Από τον κ.Δημήτριο Ρίζο *
“Τέκνον Τιμόθεε, ἐνδυναμοῦ ἐν τῇ χάριτι τῇ ἐν Χριστῷ Ἰηοοῦ, καὶ ἃ ἤκουσας παρ’ ἐμοῦ διὰ πολλῶν μαρτύρων, ταῦτα παράθου πιστοῖς ἀνθρώποις, οἵτινες ἱκανοὶ ἔσονται καὶ ἑτέρους διδάξαι»
Σήμερα, εὐλογημένοι Χριστιανοί, εἶναι Κυριακὴ κατὰ τὴν ὁποία συμπίπτει καὶ ἡ ἑορτὴ τοῦ ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Παντελεήμονος, καὶ γι’ αὐτὸ τὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα εἶναι τοῦ ἁγίου, καὶ ἀπὸ αὐτὸ θὰ περιορισθοῦμε σήμερα μόνον στὴν πρώτη φρᾶσι.
Ἀπευθυνόμενος ὁ ἀπόστολος Παῦλος στὸν μαθητή του ἀπόστολο Τιμόθεο, δίνει ὁδηγίες καὶ συμβουλές, γιὰ νὰ ἐπιτελῆ σωστὰ τὸ ἀπο-στολικὸ ποιμαντικὸ ἔργο. Ἔργο δύσκολο καὶ πολὺ ὑπεύθυνο, γι’ αὐτὸ χρειάζεται βοήθεια καὶ δύναμι. Εἶναι μία εἰδικὴ περίπτωσις στὴν ὁποία δὲν ὠφελεῖ σε τίποτε ἡ οἰκονομικὴ ἐνίσχυσις, ἡ κοσμικὴ σοφία καὶ τέχνη, οὔτε οἱ τεχνολογικὲς ἐπινοήσεις. Ὑπάρχει μία διαφορετικὴ πηγὴ βοή-θειας. Εἶναι ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ, καὶ αὐτὴ ἡ πηγὴ βοήθειας ὑποδεικνύεται ἀπὸ τὸν Παῦλο ὡς ἡ μόνη ἀναγκαία στὴν ὁποία πρέπει νὰ ἀνατρέχη ὁ Τιμόθεος. Τὶ λέγει; «Ἐνδυναμοῦ ἐν τῇ χάριτι τῇ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ». Ἡ πηγὴ τῆς δυνάμεώς σου εἶναι ἡ χάρις τοῦ Χριστοῦ. Σ’ αὐτὴν νὰ προσ-τρέχης καὶ θὰ ἔχεις δύναμι γιὰ νὰ ἐπιτελῆς τὸ διδακτικό, ἀποστολικό, ποιμαντικὸ ἔργο.
Τὰ γράφει αὐτὰ ὁ Παῦλος ποὺ δοκιμάζεται ἀπὸ ἕνα σουβλί, ποὺ τοῦ βασανίζει τὸ σῶμα, καὶ παρ’ ὅλες τὶς δικιμασίες του καὶ τοὺς παντείους κινδύνους ποὺ δοκιμάζει, διατρέχει τὴν οἰκουμένη, ἁπλώνει τὸ Εὐαγ-γέλιο τοῦ Χριστοῦ, φωτίζει τοὺς ἀνθρώπους καὶ ἀλλάζει τὸν κόσμο. Ἀσφαλῶς μὲ τὴν χάρι τοῦ Χριστοῦ, καὶ μὲ τὴν βεβαιότητα τῆς ἐμπειρίας του καθοδηγεῖ καὶ τὸν μαθητή του στὴν πηγὴ τῆς δυνάμεως, στὴν χάρι τοῦ Χριστοῦ. Δὲν εἶναι ἕνας θεωρητικὸς δάσκαλος, ἀλλὰ δοκιμασμένος στὴν πρᾶξι ἀπόστολος, καὶ μάλιστα Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν.
Ὅσα γράφει στὸν μαθητή του τὰ ἔχει ζήσει ὁ ἴδιος καὶ γνωρίζει τὴν ἀποτελεσματικότητα τῶν προσπαθειῶν του. Χρησιμοποιεῖ στὸν λόγο του δύο προστακτικές, ἐνδυναμοῦ καὶ παράθου. Αὐτὲς οἱ δύο προστακτικὲς ἀποτελοῦν τὸ ἐπιτελικὸ σχέδιο δράσεως, εἶναι ἡ τακτική, ποὺ πρέπει νὰ ἀκολουθῆ. Δηλ. νὰ ἐνδυναμώνεται ἀπὸ τὴν χάρι τοῦ Χριστοῦ, καὶ μετά, ὅσα διδάχθηκε δημόσια καὶ φανερά, νὰ τὰ μεταφέρη καὶ νὰ τὰ διδάξη σὲ πιστοὺς ἀνθρώπους, ποὺ εἶναι σὲ θέσι καὶ αὐτοὶ νὰ τὰ διδάξουν σὲ ἄλλους.
Ἐντοπίζω ἐδῶ καὶ τονίζω αὐτὸ ποὺ μᾶς εἶναι γνωστὸ στὴν Ἐκκλησία μας ὡς «Διαδοχή»· Ὁ Παῦλος ἀφήνει διάδοχο τὸν Τιμόθεο, ὁ Τιμόθεος ὑποχρεοῦται νὰ διδάξη ἄλλους, οἱ ὁποῖοι ὡς πιστοί, θὰ εἶναι σὲ θέσι νὰ διδάξουν ἄλλους. Καὶ αὐτὴ ἡ τακτικὴ θὰ ἐφαρμόζεται στοὺς αἰῶνες μέχρι τὴν Συντέλεια.
Ἐμεῖς ὡς ἁπλῶς πιστοὶ χριστιανοί ἔχομε στὴν ζωή μας πολλὰ προβλήματα ἢ θέματα ποὺ μᾶς ἀπασχολοῦν. Πολλὲς φορὲς τὰ θεωροῦμε ἀνυπέρβλητα ἢ δυσεπίλυτα. Λοιπὸν ἂς ἀκούσωμε τὸν Παῦλο ποὺ μᾶς ὑποδιεκνύει μία πηγὴ δυνάμεως, μὲ τὴν ὁποία μποροῦμε νὰ ξεπεράσουμε κάθε δυσκολία καὶ ἐμπόδιο. Εἶναι ἡ χάρις τοῦ Χριστοῦ. Αὐτὴ μπορεῖ νὰ μᾶς ἐνισχύση ὅσες φορὲς ἔχομε πρόβλημα. Βλέπομε ὅτι μόνοι μας δὲν εἴμαστε σὲ θέσι νὰ νὰ τὰ βγάλουμε πέρα. Λοιπὸν δὲν ἔχομε παρὰ νὰ στραφοῦμε πρὸς τὴν πηγὴ τῆς δυνάμεως, τὴν χάρι τοῦ Χριστοῦ.. Ὅταν ὁ Παῦλος γράφει τό «Ἐνδυναμοῦ ἐν τῇ χάριτι τῇ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ», δὲν τὸ γράφει μόνον γιὰ τὸν Τιμόθεο, ἀλλὰ γιὰ ὅλους ἐμᾶς τοὺς πιστούς, διότι ὅλοι ἔχομε τὴν ἀνάγκη ἀπὸ τὴν χάρι τοῦ Χριστοῦ. Ὁ Παῦλος μᾶς προτρέπει σωστά, καὶ καλὰ κάνομε ὅταν τὸν ἀκοῦμε, ἀλλὰ καὶ ἐπὶ πλέον μποροῦμε νὰ ἀκούσωμε καὶ τὸν ἴδιο τὸν Ἰησοῦ Χριστό νὰ μᾶς καλῆ λέγοντας «Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι κἀγὼ ἀναπαύσω ὑμᾶς. ἄρατε τὸν ζυγὸν μου ἐφ’ ὑμᾶς καὶ μάθετε ἀπ’ ἐμοῦ ὅτι πρᾷός εἰμι καὶ ταπεινὸς τῇ καρδίᾳ καὶ εὑρήσετε ἀνάπαυσιν ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν· ὁ γὰρ ζυγὸς μου χρηστὸς καὶ τὸ φορτίον μου ἐλαφρόν ἐστιν» (Μτ 11,28-30).
Δόξα στὸ μεγαλεῖο τοῦ Χριστοῦ μας! Ἡ χάρις του εἶναι χάρισμα καὶ δωρεὰν γιὰ ὅλους μας τοὺς πιστούς. Μποροῦμε πάντοτε καὶ χωρὶς χρονι-κοὺς περιορισμούς νὰ προστρέχωμε στὴν χάρι του, γιὰ νὰ παίρνωμε δωρεὰν δύναμι στὴν ζωή μας. Μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο πορευόμαστε οἱ Χριστιανοί γιὰ πάνω ἀπὸ δύο χιλιάδες χρόνια μέσα σὲ δυσκολίες καὶ κινδύνους καὶ διωγμούς, καὶ πάντα μὲ τὴν χάρι τοῦ Χριστοῦ, καὶ ἰδοὺ ζῶμεν.
Ζοῦμε μέσα στὴν Ἐκκλησία, διότι οἱ πρόγομοί μας ἐφαμόζανε τὴν ὁδηγία τοῦ Παύλου. Ὅσα ἄκουγαν οἱ παλαιοὶ γιὰ τὸν ἀληθινὸ Θεό ἀπὸ τοὺς παλαιοτέρους τὰ μετέδιδαν στοὺς νεωτέρους. Μέσα στὶς δυσκολίες τῆς ζωῆς ἔκαμναν τὸν σταυρό τους καὶ προχωροῦσαν. Δὲν ὑπῆρχαν Κατηχητικὰ σχολεῖα, οὔτε κύκλοι, ἀλλὰ τὸν πνευματικὸ πλοῦτο, κατὰ παράδοσιν τὸν συντηροῦσαν καὶ μὲ αὐτὸν τρέφανε τὰ παιδιά τους. Ὅσα ἄκουσα ἀπὸ τὴν γιαγιά μου καὶ τὴν μητέρα μου εἶναι ὁ πλοῦτος μου. Τὸν ὁποῖο προσπαθῶ νὰ μεταλαμπαδεύσω στὴν ἑπόμενη γενεά.
Σήμερα μὲ τὴν πρόοδο καὶ τὴν ἐξέλιξι δὲν ὑπάρχουν πολλὰ περιθώρια νὰ ἀκούσουν τὰ παιδιὰ. Τὰ ἔχομε ἐμπιστευθῆ στὴν τεχνολογία. Ἡ νεώτερη γενεά κινεῖται ἔξω ἀπὸ τὸ σπίτι. Ἡ οἰκογένια δὲν συναντιέται οὔτε στὸ κοινὸ τραπέζι, εὔκολα λύονται οἱ οἰκογενειακοὶ δεσμοὶ καὶ χάνεται ἡ συνέχεια. Ἀλλὰ ἀκριβῶς σὲ μία τέτοια πνευματικὴ κατηφόρα ἔχομε ἀνάγκη ἀκόμη μεγαλύτερη ἀπὸ τὴν Χάρι τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ ἐπιστροφὴ στὶς πνευματικὲς ἀξίες.
Πάντως ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ δὲν θὰ παύση νὰ μᾶς προτρέπη γιὰ νὰ ἐπιστρέψουμε στὶς πηγές μας στηριζόμενοι στὴν Χάρι τοῦ Ἰησοῦ. Ἐξ ἄλλου εὔχεται σὲ κάθε θεία λειτουργία·
«Ἡ χάρις τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, καὶ ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καὶ Πατρός, καὶ ἡ κοιωνία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, εἴη μετὰ πάντων ὑμῶν».
*Δρ θεολογίας-φιλόλογος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου