Τρίτη 14 Απριλίου 2020

Ἀποδομώντας μερικά ''ἐπιχειρήματα'' Χριστιανῶν ὑπέρ τῆς μετριοπαθοῦς στάσης ἀπέναντι στό κλείσιμο τῶν ἐκκλησιῶν...


Αποδομώντας μερικά ''επιχειρήματα'' Χριστιανών υπέρ της μετριοπαθούς στάσης απέναντι στο κλείσιμο των εκκλησιών...

Σταματία Αραμπατζή

1)Ας μιμηθούμε την Οσία Μαρία την Αιγυπτία που κοινώνησε μία μόνο φορά στην εν μετανοία ζωή της...και η αναξιότητά μας να κοινωνήσουμε..
*Κατ αρχάς η Οσία Μαρία η Αιγυπτία αποτελεί ακραίο παράδειγμα ασκητικού βίου...Όλο το βάρος του επιχειρήματος είναι η ακοινωνησία της Αγίας χωρίς να γίνεται καμία αναφορά στους υπόλοιπους ασκητικούς της αγώνες. Εάν είναι λοιπόν να τη μιμηθούμε σ' αυτό ας τη μιμηθούμε και σε όλα τα άλλα όμως..Όπως στο ότι έζησε στην έρημο για σαράντα και πλέον έτη και στην άκρα λιτότητα και εγκράτεια στη διατροφή της, στις προσευχές κλπ..
*Μεταφέρω ακόμα, ένα μικρό απόσπασμα από το ωφελιμότατο βιβλίο του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου: «Περὶ συνεχοῦς Μεταλήψεως τῶν Ἀχράντων τοῦ Χριστοῦ Μυστηρίων» Απαντώντας ὁ Άγιος στην ένσταση κάποιων συγχρόνων του, γράφει: «Προβάλλουσι πάλιν τινὲς καὶ λέγουσιν, ὅτι ἰδοὺ ἡ Ὁσία Μαρία καὶ πολλοὶ ἄλλοι ἐρημῖται καὶ ἀσκηταί, οἵτινες μίαν φορὰν εἰς ὅλην των τὴν ζωὴν ἐκοινώνησαν καὶ δὲν τοὺς ἐμπόδισεν ἡ βραδύτης νὰ ἁγίασουν. Πρὸς τοὺς ὁποίους ἀποκρινόμεθα, ὅτι οὔτε οἱ ἐρημῖται κυβερνῶσι τὴν Ἐκκλησίαν, οὔτε ἡ Ἐκκλησία διὰ τοὺς ἐρημίτας ... »

*Επιπλέον η θεία κοινωνία δεν αποτελεί έπαθλο και τρόπαιο..Που το "παίρνει" όποιος το αξίζει περισσότερο..Η Θεία κοινωνία είναι φάρμακο εις ίασιν ψυχής και σώματος. Ποιος θα μπορέσει να πει ποτέ με παρρησία οτι κοινώνησε αξίως; Όταν στην ακολουθία της θεία μεταλήψεως λέει ''Οἶδα, Κύριε, ὅτι ἀναξίως μεταλαμβάνω τοῦ ἀχράντου σου Σώματος καὶ τοῦ τιμίου σου Αἵματος..''και ''Οὔκ εἰμι ἱκανός, Δέσποτα Κύριε, ἵνα εἰσέλθῃς ὑπὸ τὴν στέγην τῆς ψυχῆς μου· ἀλλ᾿ ἐπειδὴ βούλει σύ, ὡς φιλάνθρωπος..'' Άλλωστε η μετάνοια του καθενός είναι κάτι προσωπικό που μόνο ο Κύριος ως παντογνώστης και καρδιογνώστης γνωρίζει..Δε μετριέται μόνο με δάκρυα που συχνά αποτελούν συναισθηματισμό αλλά με πράξεις..Επομένως ποιος τολμά να πει ότι η στέρηση της θείας κοινωνίας αξίζει σε όλους για την αμετανοησία και το πλήθος των αμαρτημάτων;
2)Προφήτης Ησαϊας κστ,20 βάδιζε, λαός μου, εἴσελθε εἰς τὰ ταμιεῖά σου, ἀπόκλεισον τὴν θύραν σου, ἀποκρύβηθι μικρὸν ὅσον ὅσον, ἕως ἂν παρέλθῃ ἡ ὀργὴ Κυρίου· - και αγαπολογία
*Ορισμένοι χρησιμοποιούν το άνωθι χωρίο αποσπασματικά μη εξετάζοντας το που ακριβώς λέχθηκε ,κάτω απο ποιές συνθήκες και το πως έχει εξηγηθεί απο πατέρες που το έχουν αναλύσει κι όχι απο το φτωχό μυαλό μας. Ας διαβάσουμε λοιπόν ακριβή απομαγνητοφώνηση απο ομιλία του μακαριστού π. Αθανασίου Μυτιληναίου πάνω στο συγκεκριμένο χωρίο του προφήτη Ησαϊα (19/2/96 ):

"...Πρόκειται για μια ιστορική , ιστορική υπογραμμίζω προειδοποίηση του Θεού προς τον λαό του όταν ο Θεός πρόκειται να απολέσει τους ασεβείς. Διότι δεν είναι δίκαιο να απολεσθούν οι ευσεβείς με τους ασεβείς όταν ο Θεός θέλει να επέμβει και να τιμωρήσει ,ο Θεός είναι μην το ξεχνάμε και αγάπη είναι όμως και δικαιοσύνη...
Έτσι λοιπόν θα λέγαμε κι εμείς έχουμε πέντε ιστορικές προειδοποιήσεις. Οι τέσσερις πραγματοποιήθηκαν ,τι μένει ;Η μία...
Η πρώτη ιστορική προειδοποίηση έγινε στην εποχή του Νώε. Έπρεπε η γενεά του να πληρώσει . Ήτο μια γενεά διεφθαρμένη. Το ταμιείον που θα εσώζετο μόνο ο Νώε και η οικογένειά του ήτο η κιβωτός, διότι όλα τα άλλα θα κατεκλύζοντο. Πράγματι είχε ξεσπάσει η οργή του Κυρίου στη γενεά εκείνη, αλλά ήθελε όμως ο Θεός να σώσει το Νώε και δεν ήτο ξαφνικό. Ο Θεός ειδοποίησε και εβρέθη η λύση της κιβωτού...
...Ώστε σημείον αιώνιον σωτηρίας για κάθε ηθικόν και πνευματικόν κατακλυσμό ιδεών και εκλύσεως ηθών είναι η κιβωτός που λέγεται εκκλησία! Είναι τύπος της εκκλησίας η κιβωτός που σώθηκε ο Νώε....
..Γίνε Χριστιανός ζήσε τα μυστήρια της εκκλησίας και θα σωθείς!
..Ερχόμεθα λοιπόν εις την πέμπτη ιστορική προειδοποίηση που αναφέρεται όπως σας είπα εις τα έσχατα. Θα είναι εις τις μέρες του αντιχρίστου...Έτσι θα επέλθει η οργή του Θεού στον αντίχριστο, στον ψευδοπροφήτη και σε εκείνους που θα προσκυνήσουν τον αντίχριστο. Αυτοί πρέπει να τιμωρηθούν αλλά είναι και οι πιστοί που δεν πρέπει να τιμωρηθούν. Αυτοί θα αντιδιαστείλουν τον εαυτό τους και θα καταφύγουν εις την έρημο."
*Γίνεται λοιπόν φανερό πως έχει γίνει παρερμηνεία του χωρίου. Δεν αποτελεί λύση το να κλειστούμε ο καθένας στο ταμιείον του, στο σπιτάκι του ώστε να προστατευτούμε απο τον ''φοβερό'' κορωνοϊο αποκομμένοι απο τα μυστήρια της εκκλησίας μας. Κιβωτός είναι η εκκλησία. Ενώ δε φαίνεται αυτό που ζούμε να αποτελεί την πέμπτη ιστορική προειδοποίηση..
*Εάν όμως ορισμένοι θέλουν απλώς να γίνει αντιπαραβολή χωρίων αυτό είναι το μόνο εύκολο :
"Μη φοβού το μικρόν ποίμνιον. ότι ευδόκησεν ο πατήρ υμών δούναι υμίν την βασιλείαν" (Λκ. 12, 32).
'' μὴ φοβοῦ, παῖς μου ᾿Ιακώβ, λέγει Κύριος, ὅτι μετὰ σοῦ ἐγώ εἰμι·" (Ιερ.26,28)
*Ακόμη οι χριστιανοί πάντοτε αποτελούσαν το μικρό ποίμνιο! Όμως αν αδιάκριτα εφάρμοζαν την τακτική να κρύβονται κάθε φορά που εμφανιζόταν μια πανδημία τότε οι εκκλησίες θα έπρεπε να παραμείνουν κλειστές για αιώνες. Μέχρι δηλαδή να ''περάσει'' η ασθένεια ή να βρεθεί αντιβίωση ή κάποιο εμβόλιο..Χαρακτηριστικά παραδείγματα η λέπρα, η φυματίωση,η πανώλη κλπ. Ασθένειες μάλιστα πολύ πιο σοβαρές απο τον κορονοιό. Κι όμως οι εκκλησίες δεν έκλεισαν..
Μήπως τότε οι ιερείς ,ηγούμενοι, επίσκοποι ήταν λιγότερο πιστοί ή αγαπούσαν το ποίμνιό τους λιγότερο απ τους σημερινούς εκκλησιαστικούς ταγούς; Λές και η “αγάπη” αυτών των ταγών είναι ικανή να υπερ – καλύψει την Αγάπη, δηλαδή τον Θεό.Λες και ο Θεός σε αυτούς που ζητούν ψωμί θα τους δώσει πέτρες και σε αυτούς που ζητούν ψάρι θα τους δώσει φίδια. Λες και αυτοί θεοί στην θέση των Θεών, πατέρες στην θέση των Πατέρων θα προστατεύσουν, στα πλαίσια πάντα της δικής τους καινοτόμου σύγχρονης “ποιμαντικής”, τους ανθρώπους. Πως; Αποξενώνοντας τους από την Εκκλησία και τις Ακολουθίες της. Τι πετυχαίνουν; Αλίμονο! να ξεχειλώσουν έτι και έτι το έρημο “κατ’ οικονομίαν”.
*«Τίς ἡμᾶς χωρίσει ἀπό τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ ; Θλῖψις ἢ στενοχωρία ἢ διωγμὸς ἢ λιμὸς ἢ γυμνότης ἢ κίνδυνος ἢ μάχαιρα;».
* Εγώ θυμάμαι παλιά στο χωριό τότε που είχαν όλοι πρόβατα. Το χειμώνα όταν μια φορά κατέβηκαν λύκοι, οι χωριανοί κλείσανε τα πρόβατα στα μαντριά και πήραν τα τουφέκια να διώξουν τους λύκους. Τώρα εγώ με το
φτωχό μυαλό μου βλέπω τους δικούς μας ποιμένες να κλείνονται αυτοί στα μαντριά και να αφήνουν τα πρόβατα έξω. Χωρίς εξηγήσεις και να κάνουμε υπακοή. Αλλά αυτή η υπακοή πιο πολύ θυμίζει παπική παρά ορθόδοξη.
3) Πολλοί πάλι χρησιμοποιούν το επιχείρημα της σωφροσύνης και της υπομονής.
*Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου Λόγοι Β ,Πευματική Αφύπνιση
Αν οι Χριστιανοί δεν ομολογήσουν, δεν αντιδράσουν, αυτοί θα κάνουν χειρότερα. Ενώ, αν αντιδράσουν, θα το σκεφθούν.
Αλλά και οι σημερινοί Χριστιανοί δεν είναι για μάχες. Οι πρώτοι Χριστιανοί ήταν γερά καρύδια· άλλαξαν όλο τον κόσμο.
Και στην βυζαντινή εποχή μια εικόνα έβγαζαν από την Εκκλησία και αντιδρούσε ο κόσμος.
Εδώ ο Χριστός σταυρώθηκε, για να αναστηθούμε εμείς, και εμείς να αδιαφορούμε!
Αν η Εκκλησία δεν μιλάει, για να μην έρθει σε ρήξη με το κράτος, αν οι Μητροπολίτες δεν μιλούν, για να τα έχουν καλά με όλους, γιατί τους βοηθάνε στα Ιδρύματα κ.λπ., οι Αγιορείτες πάλι δεν μιλούν, για να μην τους κόψουν τα επιδόματα, τότε ποιος θα μιλήσει;
*Σκεφτήκαμε μήπως απλά βαφτίζουμε το φόβο και τη δειλία μας σωφροσύνη και υπομονή;
Σύμφωνα με τον γέροντα Αθανάσιο : " Δειλός είναι εκείνος που δεν αναλαμβάνει τον πνευματικό του αγώνα επειδή τον βρίσκει βαρύ, δυσκατόρθωτον αλλά προπαντός φοβάται τις αντίθεες δυνάμεις του κόσμου προπαντός αυτό. Δηλαδή για να καταλάβετε ότι έρχεται σε αντίθεση με εκείνο που πιστεύει φοβάται να το αντιμετωπίσει και τελικά προδίδει εκείνο που πιστεύει ένεκα της δειλίας του. Ακόμα είναι η δειλία σε καιρό διωγμών .Ο διωγμός βέβαια παίρνει μια μεγάλη κλιμάκωση...Ε λοιπόν αγαπητοί μου η δειλία σε οποιοδήποτε σημείο αυτής της κλιμακώσεως βρίσκεται η εποχή σου εάν δείξεις τη δειλία τότε ανήκεις στην κατηγορία που λέγει : "τοις δε δειλοίς το μέρος αυτών εν τη λίμνη τη καιομένη πυρί και θείω ο εστιν ο θάνατος ο δεύτερος"
*Απ ότι φαίνεται πάντως το επιχείρημα της υπομονής το χρησιμοποιούμε μόνο τώρα σε θέματα που αφορούν την πίστη μας! Γιατί φυσικά η αντίδραση είναι μόνο για θέματα εθνικά όπως το μακεδονικό κι όταν οι κυβερνήσεις είναι αριστερές..Σε αυτές τις περιπτώσεις γιατί πήγαμε αδελφοί μου κόντρα στους νόμους; Γιατί βγήκαμε στους δρόμους και διαμαρτυρηθήκαμε και δεν είπαμε και τότε ας κάνουμε υπομονή να περάσει η οργή του Θεού; Γιατί δεν το δεχθήκαμε ως τιμωρία για τις πολλές μας αμαρτίες;
Μετάνοια χρειάζεται φυσικά και προσευχή αλλά δε θα γίνουμε οσφυοκάμπτες στην κάθε άθεη κυβέρνηση! Στο μυαλό μας πάντα θα έχουμε τα :
«ἀπόδοτε οὖν τὰ Καίσαρος Καίσαρι καὶ τὰ τοῦ Θεοῦ τῷ Θεῷ» το
«πειθαρχεῖν δεῖ Θεῷ μᾶλλον ἢ ἀνθρώποις» (Πράξ. 5, 29)
δὲν ὑπάρχει Ἐκκλησία χωρὶς τὴν τέλεση τῆς Θείας Εὐχαριστίας.
Κλείνοντας, ένας τελευταίος προβληματισμός. Είμαστε τόσο σίγουροι ότι δεν είναι απλά ένα κοσκίνισμα για τον καθένα μας; Δε φοβόμαστε μήπως για τη στάση μας αυτή ακούσουμε το εμετρήθης, εζυγίσθης και ευρέθης ελλιπής; Όπως είπε και ο Πρωθιερέας Ανδρέας Τκατσιόφ «Πάσχα στο σπίτι» είναι μια παράλογη κατάσταση κατά την οποία οι «χριστιανοί απεγνωσμένα φοβούνται να αρρωστήσουν και να πεθάνουν, δηλαδή από το φόβο του θανάτου αρνούνται να εορτάσουν τη νίκη του Χριστού κατά του θανάτου».
Καλή Ανάσταση!

http://aktines.blogspot.com/2020/04/blog-post_68.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου