Τετάρτη 20 Νοεμβρίου 2024

Εἶναι παράβασις τὸ ν΄ ἀνοίγη τὸ κατάστημά του ὁ Χριστιανὸς τὴν Κυριακή, ἔστω κι ἂν ὁ νόμος τοῦ κράτους τοῦ τὸ ἐπιτρέπη!


Διαβάστε ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο: «Ἱερὰ ἱστορία τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης» ὑπὸ τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου πατρὸς Κωνσταντίνου Παπαγιάννη, σχετικὰ μὲ τὴν Κυριακάτικη ἀργία:

«Ἡ ἐντολὴ τῆς ἀργίας ἰσχύει γιὰ τὶς Κυριακὲς καὶ τὶς μεγάλες γιορτές. Δὲν τιμωρεῖ βέβαια σήμερα ὁ Θεὸς μὲ ἄμεσο θάνατο ἐκείνους ποὺ δουλεύουν τὴν Κυριακή. Καὶ ὑπάρχουν ἀναμφιβόλως περιπτώσεις ποὺ ἑξαιροῦνται ἀπὸ τὴν ὑποχρεωτικὴ ἀργία. Δὲν μπορεῖ π.χ. νὰ σταματήση ἡ λειτουργία τῶν νοσοκομείων, νὰ διακοποῦν οἱ συγκοινωνίες, ἡ ὑδροδότησις, ἡ ἠλεκροδότησις κλπ. Ὅσοι ἐργάζονται στὶς ὑπηρεσίες αὐτές, θὰ δουλέψουν καὶ τὴν Κυριακή, ὅταν εἶναι ἡ σειρά τους, καὶ δὲν θὰ θεωρηθῆ αὐτὸ παράβασις τῆς ἐντολῆς, γιατί ἡ ἐργασία τους εἶναι ἀναγκαία γιὰ τὴν ἐξυπηρέτησι τοῦ κοινωνικοῦ συνόλου. Τὸ παράδειγμα ἄλλωστε ἔδωσε ὁ ἴδιος ὁ Κύριος, θεραπεύοντας ἀσθενεῖς κατὰ τὴν ἡμέρα τοῦ Σαββάτου, παρὰ τὶς ἀντιρρήσεις τῶν γραμματέων καὶ τῶν φαρισαίων, καὶ λέγοντας ὅτι... «τὸ Σάββατον διὰ τὸν ἄνθρωπο ἐγένετο, οὐχ ὁ ἄνθρωπος διὰ τὸ Σάββατον» (Μάρκ. β΄ 27)· ὅτι δηλ. ἡ ἐντολὴ τῆς ἀργίας τοῦ Σαββάτου δόθηκε γιὰ τὴν ἐξυπηρέτησι καὶ τὴν πνευματικὴ ὠφέλεια τοῦ ἀνθρώπου καὶ ὄχι γιὰ νὰ γίνη ὁ ἄνθρωπος δοῦλος τοῦ Σαββάτου. Τὸ νὰ ἐργάζεται ὅμως ὁ Χριστιανὸς τὴν Κυριακή, γιὰ νὰ κερδίση χρήματα ἢ γιὰ νὰ κάνη τὶς καθημερινές του ἐργασίες, εἶναι παράβασις σοβαρωτάτη. Εἶναι παράβασις τὸ ν΄ ἀνοίγη τὸ κατάστημά του, ἔστω κι ἂν ὁ νόμος τοῦ κράτους τοῦ τὸ ἐπιτρέπη· εἶναι παράβασις τὸ νὰ καθαρίζη ἡ νοικοκυρὰ τὸ σπίτι της ἢ νὰ πλένη ἢ νὰ σιδερώνη· εἶναι παράβασις τὸ νὰ τρέχη ὁ ἀγρότης στὸ χωράφι του ἢ ὁποιοσδήποτε ἄλλος γιὰ νὰ σκάψη τὸν κῆπο του. Ὀφείλουμε λοιπὸν νὰ ἀργοῦμε τὴν Κυριακὴ ἀπὸ τὶς καθημερινές μας ἀσχολίες, ὄχι ὅμως γιὰ νὰ μένουμε ἄπραγοι, ἀλλὰ γιὰ νὰ ἐπιδοθοῦμε σὲ ἄλλες πνευματικὲς ἀσχολίες: στὸν ἐκκλησιασμό, στὴν προσευχὴ στὴν μελέτη καὶ τὴν ἀκρόασι τοῦ θείου λόγου, σὲ ἐπισκέψεις ἀγάπης, ἀκόμη καὶ σὲ προσφορὰ ὑπηρεσίας σὲ κάποιον ποὺ ἔχει ἀνάγκη. Τότε καὶ μόνο θὰ ἔχουμε μεγάλη ψυχικὴ ὠφέλεια ἀπὸ τὴν ἀργία τῆς Κυριακῆς.»

πηγή: http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/

Μνήμη του Oσίου Πατρός ημών Γρηγορίου του Δεκαπολίτου (20 Νοεμβρίου)

Xάραξ κύκλω σου και μετά ζωής τέλος,
H ζώσα Γρηγόριε του Θεού χάρις.
Eικάδι Γρηγόριος κικλήσατο εις πόλον ευρύν.


Άγιος Γρηγόριος ο Δεκαπολίτης. Μικρογραφία (Μινιατούρα) στό Μηνολόγιο του Βασιλείου Β ‘

Oύτος ο Άγιος εγεννήθη από γονείς, καλουμένους Σέργιον και Mαρίαν, εν έτει ωλζ΄ [837]. Όταν δε έγινεν οκτώ χρόνων, εδόθη εις παιδείαν των ιερών γραμμάτων. Eις καιρόν δε οπού άρχισε να ευγάνη γένεια και μουστάκια, ετοιμάζετο από τους γονείς του να λάβη γυναίκα διά γάμου. O δε Άγιος φεύγωντας κρυφίως, και μάλιστα διά την επικρατούσαν αίρεσιν των Eικονομάχων, επεριπάτει από τόπον εις τόπον, κατασπαζόμενος τους υπέρ των αγίων εικόνων μαρτυρούντας και την εξ αυτών ωφέλειαν θησαυρίζων εις τον εαυτόν του. Eίτα βάλλωντας τον εαυτόν του υποκάτω εις άκραν εγκράτειαν και σκληραγωγίαν, επάλαισε με πολλούς πειρασμούς, και μάλιστα με τους εκ των δαιμόνων προερχομένους. Όθεν και εφάνη μέγας θαυματουργός.

Γιατί τόσες πολλὲς προσευχὲς μένουν χωρὶς ἀποτέλεσμα


Τῇ 19ῃ τοῦ μηνὸς Νοεμβρίου μνήμη τοῦ Ἁγίου Φιλαρέτου Μόσχας

Ὅμως εἶναι καιρὸς πλέον νὰ ἐξετάσουμε, γιατί τόσες πολλὲς προσευχὲς μένουν χωρὶς ἀποτέλεσμα, ἐφόσον κάθε προσευχὴ μπορεῖ πάντα νὰ εἶναι τόσο δυνατὴ καὶ ἀποτελεσματική. Διότι γιὰ χάρη κυρίως αὐτοῦ τοῦ ἐρωτήματος, διατυπώσαμε ὅλα ὅσα ἤδη ἔχουμε πεῖ.

‘Ἂς δοῦμε εἰδικὰ μιὰ περίπτωση, στὴν ὁποία μιὰ προσευχή φαίνεται νὰ μὴ τυγχάνει ἀπαντήσεως, ἐνῶ στὴν πραγματικότητα ἀπαντᾶται μὲ ἕναν ἀπροσδόκητο καί ὑπερφυὴ τρόπο. Ἔτσι, ὁ Παῦλος «ὑπὲρ τούτου τρὶς τὸν Κύριον παρεκάλεσε, ἵνα ἀποστῆ ἀπ’ αὐτοῦ ὁ σκόλωψ ὁ ἐν σαρκί». Ὅμως ὁ Κύριος τοῦ ἀπάντησε: «ἀρκεῖ σοι ἡ χάρις μου. Ἡ γὰρ δύναμίς μου ἐν ἀσθενεία τελειοῦται». Ὁ πειρασμὸς δὲν ἀπομακρύνεται: ὅμως μιὰ νίκη ἀκόμη πιὸ θαυμαστὴ δίνεται ἐπὶ τοῦ συνεχιζόμενου πειρασμοῦ. Ἐὰν παραδεχτοῦμε τέτοιες περιπτώσεις, ὅλες οἱ ἀνεπιτυχεῖς προσευχὲς ἐξηγοῦνται ἀπὸ αὐτὴ τὴν μικρὴ φράση τοῦ Ἀποστόλου: «Αἰτεῖτε καὶ οὐ λαμβάνετε, διότι κακῶς αἰτεῖσθε, ἵνα ἐν ταῖς ἡδοναῖς ὑμῶν δαπανήσετε».

ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ… ΣΤΡΟΓΓΥΛΟΙ!


«Μία πέτρα με πολλές αιχμές και ανωμαλίες, όταν συγκρούεται και κτυπάται με άλλες πέτρες, συντρίβει όλα τα απότομα και σκληρά σημεία της και γίνεται στρογγυλή» (Άγιος Ιωάννης Κλίμακος, λόγ. η΄ 12).

Μιλάει για μένα και για σένα. Ο καθένας μας σ’ έναν κόσμο πεσμένο στην αμαρτία έχει τα καλά, αλλά και τα κακά του σημεία. «Ουδείς αναμάρτητος». Μπορεί με το άγιο βάπτισμα να πήραμε τη δύναμη για σχετική αναμαρτησία, αλλά τούτο δυστυχώς δεν υφίσταται για κανέναν. Οπότε μην κοιτάς τις αιχμές και τις ανωμαλίες των άλλων – πράγματι υπάρχουν και θα τις δεις, αλλά δεν σε συμφέρει. Βρες όμως τις δικές σου. Κοίτα μέσα σου: θα επισημάνεις πολλές. Και πρόσεξε: αν μπορείς και βλέπεις τις αιχμές και τις ανωμαλίες των άλλων, είναι γιατί τις έχεις και συ ο ίδιος – βλέπουμε στους άλλους ό, τι υπάρχει μέσα μας.

Μαθητικοί ἀγῶνες λογομαχίας ὑπέρ ἤ κατά τῆς ὁμοφυλοφιλίας!

Τί περιλαμβάνεται στίς ἔντυπες ὁδηγίες τοῦ «Πολύχρωμου Σχολείου» πρός τούς καθηγητές καί τί ἀπεκαλύφθη κατά τήν διάρκεια τοῦ κοινοβουλευτικοῦ ἐλέγχου στήν Βουλή μεταξύ τῆς ὑφυπουργοῦ Παιδείας Ζέττας Μακρῆ καί τοῦ Προέδρου τῆς «Νίκης» Δημήτρη Νατσιοῦ – Σέ παράταξη οἱ μαθητές ἀναλύουν τίς ἀπόψεις τους μέσα στίς τάξεις!

ΠΡΟΧΘΕΣ ὁ Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, κατά τόν διάλογο μέ τόν Γάλλο διανοητή Πασκάλ Μπρυκνέρ, γιά πρώτη φορά, ἀποστασιοποιήθηκε ἀπό τήν woke ἀτζέντα καί μίλησε γιά τήν «τυραννία τῶν μειονοτήτων». Εἶναι λοιπόν ἡ κατάλληλη στιγμή νά κάνει τό ἅλμα καί νά ἀποσύρει τίς προβλέψεις τῆς Κυβερνήσεώς του γιά τό λεγόμενο «Πολύχρωμο Σχολεῖο», τό ὁποῖο προβλέπει ἐξωφρενικούς διαλόγους ἀντιπαραθέσεως μεταξύ τῶν μαθητῶν γιά ἀντικείμενα ὅπως ἡ ὁμοφυλοφιλία καί προάγει ἔτσι τόν διχασμό μεταξύ τῶν μαθητῶν.

Ο νεομάρτυρας π. Δανιήλ Συσόεφ και η σημασία του μαρτυρίου του



Ομιλία που πραγματοποιήθηκε στο Ρέθυμνο τη Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2016, στα πλαίσια των εβδομαδιαίων συνάξεων της ενορίας του μητροπολιτικού ναού Εισοδίων της Θεοτόκου Ρεθύμνου, στην αίθουσα της ενοριακής εστίας.

Μετά από χρόνια, η ιστορία του ίσως μοιάζει με παραμύθι. Ένα παλικάρι γεμάτο αγάπη, που δε φοβόταν να μιλάει στους άλλους για το Χριστό, αν και είχε δεχτεί πολλές απειλές και η δολοφονία του ήταν αναμενόμενη. Όμως προχωρούσε μπροστά, μεταδίδοντας σε Ρώσους νεοπαγανιστές, μουσουλμάνους, εθνικιστές, προτεστάντες και άλλες ομάδες την αλήθεια της Ορθοδοξίας, αφού πίστευε πως «αν δεν κηρύξουμε σ’ αυτούς το λόγο της σωτηρίας, θα είμαστε άσπλαχνοι». Αυτό το παλικάρι ήταν ένας ορθόδοξος ιερέας – και, από τις 19 Νοεμβρίου 2009, ένας νεομάρτυρας.

Τρίτη 19 Νοεμβρίου 2024

Μόρφου Νεόφυτος: Ἡ Ὀρθόδοξη προετοιμασία γιὰ τὰ Χριστούγεννα (17.11.2024)

 


Κήρυγμα Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου κατὰ τὴ Θεία Λειτουργία τὴν Κυριακὴ Θ΄ Λουκᾶ, ποὺ τελέσθηκε στὸ ἱερὸ ἡσυχαστήριο Ὁσίου Σεραφεὶμ τοῦ Σαρὼφ στὴ Σκουριώτισσα τῆς μητροπολιτικῆς περιφέρειας Μόρφου (17.11.2024).

πηγή: https://immorfou.org.cy/

Άγιος Παΐσιος: Όσο κουρασμένοι και να είμαστε, έστω ένα «Πάτερ ημών», να μην το αφήνουμε. Κάνει τον εχθρό πέρα



~ Δεν πρέπει να αμελούμε τα πνευματικά μας δίχως σοβαρό λόγο, έλεγε ο Γέροντας. Συγκεκριμένα για το Απόδειπνο έλεγε ότι πάντοτε πρέπει να το κάνουμε. Εάν όμως καμιά φορά δεν έχουμε χρόνο ή είμαστε πολύ κουρασμένοι, συνιστούσε ο Γέροντας να κάνουμε λιγότερο ή τουλάχιστον το τρισάγιο και το «Πάτερ ημών». Κάνουν τον εχθρό πέρα.

Έλεγε δε και κάτι σχετικό από την ζωή του. Όταν για τελευταία φορά, το 1978, έκανε μία περιοδεία στο Άγιον Όρος, για να συναντήσει άγια γεροντάκια, για να συγκεντρώσει υλικό για τους «Αγιορείτες Πατέρες», έφθασε να καταλύσει ένα βράδυ στην Ι. Μονή Σίμωνος Πέτρας. Εκεί τον πλησίασαν σχεδόν όλοι οι πατέρες, για να πάρουν την ευχή του και να ωφεληθούν πνευματικά. Η ώρα είχε προχωρήσει πολύ και ο Γέροντας, κατάκοπος όπως ήταν, σκέφθηκε λίγο να αναπαυθεί και αργότερα σηκώνεται και κάνει τα πνευματικά του. (Δεν έκανε δηλαδή το Απόδειπνο ή έστω ένα μέρος). Μόλις λοιπόν τον πήρε λίγο ο ύπνος, ακούει να κτυπάει η πόρτα:

«Δι ευχών των αγίων πατέρων».

Σηκώνεται ο Γέροντας και δεν βλέπει κανέναν. Κοιμάται και σε λίγο ακούει τα ίδια. Πάλι κανείς. Επαναλαμβάνεται και τρίτη φορά, ώσπου κατάλαβε ότι ήταν ο «έξω από εδώ». Τελικά δεν μπόρεσε να κοιμηθεί. Γι’ αυτό μας έλεγε, όσο και κουρασμένοι να είμαστε, έστω ένα «Πάτερ ημών», να μην το αφήνουμε.

πηγή: https://simeiakairwn.wordpress.com/

Πάνω από 2.400 αντιχριστιανικά εγκλήματα μίσους καταγράφηκαν σε όλη την Ευρώπη το 2023


2.444 αντιχριστιανικά εγκλήματα μίσους σε 35 ευρωπαϊκές χώρες

Πάνω από 2.400 αντιχριστιανικά εγκλήματα μίσους καταγράφηκαν σε όλη την Ευρώπη το 2023

Υπήρξαν 2.444 αντιχριστιανικά εγκλήματα μίσους σε 35 ευρωπαϊκές χώρες πέρυσι, με το Ηνωμένο Βασίλειο μεταξύ των υψηλότερων, σύμφωνα με νέα έκθεση.

Τα περισσότερα περιστατικά ήταν πράξεις βανδαλισμού εναντίον εκκλησιών (62%), ακολουθούμενες από βεβήλωση χριστιανικών χώρων (24%), εμπρησμό (10%), απειλές (8%) και σωματική βία (7%).

Η έκθεση του Παρατηρητηρίου για τη Μισαλλοδοξία και τις Διακρίσεις κατά των Χριστιανών στην Ευρώπη (OIDAC) υπογράμμισε μια επίθεση με μαχαίρι στην Ισπανία στην οποία πέθανε ένας ιερέας, μια επίθεση εμβολισμού αυτοκινήτου σε πομπή του Corpus Christi στην Πολωνία και την απόπειρα δολοφονίας ενός μουσουλμάνου που ασπάστηκε τον χριστιανισμό στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Η ευωδία που αναδίδεται από τον τάφο του είναι σα να έρχεται κατ’ ευθείαν από τον παράδεισο


Την άλλη μέρα οι τουρκικές εφημερίδες έγραφαν: στην Τουρκία μόνο ο Πατριάρχης και ο παπα Φώτης κυκλοφούν με ράσο!

Παπα-Φώτης Λαυριώτης ο «δια Χριστόν σαλός»
Είχε πει ο γέροντας Παΐσιος σε κάποιους Μυτιληνιούς που τον επισκέφθηκαν. ”Εσείς εκεί στη Μυτιλήνη έχετε ένα μεγάλο άγιο τον Παπα-Φώτη”.

Κι ο παπα-Φώτης είχε πει για τον Γέροντα Παΐσιο:
-¨Αυτός παιδί μου είναι το διαμάντι της Εκκλησίας μας, τον γνώρισα καλά γιατί μαζί βοηθούσαμε τον Παπα-Τύχωνα¨.

Το ατημέλητο παρουσιαστικό του ήταν πολλές φορές αιτία να μη τον δέχονται στην Εκκλησία, οι πρωτοστάτες ιερείς για συλλείτουργό τους. Εκείνος όμως επέμενε με το «έτσι θέλω» και όταν τον διώχνανε, απαντούσε με τη χαρακτηριστική μυτιληνιά ντοπιολαλιά: «Ησείς μπουρεί να μη μι θέλητι. Μι θέλ’ όμους γ’ άγιους να λειτουργήσου»…! (Γράφει ο Γιώργος Παρασκευαΐδης)

Μνήμη του Aγίου Μάρτυρος Βαρλαάμ (19 Νοεμβρίου)

Συν λιβανωτώ Bαρλαάμ το πυρ φέρων,
Eύοσμον ώφθης λιβανωτόν Kυρίω.


Μαρτύριο Αγίου Βαρλαάμ. Μικρογραφία (Μινιατούρα) στό Μηνολόγιο του Βασιλείου Β ‘

Oύτος ο Άγιος Mάρτυς Bαρλαάμ ήτον από την Aντιόχειαν της Συρίας. Γέρων δε ώντας κατά την ηλικίαν, επειδή ωμολόγει τον Xριστόν, επαραστάθη εις τον άρχοντα της Aντιοχείας, και μη καταπεισθείς να θυσιάση εις τα είδωλα, εδάρθη με βούνευρα. Έπειτα εξερρίζωσαν τους όνυχάς του. Προσφερθείς δε εις ένα βωμόν των ειδώλων, επροστάχθη να απλώση βιαίως το δεξιόν χέρι του. Eπάνω δε εις το χέρι του έβαλαν κάρβουνα αναμμένα και θυμίαμα. Ενόμισε γαρ ο άρχων, ότι, αν δεν υπομείνη, αλλά ρίψη τα κάρβουνα με το λιβάνι επάνω εις τον βωμόν των ειδώλων, με τούτο θέλει φανή, ότι επρόσφερε θυσίαν εις τα είδωλα. Όθεν ο του Xριστού αθλητής με ανδρίαν μεγάλην εστέκετο άτρεπτος και ακλόνητος, χωρίς να κινήση το δεξιόν χέρι του. Tο οποίον αληθώς εφάνη δυνατώτερον από το χάλκωμα και από το σίδηρον. Έως οπού η φωτία καταφαγούσα την σάρκα της δεξιάς του χειρός, και ταύτην τρυπήσασα, έπεσε μόνη κατά γης. Eπροτίμησε γαρ ο γενναίος της αληθείας αγωνιστής με ανδρείον και στερεόν φρόνημα, ότι κάλλιον να κατακαή το χέρι του, παρά να σαλεύση αυτό ολότελα, και εκ τούτου να φανή εις τους απίστους, ότι επρόσφερε λιβάνι και θυσίαν εις τους δαίμονας. Όθεν εν τη βασάνω ταύτη παραδίδει την ψυχήν του εις χείρας Θεού, και λαμβάνει παρ’ αυτού του μαρτυρίου τον στέφανον. Tούτον τον γενναίον αθλητήν ετίμησαν με ρητορικά εγκώμια, τόσον ο Mέγας Bασίλειος, ου η αρχή· «Πρότερον μεν των Aγίων οι θάνατοι», όσον και ο θείος Xρυσόστομος, ου η αρχή· «Συνεκάλεσεν ημάς εις την ιεράν ταύτην εορτήν», τα οποία σώζονται εν τοις εκδεδομένοις.

(από το βιβλίο: Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμος Α´. Εκδόσεις Δόμος, 2005)

πηγή: https://immorfou.org.cy/

Δευτέρα 18 Νοεμβρίου 2024

Ἑρμηνεία τῆς Θείας Λειτουργίας


Ἅγιος Νικόλαος Καβάσιλας

Ἀπὸ τὴ σειρὰ τῶν φυλλαδίων «Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ» τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παρακλήτου Ὠρωποῦ Ἀττικῆς.

ΠΡΟΛΟΓΟΣ ἐκ τῆς ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ

Η ΘΕΙΑ Λειτουργία ἀποτελεῖ τὸ κέντρο τῆς ὀρθόδοξης λατρείας. Εἶναι τὸ μεγαλύτερο μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας μας, τὸ μυστήριο τῆς παρουσίας τοῦ Χριστοῦ ἀνάμεσά μας. Γι᾿ αὐτὸ καὶ παραμένει πάντα ἡ μοναδικὴ ἐλπίδα ἀληθινῆς ζωῆς γιὰ τὸν ἄνθρωπο.

Στὸν πνευματικὸ χῶρο τῆς θείας Λειτουργίας μᾶς εἰσάγει ἀριστοτεχνικὰ ὁ ἅγιος Νικόλαος Καβάσιλας, μεγάλος μυστικὸς θεολόγος καὶ κορυφαῖος θεωρητικὸς της λειτουργικοπνευματικῆς ζωῆς, ὁ σημαντικότερος ἐκπρόσωπος τοῦ ὀρθόδοξου ἀνθρωπισμοῦ τοῦ 14ου αἰῶνα.

Γεννήθηκε στὴ Θεσσαλονίκη γύρω στὰ 1322. Ἀνατράφηκε χριστιανικὰ ἀπὸ τὴν εὐσεβῆ μητέρα του, ποὺ μετὰ τὴ χηρεία της (1363) ἔγινε μοναχή, διδάχθηκε... τὰ ἐγκύκλια γράμματα ἀπὸ τὸν λόγιο θεῖο του Νεῖλο Καβάσιλα, ποὺ ἀργότερα ἀναδείχθηκε σὲ μητροπολίτη Θεσσαλονίκης (1361-1363), καὶ καλλιεργήθηκε πνευματικὰ μέσα στοὺς ἡσυχαστικοὺς κύκλους τῆς γενέτειράς του, ποὺ διευθύνονταν ἀπὸ τὸ μαθητὴ τοῦ ὁσίου Γρηγορίου τοῦ Σιναΐτη Ἰσίδωρο, τὸν κατοπινὸ οἰκουμενικὸ πατριάρχη (1347-1349).

Γιὰ ἑφτὰ περίπου χρόνια (1335-1342) σπούδασε στὴν Κωνσταντινούπολη φιλοσοφία, θεολογία, ρητορική, νομική, μαθηματικὰ καὶ ἀστρονομία.