι μέρες εκείνες στιγμάτισαν την ζωή μου και αρνούμαι σε μια ένδειξη πατριωτικού ρομαντισμού να σκεφτώ ότι χάσαμε τρεις Ήρωες αξιωματικούς και γκριζάραμε τις σελίδες της Ιστορίας μας. Αν έρθει η ώρα εκείνη που όλοι μας αντευχόμαστε ,θα προσπαθήσω να φανώ αντάξιος και να σταθώ όρθιος με την υπερηφάνεια εκείνη που επέδειξαν τα τρία αδέρφια μας ,περπατώντας στο μονοπάτι τιμής που χάραξαν και ευλόγησαν χωρίς δεύτερη σκέψη ,αφήνοντας πίσω οικογένεια ,στόχους και όνειρα.
Σήμερα, από κάθε άλλη στιγμή, είναι επιτακτική ανάγκη να προβάλλουμε την νύχτα εκείνη και την θυσία τους ως παράδειγμα και σκοπό κάθε Έλληνα , αν οι συνθήκες το επιτάσουν και όχι ως ντροπή και ρετσινιά που μας ακολουθεί μέχρι σήμερα.
Το μεγαλείο ψυχής εκείνων που επέλεξαν τον θάνατο παρά να προσγειωθούν με ασφάλεια στην Τουρκική φρεγάτα είναι η κληρονομιά και ο πλούτος που μας άφησαν , τον οποίο με κάθε τρόπο ,πρέπει να τον θυμίζουμε σε εκείνους που κρατούν στα χέρια τους την τύχη αυτού του τόπου. Ο λαός δεν επιτρέπει δεύτερα Ίμια ούτε μπορεί να ανεχτεί κι άλλες θυσίες χωρίς αντίκρυσμα . Το ευχαριστώ στους Αμερικάνους ήταν η απόδειξη μιας αναγκαστικά προδοτικής στάσης, αναμενόμενη της έλλειψης κύρους και σθένους εκείνων που διαχειρίστικαν την κρίση στα πολιτικά κλιμάκια και ήταν εκείνο το ευχαριστώ που έβαλε την κυβερνητική ταφόπλακα στους τρεις αξιωματικούς που μέχρι εκείνη την στιγμή δεν είχαμε ανασύρει τις σωρούς τους.Όμως η ένδοξη Ιστορία αυτού του τόπου έγραψε :
Υποπλοίαρχος Χριστόδουλος Καραθανάσης ΠΑΡΩΝ
Υποπλοίαρχος Παναγιώτης Βλαχάκος ΠΑΡΩΝ
Αρχικελευστής Έκτωρας Γιαλοψός ΠΑΡΩΝ
Στο προσκλητήριο των Ηρώων δηλώνω ταπεινά ΠΑΡΩΝ καταθέτοντας τις αναμνήσεις μου από εκείνη την μαύρη νύχτα ως διαπιστευτήρια της αγάπης των Ελλήνων προς την σημαία και την πατρίδα και του όρκου να φυλάττουν αυτά μέχρι τελευταίας ρανίδος του αίματός τους.
Ευχή και κατάρα η ανίατη ασθένεια του κατευνασμού να μην μολύνει άλλο την χώρα μας αφήνοντας περιθώριο στην ίαση ,βολιάζοντας στην συνείδηση κάθε Έλληνα την ένδοξη διαδρομή που ακολούθησαν οι τρεις λαμπροί αξιωματικοί μας και τους οδήγησε από το καθήκον στο Πάνθεον των Ηρώων.
Τιμήστε τους με πράξεις και όχι με λόγια ,έχοντας ως φάρο των κρίσιμων αποφάσεων την θυσία τους.
πηγή: https://www.militaire.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου