ΝΑΥΑΡΧΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΝΑΡΗΣ-ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΝΤΟΣ, του Δημητρίου Π. Ρίζου Δρ. Θεολογίας

 

ΝΑΥΑΡΧΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΝΑΡΗΣ

 

Ὅταν ὁ πλοίαρχος Γκλότζ ἐξέφρασε τὸν θαυμασμό του καὶ στὸν Κανάρη γιὰ τὰ κατορθώματά του, ἐκεῖνος ἀπήντησε:

«Ἔχουμε ἑνα μυστικὸ ποὺ τὸ κρατᾶμε κρυμμένο ἐδῶ - καὶ ἔφερε τὸ χέρι στὴν καρδιά – Εἶναι ἡ ἀγάπη πρὸς τὴν πατρίδα καὶ μᾶς ὁδηγεῖ στὴν ἐπιτυχία.

 

Ὁ Κωνσταντῖνος Κανάρης πρὶν ξεκινήσει μὲ τὸ καΐκι του γιὰ τὴν Χίο, γιὰ νὰ κάψει τὴν Τουρκικὴ ναυαρχίδα, ἔκανε προσευχὴ στὸν Ἅγιο Νικόλαο τῶν Ψαρῶν καὶ εἶπε στὸν ἑαυτό του ὕστερα:

«Ἀπόψε, Κωνσταντή, θὰ πέθάνεις γιὰ τὴν Ἑλλάδα».

Καὶ μὲ τὴν ἀπόφαση αὐτὴ τοῦ θανάτου ἔγραψε λεδίδες δόξας καὶ μεγαλείου, γιὰ νὰ τὸν τιμοῦν γιὰ πάντα οἱ Ἕλληνες.

 

« … Μία δύναμις θεϊκὴ μὲ γιγάντωσε …

Αὐτὴ ἡ θεία δύναμις μοῦ ἔδωσε θάρρος γιὰ νὰ φθάσω μὲ τὸ πυρπολικό μου στὴν Τουρκικὴ Ναυαρχίδα … Οἱ Τοὺρκοι ἦσαν τόσοι, ὥστε ἐὰν ἔφτυναν ἐπάνω μας θὰ μᾶς ἔπνιγαν ἀναμφιβόλως… Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου φώναξα ἐκείνη τὴν στιγμή. Ἔκανα τὸν Σταυρό μου καὶ πήδηξα στὴν βάρκα. Οἱ φλόγες τοῦ πυρπολικοῦ μεταδόθηκαν στὴν Ναυαρχίδα ποὺ τυλίχθηκε στὸν ἀέρα καὶ παρέσυρε στὸν θάνατο χιλιάδες Τούρκους…»

 

Ὁ θρυλικὸς πυρπολητής Κωνσταντῖνος Κανάρης διηγούμενος τὸ κατόρθωμά του στὸν ποιητή Ἀρ. Βαλαωρίτη τοῦ εἶπε:  «Οἱ Τοῦρκοι ἦσαν τόσοι, ὥστε ἐὰν ἔφτυναν ἐπάνω μας θὰ μᾶς ἔπνιγαν ἀναμφιβόλως. Ἀλλ’ ὁ Παντοδύναμος Θεός δὲν τὸ ἐπέτρεψε καὶ μᾶς ἔσωσε».

 

Καθὼς ὁ Κανάρης ἐπιστρέφει νικητής, ἡ Δημογεροντία τοῦ ἀπονέμει δάφνινο στεφάνι.

Τότε ὁ δοξασμένος πυρπολητής πηγαίνει κατευθείαν στὴν Ἐκκλησία καὶ ἀποθέτει τὸ στεφάνι του στὰ πόδια τῆς Θεοτόκου.

- Δικό σου εἶναι Παναγία μου.

Λέει. Καὶ, φέρνοντας τὸ μέτωπό του μέχρι την γῆ, προσκυνάει τὴν Ἀειπάρθενο Προστάτιδα τοῦ Ἔθνους καὶ τὸν Παντοδύναμο Υἱό της …

 

Ὁ Κανάρης καὶ ἡ πολυθρόνα

Ὅταν ὁ ἔνδοξος πυρπολητής τοῦ 1821 Κωνσταντῖνος Κανάρης ἔγινε ὑπουργὸς τῶν Ναυτικῶν, μπαίνοντας γιὰ πρώτη φορὰ στὸ ὑπουργεῖο, εἶδε πίσω ἀπὸ τὸ γεαφεῖο του μία πολυτελῆ καὶ ἀναπαυτικὴ πολυθρόνα.

Στὸ ἀντίκρυσμά της θύμωσε καὶ φώναξε:

- Τι θέλει αὐτὴ ἡ πολυθρόνα ἐκεῖ; Βγάλτε την γρήγορα ἀπὸ ἐδῶ μέσα, γιατὶ ἀλλιῶς θὰ τὴν πετάξω ἀπὸ τὸ παράθυρο. Φέρτε μου μιὰ κοινὴ καρέκλα. Δὲν ἦρθα ἐδῶ γιὰ νὰ ἀναπαυθῶ.

Δυστυχῶς, πολλοὶ εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ στὰ ἀξιώματα βλέπουν μονάχα τὶς ἀπολαβές καὶ ὄχι τὶς θυσίες.

 

 

ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΝΤΟΣ

 

Ὁ Ἀνδρέας Λόντος νίκησε τὸ χρῆμα. Ἔδωσε ὅλα τὰ λεφτά του στὸν ἀγώνα μέχρι σημείου νὰ δυστυχήση τὸ σπίτι του! Ἕνας φίλος του, τοῦ εἶπε;

«Λόντο, Λόντο, κράτα καὶ παραπίσω τα χρήματά σου, νὰ μὴ ψωμοζητήση τὸ σπίτι σου! Καὶ ἐκεῖνος ἀποκρίθηκε:

«Πλούτη μου εἶναι ἡ Πατρίδα, χωράφια μου εἶναι ἡ Ἑλλάδα».

 

Σημείωσι δική μου: Μὲ τέτοιες μαρτυρίες ἀπὸ  τοὺς ἴδιους τοῦ ἀγωνιστὲς τῆς Ἐλευθερίας, πῶς ὑπάρχουν διανοούμενοι κτλ. καὶ μιλᾶνε γιὰ ταξικὸ ἀγώνα, γιὰ ἀγώνα ἐναντίον κοτζαμπάσηδων. Καταλάβετε ὅλοι ὅτι τὸ 1821 ξεσηκώθηκε ὁλάκερο τὸ Ἑλληνικὸ Ἔθνος ἐναντίον τοῦ τούρκου κατακτητή. Οἱ πλούσιοι δὲν ἦταν ὁ ἐχθρός. Οἱ τότε πλούσιοι χρηματοδοτοῦσαν τὸν ἀγώνα. Ὁ ἀγώνας ἦταν γιὰ ἐθνικὴ Ἐλευθερία.

 

 

ΕΠΡΑΞΑΝ ΑΓΙΑ

 

Ὅταν οἱ στρατιῶτες τοῦ Γεωργίου Καραϊσκάκη ἔπιασαν  ἕναν συνάδελφό του ποὺ εἶχε λιποτακτήσει κατὰ τὴν ὥρα τῆς μάχης, κι ἑτοιμάζονταν νὰ τὸν σκοτώσουν, ὁ μεγάλος στρατηγός τοῦ 1821 τοὺς σταμάτησε καὶ τοὺς εἶπε:

- Σταθῆτε μιὰ στιγμ.η. Σᾶς ἀφήνω νὰ τὸν κάνετε ὅ,τι θέλετε. Ἀλλὰ σᾶς λέγω τοῦτο μονάχα.

Ἂν τὸν σκοτώσετε, θὰ πράξετε δίκαια.

Ἂν τὸν συγχωρήσετε, θὰ πράξετε ἅγια.

Οἱ στρατιῶτες ἔπραξαν ἅγια, καὶ δὲν ἔθιξαν οὔτε τρίχα τοῦ λιποτάκτη.

 

Σημείωση δική μου: Αὐτὸ τὸ ἦθος εἶχαν οἱ πρόγονοί μας. Σήμερα τὸ ἠθικὸ λοιδορεῖται ἢ θεωρεῖται βλακεία. Σήμερα κυριαρχεῖ μόνον τὸ συμφέρον χωρὶς καμμία ἠθική.