Αγία Αναστασία η Ρωμαία, η Οσιομάρτυς (29 Οκτωβρίου)

«Ἀσκήσει ἐκλάμψασα ὥσπερ παρθένος σεμνή

ἀθλήσεως αἵμασι τὴν τῆς ἁγνείας στολὴν ἐνθέως ἐφοίνιξας·

ὅθεν, Ἀναστασία, ὡς ὁσία καὶ μάρτυς, 

χάριτας ἰαμάτων ἀποστράπτεις ἐν κόσμῳ

πρεσβεύουσα τῷ Σωτῆρι ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν»

Η όσια Αναστασία έζησε στα χρόνια του Δεκίου (κατ’ άλλους του Διοκλητιανού) και Bαλλεριανού και καταγόταν από τη Ρώμη. Όταν πέθαναν οι πλούσιοι γονείς της, διαμοίρασε την περιουσία που κληρονόμησε στους φτωχούς και αποσύρθηκε σε μοναστήρι.

Όταν τη συνέλαβε ο ηγεμόνας Πρόβος (περί το 256 μ.Χ.), υπενθύμισε στην Αναστασία την ανθηρή νεότητα της, για την οποία θα έπρεπε να αρνηθεί το Χριστό. Τότε, δυναμική υπήρξε η απάντηση της Αναστασίας:

«Εγώ, είπε, μία ωραιότητα και νεότητα γνωρίζω, εκείνη που δίνει ο Χριστός στις πιστές και γενναίες ψυχές, που προτιμούν γι’ Αυτόν το θάνατο αντί άλλων εγκόσμιων αγαθών, όταν αυτά προτείνονται για την προδοσία του Θεού τους. Πλούτη είχα άφθονα. Δεν τα θέλησα. Αλλά το Χριστό μου τον θέλω και απ’ Αυτόν καμία δύναμη δε θα μπορέσει να με χωρίσει. Αν αμφιβάλλεις, δοκίμασε».

Εμείς δεν γιορτάζουμε το τέλος του πολέμου. Γιορτάζουμε την αρχή του. - Ελευθέριος Ελευθεριάδης

Εμείς δεν γιορτάζουμε το τέλος του πολέμου. Γιορτάζουμε την αρχή του.

Και μην νομίσεις ότι θαρρούμε τον πόλεμο καλό. Αλίμονο.

Όταν όμως πειράζεται η Πίστη, η Ελευθερία ή ο όποιος αδελφός, τότε δεν υπάρχει άλλος δρόμος, παρά εκείνος του Αγώνα…

Εμείς δεν γιορτάζουμε το τέλος του πολέμου. Γιορτάζουμε την αρχή του.

Η Ρωμιοσύνη, δεν αντέχει να μένει σκλαβωμένη. Αγωνίζεται.

Τα πρωτοτόκια της δεν τα ξεπουλά ποτέ…

Μένει πιστή. «Τοις κείνων ρήμασι».

Εκείνων που για τη Πίστη και Πατρίδα, δεν λογαριάσανε ζωές.

Εμείς δεν γιορτάζουμε το τέλος του πολέμου. Γιορτάζουμε την αρχή του.

Για να μην ξεχνάμε το χρέος μας.

Είναι πονηρές οι μέρες. Δαιμονικές. Μια σκοτεινιά απλώνεται παντού.

Σύντομα ίσως, χρειαστεί ξανά, να ριχτούμε και πάλι στον αγώνα…

Χρόνια πολλά αδελφοί.

Θαρσείτε.

Ψυχολόγος Ελευθεριάδης Ελευθέριος

Ρίγη συγκίνησης στον τάφο του εθνομάρτυρα Κωνσταντίνου Κατσίφα

Δάκρυα συγκίνησης και αχτίδες ελπίδας στα πονεμένα πρόσωπα των αδελφών μας Βορειοηπειρωτών προκάλεσε η Νεολαία ΝΙΚΗΣ σήμερα, 28η Οκτωβρίου πάνω από το μνήμα του εθνομάρτυρα Κωνσταντίνου Κατσίφα στους Βουλιαράτες της Βορείου Ηπείρου.

Είχα τρεις γιους. Σκοτώθηκαν και οι τρεις εκεί πάνω. Χαλάλι της πατρίδας μου”: Γι’ αυτό νικήσαμε…

Δημήτρης Νατσιός

Πρόεδρος της ΝΙΚΗΣ

“Γιορτάζουμε το ΟΧΙ, γιατί, αν γιορτάζαμε το ΝΑΙ, θα είχαμε κάθε μέρα γιορτή”

Aς ανασάνουμε λίγο. Μας έπνιξαν οι αναθυμιάσεις από το αποτεφρωτήριο της ιστορικής ευθανασίας, στο οποίο μας οδηγούν οι λυσασμένοι εθνομηδενιστές. Ας αρωματιστούμε από την ευωδία του ΄40.

Το 1999 από τις εξαιρετικές εκδόσεις «Γκοβόστης» μεταφράστηκε και κυκλοφορήθηκε το βιβλίο του Ιταλού στρατηγού Βισκόντι Πράσκα με τίτλο: «Εγώ εισέβαλα στην Ελλάδα» (Το βιβλίο γράφτηκε το 1946). Ο συγγραφέας του ήταν Ανώτερος Διοικητής των Ιταλικών Δυνάμεων Αλβανίας από τις 5 Ιουνίου έως τις 8 Νοεμβρίου του 1940, όταν λόγω αποτυχίας των σχεδίων του, αντικαταστάθηκε από τον στρατηγό Σοντού, μέχρι τότε υφυπουργό Στρατιωτικών. Το βιβλίο παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον, επέχει θέση ντοκουμέντου, όχι μόνο για τους απλούς φιλίστορες αναγνώστες, αλλά και για τους επίμονους ιστορικούς ερευνητές.

Στις ηρωικές γυναίκες της Πίνδου… ελάχιστη ανταπόδοση στην τεράστια προσφορά τους. ΑΘΑΝΑΤΕΣ!

(ένα συγκινητικό κείμενο της ΓΑΛΑΤΕΙΑΣ ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΟΥ-ΣΟΥΡΕΛΗ)

Είχε φασόλια μαυρομάτικα, τα μούσκεψε, έριξε ξύλα στο τζάκι, μπας και σβήσει, γιόμισε καπνούς το σπίτι, δεν καλοτράβαγε το τζάκι, άτσαλα το ‘χε χτίσει ο μακαρίτης.

Απ’ το στενόμακρο παραθύρι κοίταξε τον ουρανό, μπλαβιασμένος ο ουρανός, χιονίζει μερόνυχτα, μα δε λέει να ξεθυμάνει. Καινούργιο χιόνι πάνω στο παλιό και ο λυσσασμένος παγωμένος αγέρας, να το κάνει πάγο. Βουνά ο πάγος να παραβγαίνουν θαρρείς σε μπόι με τα κατσάβραχα.

Για τον κύρη της ξέρει, τον πήρε κοντά του ο Θεός! Θεός σχωρέσ’ τον.

Μα εκείνος που να ‘ναι; Ο γιος της, το μοναχοπαίδι της, ε, βρε παιδεμός να τον μεγαλώσει, άντρακλας έγινε, που η Παναγιά να τον φυλάει.

Το θαύμα στο έπος του 1940 (διηγήσεις, περιστατικά)

ΠΑΝΑΓΙΑ: Μια μέρα, η Ελλάς θα γίνει το προσκύνημα όλων των λαών της οικουμένης

Το ακόλουθο επεισόδιο συνέβηκε στον Καλαμά, τις πρώτες μέρες της ιταλικής εισβολής, όταν ακόμα οι φασίστες νόμιζαν πως τίποτε δεν μπορούσε να σταματήση την προέλασή τους.

Ένα μικρό μας τμήμα, κατατσακισμένο από την κούρασι, άυπνο μέρες ολόκληρες, είχε μαζευτεί σ’ έναν καλαμώνα της αριστεράς όχθης του ποταμού γιά να ξαποστάση λίγες ώρες. Οι άνδρες λαγοκοιμόνταν, μα πετάχθηκαν ξαφνικά στο ά­κουσμα μιας παράξενης, υπερκόσμιας φωνής. Και είδαν τότε, μέσα στο σκοτάδι που τους περιτριγύριζε, μιάν αχνή οπτασία, μιά γυναίκα με πονεμένη μορφή, μα που το πρόσωπό της αχτινοβολούσε από μιά υπερκόσμια χαρά. Την γνώρισαν αμέσως, αν και ποτέ δεν την είχαν ξαναδεί: ήταν η Παναγία, που τους μιλούσε: «Τούτο εδώ είναι το ακρώτατο σημείο όπου θα φτάσουν οι αντίχριστοι. Από εδώ και πέρα, τίποτε δεν θα σταματήσει τη φυγή τους. Και σας λέγω και τούτο ακόμα: μιά μέρα, η Ελλάς θα γίνει το προσκύνημα όλων των λαών της οικουμένης». Και το όραμα εξαφανίστηκε. Την επομένη, άρχιζε η αντεπίθεσίς μας, οι Ιταλοί ξαναπερνούσαν τον Καλαμά άρον-άρον και η φυγή τους από τότε δεν έχει σταματημό.

(«Με τη βοήθεια του Θεού θα επικρατήσει το δίκαιόν μας», εφ. Η Νίκη, 19-4-41. Σύγχρονη δημοσίευση, στο λεύκωμα του Ιδρύματος Ευαγγελιστρίας Τήνου: Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΗΣ ΤΗΝΟΥ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ ’40, σελ.146, με τον τίτλο «Φωνή υπερκόσμια»).

***

Η 28η Οκτωβρίου μέσα από τις σελίδες του παλιού Ελληνικού Αναγνωστικού (καμία σχέση με τα σημερινά ελληνόφωνα αλλοτριωμένα!!!!!)

Σὲ κάθε σπίτι ἀνεμίζει σήμερα καὶ μιὰ σημαία. Μικροὶ καὶ μεγάλοι εἶναι ὅλο χαρά. Οἱ καμπάνες κτυποῦν. Ἑορτάζει ἡ πατρίδα μας.

Στὴν ἐκκλησία τοῦ μικροῦ χωριοῦ, εἶναι μαζεμμένος ὅλος ὁ κόσμος. Θὰ ψάλουν τὴ δοξολογία. Ἐκεῖ εἶναι καὶ τὸ σχολεῖο μὲ τὴ σημαία του. Τὴν κρατεῖ τὸ πιὸ ψηλὸ παιδί, ὁ Λιάκος. Αὐτὸς εἶναι ὁ σημαιοφόρος. Τραγουδοῦν καὶ τραγούδια ἡρωικά.

Ἐπάνω στὸ Δεσποτικὸ εἶναι γραμμένο ἕνα ΟΧΙ. Καὶ πιὸ κάτω μιὰ ἄλλη ἐπιγραφή:

28 Ὀκτωβρίου 1940

Ὁ παπᾶς φορεῖ τὰ ἱερὰ ἄμφια καὶ βάζει «εὐλογητός». Οἱ ψάλτες ψάλλουν. Τὸ ἐκκλησίασμα κάνει τὸ σταυρό του.

Η προδομένη νίκη του ’40

Η 28η Οκτωβρίου 1940 είναι τρανή απόδειξη των δυνατοτήτων που έχει το ελληνικό έθνος, όποτε είναι ενωμένο, αποφασισμένο, προετοιμασμένο για δυσκολίες και έχει άξια ηγεσία. Το ’40 η πατρίδα ήταν προετοιμασμένη για το δύσκολο έργο που επιτέλεσαν ηγεσία και λαός. Η κυρίαρχη ιδεολογία ήταν ο πατριωτισμός, η ευλάβεια προς τα θεία θεωρείτο αυτονόητη και το πηδάλιο του εθνικού σκάφους κρατούσε ο ικανότατος και ενάρετος ηγέτης που άκουγε στο όνομα Ιωάννης Μεταξάς. Πολύτιμος αρωγός και στήριγμά του σε κάθε μεγάλη πρόκληση, ο βασιλεύς Γεώργιος Β΄.

Η νίκη επί των Ιταλών δεν ήρθε μόνη της. Ήταν ένα θαύμα που έκανε για χάρη μας ο Θεός, επειδή είδε ότι στ’ αλήθεια το επιδιώκαμε και εργαζόμασταν γι’ αυτό. Άλλωστε, το «συν Αθηνά και χείρα κίνει» είναι γνωστό στον λαό μας εδώ και χιλιετίες. Όποτε το εφαρμόζουμε και κινούμεθα προς την κατεύθυνση των επιδιώξεών μας, ο Παντοδύναμος μας προστατεύει και στέφει τα όπλα μας με τον αγέραστο έπαινο της νίκης.

Η ιστορική κραυγή: «ΑEΡΑ»

Οβίδες βαρέος πυροβολικού σκάνε μπρός και πίσω από τις ελληνικές θέσεις. Ό,τι οχυρώσεις έχουν ετοιμαστεί τινάζονται στον αέρα. Βλήματα πεδινού πέφτουν σα βροχή. Θραύσματα από όλμους σκορπάνε τον θάνατο.

Από τα χαρακώματα τους οι φαντάροι μας αλαλάζουν! Είναι η πρώτη φορά που αντικρίζουν άρματα του εχθρού. Τα πολυβόλα τους αρχίζουν να κελαηδούν. Μέσα στη σκοτεινιά αυτή του πολέμου και την ομοβροντία των επιθέσεων μια ιαχή υψώνεται από παντού. Για πρώτη φορά στον πόλεμο αυτό.

Η ιστορική κραυγή: «Α Ε Ρ Α Α!».

 

Στην αρχαία Ελλάδα, όταν άρχιζε κάποια μάχη, οι πολεμιστές έπεφταν πάνω στον αντίπαλό τους, φωνάζοντας «αλαλά», λέξη που δεν είχε κανένα νόημα, αλλά ήταν απλώς πολεμική κραυγή. Απ’ αυτό βγήκε η λέξη «αλαλάζω». Ο αλαλαγμός χρησιμοποιήθηκε και στους νεότερους πολέμους, τόσο για εμψύχωση των πολεμιστών, ιδίως στις εφόδους, όσο και σαν επωδός της νίκης. Αργότερα η λέξη «Αλαλά» αντικαταστάθηκε με τη λέξη «Aέρα». Αλλά ποιο ήταν το γεγονός εκείνο που έκανε τη λέξη «Αέρα» να επικρατήσει σαν πολεμική κραυγή;

Πεσόντες Νομού Φλωρίνης κατά τον πόλεμο του 1940-41

Τα ονόματα των πεσόντων Νομού Φλωρίνης κατά τον πόλεμο 1940-41. Ελάχιστος φόρος τιμής στην μνήμη των 293 πεσόντων και αγνοουμένων Φλωρινιωτών κατά τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940-1941.  Τα ονόματα προέρχονται από τα επίσημα αρχεία του Ελληνικού Γενικού Επιτελείου Στρατού.

Αιωνία η μνήμη αυτών!

Κυριακή Ζ΄ Λουκά - Ερμηνεία της Ευαγγελικής περικοπής από τον άγιο Κύριλλο Αλεξανδρείας

ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ΄ΛΟΥΚΑ [:Λουκά 8,41-56]

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΑΙΜΟΡΡΟΟΥΣΗΣ ΓΥΝΑΙΚΟΣ

ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΚΟΡΗΣ ΤΟΥ ΙΑΕΙΡΟΥ

«Καὶ γυνὴ οὖσα ἐν ῥύσει αἵματος ἀπὸ ἐτῶν δώδεκα, ἥτις ἰατροῖς προσαναλώσασα ὅλον τὸν βίον οὐκ ἴσχυσεν ὑπ᾿ οὐδενὸς θεραπευθῆναι, προσελθοῦσα ὄπισθεν ἥψατο τοῦ κρασπέδου τοῦ ἱματίου αὐτοῦ, καὶ παραχρῆμα ἔστη ἡ ῥύσις τοῦ αἵματος αὐτῆς.Καὶ εἶπεν ὁ Ἰησοῦς· τίς ὁ ἁψάμενός μου;

(: Τότε λοιπόν κάποια γυναίκα που υπέφερε από αιμορραγία εδώ και δώδεκα χρόνια, η οποία μαζί με τα άλλα βάσανα της αρρώστιας της είχε ξοδέψει και όλη την περιουσία της σε γιατρούς και δεν μπόρεσε να θεραπευθεί από κανέναν, αφού πλησίασε τον Ιησού από πίσω, ώστε να μην την αντιληφθεί κανείς, επειδή ντρεπόταν να γίνει φανερή η αρρώστιά της, άγγιξε την άκρη του εξωτερικού ενδύματός του κι αμέσως σταμάτησε η αιμορραγία της. Και είπε ο Ιησούς: “Ποιος είναι αυτός που με άγγιξε;”)»[Λουκ.8, 43-45].

Δεν αγνοήθηκε όμως το παράδοξο, γιατί αν και ο Σωτήρας γνωρίζει τα πάντα, ερωτά σαν να μη γνωρίζει και λέγει: «Ποιος με άγγιξε;». Και ενώ οι άγιοι απόστολοι είπαν με πειστικότητα «ἐπιστάτα, οἱ ὄχλοι συνέχουσί σε καὶ ἀποθλίβουσι, καὶ λέγεις τίς ὁ ἁψάμενός μου;(:Διδάσκαλε, τα πλήθη του λαού σε περικύκλωσαν και σε πιέζουν ασφυκτικά˙ κι εσύ λες, ποιος με άγγιξε; )», πράγμα που είναι μεγίστη απόδειξη ότι Αυτός και αληθινή σάρκα φέρει, και καταπατεί κάθε υπερηφάνεια, γιατί δεν Τον ακολουθούσαν από μακριά, αλλά Τον είχαν περικυκλωμένο από παντού, Αυτός φέρει στη μέση και επικεντρώνει την προσοχή τους σε αυτό που έγινε και λέγει επιμένοντας ότι «ἥψατό μού τις· ἐγὼ γὰρ ἔγνων δύναμιν ἐξελθοῦσαν ἀπ᾿ ἐμοῦ(:Κάποιος με άγγιξε. Διότι εγώ κατάλαβα ότι βγήκε από πάνω μου δύναμη θαυματουργική)»[Λουκ.8,46].

Ερμηνευτικό σχόλιο στο αποστολικό ανάγνωσμα της Κυριακής 27 Ὀκτωβρίου 2024 (Β΄ Κορ. 9,6-11)

Από τον κ.Δημήτριο Ρίζο

«Ὁ σπείρων φειδομένως φειδομένως καὶ θερίσει,

καὶ ὁ σπείρων ἐπ’ εὐλογίαις ἐπ’ εὐλογίαις καὶ θερίσει»

«Ὁ σπείρων φειδομένως φειδομένως καὶ θερίσει, καὶ ὁ σπείρων ἐπ’ εὐλογίαις ἐπ’ εὐλογίαις καὶ θερίσει». ὅποιος σπέρνει μὲ τσιγκουνιά, λιγοστὰ καὶ θὰ θερίσει, καὶ ὅποιος σπέρνει ἄφθονα, πλούσια θὰ θερίσει. Πρὶν ἀπὸ τὴν μηχανοποίησι τῶν ἀγροτικῶν καλλιεργειῶν, ὁ γεωργὸς ἔσπερνε ρίχνοντας τὸν σπόρο μὲ τὸ χέρι του. Καὶ ὅσο ἀραιοὶ και λιγοστοὶ ἦταν οἱ σπόροι τόσο ἀραιὰ ἧταν καὶ τὰ στάχυα γιὰ θέρισμα. Ἀντίθετα ἄφθονη καὶ πλούσια σπορὰ ἔφερνε καὶ πλούσια σοδειά. Ἀπὸ τὴν γεωργικὴ ζωὴ μεταφέρεται ὁ ἀπόστολος Παῦλος στὸν πνευματικὸ βίο τῶν πιστῶν, διότι δὲν ἔχει σκοπὸ νὰ κάνη μαθήματα γεωπονίας. Ὁ ἀπόστολος θέλει, μὲ τὴν γνωστὴ ἀπὸ τὴν γεωργία εἰκόνα, νὰ ὠθήση τοὺς πιστοὺς νὰ πολλαπλασιάσουν τὶς ἀγαθοεργίες. 

Αὐτὸ εἶναι τὸ ἕνα μέλημα τοῦ ἀποστόλου. Οἱ πιστοὶ δὲν μποροῦν νὰ μὴν ἐνδιαφέρονται γιὰ τὸν συνάνθρωπό τους ποὺ πάσχει ἢ δοκιμάζεται ἀπὸ προβλήματα. Δὲν μπορεῖ ἄλλος νὰ περισεύη καὶ ἄλλος νὰ λιμοκτονῆ. Ἡ λατρεία πρὸς τὸν Κύριο ἀποτυπώνεται καὶ ἐξωτερικεύεται στὸ ἐνδιαφέρον μας γιὰ τόν «πλησίον». Δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι κάποιος πιστὸς καὶ νὰ μὴν ἐνδιαφέρεται γιὰ τὸν συνάνθρωπό του. Στὸ εὐαγγέλιο τῆς Κρίσεως, ποὺ τὸ ἀκοῦμε τὴν Κυριακὴ τῶν Ἀπόκρεω, φαίνεται ξεκάθαρα ὅτι ὅσα προσφέρομε στὸν συνάνθρωπό μας τὰ προσφέρομε στὸν ἴδιο τὸν Κύριο. Ἡ πίστις τοῦ χριστιανοῦ ἐπιβεβαιώνεται ἀπὸ τὴν ἀγάπη ποὺ ἐκφράζει πρὸς τὸν συνάνθρωπό του μὲ τὰ καλὰ ἔργα. Καὶ ὁ ἀπόστολος Παῦλος δὲν θὰ μποροῦσε νὰ μὴν ἐνδιαφερθῆ γιὰ τὸ μεγάλο αὐτὸ θέμα.

Θαυμαστή θεραπεία της πρεσβυτέρας του Π. Ιωάννη Καλαΐδη από τον άγιο Δημήτριο!

Οχτώ περίπου χρόνια μετά από την κοίμηση του αγίου Πατρός Ιωάννη, η πρεσβυτέρα Πολυξένη ασθένησε σοβαρά από την καρδιά της και νοσηλευόταν στο νοσοκομείο Σερρών.

Η κατάσταση ήταν κρίσιμη και οι γιατροί δεν έδιναν ελπίδες. Όλοι περίμεναν το μοιραίο! Στο νοσοκομείο την επισκέφθηκε κάποιο πνευματικό τέκνο του π. Ιωάννη, από το οποίο η πρεσβυτέρα ζήτησε να προσευχηθεί για την αποκατάσταση της υγείας της. Όπως γνωρίζω πολύ καλά, ο άνθρωπος αυτός πήγε στον Ιερό Ναό του αγίου Δημητρίου, στη Θεσσαλονίκη και αφού προσκύνησε το άγιο λείψανο του Αγίου, προσευχήθηκε θερμά για πολλή ώρα για την ίαση της πρεσβυτέρας.

Μύρο και αίμα: Άγιος Δημήτριος Μυροβλύτη

Ο άγιος Δημήτριος, ένας άγιος που έχει τη χάρη του μαρτυρίου και τη δόξα της αγνότητας δεν μπορεί παρά ιδιαίτερα να μας συγκινεί.

Με τη νιότη του αγγίζει τα νιάτα.

Με τη ζωή του χαράζει δρόμους ζωής.

Με την πίστη του εμπνέει τους πιστούς.

Με το μαρτύριό του ανοίγει σ’ όλους έναν καινούργιο ορίζοντα, όπου το φως της αιωνιότητας αποκαλύπτει την πραγματική διάσταση της καθημερινότητας.

Γεννήθηκε στα τέλη του 3ου μ. Χ. αιώνα στη Θεσσαλονίκη κι ανατράφηκε σε οικογένεια επίσημη κι αριστοκρατική. Βαπτίστηκε νωρίς χριστιανός, και νεαρός αναδείχτηκε διδάσκαλος του ευαγγελίου. Το αληθινό του μεγαλείο όμως δεν θα το βρούμε στους τίτλους του αλλά σε δύο στοιχεία που αναβλύζουν από τη ζωή του και αρδεύουν την Ορθοδοξία το μύρο και το αίμα, που πρόσφερε στον Χριστό. Μέσα σ’ αυτά κλείνεται σαν σε πολύτιμες φιάλες το απόσταγμα της ύπαρξης του Δημητρίου, που παίρνει η Εκκλησία και κερνά μ’ αυτό τους πιστούς.

Ομιλία αγίου Γρηγορίου του Παλαμά για τον άγιο Δημήτριο

ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ

ΣΤΟΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ

ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΑ ΚΑΙ ΜΥΡΟΒΛΗΤΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟ

«Ἐμοὶ δὲ λίαν ἐτιμήθησαν οἱ φίλοι σου, ὁ Θεός, λίαν ἐκραταιώθησαν αἱ ἀρχαὶ αὐτῶν(:Από εμένα με μεγαλοπρέπεια τιμήθηκαν οι φίλοι Σου, Θεέ μου, και οι αρχές της καταβολής και της ύπαρξής τους και εν γένει η δύναμη και επιρροή τους κάτω από το προστατευτικό Σου χέρι υπήρξαν εξόχως ισχυρές και αδιάσειστες)»[Ψαλμ.138,14], λέγει εκείνος ο Δαβίδ, ο πιο θεόπνευστος από τους ψαλμωδούς που υπήρξαν ποτέ. Αρχές του χορού των Αποστόλων είναι οι κορυφαίοι, του καταλόγου των προφητών όσοι κατονομάστηκαν ότι είχαν αξιωθεί την θεοπτία, των δε ιερών διδασκάλων και όλης της ομηγύρεως των οσίων όσοι ονομάστηκαν μεγάλοι σύμφωνα με την υπόσχεση του κοινού Σωτήρος όλων μας[ βλ. Ματθ.5,19: «Ὃς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους, ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν· ὃς δ᾿ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ, οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν(: Αφού λοιπόν οι εντολές έχουν κύρος και ισχύ ακατάλυτη, οποιοσδήποτε παραβεί μία κι από εκείνες ακόμη τις εντολές μου που φαίνονται πολύ μικρές και διδάξει έτσι τους ανθρώπους, να τις θεωρούν δηλαδή μικρές κι ασήμαντες, θα κηρυχθεί ελάχιστος και τελευταίος στην Βασιλεία των ουρανών. Εκείνος όμως που θα εφαρμόσει όλες ανεξαιρέτως τις εντολές και θα διδάξει και τους άλλους να τις τηρούν, αυτός θα ανακηρυχθεί μεγάλος στην Βασιλεία των ουρανών. Κι αυτές λοιπόν τις εντολές που οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι παραμερίζουν με τις ανθρώπινες παραδόσεις τους, πρέπει να τις προσέχετε και να τις εφαρμόζετε)»], όπως και των μαρτύρων του Χριστού οπωσδήποτε οι μεγαλομάρτυρες.

Άγιος Δημήτριος ο Μυροβλύτης: H ιστορία, το κόκκινο άλογο και το μύρο (26 Οκτωβρίου)

«Μέγαν εύρατο εv τοις κιvδυvοις, σε υπέρμαχοv, η οικουμένη, Αθλοφόρε τα έθνη τροπούμενον. Ως ούν Λυαίου καθείλες την έπαρσιν, εν τω σταδίω θαρρύvας τον Νέστορα, ούτως Άγιε, Μεγαλομάρτυς Δημήτριε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος».

Από τους ενδοξότερους και δημοφιλέστερους αγίους της Ορθόδοξης Χριστιανικής Εκκλησίας, μαζί με τον Άγιο Γεώργιο. Είναι πολιούχος της Θεσσαλονίκης, στην πόλη που γεννήθηκε, έζησε και μαρτύρησε. Η μνήμη του εορτάζεται (και από τους Καθολικούς) στις 26 Οκτωβρίου.

Ο Δημήτριος γεννήθηκε γύρω στο 280 στη Θεσσαλονίκη, επί αυτοκράτορος Μαξιμιανού, και καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια. Σε νεαρή ηλικία κατατάχθηκε στον ρωμαϊκό στρατό και έφτασε ως το βαθμό του χιλίαρχου, σε ηλικία μόλις 22 ετών. Φύση φιλομαθής και ερευνητική αναζητούσε το υψηλό και το αληθινό και το βρήκε στη χριστιανική πίστη, της οποίας έγινε διαπρύσιος κήρυκας στη Θεσσαλονίκη.

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΧΡΥΣΙΝΟΥ. Στον φωτισμένο από την Παναγία μας Πατερ Ιωάννη τον τυφλό. Που σταυρώνει με τον τίμιο Σταυρό Καί λύνει χιλιάδες προβλήματα υγείας και πνευματικά.

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΧΡΥΣΙΝΟΥ

Στον φωτισμένο από την Παναγία μας Πατερ Ιωάννη τον τυφλό. Που σταυρωνει με τον τίμιο Σταυρό.

Καί λύνει χιλιάδες προβλήματα υγείας και πνευματικά. Ποιός Αλήθεια είναι αυτός ο ταπεινός γεροντας της ορθοδοξίας μας.

Ο σχεδόν τυφλός π. Ιωάννης της Παναγίας Χρυσίνου πολλοί είναι οι πιστοί που τον ευλαβούνται και επιδίωκουν να τον συναντήσουν για να ζητήσουν την ευλογία και τις μεσιτείες του προς την Υπεραγία Θεοτόκο, που τόσο πολύ τον αγαπά.

Ποιος είναι ο π. Ιωάννης

π.Γεώργιος Σχοινάς: «Ζήστε απλά, ζήστε όπως μπορείτε»

 Ομιλία του π. Γεωργίου Σχοινά, στον Άγιο Νικόλαο Φιλοπάππου

Αν με φως απαντήσεις... - Ελευθέριος Ελευθεριάδης

Αν με φως απαντήσεις... Μην προσπαθείς, Άνθρωπε, το σκοτάδι, με σκοτάδι να το πολεμήσεις…

Κανένας, ποτέ και πουθενά δεν κατάφερε με τον τρόπο αυτό, την άκρη να τη βρει.

Στις συμπεριφορές τις άσχημες, στα λόγια που πληγώνουν, σε εγωισμούς και σε θυμούς, με τον ίδιο τρόπο δεν αξίζει να απαντάς.

Όχι γιατί είσαι υπεράνω.

Κανένας άνθρωπος, δεν είναι υπεράνω κανενός.

Ούτε γιατί, τάχα, μόρφωση και τρόπους εσύ πρέπει να δείξεις ότι έχεις.

Ο Άγιος Δημήτριος και το θαύμα που έμεινε στην ιστορία!

~ Στην ανάρτηση αυτή θα αναφερθούμε στο θαύμα της μυρόβλησης του Αγίου Δημητρίου, εντός του Ιερού Ναού του στη Θεσσαλονίκη, κατά το έτος 1987, όπως την διηγείται ο τότε διάκονος του Ναού και σημερινός Εφημέριος του Ιερού Ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου, Σαράντα Εκκλησιών Θεσσαλονίκης, π. Χρήστος Κότιος.

Ήταν 26 Οκτωβρίου 1987. Ώρα περασμένες δέκα το βράδυ. Η Θεσσαλονίκη γιόρταζε την μνήμη της αθλήσεως του πολιούχου της Αγίου Δημητρίου καθώς και τα ελευθέριά της από την περίπου πεντακοσίων ετών (1430-1912) καταδυναστεία των Οθωμανών. Ο ναός του Αγίου Δημητρίου με ανοιχτές τις πόρτες δεχόταν τους νυχτερινούς προσκυνητές, που γονάτιζαν μπροστά στην ασημένια λάρνακα με τα άγια λείψανα του Μυροβλύτου. Την ώρα εκείνη δεν θα ήταν περισσότεροι από τριάντα με σαράντα άνθρωποι στον ναό. Μια ομήγυρις περίπου δέκα γυναικών, μπροστά στην λάρνακα, έψελνε την παράκληση του Αγίου. Μοναδικός κληρικός που παρευρισκόταν, ο νεαρός και νεοχειροτονηθείς διάκονος του ιερού ναού μαζί με την διακόνισσα-σύζυγό του. Ο τότε προϊστάμενος του ναού και νυν μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας Παντελεήμων, τους είχε παραγγείλει να βρίσκονται εκεί και να τον περιμένουν.

Υἱοθεσίες τέκνων ἀπό ὁμόφυλα ζευγάρια μέ δικαστική ἀπόφαση ἀπό τό «παράθυρο»!

Ἡ «Ἑστία» ἀποκαλύπτει τήν ὑπ’ ἀριθμόν 2435/2024 ἀπόφαση τοῦ μονομελοῦς Ἐφετείου Ἀθηνῶν γιά νομιμοποίηση υἱοθεσίας τέκνου στό ἐξωτερικό, μέ τήν ὁποία ὅμως ζητεῖται «νά ἐπαναπροσδιοριστεῖ ἡ ἑλληνική δημόσια τάξη ὑπό τό φῶς τοῦ νόμου 5089/2024» – Ἄρα νά νομιμοποιηθεῖ ἡ τεκνοθεσία ὁμοφύλων καί στό ἐσωτερικό.

«Η ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ στήν Ἑλλάδα υἱοθεσίας ἀπό ὁμόφυλους συζύγους πού ἔχει τελεσθεῖ στό ἐξωτερικό δέν ἀντίκειται στήν ἑλληνική δημόσια τάξη, ὅπως αὐτή πρέπει νά ἐπαναπροσδιοριστεῖ ὑπό τό φῶς τοῦ Ν. 5089/2024…». Μέ αὐτό τό σκεπτικό τό Μονομελές Ἐφετεῖο Ἀθηνῶν προχώρησε στήν ἀναγνώριση τῆς υἱοθεσίας ἀνηλίκου παιδιοῦ ἀπό ὁμόφυλο ζεῦγος, πού ἔγινε στό ἐξωτερικό. Ζητεῖ μάλιστα ἐπαναπροσδιορισμό τοῦ σχετικοῦ νομοθετικοῦ πλαισίου, ἀκολουθῶντας τόν δρόμο πού ἄνοιξε ἡ ψήφισις τοῦ νόμου γιά τόν γάμο τῶν ὁμόφυλων... ζευγαριῶν. Βλέπουμε, λοιπόν, νά ἀνοίγει ὁ δρόμος καί γιά τήν τεκνοθεσία ἀπό τά ζευγάρια αὐτά. Φυσικά καί οἱ υἱοθεσίες οἱασδήποτε μορφῆς δέν ἀντίκεινται στήν δημοσία τάξη. Ἄλλα εἶναι τά προβλήματα πού μπορεῖ νά δημιουργηθοῦν καί ἀνελύθησαν ἐπαρκῶς στήν Βουλή, ἀπό τά μέλη της, πού ἀντέδρασαν καί κατεψήφισαν τό νομοσχέδιο γιά τόν γάμο. Ἐπιμόνως πάντως τότε ἐλέγετο καί ἀπό τόν Πρωθυπουργό ὅτι ἡ νομοθέτησις τοῦ γάμου ἐπ’ οὐδενί θά σημάνει καί ἀναγνώριση δικαιώματος τεκνοθεσίας. Ἀλλά, ὡς γνωστόν, σέ ὅλους τούς νόμους μπορεῖ νά ὑπάρχουν καί «παράθυρα».

Μακαριστός Μητροπολίτης Φλωρίνης Αυγουστίνος Καντιώτης: «Μέσα μας ὑπάρχει ἕνας ἄλλος «Λυαῖος», ποὺ πρέπει νὰ τὸν νικήσουμε. Εἶναι τὰ πάθη μας…»

 Άγιος Δημήτριος ο Μυροβλύτης. Τοιχογραφία στο Πρωτάτο – Καρυές

Ἤμουν πέντε χρονῶν παιδὶ στὸ χωριό μου τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 1912 καὶ χτύπησαν οἱ καμπάνες.

―Μάνα, λέω, γιατί χτυπᾶνε σήμερα οἱ καμπάνες;

Δακρυσμένη ἡ μητέρα μου λέει:

―Ὁ ἅγιος Δημήτριος ἔκανε τὸ θαῦμα του.

―Ποιό θαῦμα;

―Πήραμε τὴ Θεσσαλονίκη τὴν ἅγια αὐτὴ ἡμέρα τῆς μνήμης του!…

Τί ἦταν ἡ Τουρκία μὲ τὴν Ἑλλάδα; Ἕνας Λυαῖος μὲ ἕνα Νέστορα. Καὶ γιὰ ἄλλη μιὰ φορὰ ὁ Λυαῖος νικήθηκε. Καὶ ὅταν μπήκανε μέσα στὴν πόλι τὰ στρατεύματά μας, ἐψάλη στὸ ναὸ τοῦ Ἁγίου Δημητρίου δοξολογία καὶ τὸ «Τῇ ὑπερμάχῳ Στρατηγῷ τὰ νικητήρια…». Νά τὸ θαῦμα.

Ο Ελληνισμός της Μέσης Ανατολής

Μια εισαγωγή στο μέγα και τεράστιο θέμα του Ελληνισμού της Πρόσω Ασίας.

Γράφει ο Κωνσταντίνος Ποταμιάνος, ιστορικός συγγραφέας- ερευνητής

Η παρουσία των Ελλήνων στον ευρύτερο χώρο της Μέσης Ανατολής χρονολογείται από τους λεγομένους προϊστορικούς χρόνους. Οι Έλληνες στον χώρο της Μέσης Ανατολής έχουν τα ίδια δικαιώματα, ίσως και περισσότερα, από τους λαούς που ήλθαν ως επιδρομείς, τους Εβραίους και τους Άραβες, και φυσικά τα ίδια με τους άλλους αρχαίους λαούς σημιτικής προελεύσεως. Όμως δεν υπάρχει ελληνική κυβέρνηση στην Αθήνα, παρά μόνο μία ελληνόφωνη, που υπηρετεί τα συμφέροντα ξένων δυνάμεων εις βάρος των ελληνικών. Οι Έλληνες εμφανίζονται σε αμνημονεύτους χρόνους στην περιοχή των παραλίων της Συρίας και του Λιβάνου ως Αρκάδες Πελασγοί –υπάρχει μέχρι σήμερα μητρόπολις Αρκαδίας υπαγομένη στο Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο Αντιοχείας-, ενώ η Δαμασκός, κατά μία παναρχαία παράδοση έχει ιδρυθεί από Αρκάδες. Σε χρόνους παναρχαίους ιδρύεται από τους Αργείους που αναζητούσαν την Ιώ, την θυγατέρα του Ινάχου, του βασιλέως του Άργους, η Ιώνη, στην περιοχή της μετέπειτα μεγάλης Αντιοχείας. Ένα τμήμα των Αργείων αυτών διεισδύει στο εσωτερικό της Βόρειας Μεσοποταμίας υπό τον Γόρδυ, τον γιο του Τριπτολέμου, όπου εγκαθίσταται στην χώρα που ονομάσθηκε Γορδυηνή, και θεωρείται αυτός-ο Γόρδυς-γενάρχης των Γορδυαίων, δηλαδή των Κούρδων. Και η Λάρισα, η μετέπειτα Λάρσα, θεωρείται ότι ιδρύθηκε από Πελασγούς στην Μεσοποταμία. Στα παράλια της Συρίας ιδρύονται από τους Μυκηναίους άλλοι οικισμοί, αρχικά ως εμπορικοί σταθμοί, και που εξελίχθησαν σε πόλεις με σημαντικώτερη την γνωστή ως Ουγκαρίτ, που είναι η αρχαία Ευαγορίτις (Ευαγορίτιδα).

Έτσι θα καταντήσουμε αν δεν ξυπνήσουμε

ΣΤΗΝ ΑΓΓΛΙΑ!

Ο δήµαρχος του Λονδίνου είναι ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΣ

Ο δήµαρχος του Μπέρµιγχαµ είναι ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΣ

Ο δήµαρχος του Λιντς είναι ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΣ

Δήµαρχος Μπλάκµπερν – ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΣ

Ο δήµαρχος του Σέφιλντ είναι ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΣ

Ο δήµαρχος της Οξφόρδης είναι ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΣ

Ο δήµαρχος του Λούτον είναι ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΣ

Ο δήµαρχος του Όλνταµ είναι ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΣ

Ο δήµαρχος του Rochdale είναι ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΣ

Όλα αυτά πέτυχαν µόνο µε 4 εκατοµµύρια ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΩΝ µέσα σε 65 εκατοµµύρια ανθρώπους στην Αγγλία.

Το διπλό ολοκαύτωμα στο Μεσόβουνο Εορδαίας (23-10-1941 & 22-04-1944)

*Το διπλό ολοκαύτωμα στο Μεσόβουνο Εορδαίας ( 23-10-1941 & 22-04-1944 )* απο Ε.Ρω. Πτολεμαΐδας

Ένα από τα πλέον μαρτυρικά χωριά της Ελλάδας κατά την περίοδο της Κατοχής ήταν το Μεσόβουνο Κοζάνης. Αυτό ήταν και το αντικείμενο του αφιερώματος στις Σελίδες Ιστορίας στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, (19 Οκτωβρίου 2014). Συνεργάτης στο αφιέρωμα ήταν και η ιστορικός Ζέτα Παπανδρέου που αναλύει το φαινόμενο των μαζικών αντιποίνων των Ναζί….

ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΤΗΣ ΚΟΖΑΝΗΣ ΠΟΥ ΥΠΕΣΤΗ 2 ΦΟΡΕΣ ΤΗ ΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΘΗΡΙΩΔΙΑ ΜΕΣΟΒΟΥΝΟ:

Παραγνωρισμένα ολοκαυτώματα

Το Μεσόβουνο ήταν μεταξύ των πρώτων χωριών της Ελλάδας που πήραν τα όπλα κατά των κατακτητών. Την πρωτοβουλία για οργάνωση της αντίστασης είχαν πέντε Μεσοβουνιώτες κομμουνιστές, που είχαν δραπετεύσει από τους τόπους της εξορίας τους.

«Μα, πως να προχωρήσω, παιδί μου, με τόσους αγγέλους; Κάντε λίγο τόπο, άγιοι άγγελοί μου»

Από το βιβλίο: «Μητροπολίτου Μόρφου Νεόφυτου Ομιλίες – ΤΟΜΟΣ Α’»

..Μία άλλη φορά που ήμουν μαζί με τον Όσιο Ιάκωβο Τσαλίκη, την ώρα του Χερουβικού ύμνου, καθώς κρατούσα τη λαμπάδα και βγήκαμε για τη Μεγάλη Είσοδο, κάθε τόσο σταματούσε. Και του λέω:

«Προχωρείστε, Γέροντα!»

Και αυτός μου απαντά:

«Μα, πως να προχωρήσω, παιδί μου, με τόσους αγγέλους;»

Και τον ακούω να λέει:

«Κάντε λίγο τόπο, άγιοι άγγελοί μου, να περάσουμε».

Το μαρτυρικό φρόνημα

Το μαρτυρικό σου φρόνημα να δείξεις εκεί όπου είναι ο καθημερινός σου στίβος, στο σπίτι σου, στον άνδρα σου, στην γυναίκα σου.

Όταν ο άνδρας έρχεται από την δουλειά κουρασμένος και σου μιλά χωρίς ευγένεια, εσύ μη θυμώνεις. Όταν εκείνος σε βρίσει, εσύ μη βγάλεις γλώσσα. Δείξε του αγάπη, ανοχή, υπομονή.

Αν η γυναίκα σου σού έκαψε το φαγητό, μη φωνάξεις εσύ: φάτο. Βάλε λίγο λεμόνι μέσα να γίνει πιο νόστιμο και πες της, ωραίο είναι το φαγητό, ώστε να μην πάρει χαμπάρι ότι το φαγητό ήταν καμένο.

Να βασιλεύει η αγάπη μέσα στο σπίτι.

Όταν βλέπεις ότι σε αδικεί ο σύντροφος της ζωής σου, μη φωνάζεις ότι έχεις δίκαιο. Δεν έχει σημασία άν έχεις δίκαιο ή δεν έχεις. Δεν έχει σημασία ποιο είναι το ορθό, αλλά τι θέλει ο άλλος.

Βγάλε τον εαυτό σου, αρνήσου τον εαυτό σου, βάλε μπροστά τον άλλον. Αυτό είναι θάνατος, αυτό είναι μαρτύριο.

Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης

πηγή: https://panagia-ierosolymitissa.blogspot.com/

Ο Πρόεδρος της ΝΙΚΗΣ μαζί με τους εκπαιδευτικούς στα Προπύλαια

Βρίσκομαι σήμερα εδώ για να συμπαρασταθώ στον δίκαιο αγώνα των εκπαιδευτικών.

Οφείλω όμως να καταγγείλω και την πρωτοφανή, στα συνδικαλιστικά και εκπαιδευτικά χρονικά, ενέργεια του Υπουργού Παιδείας να προσφύγει στα δικαστήρια, προκειμένου να κηρυχθεί παράνομη η απεργία της ΔΟΕ.

Η ψυχή του Σχολείου είναι ο δάσκαλος και όχι οι διαδραστικοί πίνακες και τα μαθήματα «κονσέρβα» του ψηφιακού φροντιστηρίου. Μην το ξεχνάμε αυτό.

Εμείς ως ΝΙΚΗ στηρίζουμε έμπρακτα τα αιτήματα των εκπαιδευτικών για:Αξιοπρεπείς μισθούς.

• Μη υλοποίηση των συμπτύξεων τμημάτων.
• Κάλυψη των χιλιάδων κενών των εκπαιδευτικών.
• Μη εργαλειοποίηση της αξιολόγησης.
• Ασφάλεια των σχολικών εγκαταστάσεων με ευθύνη του κράτους.

Ευχόμαστε καλή συνέχεια στον δίκαιο αγώνα των εκπαιδευτικών

πηγή: https://nikh.gr/

Ἀρ­χιμ. Ἀ­θα­νάσιος Ἀναστασίου, Ἡ πορεία τῶν διαθρησκειακῶν διαλόγων καί ἡ σχετικοποίηση τῆς ὀρθοδόξου πίστεως

Ἀρ­χιμ. Ἀ­θα­να­σί­ου Ἀναστασίου

Προη­γου­μέ­νου Ἱ. Μ. Με­γά­λου Με­τε­ώ­ρου, Ἁγίων Μετεώρων

22 Ὀκτωβρίου 2024

Ἡ πορεία τῶν διαθρησκειακῶν διαλόγων καί ἡ σχετικοποίηση τῆς ὀρθοδόξου πίστεως

Μέ ἀφορμή τό σχεδιασθέν Διαθρησκευτικό Συνέδριο στά Τρίκαλα ἐπανῆλθε στήν ἐπικαιρότητα τό ζήτημα τῶν διαθρησκειακῶν διαλόγων καί ἐν γένει τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί τῆς Πανθρησκείας. Δοξάζουμε τόν Πανάγιο Τριαδικό Θεό μας γιά τήν ἀκύρωση τελικῶς τοῦ Συνεδρίου αὐτοῦ, μετά ἀπό τίς ποικίλες ἀντιδράσεις πού ἐκφράσθηκαν ἀπό τούς οἰκείους Μητροπολίτες, Τρίκκης Γαρδικίου καί Πύλης κ. Χρυσόστομο καί Σταγῶν καί Μετεώρων κ. Θεόκλητο, κληρικούς, μοναχούς καί λαϊκούς.

Μέ ἀφορμή τή δημόσια συζήτηση καί τίς ἀντιδράσεις πού ἐκδηλώθηκαν γιά τό συγκεκριμένο συνέδριο, γίναμε ἀποδέκτες πολλῶν προβληματισμῶν καί ἀνησυχιῶν καί κυρίως ἐρωτημάτων καί αἰτημάτων γιά πληρέστερη καί ἔγκυρη ἐνημέρωση γύρω ἀπό τά ζητήματα αὐτά καί τούς τεράστιους κινδύνους πού ἐγκυμονεῖ ἡ σύγχρονη αὐτή ὀλισθηρή συγκρητιστική οἰκουμενιστική πορεία.

Μνήμη του Aγίου Mεγαλομάρτυρος Αρέθα και των συν αυτώ (24 Οκτωβρίου)

Tμηθείς Θεώ προσήξε Mάρτυς Aρέθας,

Πολλούς ομοίως Mάρτυρας τετμημένους.

Αρέθα εικάδι συν γνωστοίσι τετάρτη τμήθης.

Μαρτύριο Αγίου Αρέθα και των συν αυτώ. Μικρογραφία (Μινιατούρα) στο Μηνολόγιο του Βασιλείου Β’

Oύτος ήτον πρώτος εις την πόλιν Nεγράν, όταν, ο μεν Iουστίνος εβασίλευεν εις τους Pωμαίους, εν έτει φμβ΄ [542], ο δε χριστιανικώτατος Eλεσβαάν, εβασίλευεν εις την Aιθιοπίαν. Kαι ο δυσσεβής Δουναάν ο Eβραίος, εβασίλευεν εις την Oμηρίτιν χώραν. H Oμηρίτις δε αύτη, από μεν την Aγίαν Γραφήν ονομάζεται Σαβά, από δε τους Έλληνας ονομάζεται Eυδαίμων Aραβία. Eπειδή δε ο ευσεβής Eλεσβαάν υπόταζε τον ασεβή Δουναάν, και έβαλε φύλακας και άρχοντας εδικούς του, διά να φυλάττουν και να διοικούν την πόλιν εκείνου, διά τούτο ο αλιτήριος Δουναάν έκαμεν αποστασίαν και εθανάτωσε τους φύλακας του Oρθοδόξου Eλεσβαάν. Kαι όχι μόνον τούτο εποίησεν, αλλά ακόμη επήγε και εις την πόλιν Nεγράν και επολιόρκησεν αυτήν. Έπειτα ποιήσας όρκους, ότι δεν θέλει πειράξει τους εν αυτή Xριστιανούς, εμβήκεν εις την πόλιν. Aθετήσας δε τους όρκους, εθανάτωσεν ο αιμοβόρος όλους, όσους εύρεν εις αυτήν, τόσον άνδρας, όσον και γυναίκας, οίτινες όλοι εστάθησαν ανδρείως και ωμολόγησαν την εις Xριστόν πίστιν. Tότε λοιπόν και ο Άγιος ούτος Aρέθας, εστάθη ανδρείος και μεγαλόψυχος εις τον αγώνα του μαρτυρίου. Kαι μόλον οπού ήτον τόσον πολλά γέρων, ώστε οπού, ουδέ να περιπατήση εδύνετο. Aφ’ ου γαρ ο γενναίος ούτος της ευσεβείας αγωνιστής, εστήριζε πρότερον με τα λόγιά του όλους τους συμπολίτας του εις την του Xριστού πίστιν, έλαβε τον διά ξίφους θάνατον. Kαι ούτως απήλθε προς Kύριον. (Tον κατά πλάτος Bίον αυτού όρα εις τον Nέον Παράδεισον. Tούτον δε ελληνιστί συνέγραψεν ο Mεταφραστής, ου η αρχή· «Έτος μεν ήδη πέμπτον». Σώζεται εν τη των Iβήρων και εν άλλαις και προ τούτων εν τη Λαύρα.)

Νέο θαύμα του Αγίου Λουκά του ιατρού!

Ένα πρόσφατο θαῦμα του Ἁγίου Λουκᾶ ἀπό τά πολλά, τά ὁποῖα μέ ἰδιαίτερη εὐγνωμοσύνη μᾶς κοινοποιοῦν πολλοί ἀδελφοί μας, θά σᾶς πω καί ἀπόψε. Ένα θαῦμα πού ἐπιτέλεσε ὁ μέγας θαυματουργός Ἅγιος, ὁ Ἅγιος Λουκᾶς σέ μία πρεσβυτέρα ἀπό τήν Ἱερά Μητρόπολη Βεροίας, πρός δόξαν Θεοῦ ἀλλά καί τοῦ μεγάλου ἰατροῦ Ἁγίου μας καί πρός ἐνίσχυση πίστεως ὅλων τῶν ἀδελφῶν μας.

Ἡ εὐσεβής πρεσβυτέρα Ἑλένη εὐλαβεῖτο ἀνέκαθεν τόν ἅγιο Λουκᾶ καί πολλές φορές βίωσε τήν ἰδιαίτερη προστασία τοῦ Ἁγίου στήν οἰκογένειά της. Ὡς ἀντίδωρο εὐγνωμοσύνης μάλιστα ἁγιογράφησε εἰκόνα τοῦ ἁγίου Λουκᾶ, τήν ὁποία δώρισε σέ ἐνορία τῆς Ναούσης.

Ηθικό δίδαγμα: Ιδρύστε μια πακιστανική κοινότητα, για να έχετε ελπίδα να σας πάρει η Σοφία Βούλτεψη τηλέφωνο

Σοφία Βούλτεψη: Στους Έλληνες πουλάει «τρέλα», αλλά στους Πακιστανούς στέκεται «κλαρίνο» η υφυπουργός - Ακόμα να παραιτηθεί;

Συντάκτης: Ελευθέριος Ανδρώνης

Αν κάποιος Έλληνας έπαιρνε τηλέφωνο τη Σοφία Βούλτεψη (αν την έβρισκε ποτέ) και τη ρωτούσε γιατί τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια είναι πανάκριβα και τα ελληνικά νησιά έχουν γίνει απλησίαστοι προορισμοί, εκείνη θα του απαντούσε να πάει διακοπές στο χωριό γιατί τα νησιά είναι πλέον για τουρίστες και «φραγκάτους».

Αν κάποιος Έλληνας έπαιρνε τηλέφωνο τη Βούλτεψη και τη ρωτούσε γιατί η χώρα μας κατακαίγεται κάθε χρόνο, εκείνη θα του απαντούσε ότι φταίει η κλιματική κρίση, ότι έχουμε «μίκρο-mega» πυρκαγιές με «τρομερά δική τους συμπεριφορά που είναι… περίεργη» (τύφλα να ‘χει ο Σπίλμπεργκ) και ότι δεν πρέπει να παραπονιόμαστε, διότι είχαν φωτιές και στην Τενερίφη αλλά δεν διαμαρτύρονται, αλλά και στον Καναδά. Και άσε και το άλλο που έχουμε «ρεκόρ χειμερίας ζέστης στην… Ανταρκτική», αλλά και τα στοιχεία του meteo για τις καμένες εκτάσεις είναι «προπαγάνδα των αριθμών».

Η κερκόπορτα των Πρεσπών

(Αριστείδης Π. Δασκαλάκης, 20/10/24)

Τελείωσε σήμερα ένα προσκήνυμα στα άγια χώματα της Μακεδονίας. Αφορμή, η ημέρα του Μακεδονικού Αγώνα που τιμάται κάθε χρόνο, την πρώτη Κυριακή μετά την 13η Οκτωβρίου (ημερομηνία θανάτου του Παύλου Μελά το 1904).

Συγκεκριμένα εκεί, στις παριφές της Έδεσσας προς την Καρυδιά, ένα χωριό αιματοβαμένο φωνάζει, μάχεται την αδικία και την προδοσία. Μα δε βρίσκει ευήκοα ώτα.

Σε ένα μνημείο πριν το χωριό, όπου δύο ανδριάντες κοσμούν την περιοχή. Δύο γίγαντες της ιστορίας του Μακεδονικού αγώνα, ρίχνουν ίσκιο βαρύ στη ψεύτικη λάμψη της πολιτικής , σκηνής, της showbiz και των τηλεαστέρων.

Η «Μεγάλη Εβδομάδα» του Αγίου Δημητρίου

 

Αν βρεθεί κάποιος αυτές τις ημέρες στην Θεσσαλονίκη θα βιώσει το μελιχρό και γλυκύ ανοιξιάτικο άρωμα της Μεγάλης Εβδομάδας. Να μην παραξενευτεί είναι στην Αγιο-Δημητρούπολη και τιμά τον προστάτη και πολιούχο της.

H Mεγάλη Εβδομάς του Αγίου Δημητρίου γιορτάζεται και φέτος με λαμπρότητα, μεγαλοπρέπεια και παλλαϊκή συμμέτοχη. Η λατρευτική αυτή παράδοση μαρτυρείται σε χειρόγραφα από τον ΙΒ΄ αι. με μια πλούσια υμνογραφική παραγωγή. Στα κείμενα αυτά αναδεικνύεται η πολιουχική ιδιότητα του Μυροβλήτου και η οικουμενική αναγνώρισή του. Το γεγονός επιβεβαιώνει η αντικατάσταση της λέξεως «Θεσσαλονίκη» με την λέξη «Οικουμένη» στο Απολυτίκιο του Αγίου από τον 11ο αι.

Μνήμη του Aγίου Aποστόλου και πρώτου Eπισκόπου των Iεροσολύμων Iακώβου του Αδελφοθέου (23 Οκτωβρίου)

                                                Bληθείς αδελφός του κατακρίτου ξύλω,

                                             Θνήσκεις δι’ αυτόν παμμάκαρ κρουσθείς ξύλω.
                                            Eσθλόν αδελφόθεον τριτάτη ξύλω εικάδι πλήξαν.

Άγιος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος (12ος αι.). Ιερά Μονή Παναγίας Ασίνου

Oύτος ο Άγιος Iάκωβος ο αδελφόθεος, έγινε πρώτος Eπίσκοπος των Iεροσολύμων, χειροτονηθείς από αυτόν τον ίδιον Kύριον. Kαι πρώτος αυτός συνέγραψε την θείαν Λειτουργίαν, διδαχθείς τα περί αυτής από τον ίδιον Δεσπότην Xριστόν. Tην οποίαν ύστερον συντομωτέραν εποίησεν ο Mέγας Bασίλειος. Kαι την του Mεγάλου Bασιλείου πάλιν, συντομωτέραν εποίησεν ο θείος Xρυσόστομος διά την ασθένειαν των ακουόντων. Oύτος λοιπόν ποιμαίνωντας την των Iεροσολύμων Eκκλησίαν, και πολλούς Iουδαίους και Έλληνας επιστρέφων εις την πίστιν του Xριστού, εκίνησεν εις θυμόν τους Iουδαίους. Oι οποίοι πιάσαντες αυτόν, τον έρριψαν άνωθεν από το πτερύγιον, ήγουν από το άκρον και δοξάτον του ιερού. Kαι εις καιρόν οπού ακόμη ήτον ζωντανός, εθανάτωσαν αυτόν. Διατί δε ονομάζεται αδελφόθεος, φέρεται εις ημάς ένας λόγος εκ παραδόσεως, ήγουν ότι όταν ο μνήστωρ της Θεοτόκου Iωσήφ, εμοίραζε τα υποστατικά του εις τους υιούς του, τους οποίους είχε γεννήσει με άλλην γυναίκα1, ήτοι εις τον Iάκωβον τούτον, εις τον Iωσήν, εις τον Iούδαν, και εις τον Σίμωνα, ηθέλησε διά να δώση μερίδιον και εις τον Kύριον ημών Iησούν Xριστόν, τον εκ της Παρθένου γεννηθέντα. Tότε, οι μεν άλλοι τρεις υιοί του, δεν έστερξαν τούτο. O δε Iάκωβος ούτος, έκαμε συγκληρονόμον τον Kύριον εις το εδικόν του μερίδιον. Όχι μόνον δε αδελφόθεος ωνομάσθη, αλλά και οβλίας, ήτοι δίκαιος. (Tον Bίον τούτου τον κατά πλάτος συνέγραψεν ελληνιστί ο Mεταφραστής Συμεών, ου η αρχή: «Oυχ ούτως ηδύ τι». Σώζεται εν τη των Iβήρων. Eυρίσκεται δε απλούς εις τον Nέον Παράδεισον2.)

Εντοπίστηκε ο χιτώνας του Μεγάλου Αλεξάνδρου σε έναν από τους βασιλικούς τάφους στη Βεργίνα

H πρόσοψη του Τύμβου ΙΙ από τους Βασιλικούς Τάφους της Βεργίνας

Μία πρόσφατη ανακάλυψη στον Τύμβο ΙΙ στη Βεργίνα, αποκάλυψε τον ιερό χιτώνα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Η ανακάλυψη μπορεί να αλλάξει την ιστορική κατανόηση των τεχνουργημάτων που συνδέονται με τον Βασιλιά του αρχαίου ελληνικού βασιλείου της Μακεδονίας.

Μία ομάδα αρχαιολόγων, με επικεφαλής τον Αντώνιο Μπαρτζιώκα, ομότιμο καθηγητή στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, ταυτοποίησε ένα μωβ βαμβακερό υφαντό γνωστό ως σάραπης, το ένδυμα των Περσών βασιλιάδων, το οποίο υιοθετήθηκε και από τον Μέγα Αλέξανδρο μετά την επικράτησή του έναντι του Δαρείου του 3ου της Περσίας.

«Πολλές φορές, το μόνο που χρειάζεται ο άλλος, είναι να είσαι δίπλα του, προσευχόμενος, σιωπηλά»

Πολλές φορές το μόνο που χρειάζεται ο άλλος είναι να τον ακούσεις.

Πολλές φορές, το μόνο που χρειάζεται ο άλλος είναι μια αγκαλιά. Πολλές φορές, το μόνο που χρειάζεται, είναι να μείνεις δίπλα του σιωπηλά…

Δεν έχει ανάγκη ούτε από αναλύσεις, ούτε από εξηγήσεις, ούτε από έξυπνα και σοφά λόγια.

Δε θέλει να σε ακούσει να του λες, «να είσαι δυνατός»,

δε θέλει να σε ακούσει να του λες, «να είσαι ψύχραιμος»,

δε θέλει να σε ακούσει να του λες πως «έτσι ήθελε ο Θεός…».

Πολλές φορές, ο άλλος έχει ανάγκη να ξεσπάσει, να φωνάξει, να τα κάνει όλα λίμπα.

Πολλές φορές, θέλει απλά, να μπορεί να είναι χάλια, να μπορεί να πέσει, να μπορεί να είναι ο εαυτός του μπροστά σου.

Χωρίς συμβιβασμούς, χωρίς να κρύβεται, χωρίς να ντρέπεται, χωρίς να πρέπει να δικαιολογηθεί.

"Αν δεν μπορείς να τα κάνεις όλα αυτά, φύγε. Άστον μόνο του. Καλύτερα…"

Πολλές φορές, το μόνο που χρειάζεται ο άλλος, είναι να είσαι δίπλα του, προσευχόμενος, σιωπηλά.

Ελευθεριάδης  Γ. Ελευθέριος, Ψυχολόγος

Πανελλήνια Ένωση Πολιτών για τα Παιδιά: καλούμε επίσημα την Ιεραρχία της Ελλάδος και την Ιερά Κοινότητα του Αγίου Όρους να λάβουν θέση για τα μαθήματα διαστροφής που το κράτος επιβάλει στα παιδιά μας

π. Γεώργιος Σχοινάς : «Εξέλθετε…» – Παρέα της Τρίτης, 15 Οκτωβρίου 2024

 

πηγή: https://enromiosini.gr/

Το 15χρονο παιδί που μαρτύρησε για να μην προδώσει την νηστεία του Δεκαπενταυγούστου…

Ό Άγιος Νεομάρτυς Ιωάννης (+21η Όκτωβρίου) καταγόταν από τα μέρη της Μονεμβασίας. Ό Ιερέας πατέρας του καταγόταν από το χωριό Γεράκι, άλλ’ ως Εφημέριος τοποθετήθηκε στο γειτονικό χωριό Γούβες, από οπού καταγόταν ή πρεσβυτέρα του και εκεί γεννήθηκε το 1758 καί μεγάλωσε ό Ιωάννης.

Από μικρός ό Ιωάννης προσπαθούσε να μιμείται τον Ίερέα-πατέρα του στη ζωή του, τον βοηθούσε στίς Ακολουθίες της Εκκλησίας καί πάντα θυμόταν ότι αυτός ήταν «παπά γιος» καί έπρεπε να προσέχει τη συμπεριφορά του, ώστε να είναι παράδειγμα για τα υπόλοιπα παιδιά της ηλικίας του.

Άλλά το έτος 1770 οί ορδές του Αλβανού Χατζή Όσμάν, αφού κατέπνιξαν κάθε σημείο ελληνικής αντιστάσεως, έφθασαν καί στίς Γούβες. Οί Αρβανίτες μεταξύ άλλων φόνευσαν καί τον πατέρα του Ιωάννη (πού δεν διασώθηκε το όνομα του) καί στη συνέχεια αιχμαλώτισαν τον ίδιο καί τη μητέρα του καί τους μετέφεραν στη Λάρισα.

Εκδήλωση – αφιέρωμα στη Γερόντισσα Γαλακτία της Κρήτης (Δημήτρια 2024)

 

Η εκδήλωση-αφιέρωμα πραγματοποιήθηκε στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Πειραιώς στις 19 Οκτωβρίου 2024 εν όψει των εορταστικών εκδηλώσεων ΔΗΜΗΤΡΙΑ 2024.

Ομιλητές:

Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος

Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ

Οσιώτατος Μοναχός π. Ιερόθεος Γιαννουδάκος

πηγή: https://immorfou.org.cy/

Τι είναι πατριωτισμός

Οι δηλώσεις του Πρωθυπουργού για πατριώτες «της φακής» προσβάλλουν τον μέσο Έλληνα που ανησυχεί για την εξέλιξη των εθνικών μας θεμάτων.

Πατριωτισμός είναι να βάζεις το συμφέρον της πατρίδας σου πιο πάνω από το κομματικό και προσωπικό συμφέρον, την συμμαχική αλληλεγγύη, τις «συστάσεις» των ξένων, την εξυπηρέτηση οικονομικών συμφερόντων, αλλά και ομάδων πίεσης τύπου ΛΟΑΤΚΙ+.

Πατριωτισμός δεν είναι να χρηματοδοτείς και να συμβουλεύεσαι το ΕΛΙΑΜΕΠ, που προωθεί αντεθνικές θέσεις και θέτει θέματα κυριαρχίας σε διαπραγματεύσεις.

Πατριωτισμός δεν είναι, όταν ο Υπουργός των Εξωτερικών, πέραν των υποκλίσεων στον Τούρκο Πρόεδρο, δηλώνει ότι δεν έχει πρόβλημα να χαρακτηρισθεί «μειοδότης» χάριν μιας ήσυχης γειτονιάς.

Πατριωτισμός δεν είναι να έχει μία Κυβέρνηση υπουργούς, όπως τον κ. Καιρίδη, ο οποίος έχει διατυπώσει θέσεις με «ακαδημαϊκή ελευθερία», που ούτε οι Τούρκοι τις λένε ευθέως.

Το αγίασμα στην Κωνσταντινούπολη που συρρέουν κυρίως Τούρκοι!

Θεόδωρος Μπουφίδης

Υπάρχουν πολλές φορές που, στο μυαλό και στην νοερή φαντασία μου, η Πόλη παίρνει ανθρώπινη μορφή με σάρκα και οστά. Το κορμί της είναι όλα αυτά τα ευλογημένα χώματα που πατώ, σημεία που βρίσκομαι πάνω της και χαίρομαι αφάνταστα που ύστερα από τόσα χρόνια ανακαλύπτω ακόμα νέες πτυχές της. Κάθε κορμί περιλαμβάνει και φλέβες. Έτσι λοιπόν και στην περίπτωση της Πόλης υπάρχουν αρτηρίες που στην δική μου σκέψη έχουν συνδυαστεί με τα αμέτρητα Αγιάσματα που κυλάνε στο θεοφύλαχτο κορμί της. Τούτα τα Αγιάσματα επισκέπτομαι πάντα με θαυμασμό και δέος και αυτή την φορά βρέθηκα στο Άγιασμα του Αγίου Θεράποντα, όπου θαμπώθηκα από τον χώρο, την Πολίτικη ιδιαιτερότητα, την ιστορία και την ομορφιά του.

Άγιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής: «Μόλις ανοίξετε τα μάτια, αμέσως την ευχή..»

«Μόλις ανοίξετε τα μάτια, αμέσως την ευχή. Μην αφήσετε το μυαλό σας να πετάη εδώ και εκεί και χάνετε την ώρα σας που είναι πολύτιμη για την ευχή.

Όταν έτσι βιάσετε τον εαυτό σας, θα σας βοηθήση και ο Θεός να γίνη μία άγια συνήθεια με το άνοιγμα των ματιών, η προσευχή να παίρνη την πρώτη θέσι για όλη την ημέρα. Στην συνέχεια θα εργάζεσθε και θα λέτε την ευχή. Ευλογείται η εργασία, αγιάζεται το στόμα, η γλώσσα, η καρδιά, ο χώρος, ο χρόνος και όλος ο άνθρωπος που προφέρει το όνομα του Ιησού Χριστού. Αυτός που λέει αδιαλείπτως την ευχούλα, οπλίζεται με τέτοια θεϊκή δύναμι που καθίσταται απρόσβλητος από τους δαίμονες, αφού αυτή τους καίει και τους μαστιγώνει»

(Γέροντος Εφραίμ Φιλοθεΐτου, Ο Γέροντάς μου Ιωσήφ ο Ησυχαστής και Σπηλαιώτης (1897-1959), Ι. Μ. Αγ. Αντωνίου, Αριζόνα, 2008).

Παραβατικότητα ανηλίκων: Πάνω από 10.000 περιστατικά στο 9μηνο!

Συνεχίζονται και τα περιστατικά βίας

Προβληματισμό και ανησυχία προκαλούν τα στοιχεία που φέρνει στο «φως» η ΕΛ.ΑΣ. σχετικά με την παραβατικότητα των ανηλίκων, αφού τα περιστατικά που έχουν καταγραφεί από την αρχή του έτους ανέρχονται σε περισσότερα από 10.000!

Είναι χαρακτηριστικό πως τους πρώτους εννέα μήνες του 2024 τις Αρχές έχουν απασχολήσει 10.485 παιδιά, ενώ οι αστυνομικοί έχουν φορέσει χειροπέδες σε συνολικά 6.565 ανηλίκους. Σε σύγκριση με πέρυσι το ίδιο διάστημα καταγράφεται αύξηση 41%, καθώς οι ανήλικοι δράστες το 2023 ήταν 7.422.

Μόνο για ληστείες μέχρι τώρα έχουν συλληφθεί 141 άτομα κάτω των 18 ετών, ενώ για κλοπές 608 άτομα. Αντίστοιχα, 67 ανήλικοι έχουν συλληφθεί για σωματική βλάβη αδύναμων ατόμων, όταν το 2023 οι «άγουροι» δράστες ήταν μόλις δύο. Ανησυχία προκαλούν οι αριθμοί και για το αδίκημα της προσβολής γενετήσιας αξιοπρέπειας, καθώς το 2023 καταγράφηκαν 19 παιδιά δράστες, ενώ φέτος 41. Παράλληλα, φέτος η ΕΛ.ΑΣ. έχει ταυτοποιήσει «άγουρους» κακοποιούς για 721 υποθέσεις κλοπών, 726 υποθέσεις ναρκωτικών και 3.731 υποθέσεις που αφορούν παράβαση του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας.

«Ἅγιος Ἐφραὶµ Κατουνακιώτης, πρότυπο καὶ διδάσκαλος ὑπακοῆς» π. Αρτέμιος Γρηγοριάτης – ΔΗΜΗΤΡΙΑ 2024

 πηγή: https://enromiosini.gr/

Κυριακή ΣΤ΄Λουκά – Ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς για τη θεραπεία του δαιμονιζομένου των Γαδαρηνών

ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ’ ΛΟΥΚΑ[:Λουκ.8,27-39]

Ο ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΠΑΛΑΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΔΑΙΜΟΝΙΖΟΜΕΝΟΥ ΤΩΝ ΓΑΔΑΡΗΝΩΝ (σύνδεσμος)

«Ὁ ὢν ἐκ τοῦ Θεοῦ τὰ ῥήματα τοῦ Θεοῦ ἀκούει (:Εκείνος που κατάγεται από τον Θεό και απέκτησε με την άσκηση της αρετής πραγματική συγγένεια με τον Θεό, ακούει με προσοχή και ενδιαφέρον τους λόγους του Θεού και τους εγκολπώνεται)»[Ιω.8,47], λέγει ο Κύριος. Δηλαδή υπακούει στις εντολές του Θεού και μετατρέπει τους λόγους σε έργα, ζει και πολιτεύεται κατά Χριστόν, εκτελεί το θέλημα του ουρανίου Πατρός, και γίνεται «κληρονόμος μὲν Θεοῦ, συγκληρονόμος δὲ Χριστοῦ»[βλ. Ρωμ.8,17: «Εἰ δὲ τέκνα, καὶ κληρονόμοι, κληρονόμοι μὲν Θεοῦ, συγκληρονόμοι δὲ Χριστοῦ, εἴπερ συμπάσχομεν ἵνα καὶ συνδοξασθῶμεν(:Αφού λοιπόν είμαστε παιδιά, είναι φυσικό να είμαστε και κληρονόμοι του Θεού ως πατέρα μας και συγκληρονόμοι του Χριστού ως αδελφού μας. Και γινόμαστε συγκληρονόμοι του Χριστού εάν βεβαίως πάσχουμε μαζί με Αυτόν, έτσι ώστε και να δοξαστούμε μαζί Του)»].

Όποιος όμως παρακούει τον Θεό, διαπράττει την αμαρτία, και επιδίδεται σε αυτήν αμετανόητα. Είναι δούλος της αμαρτίας και δεν είναι από τον Θεό αλλά από τον Πονηρό, αφού με την κακή προαίρεση μεταπλάσσει την φύση την οποίαν έλαβε από τον Θεό, και την εξομοιώνει με τον πατέρα της απωλείας. Γι’ αυτό και ο Κύριος έλεγε στους Ιουδαίους: «Ὑμεῖς ἐκ τοῦ πατρὸς τοῦ διαβόλου ἐστέ, καὶ τὰς ἐπιθυμίας τοῦ πατρὸς ὑμῶν θέλετε ποιεῖν. ἐκεῖνος ἀνθρωποκτόνος ἦν ἀπ᾿ ἀρχῆς καὶ ἐν τῇ ἀληθείᾳ οὐχ ἕστηκεν, ὅτι οὐκ ἔστιν ἀλήθεια ἐν αὐτῷ· ὅταν λαλῇ τὸ ψεῦδος, ἐκ τῶν ἰδίων λαλεῖ, ὅτι ψεύστης ἐστὶ καὶ ὁ πατὴρ αὐτοῦ(:Εσείς, που καυχιέστε ότι είστε παιδιά του Θεού, έχετε πατέρα τον διάβολο. Απ’ αυτόν κατάγεστε και τον δικό του χαρακτήρα και τα ιδιώματα κληρονομήσατε. Κι όσα αμαρτωλά και φονικά επιθυμεί ο πατέρας σας αυτός, αυτά και σεις θέλετε και είστε αποφασισμένοι να κάνετε. Εκείνος που από την αρχή της δημιουργίας του ανθρώπου ήταν φονιάς του ανθρώπου˙ και με το ψέμα του παρέσυρε τον άνθρωπο στην αμαρτία και το θάνατο. Και δεν μπορεί να σταθεί στην αλήθεια, διότι δεν υπάρχει μέσα του κανένας πόθος για την αλήθεια και καμία διάθεση να πει κάποτε την αλήθεια. Όταν λέει το ψέμα, το βγάζει από μέσα του. Λέει ψέματα, διότι είναι ψεύτης και πατέρας του ψεύδους, ο πρώτος επινοητής και ο κύριος υποβολέας του)»[Ιω.8,44].