Ὁ χρόνος εἶναι θέμα ποὺ ἀπασχόλησε τοὺς φιλοσόφους, καὶ ἔχουν λεχθεῖ πάρα πολλά. Δεχόμαστε ὅμως ὅλοι τὶς παραμέτρους του: Παρελθόν, Παρόν καὶ Μέλλον. Ἔτσι μάθαμε νὰ λέμε Χθές, Σήμερα, Αὔριο. Ἄυλες ἔννοιες ποὺ δὲν μποροῦμε νὰ ἔχουμε στὸ χέρι. Ἐπινοήθηκε τρόπος μετρήσεως ἀπὸ δευτερόλεπτα μέχρι αἰῶνες. Μέσα στὸν χρόνο μπαίνομε καὶ ἐμεῖς, μετρᾶμε τὰ χρόνια μας καὶ ὅλοι ἀνεξαιρέτως ἐπιθυμοῦμε νὰ εἶναι τὰ χρόνια μας πολλά.
Ζωηρἠ εἶναι ἡ ἐπιθυμία τοῦ ἀνθρώπου γιὰ ἀειζωΐα, θεωρεῖται δὲ μέγα ἐπιστημονικὸ κατόρθωμα ἡ παράτασις τῆς ζωῆς, ἔστω καὶ μὲ τὴν κατάψυξι (;!).
Ἀλλὰ ὅσο καὶ ἂν μακρύνει ὁ ἄνθρωπος τὸν χρόνο παρουσίας του στὴν γῆ, θὰ πρέπει νὰ ξέρη ὅτι «ἀπόκειται τοῖς ἀνθρώποις ἅπαξ ἀποθανεῖν» (Ἑβρ. 9,27). Ὅ,τι γεννιέται πεθαίνει. Ὅμως ἐνῶ ὅλα τὰ ὄντα μὲ τὸν θάνατό τους χάνονται, μόνον ὁ ἄνθρωπος ἔχει μπροστά του τὴν αἰωνιότητα, διότι μόνον ὁ ἄνθρωπος ἀπὸ ὅλα τὰ δημιουργήματα τοῦ Θεοῦ, ἔχει πνεῦμα ζωῆς, ἔχει ἀθάνατη ψυχή. Καὶ τὸ μὲν σῶμα διαλύεται «εἰς τὰ ἐξ ὧν συνετέθη», «ἐν ἱδρῶτι τοῦ προσώπου σου φαγῇ τὸν ἄρτον σου, ἕως τοῦ ἀποστρέψαι σε εἰς τὴν γῆν ἐξ ἧς ἐλήφθης, ὅτι γῆ εἶ καὶ εἰς γῆν ἀπελεύσῃ» (Γεν 3,19), ἡ δὲ ψυχὴ
ὑπάρχει εἰς τὸν αἰῶνα τῶν αἰώνων.
Ὅλη ἡ ὑλικὴ σύστασις τοῦ σύμπαντος εἶναι δημιούργημα τοῦ Θεοῦ. Ἑπομένως ἔχει ἀρχή, ἔχει καὶ τέλος. Ὅμως ὁ ἄνθρωπος θὰ ὑπάρχη, μετὰ ἀπὸ τὸ τέλος τοῦ σύμπαντος, στὴν αἰώνιο ζωή. Αὐτὸ μᾶς τὸ ἀποκάλυψε ὁ Κύριος, ὅταν «εἶπεν ὁ Κύριος πρὸς τοὺς ἐληλυθότας πρὸς αὐτὸν Ἰουδαίους· Ἀμήν, ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ὁ τὸν λόγον μου ἀκούων καὶ πιστεύων τῷ πέμψαντί με, ἔχει ζωὴν αἰώνιον, καὶ εἰς κρίσιν οὐκ ἔρχεται, ἀλλὰ μεταβέβηκεν ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τὴν ζωήν» (Ἰω. 5,24). Καὶ μᾶς βεβαίωσε ὅτι «ἐκπορεύσονται, οἱ τὰ ἀγαθὰ ποιήσαντες εἰς ἀνάστασιν ζωῆς, οἱ δὲ τὰ φαῦλα πράξαντες εἰς ἀνάστασιν κρίσεως» (Ἰω. 5,29).
Ἀπὸ αὐτὸν τὸν λόγο τοῦ Κυρίου ἀποκτάει ὁ χρόνος μας μοναδικὴ ἀξία, ποὺ πρέπει νὰ τὴν χειρισθοῦμε κατάλληλα, γιὰ νὰ φθάσουμε σὲ ἀνάστασι ζωῆς καὶ ὄχι ἀνάστασι κρίσεως. Εὐτυχῶς εἶναι ἄδηλο τὸ τελικὸ ὅριο τῆς ζωῆς μας, καὶ ἔτσι καλούμαστε γιὰ ὅλη μας τὴν ζωή, σὲ κάθε στιγμὴ χρόνου, νὰ εἴμαστε ἕτοιμοι νὰ παρουσιασθοῦμε ἐνώπιον τοῦ Δικαίου Κριτοῦ. Καινούργιος χρόνος, λέμε, καὶ εὐχόμαστε ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, ὅσα μᾶς δώσει ὁ Θεός μας, νὰ εἶναι ὅμως χρόνια μετανοίας καὶ ἐλπίδος.
Νὰ μὲ τί πρέπει νὰ γεμίσουμε τὸ θεϊκὸ δῶρο τοῦ νέου χρόνου
ολόκληρο το τεύχος του Ιανουαρίου ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου