Αναδημοσίευση από το περιοδικό «Μεγαλομάρτυρες»
Τὸ πέρασμα τοῦ λοιμοῦ ποὺ ταλαιπωρεῖ τὴν ὑφήλιο, φέρνει μεγάλες ἀλλαγὲς στὴν καθημερινότητά μας, ἀλλαγὲς ποὺ θὰ δημιουργήσουν νέες συνθῆκεςστὴν ζωή μας, γιὰ ὅσους θὰ ἐπιβιώσουν. Ἀλλάζει καὶ τὰ δεδομένα στὴν ἐκκλησιαστικὴ ζωή. Αἴφνης γίνονται ἀκολουθίες κεκλεισμένων τῶν θυρῶν!
Καὶ κατ’ἀνάγκην ἀκοῦμε συχνὰ καὶ ὅλο ἀπὸ περισσότερους ἱεράρχες μας,ἀλλὰ καὶ συνοδικὲς ὑποδείξεις, νὰ κάνωμε τὰ σπίτια μας Ἐκκλησία. Τί σημαίνειαὐτό; Ἀσφαλῶς ὄχι σὲ διαμόρφωσι τοῦ χώρου μας σὲ ναό. Ἐκκλησία σημαίνει σύναξι, συγκέντρωσι. Ἡ σύναξι ἐπὶ τὸ αὐτὸ τῶν μελῶν τῆς οἰκογενείας εἶναι ἡ ὑποδεικνυόμενη κατ’ οἶκον Ἐκκλησία.
Λυπᾶμαι ποὺ ἔπρεπε νὰ ἐμφανισθῆ ὁ παγκόσμιος λοιμὸς, γιὰ νὰ θυμηθοῦμε ὅτι ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ εὐλογεῖ τὸν δεσμὸ ἀνδρὸς καὶ γυναικὸς γιὰ νὰγεννηθοῦν τὰ παιδιὰ, νὰ γίνη ἡ οἰκογένεια, ποὺ θὰ πορεύεται κατὰ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, γιὰ νὰ φθάσουν τελικὰ ὅλα τὰ μέλη της στὴν βασιλεία τῶν οὐρανῶν.
Μιὰ τέτοια οἰκογένεια εἶναι κατ’ οἶκον Ἐκκλησία. Ὅμως ἡ ἀπόστασία μας,ποὺ εἶναι καὶ αἰτία τῆς μεγάλης δοκιμασίας τῶν ἡμερῶν μας, διέγραψε αὐτὴν τὴν οίκογένεια. Ἡ ἐργασία τῆς γυναικὸς ἔξω ἀπὸ τὸ σπίτι, οἱ παπποῦδες στὸ ΚΑΠΗ, τὰ παιδιὰ στὴ Γ.Γ.Νέας Γενιᾶς, ἡ συμβολαιογραφικὴ πρᾶξις συμβιώσεως, οἱ ἄγονοι γάμοι, κ.ἄ., διέλυσαν αὐτὸ τὸ κύτταρο, ὅπως τὸ διαλύει καὶ ὁ ἰός.
Ἐλπίζουμε ὅμως ἀκόμα ὅτι ὁ πολυεύσπλαγχνος καὶ φιλάνθρωπος Χριστὸς ὁ Θεός, μᾶς δίνει τὴν εὐκαιρία τῆς μετανοίας καὶ ἐπιστροφῆς, χάριν τῆς ὁποίας μπορεῖ νὰ ἀλλάξη τὴν ροὴ τῆς ἱστορίας.
Ἂς ζωντανέψουμε τὴν κατ’ οἶκον Ἐκκλησία. Ὄχι νὰ παρακολουθήσουμε τὴν θεία λειτουργία ἀπὸ τὴν τηλεόρασι, ἀλλὰ νὰ μαζευτοῦμε ὅλα τὰ μέλη, μιὰ καὶ εἴμαστε στό «ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ», καὶ νὰ κάνουμε ὅλοι μαζί τὴν προσευχή μας, τὸ πρωῒ καὶ τὸ βράδυ. Μετὰ τὴν πρωϊνὴ προσευχὴ νὰ ἀνοίξουμε τὴν Ἁγία Γραφή. Ἡ σχέσις μας μὲ τὸν Θεὸ εἶναι ζωντανὴ ἐπικοινωνία.Μὲ τὴν προσευχὴ μιλᾶμε στὸν Θεό. Μὲ τὴν μελέτη τοῦ λόγου του μᾶς ἀποκρίνεται. Τί κατ’οἶκον ἐκκλησία εἴμαστε χωρὶς προσευχὴ καὶ μελέτη τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ; Τὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας τὰ χαρακτηρίζει ἡ ἀγάπη, ἡ ὁμόνοια, ἡ κοινὴ πίστις, καὶ ἡ συμμόρφωσίς μας μὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ἀλήθεια, σὲ πόσες «κατ’ οἶκον ἐκκλησίες»γίνεται προσευχὴ πρὶν καὶ μετὰ τὸ φαγητό; σὲ πόσες δὲν ἀκούγονται αἰσχρόλογα; σὲ πόσες τὰ ἄφταιχτα δὲν παιδιὰ ὑποφέρουν ἀπὸ τὴν ἔντασι στὴν σχέσι τῶν γονέων; Καταθέτω λίγες ἁπλὲς σκέψεις γιὰ νὰ κάνωμε τὸν οἶκό μας Ἐκκλησία.
Κατὰ τὰ ἄλλα πρέπει, μᾶς ἀξίζει, νὰ ζήσουμε ἕνα διαφορετικὸ ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ!
*Ο Δημήτριος Π. Ρίζος, είναι Δρ Θεολογίας, Φιλόλογος, και με έντονη, πλούσια και πολυποίκιλη συγγραφική, πνευματική, Εθνική και κοινωνική παρουσία, προσφορά και δραστηριότητα στην ακριτική Φλώρινα, όπως και Εκδότης, Ιδιοκτήτης και Διευθυντής του περιοδικού «Μεγαλομάρτυρες», Πανοσοπούλου 6, ΤΚ 53100, Φλώρινα, τηλ. 235028940,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου