‘’Τό Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας μετατρέπει τήν γῆ σέ Οὐρανό. Ἄνοιξε τίς πύλες τοῦ οὐρανοῦ καί σκύψε ἐκεῖ μέσα νά δεῖς∙ μᾶλλον ὄχι τοῦ οὐρανοῦ, ἀλλά τοῦ Οὐρανοῦ τῶν Οὐρανῶν καί θά δεῖς αὐτό πού σοῦ λέγω. Τό τιμιώτερο καί πολυτιμότερο ἀπ’ ὅλα πάνω στήν γῆ ἐκεῖ θά ἀτενίσεις, τό σῶμα τοῦ βασιλέως Χριστοῦ νά βρίσκεται. Ὅπως ἀκριβῶς στό βασιλικό ἀνάκτορο τό πιό σεμνό δέν εἶναι οὔτε οἱ τοῖχοι καί οἱ χρυσοί ὄροφοι, ἀλλά ὁ βασιλιάς πού κάθεται στόν θρόνο του∙ ἔτσι εἶναι καί στούς οὐρανούς τό σῶμα τοῦ Βασιλέως Χριστοῦ. Ἀλλά αὐτό εἶναι δυνατόν καί νά τό δεῖς τώρα ἐδῶ πάνω στήν γῆ. Ὄχι ἀγγέλους, οὔτε ἀρχαγγέλους, οὔτε οὐρανούς καί οὐρανούς τῶν οὐρανῶν σᾶς δείχνω, ἀλλά αὐτόν τόν Δεσπότη τῶν ὅλων σοῦ δείχνω. Εἶδες ὅτι αὐτό τό τιμιώτερο ἀπό καθετί ἄλλο, τό βλέπεις καί στήν γῆ. Καί δέν τό βλέπεις μόνον ἀλλά καί τό ψηλαφεῖς. Καί δέν τό ψηλαφεῖς ἁπλῶς, ἀλλά καί τό ἐσθίεις καί τό παίρνεις μαζί σου στό σπίτι σου. Λοιπόν καθάριζε τήν ψυχή σου, ἑτοίμαζε τήν σκέψη σου προκειμένου νά ὑποδεχθεῖς τό μυστήριο αὐτό’’.
‘’Γι’ αὐτό, ὅταν ἔρχεστε νά κοινωνήσετε, μή νομίσετε ὅτι ἄνθρωπος σᾶς μεταλαμβάνει τό Θεῖο Σῶμα, ἀλλά ὅτι σᾶς κοινωνοῦν τά ἴδια τά Σεραφείμ μέ τήν πύρινη λαβίδα πού εἶδε ὁ Ἠσαΐας, καί ὅτι μέ τά χείλη σας ἀκουμπᾶτε τή θεία καί ἄχραντο πλευρά. Ἔτσι νά μεταλαμβάνουμε τό σωτήριο Αἷμα.»
‘’Σκέψου ποιά τιμή ἀπολαμβάνεις. Σκέψου ποιό Τραπέζι γεύεσαι. Αὐτό πού οἱ Ἄγγελοι βλέπουν καί φρίττουν, καί πού δέν τολμοῦν νά τό ἀτενίσουν ἄφοβα γιατί λάμπει σάν ἀστραπή, μ’ αὐτό ἐμεῖς τρεφόμαστε, μ’ αὐτό ἑνωνόμαστε, καί γινόμαστε ἕνα Σῶμα Χριστοῦ καί μία σάρκα.’’
Ἡ Θεία Λειτουργία είναι η συνέχεια τού Μυστικού Δείπνου, είναι ἡ συνέχεια τοῦ Σταυροῦ, τῆς Σταυρικῆς Θυσίας τοῦ Χριστοῦ. Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος λέγει ξεκάθαρα πώς τό νερό καί τό αἷμα πού έρρευσαν ἀπό τήν πλευρά τοῦ Χριστοῦ, ὅταν Τόν λόγχισαν στήν καρδιά, ἔγιναν οἱ πηγές τῆς σωτηρίας, διότι ἀπό ἐκεῖ πήγασαν τά ἱερά μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας, τό Βάπτισμα καί ἡ Θεία Κοινωνία, ἐκεῖ γεννήθηκε ἡ Ἐκκλησία Του. Ἔτσι ἀντί νά ἀγανακτεῖ ὁ ἄνθρωπος ἀπό τήν κακία τῶν Ἰουδαίων, πού Τόν σταύρωσαν καί Τόν λόγχισαν, εἶναι καλύτερα νά χαίρεται, διότι ἀπό ἐκεῖ πήγασαν οἱ πηγές τῆς σωτηρίας του. Ἔτσι, ὅταν πηγαίνεις νά κοινωνήσεις, νά νιώθεις ὅτι ἐκείνη τήν ὥρα ἔχεις βάλει τά χείλη σου στήν πλευρά τοῦ Ἐσταυρωμένου Χριστοῦ καί πίνεις ἀπό τό Αἷμα Του.
Έχοντας στον νού και στην καρδιά μας τους λόγους τούτους ένας Θεῖος πόθος καί μια ουράνια ἀγάπη φουντώνει σάν φωτιά μέσα στον πιστό άνθρωπο για να ανταμώσει τον Χριστό στην Θεία Κοινωνία. Αυτός ο πόθος τον οδηγεί στο πνευματικό μεθύσι με τον Χριστό μετέχοντας συνεχώς του Τιμίου Σώματος και Αίματος Του.
Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος ἀναφέρει γι’ αυτή της μέθη τῆς Θείας Κοινωνίας. Ονομάζει το Αγιοπότηρο ως Τό ‘’ποτήριον τῆς μέθης’’, ‘’τό ποτήριον τό πνευματικόν’’, ‘’τό ποτήριον τό ἄχραντον’’. Αυτό το Αγιοπότηρο περιέχει τό Αἷμα τό Δεσποτικό, τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, μέ τό ὁποῖο μεθάει ὁ πιστός δοῦλος τοῦ Θεοῦ μέ τήν συνεχῆ του μετοχή σ’ αὐτό. Αὐτό τό ποτήριο δέν μεθάει σωματικά όπως το κρασί, δέν παραλύει, ἀλλά δίνει δύναμη, δέν καταλύει τά νεῦρα, ἀλλά τονώνει τά νεῦρα. Τό ποτήριο αὐτό δημιουργεῖ νήψη, οἱ Ἄγγελλοι τό σέβονται καί οἱ δαίμονες τό φοβοῦνται, εἶναι τό πιό τίμιο καί σεβάσμιο ἀνάμεσα στούς ἀνθρώπους καί τό πιό ἀγαπητό στόν Δεσπότη Κύριο.
Προβάλλει ο Ιερός Πατήρ το πάθος του ποτού, πού με άθλια εξάρτηση και παθιασμένος από τον αλκοολισμό του καταφεύγει ασυλλόγιστα σ’ αὐτό. Ἔτσι μέ μία ἄλλη πνευματική διάσταση μπορεῖ νά δεῖ κανείς τόν ἀκατάσχετο πόθο τοῦ χριστιανοῦ γιά νά κοινωνεῖ συνεχώς ἀπό τό Ποτήριο τῆς Ζωῆς. Αὐτός ὁ πόθος Θεοῦ, αὐτή ἡ μέθη Θεοῦ φτιάχνει τήν ὀμορφιά τῆς καρδιᾶς ώστε σαν ‘’εξαρτημένος αλκοολικός’’ πνευματικά να μετέχει σε κάθε Θεία Λειτουργία του Ποτηρίου τῆς Ζωῆς.
Ο Ιερός Χρυσόστομος είναι ο μεγάλος Διδάσκαλος της Θείας Ευχαριστίας που με τόση περιγραφικότητα κατανύττει τις καρδιές μας με τον πόθο Θεού για την Θεία Κοινωνία. Όλος αυτός ο λόγος του μας φέρνει σε μια οντολογική βίωση του Ιερού Μυστηρίου και αυτής της μετοχής μας στην Θεία Κοινωνία. Μέσα στον νού μας δημιουργείται μια εικόνα πολύ εκφραστική για την καρδιά της αγάπης του Ιερού πατρός. Σκεφτείτε τον Ιερό Χρυσόστομο ως Λειτουργό να παίρνει το Αγιοπότηρο από την Αγία Τράπεζα και να βγαίνει στην Ωραία Πύλη και μπροστά σ’ όλο τον κόσμο να προσκαλεί όλους με δυνατή την φωνή του ‘’ελάτε να μεθύσουμε, ελάτε να πιούμε από το καλό ποτήριο της μέθης, ελάτε να πιούμε από το πνευματικό αυτό ποτήριο…, μέσα εδώ είναι το Άχραντο Αίμα το Δεσποτικό.’’ Πόσα δάκρυα γεμίζουν τα μάτια μας, τί ρίγη συγκινήσεως κεντούν την καρδιά μας με την εικόνα αυτή. Σαν να τον βλέπουμε σε κάθε Θεία Ευχαριστία να στέκεται ολοζώντανος μπροστά στο Ιερό Βήμα και να μας καλεί στο Ουράνιο αυτό μεθύσι. Και είναι όντως μια πραγματικότητα αυτή η μέθη διαβάζοντας τα λόγια του Αποστόλου Παύλου που προτρέπει να μεθούμε με Πνεύμα Άγιο μέσα από την Λατρεία του Θεού με ψαλμούς και ύμνους και ωδές πνευματικές.
Ἡ Θεία Κοινωνία δέν εἶναι μία τυπική πράξη πού καταναγκαστικά ἐπιβάλλεται ἤ καί ἀπό μόνη της ἐκδηλώνεται στίς μεγάλες γιορτές. Ἡ Θεία Κοινωνία εἶναι τρόπος ζωῆς τῆς κάθε Κυριακῆς, πού βγαίνει μέσα ἀπό τόν πόθο Θεοῦ καί καί τόν ἔρωτα τῆς καρδιᾶς καί τήν πνευματική μέθη τῆς ψυχῆς. Ἡ μέθη ὅμως τοῦ Θεοῦ διεγείρει ἀκόμη πιό πολύ τήν ἀγάπη τοῦ πιστοῦ καί τόν πόθο του γιά νά κοινωνεῖ συνεχῶς. Αὐτός ὁ πόθος του, πού δέν εἶναι συναισθηματισμός οὔτε καί συνήθεια, ἀλλά μία βιωματική χαρά τῆς καρδιᾶς καί μία ἀκατάσχετη πείνα Θεοῦ, τόν ὁδηγεῖ στήν μετοχή του στό Τραπέζι τοῦ Θεοῦ. Ὅταν ὁ πόθος Θεοῦ συνδυάζεται μέ τήν μετάνοια καί τά δάκρυα καθώς καί μέ τήν βαθειά πίστη στό Ἱερό Μυστήριο, γίνεται ὁ ἄριστος τρόπος προετοιμασίας καί ἡ βεβαίωση ὅτι ὁ πόθος αὐτός εἶναι γνήσια ἀληθινός καί ὄχι ψευτοσυναισθηματισμός καί πέτρινη συνήθεια.
Αρχιμανδρίτης π. Σεβαστιανός Τοπάλης
πηγή: ομάδα viber "Εκκλησιασμός"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου