– Γέροντα, τόσο λίγο που έβρεξε, ούτε τα φύλλα δεν βράχηκαν!
– Τί να σού πώ; Έστω και αυτή η βροχή που δρόσισε μόνον τα φύλλα, λίγο είναι; Εγώ και μόνον που είδα σύννεφα στον ουρανό, δεν μπόρεσα να κοιμηθώ από την ευγνωμοσύνη προς τον Θεό που ένιωθα μέσα μου. «Θεέ μου, έλεγα, δεν αξίζουμε να ρίξης βροχή». Πολύ να προσέχετε την αχαριστία. Να ευχαριστήτε τον Θεό για όλα όσα σάς δίνει.
– Γέροντα, όταν ο Θεός εκπληρώση κάποιο αίτημά μας για μια υπόθεση του Ησυχαστηρίου, πώς θα εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη μας;
– Να κάνετε μια αγρυπνία, για να ευχαριστήσετε τον Θεό, που βοήθησε με τους Αγίους Του. Και να κρατήσετε για πάντα αυτό το τυπικό: Μετά από κάθε αίτημά σας που γίνεται με καρδιακή προσευχή και πόνο, μόλις ο Καλός Θεός το εκπληρώση, να κάνετε καρδιακή δοξολογία με χαρά και ευχαριστία.
– Γέροντα, πώς γίνεται η δοξολογία;
– Η δοξολογία γίνεται και εκφώνως , γίνεται και μόνο με την καρδιά, και τότε η ευχαριστία είναι εσωτερική.
– Πάντοτε, Γέροντα, στην δοξολογία υπάρχει και ευχαριστία;
– Ποιά δοξολογία δεν έχει ευχαριστία; Και οι Άγγελοι δεν ευχαριστούν τον Θεό, όταν Τον δοξολογούν;
– Τί διαφορά έχει, Γέροντα, η δοξολογία από την ευχαριστία;
– Η δοξολογία είναι χαρούμενη ευχαριστία. Είναι ξέσπασμα της ευχαριστίας, σκίρτημα. Το σκίρτημα αυτό έρχεται από μέσα, από την καρδιά. Μπορεί κάποιος να μην ξέρη ένα τροπάριο ολόκληρο και να το λέη μισό και να βάζη και δικά του λόγια, και όμως η καρδιά του να σκιρτά. Αν ευχαριστήτε τον Θεό για τις πλούσιες ευεργεσίες Του, εκεί μέσα στην ευχαριστία και στην δοξολογία θα νιώσετε όλον τον θείο Του πλούτο.
πηγή: https://simeiakairwn.wordpress.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου