"πάντα επίκαιρο"

 «Μακάριος ἀνήρ, ὅς οὐκ ἐπορεύθη ἐν βουλῇ ἀσεβῶν καὶ ἐν ὁδῷ ἁμαρτωλῶν οὐκ ἔστη καὶ ἐπὶ καθέδρᾳ λοιμῶν οὐκ ἐκάθισεν» (Ψα. 1.1)  

Μακάριος ὁ ἄνδρας ποὺ δὲν πορεύθηκε μὲ νοοτροπία ἀσεβῶν καὶ σὲ δρόμο ἁμαρτωλῶν δὲν στάθηκε καὶ σὲ καθέδρα ὅπου κάθονται χολέρες δὲν κάθισε. (Μετ. Κ.Σ.)  

του δρ. Δημητρίου Ρίζου *

( Ἀπό τὸ περιοδικὸ "Μεγαλομάρτυρες", Ἰανουάριος 2024 )

Μακάριος  σημαίνει  εὐτυχισμένος.  Καὶ  ποιὸς  θεωρεῖται  εὐτυχισμένος; Γιὰ  μὲν  τοὺς  ἀνθρώπους  τοῦ  κόσμου  εὐτυχισμένος  εἶναι  αὐτὸς  ποὺ  ἔχει ὑγεία,  ἄφθονα  ὑλικὰ  ἀγαθά,  εὐχέρεια  νὰ  διαχειρίζεται  χρήματα  γιὰ  νὰ ἀπολαμβάνει τὶς ἡδονὲς τοῦ κόσμου. Γιὰ τὸν προφήτη Δαβίδ, καὶ γιὰ τὴν Ἐκκλησία,  μακάριος  εἶναι  αὐτὸς  ποὺ  δὲν  συναναστρέφεται  ἀσεβεῖς,  δὲν ἀκολουθεῖ  τὸν  δρόμο  τῶν  ἁμαρτωλῶν  καὶ  δὲν  κάθεται  ὅπου  κάθονται χολέρες,  ἀρρωστοι.  Ἀκόμα προσπαθεῖ  νὰ  ζῆ  σύμφωνα  μὲ  τὸ  θέλημα  τοῦ Κυρίου, μελετάει τὸν νόμο τοῦ Θεου καὶ καρποφορεῖ. 

Τὴν ἐπικεφαλίδα τοῦ σχολίου  μου τὴν ἀκοῦμε κάθε Σάββατο καὶ κάθε μεγάλη  ἑορτὴ  στὸν  Ἑσπερινὸ.  Ἀποκτάει  δὲ  στὶς  ἡμέρες  μας  μία  εἰδικὴ  ἐπικαιρότητα. Διότι ἐὰν διαβάσω «ἐν Βουλῇ ἀσεβῶν» ἔχω τὴν αἴσθησι ὅτι ὁ προφήτης ἔγραψε τὸν πρῶτο ἀπὸ τοὺς 150 ψαλμούς του γιὰ σήμερα. Καὶ ἀναρωτιέμαι πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ ὑποστηρίζεται μὲ τὸση πίεσι ἡ ἀσέβεια γιὰ  νομιμοποίησι  καταστάσεων  ποὺ  ἔρχονται  σὲ  φοβερὴ  ἀντίθεσι  μὲ  τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ; Θὰ  μοῦ πεῖτε ὅτι τὸ κράτος εἶναι κοσμικὴ ἐξουσία καὶ δὲν καθοδηγεῖται ἀπὸ τὴν θρησκεία. Σωστά! Ἀλλὰ στὸ ἄρθρο 3 § 3 γράφει τὸ  Σύνταγμα·  «Τὸ  κείμενο τῆς  Ἁγίας  Γραφῆς  τηρεῖται ἀναλλοίωτο…».  Καὶ στὸ  ἄρθρο    5  §  1  ἀναγράφεται·  «Καθένας  ἔχει  δικαίωμα  νὰ  ἀναπτύσσει ἐλεύθερα  τὴν  προσωπικότητά  του  καὶ  νὰ  συμμετέχει  στὴν  κοινωνική, οἰκονομικὴ  καὶ  πολιτικὴ  ζωὴ  τῆς  Χώρας,  ἐφόσον  δὲν  προσβάλλει  τὰ δικαιώματα τῶν ἄλλων καὶ δὲν παραβιάζει τὸ Σύνταγμα ἢ τὰ χρηστὰ ἤθη». 

Σύνταγμα  γιὰ  τὴν  Ἐκκλησία  εἶναι  ἡ  Ἁγία  Γραφὴ,  τὸ  Εὐαγγέλιο,  ποὺ  τὸ ἀναγνωρίζει  τὸ  Σύνταγμα  τῆς  Ἑλλάδος.  Καὶ  ὅμως  παραβιάζεται  ἡ  Ἁγία Γραφὴ μὲ τὰ ὑπὸ ψήφισι νομοθετήματα, καὶ ὅσο ἀφορᾶ στά «χρηστὰ ἤθη»  αὐτὰ  ὄχι  μόνον  δὲν  παραβιάζονται  ἀλλὰ  παντελῶς  διαστρἐφονται, εἰσάγονται νέα ἤθη, πάντως ὄχι «χρηστά». 

Οἱ αἱρετοὶ ἄρχοντες νομίζω ὅτι πρέπει νὰ σεβασθοῦν τοὺς ψηφοφόρους τους, πού, κατὰ τεκμήριο, εἶναι Χριστιανοὶ Ὀρθόδοξοι μὲ χρηστὰ ἤθη. 

* Ο Δημήτριος Ρίζος είναι Φιλόλογος και δρ.Θεολογίας με πολυδιάστατη κοινωνική και πνευματική δράση και προσφορά, στην περιοχή της Φλώρινας.