Τετάρτη 22 Απριλίου 2020

Άγιος Γεώργιος Καϊρου

Δεν είναι τυχαίο πως η λέξη «Κάιρο», στα αραβικά «Αλ Καχίρα», σημαίνει «νικήτρια». Η πόλη σε κατακτά αμέσως και πλήρως κι ας απέχει τόσο σε καθημερινό επίπεδο ρυθμών όσο και ανθρωπογεωγραφίας και κουλτούρας από τα δυτικά πρότυπα. Αρκεί να φανταστεί κανείς να είναι συγκεντρωμένες δύο Ελλάδες σε μία πόλη που θέλει να κινηθεί, να υπάρξει, να αναπτυχθεί. Σε απόσταση αναπνοής από το κέντρο αναδύεται ένας πανάρχαιος πολιτισμός που, σε συνδυασμό με την αιγυπτιακή ραστώνη, την πολυχρωμία θρησκειών και τάσεων αλλά και ένα ετερόκλητο σύνολο από γειτονιές που καμιά δεν μοιάζει με την άλλη, συνθέτει την εικόνα της πρωτεύουσας της Αιγύπτου.
Νόρα Ράλλη


Για τους Ελληνες του Καΐρου, ωστόσο, τα πράγματα είναι κάπως διαφορετικά. «Ούτε τότε στις ταραχές ούτε μετά νιώσαμε ιδιαίτερο φόβο», μας είπε ο αντιπρόεδρος της ελληνικής κοινότητας του Καΐρου, αρχιτέκτονας Νικόλαος Πολίτης. «Οπου λες ότι είσαι Ελληνας, σου απαντούν πως οι Ελληνες είναι Αιγύπτιοι. Μας νιώθουν ετεροθαλή αδέρφια τους». Η ελληνική κοινότητα τόσο του Καΐρου όσο και της Αλεξάνδρειας είναι βέβαια αρκετά μικρότερη πλέον απ’ ό,τι κάποιες δεκαετίες πριν. Ωστόσο, είναι εξαιρετικά ενεργή. Με σχολεία και δικό της νοσοκομείο, αλλά και άλλα οικήματα που διαχειρίζεται, έχει κατορθώσει να διατηρήσει την οικονομική της ανεξαρτησία και την εσωτερική της συνοχή. Ο ρόλος του Πατριαρχείου έχει και αυτός τη δική του ιδιάζουσα σημασία.
Ναός-σύμβολο και σημαντικό μουσείο
Κατά τις 7.45 το απόγευμα της Πέμπτης, ανήμερα του Αγίου Γεωργίου, ο ομώνυμος ναός στο παλιό Κάιρο γιόρταζε διπλά. Μετά από επαναληπτικές πυρκαγιές, αναστηλώθηκε και συντηρήθηκε σε όλο του το εύρος, τόσο εξωτερικά όσο και υπόγεια. Το σκηνικό ήταν κατανυκτικό και η ατμόσφαιρα συγκινητική, τόσο την ημέρα της γιορτής του αγίου όσο και την επόμενη, όταν τελέστηκαν τα θυρανοίξια και τα εγκαίνια του Μουσείου της Μονής. Ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής, Θεόδωρος Β’, τέλεσε θεία λειτουργία παρουσία και του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλου.
Νόρα Ράλλη
Ο ναός, επονομαζόμενος και «Ροτόντα της Ανατολής», είναι εδρασμένος επί ενός τριώροφου Ρωμαϊκού Πύργου, κυκλικής κάτοψης, χτισμένου τον 1ο αι. μ.Χ. Η μικρή εκκλησία του Αγ. Γεωργίου, χτισμένη τον 6ο αι. μ.Χ., καταστράφηκε από πυρκαγιά τέλη του 19ου αι. Λίγα χρόνια αργότερα ο Ρωμαϊκός Πύργος αποκαταστάθηκε και ανεγέρθηκε η επιβλητική Ροτόντα του Αγ. Γεωργίου, με εξαιρετικές αγιογραφίες του διακεκριμένου Αλεξανδρινού ζωγράφου Κωνσταντίνου Παρθένη.
Από το 2012 ξεκίνησαν και φέτος ολοκληρώθηκαν οι εργασίες αναστήλωσης τόσο του κεντρικού ναού όσο και του υπόγειου Μουσείου, εξαιρετικής ρωμαϊκής τεχνοτροπίας και με σημαντικά εκθέματα - όπως εικόνες κοπτικής τέχνης του 11ου αι., εκκλησιαστικά κειμήλια, μικροί ναοί με πανέμορφα τέμπλα που σώζονται ολόκληρα, η Παναγία του Καΐρου του 18ου, το νειλόμετρο (με το οποίο μετρούσαν τη στάθμη του ποταμού), οι τάφοι των τριών τελευταίων Πατριαρχών και το μέρος όπου πιστεύεται πως φυλακίστηκε ο Αγ. Γεώργιος. Ολες οι εργασίες συντήρησης, κόστους περίπου 6 εκατ. ευρώ, χρηματοδοτήθηκαν από το ζεύγος Μαρίνα και Αθανάσιος Μαρτίνου.
Στο Κάιρο η μνήμη του Αγίου Γεωργίου τιμάται την πρώτη Παρασκευή μετά την εορτή του Αγίου, στις 23 Απριλίου, κι αυτό διότι η Παρασκευή για ολόκληρη την Αίγυπτο είναι ημέρα αργίας και έτσι αρκετοί μουσουλμάνοι, που τιμούν και σέβονται τον Αγιο, μπορούν να έρχονται στην ιερά Μονή. Δεν είναι τυχαίο πως κατά τη διάρκεια των εργασιών συντήρησης και αποκατάστασης της ανάγλυφης αναπαράστασης του Αγ. Γεωργίου εντοπίστηκε στο εσωτερικό του στόματος του δράκου χειρόγραφο σημείωμα στην αραβική γλώσσα: ένας Αιγύπτιος μαθητής ζητούσε από τον Αγιο να τον βοηθήσει να πάει καλά στις εξετάσεις του

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου