'Ἔνοχοι! Ποῖοι; Οἱ βλάσφημοι. Αὐτοί, οἱ ὁποῖοι ὁπουδήποτε καὶ ἄν σταθοῦν, ἀκονίζουν τὴν γλῶσσάν των, ἀνοίγουν τὸ στόμα των καὶ ὡσὰν φίδια φαρμακερὰ χύνουν τὸ δηλητήριόν των, ὑβρίζουν μὲ τὸ αἰσχρότερον λεξιλόγιον τὰ ἱερὰ καὶ ὅσια τῆς Θρησκείας μας. Φρίκη! Ὅλοι οἱ λαοί, καὶ αὐτοὶ ἀκόμη οἱ ἄγριοι, σέβονται τὸν θεόν των˙ καὶ μόνον ἡμεῖς οἱ Ἕλληνες, οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, ὑβρίζομεν τὰ ἱερὰ καὶ ὅσια τῆς Θρησκείας μας.
Ὑβρίζομεν! Ὅλοι λοιπὸν ὑβρίζομεν; Ὅλοι εἴμεθα βλάσφημοι; Δὲν ἀρνούμεθα ὅτι ὑπάρχουν πολλοί, οἱ ὁποῖοι ποτὲ εἰς τὴν ζωήν των δὲν ἐβλασφήμησαν. Καυχῶνται μάλιστα διὰ τοῦτο καὶ τὸ παρουσιάζουν ὡς τίτλον ἁγιότητος. Ἀλλὰ καὶ αὐτοὶ ἔχουν μερίδα εἰς τὴν ἐνοχὴν τῶν βλασφήμων, καὶ θὰ δώσουν λόγον διὰ τὰς φρικτὰς βλασφημίας, αἱ ὁποῖαι ἀκούγονται ἐπάνω εἰς τὴν γῆν. Ναί, εἶνε συνένοχοι. Διότι ἀκούουν μὲ ἀπάθειαν, μὲ ἀδιαφορίαν νὰ βλασφημῆται ἡ Θρησκεία μας. Παρατηρήσατε τί γίνεται! Ἕνας βλάσφημος εἰς τὴν πλατεῖαν τῆς πόλεως βλασφημεῖ. 50, 100, 200, 1.000 ἄνθρωποι τὸν ἀκούουν. Δὲν εἶνε Ἑβραῖοι οὔτε Τοῦρκοι. Χριστιανοὶ εἶνε. Λέγουν, ὅτι πιστεύουν εἰς τὸν Χριστόν. Καὶ ὅμως, οὔτε ἕνας ἀπὸ αὐτούς, οἱ ὁποῖοι ἤκουσαν τὴν φρικτὴν βλασφημίαν, δὲν συνεκινήθη, δὲν ἐταράχθη, δὲν ἐθύμωσε, δὲν ἠγανάκτησε, δὲν ἤνοιξε τὸ στόμα του διὰ νὰ διαμαρτυρηθῇ διὰ τὴν δημοσίαν προσβολὴν τῆς Θρησκείας. Πῶς νὰ ὀνομάσωμεν τοὺς Χριστιανοὺς αὐτοὺς τοῦ 20οῦ αἰῶνος; Χλιαρούς, ἀπαθεῖς, ἀδιαφόρους; Ἐπιεικὴς ὁ χαρακτηρισμός. Ἡ ἐνοχή των εἶνε μεγάλη, τεραστία.
Θὰ ἠθέλομεν νὰ ἐρωτήσωμεν ἕνα ἀπὸ αὐτούς, οἱ ὁποῖοι ἀκούουν ἀδιάφοροι τὰς βλασφημίας˙ Ἄνθρωπε! Ὑπόθεσε, ὅτι εἰς τὴν πλατεῖαν κάποιος ὑβρίζει μὲ τὰς χυδαιοτέρας λέξεις τὴν γυναῖκά σου ἤ τὴν μητέρα σου ἤ τὴν ἀδελφήν σου. Τί θὰ κάμῃς; Θὰ κάθεσαι νʼ ἀκούῃς μὲ ἀπάθειαν τὰς ὕβρεις; Θʼ ἀνέχεσαι νὰ ὑβρίζεται ἡ οἰκογενειακή σου τιμή; Ὄχι. Μέσα εἰς τὸ στῆθός σου κῦμα ἀγανακτήσεως θὰ φουντώσῃ. Πῶς τολμᾶ αὐτός, θὰ εἴπῃς, ὁ αὐθάδης νʼ ἀναφέρῃ τόσον ὑβριστικὰ τὸ ὄνομα τῆς οἰκογενείας μου; Ἡ γυναῖκά μου καὶ ἡ μητέρα μου καὶ ἡ ἀδελφή μου εἶνε τίμιαι γυναῖκες. Αὐτός, ὁ ὁποῖος τὰς ὑβρίζει, θὰ ἔπρεπε νὰ πλύνῃ πρῶτον τὸ στόμα του διὰ νʼ ἀναφέρῃ τὸ ὄνομά των. Ἀλλὰ τώρα θὰ μάθῃ νὰ μὴ ὑβρίζῃ τὸ σπίτι μου. Καὶ πλησιάζεις τὸν ὑβριστὴν τῆς οἰκογενειακῆς σου τιμῆς. Καὶ τὸν παρατηρεῖς, καὶ τὸν ἐλέγχεις δημοσία, καὶ τὸν μηνύεις εἰς τὰ δικαστήρια, καὶ κάμνεις τὸ πᾶν διὰ νʼ ἀποκατασταθῇ ἡ προσβληθεῖσα τιμὴ τῆς οἰκογενείας σου. Αὐτὰ κάμνεις, ἄνθρωπε, ὅταν ὑβρίσουν ἕνα προσφιλὲς μέλος τῆς οἰκογενείας σου.
Ἀλλά τώρα; Δὲν ἀκούεις; Δὲν ἔχεις αὐτιά; Δὲν ἔχεις καρδίαν; Δὲν ἔχεις αἴσθημα; Δὲν ἔχεις νεῦρα; Δὲν ἔχεις θυμόν; Τί ἔπαθες; Ἰδού! Αὐτὸς ὁ αὐθάδης ὑβρίζει μίαν γυναῖκα, ἡ ὁποία ἀξίζει ἀσυγκρίτως περισσότερον ἀπὸ τὴν μητέρα σου καὶ ἀπὸ τὴν γυναῖκά σου καὶ ἀπὸ τὴν ἀδελφήν σου. Εἶνε ἡ Παναγία μας, ἡ «γλυκειὰ Μάνα» ὅλων τῶν Χριστιανῶν. Αὐτὴν παρακαλεῖς εἰς τὸν κίνδυνον˙ «Παναγία, σῶσέ με». Καὶ τώρα τὴν ὑβρίζουν. Τὴν ὑβρίζουν μὲ λέξεις, μὲ τὰς ὁποίας δὲν τολμοῦν νὰ ὑβρίσουν καὶ τὴν χειροτέραν τοῦ κόσμου γυναῖκα. Καὶ σὺ τί κάμνεις; Κάθεσαι καὶ καμαρώνεις τὸν βλάσφημον. Καὶ ὀνομάζεσαι Χριστιανός!... Ἐντὸς ὀλίγου ἀκούεις ἄλλον νὰ ὑβρίζῃ Ἐκεῖνον, τοῦ ὁποίου ἡ ἀρετὴ «ἐκάλυψεν οὐρανούς». Εὶνε ὁ Χριστός. Δὲν ὑπάρχει ἄλλος ἀνώτερος ἀπʼ αὐτόν. Οὔτε μᾶς ἠγάπησεν ἄλλος, ὅπως ὁ Χριστός. Οὔτε ὑπάρχει ἄλλος εὐεργέτης τῆς ἀνθρωπότητος μεγαλύτερος ἀπὸ τὸν Χριστόν. Καὶ ὅμως, ἀκούομεν νὰ ὑβρίζεται τὸ ὄνομά του καθημερινῶς, καὶ ἡμεῖς οὐδεμίαν διαμαρτυρίαν κάμνομεν.
* * *
Ὤ! Ἐὰν ἐπιστεύομεν πραγματικῶς εἰς τὴν Θρησκείαν μας, δὲν θʼ ἀνεχόμεθα τὴν βλασφημίαν. Μόλις θὰ ἠκούομεν τὴν βλασφημίαν, θὰ ἐπλησιάζομεν τὸν βλάσφημον, ὁποιοσδήποτε καὶ ἐὰν ἦτο, θὰ διεμαρτυρόμεθα ἐντόνως καὶ θὰ τοῦ ἐλέγομεν˙ «Πρόσεξε! Δὲν σοῦ ἐπιτρέπομεν νὰ βλασφημῇς τὸν Πατέρας μας. Πατέρας μας εἶνε ὁ Θεός. Δὲν σοῦ ἐπιτρέπομεν νὰ βλασφημῇς τὴν Μητέρας μας. Μητέρα μας εἶνε ἡ Παναγία. Δὲν σοῦ ἐπιτρέπομεν νὰ βλασφημῇς τὸν προστάτην μας. Προστάτης μας εἶνε ὁ Ἅγιος...».
Τὸ καθῆκόν σου Χριστιανέ, εἶνε ὁλοφάνερον. Δὲν ἀρκεῖ νὰ λέγῃς «Δὲν ὲβλασφήμησα», ἀλλʼ ἔχεις ὑποχρέωσιν καὶ νʼ ἀντιδρᾷς ἐναντίον τῶν βλασφήμων. Μὴ κλείσῃς τὸ στόμα σου ὅταν βλασφημῆται ἡ Θρησκεία μας. Ἄνοιξέ το! Συμβούλευσε τὴν πρώτην, ἔλεγξε τὴν δευτέραν φοράν. Τιμώρησε τὴν τρίτην. Τὸ πᾶν πρᾶξε, ὥστε εἰς τὸ σπίτι σου, εἰς τὴν συνοικίαν σου, εἰς τὸ χωρίον σου, εἰς τὴν πόλιν σου νὰ μὴ ἀκούεται βλασφημία. Εἰς κάθε χωρίον καὶ εἰς κάθε πόλιν πρέπει οἱ Χριστιανοί, οἱ ὁποῖοι πιστεύουν εἰς τὸν Χριστόν, νὰ ἑνωθοῦν, νὰ ἱδρύσουν Ἀντιβλασφημικὸν Σύλλογον, καὶ νὰ πολεμήσουν τὸν ἑωσφόρον τῆς βλασφημίας.
Ἐμπρός, Χριστιανοί μου! Ἄς ἀγωνισθῶμεν ὅλοι διὰ νὰ ἐξαλείψωμεν τὴν βλασφημίαν ἀπὸ τὴν Πατρίδα μας καὶ νὰ διδάξωμεν ὅλους, ὅτι ὑπεράνω ὅλων τῶν ὀνομάτων εἶνε τὸ ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, τὸ ὄνομα Ἐκείνου, ἐνώπιον τοῦ ὁποίου θὰ γονατίσῃ μίαν ἡμέραν ὁλόκληρος ἡ κτίσις.
«Ὥσπερ εὐδοκιμούντων ἡμῶν τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ δοξάζεται,
οὕτως ἁμαρτανόντων βλασφημεῖται καὶ ὑβρίζεται».
(Ἱερὸς Χρυσόστομος)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου