Του Kit Knightly (Μετάφραση: Γιώργος Β. Μιχαήλ)
Η δημιουργηθείσα επισιτιστική κρίση, είτε πραγματική είτε ψυχολογική επιχείρηση, έχει να κάνει με την κατάρρευση του παγκόσμιου συστήματος τροφίμων και με την δημιουργία ενός νέου δυστοπικού συστήματος, εκπονημένου από εταιρικά μεγαθήρια και αυστηρά ελεγχόμενου στο όνομα του «κοινού καλού».
Ο Τύπος το προέβλεπε αυτό εδώ και χρόνια, αλλά έμοιαζε να είναι μια απλή εκφοβιστική κίνηση, σχεδιασμένη να μας ανησυχεί ή να αποσπά την προσοχή μας από άλλα ζητήματα. Όμως αυτήν την φορά υπάρχουν ενδείξεις ότι η κρίση «θα είναι πραγματική» -για να θυμηθώ τον Μπάιντεν.
Κανείς δεν ξέρει πόσο καταστροφική θα μπορούσε να γίνει, εκτός από τους ανθρώπους που την δημιουργούν. Είναι ωστόσο αρκετά ξεκάθαρα τα στοιχεία ότι δημιουργείται σκόπιμα και εν ψυχρώ:
Η «ειδική επιχείρηση» της Ρωσίας στην Ουκρανία αυξάνει την τιμή των βασικών τροφίμων, του σιταριού, του ηλιελαίου, καθώς και των λιπασμάτων.
Το ξαφνικό «ξέσπασμα της γρίπης των πτηνών» αυξάνει την τιμή των πουλερικών και των αυγών.
Η ραγδαία άνοδος της τιμής του πετρελαίου αυξάνει το κόστος της διανομής τροφίμων.
Λόγω του πληθωρισμού, οι οικογένειες ξοδεύουν περισσότερα χρήματα για λιγότερα τρόφιμα.
Και καθώς συμβαίνουν όλα αυτά, οι ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο (και ίσως άλλοι, δεν ξέρουμε) πληρώνουν κυριολεκτικά τους αγρότες για να μην καλλιεργούν.
Είναι αρκετά σαφές ότι πρόκειται για το The Great Reset: Food Edition. Η μελωδία του lockdown με λίγο διαφορετικούς στίχους. Μια διαδικασία διάλυσης των υπαρχουσών δομών, ώστε να μπορούμε να τις «χτίσουμε ξανά καλύτερα» με ένα πιο ελεγχόμενο και πιο εταιρικό σύστημα τροφίμων.
Όπως ειπώθηκε ότι η «πανδημία» υπογράμμισε «αδυναμίες στο πολυμερές σύστημα», έτσι και αυτή η επισιτιστική κρίση θα δείξει ότι «τα ασταθή επισιτιστικά μας συστήματα χρειάζονται μεταρρύθμιση» και πρέπει να διασφαλίσουμε την «επισιτιστική μας ασφάλεια» -ή χιλιάδες άλλες παραλλαγές σε αυτό το θέμα.
Δεν είναι υπόθεση. Ξεκίνησαν ήδη, πάνω από έναν χρόνο πριν.
Το Journal of Agriculture, Food Systems & Community Developments δημοσίευσε μια εργασία τον Φεβρουάριο του 2021 με τίτλο:
Αποσυναρμολόγηση και ανοικοδόμηση του συστήματος τροφίμων μετά τον COVID-19: Δέκα αρχές για αναδιανομή και αναγέννηση.
Σε μια συνέντευξη, τον Ιούλιο του περασμένου έτους, η Ruth Richardson, η εκτελεστική διευθύντρια της ΜΚΟ Global Alliance for the Future of Food, είπε κυριολεκτικά:
Το κυρίαρχο σύστημα διατροφής μας πρέπει να αποσυναρμολογηθεί και να ξαναχτιστεί.
Αργότερα, τον Σεπτέμβριο του 2021, ο ΟΗΕ συγκάλεσε την πρώτη «Σύσκεψη για τα Συστήματα Τροφίμων», στην δήλωση αποστολής της οποίας διαβάζουμε:
Η ανοικοδόμηση των παγκόσμιων συστημάτων τροφίμων θα μας επιτρέψει επίσης να ανταποκριθούμε στο κάλεσμα του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ να «χτίσουμε καλύτερα» από ό,τι κάναμε με τον COVID-19.
Γράφοντας στον Guardian, τον Μάιο του 2022, ο George Monbiot, ο ανεμοδείκτης για κάθε ατζέντα του βαθέος κράτους, δηλώνει με την χαρακτηριστική του έλλειψη λεπτότητας:
Οι τράπεζες κατέρρευσαν το 2008 – και το σύστημα τροφίμων μας πρόκειται να κάνει το ίδιο… Το σύστημα πρέπει να αλλάξει.
Τι σημαίνει όμως στην πραγματικότητα η «αλλαγή» και η «ανακατασκευή» σε αυτό το πλαίσιο;
Λοιπόν, αυτό δεν είναι μυστικό, το συζητούν εδώ και χρόνια. Σημαίνει:
Προώθηση, από τον Τύπο και τους πολιτικούς, της «διατροφής για την υγεία του πλανήτη» του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ.
Προετοιμασία των παιδιών να τρώνε ζωύφια και φύκια.
Ανάπτυξη και προώθηση των «γονιδιακά επεξεργασμένων» ή γενετικά τροποποιημένων τροφίμων.
Στιγματισμό των κρεατοφάγων και εξύμνηση του βιγκανισμού.
Προώθηση του «κρέατος» που καλλιεργείται στο εργαστήριο και της βακτηριακής λάσπης που αναμιγνύεται σε γιγάντια δοχεία, έναντι των φυσικών τροφίμων.
Φόρους «άνθρακα» στο κόκκινο κρέας και στα εισαγόμενα τρόφιμα κάθε είδους.
Φόρους «παχυσαρκίας» σε τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη ή λίπος.
Προπαγάνδα για τον χαρακτηρισμό των βασικών τροφίμων ως «πολυτέλεια».
Πολλά από τα παραπάνω (ξανα)συζητήθηκαν προσφατα –και στην Διάσκεψη του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ στο Νταβός.
Όπως συμβαίνει σχεδόν πάντα, το πρόβλημα το οποίο τώρα προσπαθούν να «αντιμετωπίσουν» έχει ήδη μια σειρά από προκαθορισμένες λύσεις.
Ακριβώς όπως είδαμε τα lockdown να σπάνε την οικονομία σε κομμάτια, ενώ η τάξη των δισεκατομμυριούχων κατέγραφε κέρδη και τα εταιρικά μεγαθήρια διεύρυναν τα μονοπώλιά τους, έτσι και οι όποιες προτεινόμενες πολιτικές επισιτιστικής ασφάλειας θα καταλήξουν να ωφελούν τους ήδη πολύ πλούσιους ή/και να εγκαθιστούν υποδομές για τον εταιρικό έλεγχο.
Ανακοίνωσαν ήδη την κατασκευή του μεγαλύτερου «εργοστασίου καλλιέργειας κρέατος» στον κόσμο. Το ψεύτικο κρέας, φυσικά, δεν μπορεί να παράγεται στο σπίτι και υπόκειται σε πατενταρισμένες διαδικασίες δημιουργίας. Τα γενετικά επεξεργασμένα ή τροποποιημένα φυτά και ζώα υπόκεινται επίσης σε διπλώματα ευρεσιτεχνίας.
Οι υπερεθνικές εταιρείες, με κέρδη μεγαλύτερα από τον προϋπολογισμό ορισμένων χωρών, αναπτύσσουν εφαρμογές παρακολούθησης αποτυπώματος άνθρακα που ανταμείβουν τους ανθρώπους για την λήψη των «σωστών αποφάσεων». Αυτό θα μπορούσε εύκολα να εφαρμοστεί και στα τρόφιμα.
Ο Μπιλ Γκέιτς έχει γίνει αθόρυβα ο μεγαλύτερος ιδιοκτήτης γεωργικής γης στις Ηνωμένες Πολιτείες -γης στην οποία μπορεί να καλλιεργήσει νέα Frankencrops, ή την οποία η κυβέρνηση των ΗΠΑ θα τον πληρώνει για να μην χρησιμοποιεί.
Το παιχνίδι είναι ξεκάθαρο:
Αυτήν την στιγμή ετοιμάζονται να καταστρέψουν όλα τα παλιά μας συστήματα τροφίμων, με τον δεδηλωμένο στόχο να τα ξαναχτίσουν καλύτερα.
Αλλά καλύτερα γι’ αυτούς, όχι για εμάς.
πηγή: https://www.triklopodia.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου