Το Πακιστάν κατατάσσεται πλέον στην όγδοη θέση της λίστας World Watch List 2025 της οργάνωσης Open Doors για τις πιο δύσκολες χώρες όπου ζει κανείς ως χριστιανός.
Γράφει η Δήμητρα Στάικου
Όπως παρατηρούσε ο αρχαίος Έλληνας ιστορικός Θουκυδίδης, «οι ισχυροί φτάνουν όσο τους επιτρέπει η δύναμή τους, και οι αδύναμοι όσο τους επιτρέπει η αδυναμία τους». Στο Πακιστάν, οι αδύναμοι —η μικρή χριστιανική μειονότητα— παλεύουν κάτω από το βάρος της αδιάκοπης δίωξης και της νομικής ευαλωτότητας. Αποτελώντας μόλις το 1,6% του πληθυσμού, οι χριστιανοί βρίσκονται αντιμέτωποι με μια κοινωνία που κινείται ολοένα και περισσότερο προς τη θρησκευτική ομογενοποίηση. Το Πακιστάν κατατάσσεται πλέον στην όγδοη θέση της λίστας World Watch List 2025 της οργάνωσης Open Doors για τις πιο δύσκολες χώρες όπου ζει κανείς ως χριστιανός.
Οι συνέπειες αυτού του αποκλεισμού δεν είναι θεωρητικές — είναι σκληρές και άμεσες. Στις 16 Αυγούστου 2023, η Τζαράνουαλα στο Πουντζάμπ έγινε το θέατρο της χειρότερης επίθεσης εναντίον χριστιανών στη σύγχρονη ιστορία του Πακιστάν. Ένας όχλος κατέστρεψε 26 εκκλησίες και 80 σπίτια, κατηγορώντας τους κατοίκους για βλασφημία. Δύο χρόνια μετά, η δικαιοσύνη παραμένει άπιαστη. Κανένας δράστης δεν έχει καταδικαστεί, ενώ οι χριστιανοί που ζητούν λογοδοσία υφίστανται εκφοβισμό και απειλές από εξτρεμιστικές ομάδες.
Οι αμφιλεγόμενοι νόμοι περί βλασφημίας του Πακιστάν συνεχίζουν να λειτουργούν ως εργαλείο δίωξης. Αν και σπάνια οδηγούν σε εκτελέσεις, ακόμα και οι κατηγορίες αρκούν για να ξεσηκώσουν βίαιους όχλους. Στις 4 Ιουνίου 2025, ένα δικαστήριο κατά της τρομοκρατίας στη Φαϊσαλαμπάντ αθώωσε δέκα υπόπτους που εμπλέκονταν σε εμπρησμό εκκλησίας και λεηλασία χριστιανικού σπιτιού. Παρά τα ισχυρά στοιχεία, οι αστυνομικές παραλείψεις οδήγησαν στις αθωώσεις — ένα μοτίβο που αναμένεται να επαναληφθεί. Στο μεταξύ, χριστιανές γυναίκες και κορίτσια αντιμετωπίζουν αυξανόμενες απαγωγές, βιασμούς και εξαναγκαστικές μεταστροφές, συχνά με ατιμωρησία για τους δράστες.
Η κλίμακα της ατιμωρησίας είναι συγκλονιστική. Από τους 5.213 συλληφθέντες μετά τις επιθέσεις στην Τζαρανβάλα, οι 4.833 αφέθηκαν ελεύθεροι, σύμφωνα με την Amnesty International. Έναν χρόνο αργότερα, 228 από τους συλληφθέντες αφέθηκαν με εγγύηση και 77 αθωώθηκαν πλήρως. Ο Αναπληρωτής Περιφερειακός Διευθυντής της Amnesty International για τη Νότια Ασία, Μπάμπου Ραμ Πάουντελ, προειδοποίησε ότι τέτοια αδράνεια τρέφει «ένα κλίμα ατιμωρησίας» για τους δράστες της βίας.
Δύο χρόνια μετά, οι χριστιανοί συνεχίζουν να απαιτούν δικαιοσύνη. Στις 16 Αυγούστου 2025, διαδηλώσεις στην Τζαράνουαλα, που οργανώθηκαν από την Επιτροπή Θυμάτων, υπογράμμισαν την αποτυχία της κυβέρνησης να διώξει τους ταραξίες ή να προσφέρει τις υποσχεθείσες αποζημιώσεις. Ο Λάλα Ρόμπιν Ντάνιελ, συντονιστής της επιτροπής, εξέφρασε την αγανάκτησή του για την έλλειψη προόδου και τις συνεχιζόμενες προσπάθειες διάσπασης της κοινότητας. Οι ηγέτες της τόνισαν την ειρηνική διαμαρτυρία και τις εκστρατείες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να διατηρήσουν το δράμα των χριστιανών της Τζαράνουαλα στη δημόσια θέα.
Φωνές πέρα από την Τζαρανβάλα καταδίκασαν επίσης την αδράνεια. Ο Σάμσον Σαλάματ, πρόεδρος του κινήματος Rwadari Tehreek (Κίνημα για την Ισότητα), επέκρινε την απουσία εκκλησιαστικών ηγετών, πολιτικών και ακόμη και κρατικών αξιωματούχων στην έκφραση αλληλεγγύης. «Σταθήκατε αταλάντευτοι στην αναζήτηση της δικαιοσύνης για δύο χρόνια και πιστεύουμε ότι η δέσμευσή σας δεν θα λυγίσει», είπε στους διαδηλωτές, δεσμευόμενος για συνεχιζόμενη στήριξη.
Ακτιβιστές στη Λαχόρη ενίσχυσαν αυτές τις εκκλήσεις. Η Γκαζάλα Σαφίκ και ο Λουκ Βίκτορ τόνισαν ότι οι επιθέσεις στην Τζαράνουαλα αποκαλύπτουν «βαθιά ριζωμένη μισαλλοδοξία και συστημικές διακρίσεις» στο Πακιστάν. Η Μισέλ Τσόντρι, πρόεδρος του Ιδρύματος Σέσιλ και Ίρις Τσόντρι, ανέδειξε τους κινδύνους των νόμων περί βλασφημίας και την επείγουσα ανάγκη κυβερνητικής δράσης. «Η ατιμωρησία για τη βία κατά των θρησκευτικών μειονοτήτων στο Πακιστάν πρέπει να τελειώσει», είπε, καλώντας σε νομική μεταρρύθμιση και πλήρη αποκατάσταση των θυμάτων.
Οι κατηγορίες περί βλασφημίας παραμένουν μια επίμονη απειλή. Όσοι κατηγορούνται για προσβολή του Προφήτη Μωάμεθ κινδυνεύουν με θανατική ποινή, ενώ ακόμη και αβάσιμες κατηγορίες αρκούν για να προκαλέσουν βίαιους όχλους. Η προστασία των χριστιανών του Πακιστάν απαιτεί συνολική μεταρρύθμιση: αναθεώρηση των νόμων περί βλασφημίας, αποτελεσματική απονομή δικαιοσύνης και αντιμετώπιση των συστημικών διακρίσεων. Εκπαιδευτικές και ενημερωτικές εκστρατείες μπορούν να μειώσουν τις θρησκευτικές προκαταλήψεις, ενώ η κοινωνική και οικονομική ενδυνάμωση —ιδίως για γυναίκες και παιδιά— μπορεί να ενισχύσει την ανθεκτικότητα της κοινότητας. Η διεθνής εμπλοκή, η πολιτική συμμετοχή και τα ισχυρά τοπικά δίκτυα είναι εξίσου ζωτικής σημασίας για τη διασφάλιση μακροπρόθεσμης προστασίας.
Οι χριστιανοί του Πακιστάν έχουν υπομείνει δύο χρόνια αναμονής για δικαιοσύνη στην Τζαράνουαλα. Ο αγώνας τους αναδεικνύει μια ευρύτερη κρίση: όταν ο νόμος των ισχυρών επισκιάζει τα δικαιώματα των ευάλωτων, η θρησκευτική ελευθερία αποδεικνύεται κενή, και η ίδια η κοινωνία υποφέρει. Ο κόσμος πρέπει να δώσει προσοχή, και το Πακιστάν πρέπει να δράσει — πριν περισσότερες ζωές, πίστεις και κοινότητες πληγούν ανεπανόρθωτα.
πηγή: https://aktines.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου