Ἀπὸ τὸ βιβλίο: Ἀρχιμ. Ἐφραὶμ Χαλή, Ὁ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΜΑΣ Π. ΕΠΙΦΑΝΙΟΣ Ι. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ. Ἐκδόσεις "Ὀρθόδοξος Κυψέλη", Θεσσαλονίκη.
- Γέροντα, λένε μερικοὶ γιὰ τὴν Παλαιὰ Διαθήκη: «Δὲν πρέπει νὰ μελετοῦμε τὴν ἱστορία τῶν Ἑβραίων».
- Δὲν εἶναι ἱστορία τῶν Ἑβραίων. Εἶναι ἡ προϊστορία τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Αὐτὸ πρέπει νὰ τὸ καταλάβουν. Ὁ Ἀβραάμ, ὁ Ἰσαὰκ καὶ ὁ Ἰακὼβ μπορεῖ νὰ εἶναι κατὰ σάρκα πρόγονοι τῶν Ἰσραηλιτῶν, ἀλλὰ κατὰ πνεῦμα εἶναι δικοί μας. Αὐτὸ τὸ λέγει ὁ ἀπόστολος Παῦλος (Γαλ. 3, 7-9). Καὶ ὁ Κύριος εἶπε στοὺς Ἰουδαίους: Μὴ νομίζετε, ὅτι μὲ τὸ νὰ λέτε, Πατέρα ἔχουμε τὸν Ἀβραάμ, ἔχει κάποια ἀξία, ἀφοῦ ἐσεῖς δὲν πολιτεύεσθε ὅπως ὁ Ἀβραάμ.
Ὁ Χριστιανικὸς λαὸς εἶναι ὁ κατὰ πνεῦμα Ἰσραήλ. Ὅποιος χριστιανὸς μιμεῖται τὴν πίστη τοῦ Ἀβραάμ, αὐτὸς εἶναι παιδὶ τοῦ Ἀβραάμ. Καὶ ὄχι... οἱ Ἑβραῖοι, οἱ ὁποῖοι ἀπεδοκίμασαν τὸν Μεσσία, στὸν ὁποῖον ὁ Ἀβραὰμ πίστεψε καὶ τὸν προσδοκοῦσε. Ὅλοι οἱ δίκαιοι τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης τὸν Μεσσία προσδοκοῦσαν καὶ ὁ Ἰακὼβ καὶ οἱ ἄλλοι Πατριάρχες. Καὶ ὁ θεόπτης Μωυσῆς, ὁ ὁποῖος εἶπε: «Προφήτην ἐκ τῶν ἀδελφῶν σου... ἀναστήσει σοὶ Κύριος ὁ Θεὸς σοι» (Δευτ. 18, 15).
Εἶναι, λοιπόν, κατὰ πνεῦμα, δικοί μας πρόγονοι οἱ ἅγιοι τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Ἡ ἀντίληψη, ὅτι ἡ Παλαιὰ Διαθήκη εἶναι ἡ ἱστορία τοῦ ἑβραϊκοῦ λαοῦ, εἶναι στρεβλή. Ἡ ἀλήθεια εἶναι, ὅτι πρόκειται γιὰ τὴν προϊστορία τοῦ Χριστιανισμοῦ. Εἶναι ἡ προϊστορία τοῦ Ἰδίου τοῦ Κυρίου μας.
Οἱ Ἰουδαῖοι τώρα εἶναι πλέον ἀντίχριστοι. Δὲν εἶναι περιούσιος λαός. Ἐξέπεσαν. Δὲν τὸ ψάλλουμε τὴν Πεντηκοστή; «Ἰουδαῖοι... ἀπιστία νοσήσαντες θεϊκῆς ἐξέπεσον χάριτος».
***
Κάποια φορὰ στὴν ἐξομολόγηση μιὰ μητέρα τοῦ εἶπε:
- Ἀνησυχῶ πολὺ γιὰ τὰ παιδιά μου, μήπως πάθουν τίποτε, μήπως τοὺς συμβεῖ κάτι κακό. Βάζω χίλια δυὸ μὲ τὸ μυαλό μου.
Ἡ ἀπάντηση τοῦ π. Ἐπιφανίου ἦλθε ταχύτατα, σὲ ἔντονο ὕφος καὶ συγχρόνως συγκλονιστική:
- Καὶ ποιός σοῦ εἶπε ὅτι τὰ παιδιὰ εἶναι δικά σου; Τοῦ Θεοῦ εἶναι! Προβατάκια Του εἶναι καὶ σὲ ἔχει βάλει νὰ τὰ φυλᾶς.
***
Συχνὰ ὁ π. Ἐπιφάνιος ἔκανε συζητήσεις μὲ παλαιοημερολογίτες ζηλωτές. Ἡ προσπάθειά του ἐκινεῖτο σὲ ἐπίπεδο συγγραφικό, ἐπιστολογραφικὸ κ.τ.λ., ἀλλὰ καὶ σὲ ἐπίπεδο συζητήσεων.
- Ἐσεῖς οἱ νεοημερολογίτες δὲν θὰ πᾶτε στὸν παράδεισο, τοῦ ἔλεγε κάποιος φανατικὸς ζηλωτής.
- Θὰ πᾶμε καὶ μάλιστα μὲ σιγουριά, τοῦ ἀπαντοῦσε ἤρεμα ὁ Γέροντας.
- Δὲν θὰ πᾶτε καὶ στὸ λέγω ἐγὼ μὲ βεβαιότητα.
- Φυσικὰ καὶ θὰ πᾶμε στὸν παράδεισο, μὴ ἀμφιβάλλεις γι’ αὐτό.
- Ἐὰν πᾶτε σεῖς στὸν παράδεισο, ἐγὼ δὲν θέλω νὰ ἔλθω. Προτιμῶ τὴν κόλαση.
- Πρόσεξε, παιδί μου, μὴ χάσεις τὴν ψυχή σου. Ἐγὼ θέλω νὰ πάω στὸν παράδεισο καὶ ἂς εἶμαι τελευταῖος μετὰ καὶ ἀπὸ τὸν χειρότερο ἄνθρωπο. Νὰ μὲ βάλει ὁ Θεὸς στὸν Παράδεισο καὶ ἂς ἔχει βάλει καὶ τὸν Νέρωνα καὶ τὸν Χίτλερ καὶ μάλιστα νὰ τοὺς γυαλίζω καὶ τὰ παπούτσια. Τί μὲ νοιάζει ἐμένα ποιόν θὰ βάλει ὁ Θεὸς στὸν Παράδεισο; Δικός του εἶναι, ὅ,τι θέλει κάνει. Ἐμένα δὲν μοῦ πέφτει λόγος· ἐγὼ θέλω νὰ σωθῶ καὶ τὰ ὑπόλοιπα εἶναι τοῦ Κυρίου!
***
Ὁ Γέροντας Ἐπιφάνιος εἶχε βαθιὰ ταπείνωση, ἀλλὰ καὶ ἀκράδαντη πίστη ὅτι ὁ Κύριος τοῦ δίνει πλούσια τὴν χάρη καὶ τὶς εὐλογίες Του. Τὸν ἀκούγαμε νὰ ἐπαναλαμβάνει συχνὰ τὶς κάτωθι στερεότυπες προσευχές:
- «Κύριε, λάμπρυνόν μου τὴν ψυχὴν καὶ τὸ φῶς τὸ αἰσθητόν».
- «Κύριε, φώτισόν μου τὸ σκότος».
- «Κύριε, κἂν θέλω, κἂν μὴ θέλω σῶσον με».
Σὲ αὐτὲς τὶς ἐκφράσεις διαπιστώνει κανεὶς ἔντονα τρία στοιχεῖα:
α) Πίστευε ὅτι δὲν εἶχε καμία ἀρετὴ καὶ ἡ ὕπαρξή του εἶχε ἀνάγκη νὰ φωτισθεῖ ἀπὸ τὸ οὐράνιο φῶς.
β) Εἶχε βαθύτατο πόθο γιὰ τὴν βασιλεία τοῦ Θεοῦ.
γ) Ἔθετε τὸ αὐτεξούσιό του στὰ χέρια τοῦ Θεοῦ, προκειμένου, ἔστω καὶ ἀκουσίως, ὁ Κύριος νὰ τὸν σώσει.
πηγή: http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου