Ανοικτή επιστολή- κραυγή αγωνίας από μια αγρότισσα

Στέκομαι σήμερα μπροστά σας όχι ως ειδικός, ούτε ως πολιτικός∙ μα ως γυναίκα της γης, αγρότισσα, κτηνοτρόφος, μάνα και φύλακας μιας πατρίδας που σβήνει σιγά-σιγά από τον χάρτη.

Έρχομαι από μια ακριτική γωνιά της Ελλάδας, από εκεί όπου η μέρα ξημερώνει νωρίτερα και η πολιτεία φτάνει αργότερα. Από τόπους που τους κρατάμε ζωντανούς με τα χέρια μας, με τον ιδρώτα μας, με την καρδιά μας. Εδώ η περιοχή μοιάζει ξεχασμένη, μα κάποιοι από εμάς επιμένουμε να ζούμε εδώ, εδώ όπου αρχίζει η Ελλάδα.

Οι εποχές είναι το ημερολόγιό μας: ο χειμώνας με τις ανησυχίες του, η άνοιξη με τον παλμό της ελπίδας, το καλοκαίρι με τον ιδρώτα που γίνεται ποτάμι, το φθινόπωρο με το γλυκό βάρος της συγκομιδής. Ερχόμαστε αντιμέτωποι και με τα στοιχεία της φύσης, αλλά για εμάς δεν είναι απλώς επάγγελμα — είναι δεσμός ακατάλυτος με τη φύση, σχέση που θέλει φροντίδα, πίστη και αντοχή. Μα σήμερα, αυτή η σχέση δοκιμάζεται σκληρά.

Μόρφου Νεόφυτος: Τὸ δίλλημα τῶν χριστιανῶν ἐνώπιον τῆς παρακμῆς τῆς Δύσης

Μητροπολίτου Μόρφου Νεοφύτου

Δέσποτα, τὴν εὐχή σας!

Ὁ Κύριος νὰ μᾶς εὐλογεῖ ὅλους!

Δέσποτα, θὰ ἤθελα νὰ μιλήσουμε γιὰ ὅλα αὐτὰ τὰ γεγονότα ποὺ συμβαίνουν στὴ Μέση Ἀνατολή, στὴ Ρωσία-Οὐκρανία, στὴν Ἀμερικὴ… καὶ πῶς ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ πρέπει νὰ τὰ ἀντιμετωπίσουμε.

Πῶς προετοιμάζεται ἕνας χριστιανὸς ἀπέναντι σὲ δύσκολα γεγονότα, τὰ ὁποῖα μπορεῖ νὰ ἐξελιχτοῦν καὶ σὲ πολεμικὰ γεγονότα; Κατ’ ἀρχὰς ὁ καθημερινὸς ἀγώνας ἑνὸς Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ, δὲν εἶναι ἄλλος ἀπὸ τὴν καλοπροαίρετη προσπάθεια ποὺ κάνει γιὰ νὰ ἐφαρμόσει τὶς ἐντολὲς τοῦ Χριστοῦ, ποὺ θὰ τὸν ὁδηγήσουν μὲ τὴ χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀπὸ τὴν προσωρινὴ γήινη ζωὴ στὴν αἰώνια ζωή, δηλαδὴ στὴν οὐράνια Βασιλεία τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἕνας ἄνθρωπος, ποὺ τηρεῖ τὶς ἐντολὲς τοῦ Χριστοῦ, φανερώνει ὅτι θέλει ν’ ἀγαπήσει τὸν Χριστό, διότι Αὐτὸς μᾶς εἶπε: «ὁ ἔχων τὰς ἐντολὰς μου καὶ τηρῶν αὐτάς, ἐκεῖνος ἐστὶν ὁ ἀγαπῶν με· ὁ δὲ ἀγαπῶν με ἀγαπηθήσεται ὑπὸ τοῦ πατρός μου, καὶ ἐγὼ ἀγαπήσω αὐτὸν καὶ ἐμφανίσω αὐτῷ ἐμαυτὸν» (Ἰω. 14, 21).

Όλη σας η ζωή πρέπει να είναι μια προετοιμασία για την Θεία Κοινωνία

«Γιατί δεν κοινωνείς σήμερα;» μπορεί να ρωτήσεις μια άλλη γυναίκα.

«Δεν είμαι έτοιμη σήμερα.»

– «Γιατί δεν κοινωνείς;»

– «Ούτε εγώ είμαι έτοιμη.»

– «Για τι ετοιμάζεσαι τέλος πάντων;! Εντάξει, δεν είσαι έτοιμη τη Δευτέρα, ούτε την Τρίτη… Αλλά την Κυριακή; Πού μετά; Είναι η τελευταία μέρα της εβδομάδας!

«Έξι μέρες θα εργάζεσαι και θα κάνεις όλη σου τη δουλειά, αλλά η έβδομη μέρα είναι για τον Κύριο.» Εσύ, άνθρωπε, αφιέρωσε την έβδομη μέρα σε Εμένα… Άλλωστε, ο Θεός το πρόσταξε αυτό. Σου έδωσε 24 ώρες την ημέρα, οπότε πώς μπορείς να Του αφιερώσεις έστω και μια ώρα στην προσευχή;! Ο ίδιος ο Δημιουργός του σύμπαντος είναι έτοιμος να συνομιλήσει μαζί σου, αρκεί να στραφείς σε Αυτόν.

Οι χώροι «ελεύθεροι παιδιών» οδηγούν στον θάνατο την Ευρώπη

Οι αντιναταλιστές απαιτούν να μη φαίνονται και να μην ακούγονται τα παιδιά και μας οδηγούν σε ένα αδιατάραχτο, στείρο και μοναχικό μέλλον

Από την Lauren Smith για την ιστοσελίδα του «The European Concervative»

Δεν είναι μυστικό ότι η Δύση γίνεται ολοένα και πιο εχθρική απέναντι στα παιδιά. Μακροσκελή άρθρα γράφονται για την υπόθεση του ταξιδιού των μωρών με αεροπλάνα. Ένα θορυβώδες νήπιο ίσως εισπράξει αποδοκιμαστικά βλέμματα ακόμη και στις πιο άνετες καφετέριες και εστιατόρια. Οι γάμοι και οι δεξιώσεις χωρίς παιδιά είναι πιο συνηθισμένοι από ποτέ. Η ιδέα ότι πρέπει να εξασφαλίζεται πάνω απ' όλα η ηρεμία και η γαλήνη -ακόμα και με το κόστος της αποφυγής δημιουργίας νέων ανθρώπων- είναι πλέον διαδεδομένη. Η εκπλήρωση της πιο βασικής λειτουργίας της ανθρώπινης βιολογίας -της αναπαραγωγικής- έχει γίνει μια ιδιαίτερα «επαναστατική» πράξη.

Σύλληψις της Aγίας Άννης, μητρός της Yπεραγίας ημών Θεοτόκου (9 Δεκεμβρίου)

Oυχ ώσπερ Eύα και συ τίκτεις εν λύπαις.

Xαράν γαρ ένδον Άννα κοιλίας φέρεις.

Tη δ’ ενάτη Mαρίην Θεομήτορα σύλλαβεν Άννα.

Ο ασπασμός των Αγίων Ιωακείμ και Άννας

O Kύριος ημών και Θεός θέλωντας να ετοιμάση διά τον εαυτόν του ναόν ζωντανόν, και οίκον άγιον διά να κατοικήση, απέστειλε τον Άγγελον αυτού (τον οποίον λέγουσιν ότι ήτον ο Γαβριήλ) προς τους δικαίους Iωακείμ και Άνναν. Aπό τους οποίους ηυδόκησε να γεννηθή η κατά σάρκα Mήτηρ αυτού. Kαι τούτον αποστείλας προεμήνυσεν, ότι θέλει συλλάβη η στείρα και γερόντισσα Άννα. Ίνα με την σύλληψιν της στείρας βεβαιώση την εκ της Παρθένου εδικήν του άσπορον σύλληψιν και άφθορον γέννησιν. Kαι λοιπόν συνελήφθη η Aγία Θεοτόκος και Παρθένος Mαρία εν τη κοιλία της Άννης εκ σπέρματος του Iωακείμ. Kαι εγεννήθη, όχι καθώς λέγουσί τινες, επτά μηνών ή χωρίς ανδρός. Άπαγε! Aλλά εννέα τελείων μηνών και εκ συναφείας ανδρός. Πλην εξ επαγγελίας και Aγγέλου προρρήσεως και υπέρ τους νόμους της φύσεως, τόσον διά το άγονον της Άννης, όσον και διά το γηραλέον.

Όσιος Παρθένιος ο εν Χίω

Ο Όσιος Παρθένιος καταγόταν από το χωριό Δαφνώνας. Σε νεαρή ηλικία αρραβωνιάσθηκε και ασχολήθηκε με το εμπόριο μεταξύ Χίου, Σμύρνης και Κωνσταντινούπολης. Ενώ ετοιμαζόταν για γάμο ειδοποιήθηκε ότι η μνηστή του αρρώστησε βαριά και μέχρις ότου επιστρέψει από το ταξίδι, είχε πεθάνει.

Θέλοντας να δει την μνηστή του «ίδίοις ὄμμασι» νεκρή, πήγε στο τάφο νύκτα, την ξέθαψε και την πήρε στην αγκαλιά του. Φιλοσοφίσας το, εκ των Μακαρισμών της Νεκρωσίμου Ακολουθίας, τροπάριο «ἐξέλθωμεν καί ἴδωμεν ἐν τοῖς τάφοις ὅτι γυμνά ὀστέα ὁ ἄνθρωπος σκωλήκων βρῶμα καί δυσωδία », χωρίς να πει τίποτε σέ κανένα, εγκατέλειψε τις φροντίδες του μάταιου κόσμου, έγινε μοναχός στη Νέα Μονή της Χίου και επιδόθηκε σε ασκητικούς αγώνες.

Έξι χρόνια από την κοίμηση του Γέροντα Εφραίμ της Αριζόνας – Ο Γέροντας που μετέτρεψε τις ερήμους σε «αγιασμένους τόπους»

*Έξι χρόνια έχουν περάσει από την εις Κύριον εκδημία του μακαριστού Γέροντος Εφραίμ της Αριζόνας, του τελευταίου εν ζωή υποτακτικού του Οσίου Ιωσήφ του Ησυχαστού και θεμελιωτή του Αγιορείτικου Μοναχισμού στην Αμερική… Συνεχίζει και σήμερα νά είναι το στήριγμά μας στόν ανηφορικό δρόμο πρός τήν Σωτηρία μας. Νά έχουμε τήν Ευχή του καί τίς πρεσβείες του.

Ο μακαριστός και χαρισματικός Γέροντας Εφραίμ (1928 – 8 Δεκεμβρίου 2019), ο Γέροντας της απανταχού Ορθοδοξίας, της Ελλάδας και της Αριζόνας, εκτός από τους διδακτικούς και ωφέλιμους λόγους του, άφησε σε τούτο τον άστατο κόσμο ως ιερή παρακαταθήκη 19 Μοναστήρια, τα οποία όπως και ο φιλόθεος ιδρυτής τους, εκπέμπουν το γνήσιο και ανόθευτο φρόνημα της Εκκλησίας ασκώντας ταυτόχρονα και φιλανθρωπικό έργο στην αμερικάνικη ήπειρο, ακόμη και μετά την κοίμηση του.

Ο Θεός άλλοτε δίνει, άλλοτε δεν δίνει (Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος)

Εἶναι μεγάλο ἀγαθὸ ἡ προσευχή, ὅταν γίνεται μὲ εὐγνωμοσύνη καὶ ἄγρυπνη καρδιά. Καὶ πῶς θὰ γίνει εὐχάριστη; Ἐὰν ἐκπαιδεύσουμε τοὺς ἑαυτούς μας νὰ εὐχαριστοῦμε τὸ Θεὸ, ὄχι μόνο ὅταν παίρνουμε αὐτὸ ποὺ ζητοῦμε ἄλλα καὶ ὅταν δὲν τὸ παίρνουμε. Διότι ὁ Θεὸς ἄλλοτε δίνει, ἄλλοτε δὲν δίνει• καὶ τὰ δύο ὅμως τὰ κάνει γιὰ τὸ καλό μας, ὥστε, εἴτε λάβεις εἴτε δὲν λάβεις, καὶ χωρὶς νὰ πάρεις ἔλαβες.

Εἴτε ἐπιτύχεις εἴτε δὲν ἐπιτύχεις, πέτυχες μὲ τὸ νὰ μὴν ἐπιτύχεις. Διότι μερικὲς φορές το νὰ μὴν παίρνουμε αὐτὸ ποὺ ζητᾶμε, γίνεται ὠφελιμότερο ἀπὸ τὸ νὰ τὸ πάρουμε.

«Θὰ σὲ δοξολογήσω, Κύριε» λέγει «μὲ ὅλη μου τὴν καρδιά, θὰ διηγηθῶ ὅλα τὰ θαυμαστὰ ἔργα σου» (Ψάλμ. 9, 1). Ἐδῶ βέβαια ἐννοεῖ τὴν εὐχαριστία. Τί σημαίνει «μὲ ὅλη μου τὴν καρδιά»; Μὲ ὅλη τὴν προθυμία, τὴ διάθεση, λέγει. Καὶ ὄχι μόνο γιὰ τὴν εὐημερία ἀλλὰ καὶ...γιὰ τὶς ἀντιξοότητες. Διότι αὐτὸ εἶναι κυρίως τὸ γνώρισμα τῆς εὐγνώμονος καὶ φιλόσοφης ψυχῆς, τὸ νὰ εὐχαριστεῖ καὶ στὰ λυπηρά, τὸ νὰ δοξάζει γιὰ ὅλα, ὄχι μόνο γιὰ τὶς εὐεργεσίες ἀλλὰ καὶ γιὰ τὶς τιμωρίες.

Ὁμιλία εἰς τὸν ἅγιον Τυχικὸν τὸν ἐν Κύπρῳ (8/12)

Ἀρχιμανδρίτης Φώτιος Ἰωακεὶμ

Άγιος Τυχικός 1105/6. Ιερό Βήμα, Ιερά Μονή Παναγίας της Φορβιώτισσας στην Ασίνου

Ἡ φιλόχριστος καὶ μεγαλώνυμος νῆσος τῆς Κύπρου, ἀγαπητοὶ ἐν Κυρίῳ ἀδελφοί, ἀπόλαυσε πλούσιες τὶς εὐλογίες τῆς παντοκρατορικῆς τοῦ Ὑψίστου δεξιᾶς κατὰ τὴν ἐποχὴ τῆς Χάριτος, μετὰ δηλαδὴ τὴν ἐνανθρώπηση τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ὕστερα ἀπὸ τὴν Παλαιστίνη καὶ Συρία, εἶναι ἡ πρώτη χώρα, ποὺ δέχθηκε τὸν ἅγιο σπόρο τοῦ Εὐαγγελικοῦ κηρύγματος, καὶ ἄνθισε δαψιλὴ πνευματικὴ καρποφορία.

Στὴ μακαρία της γῆ εἶδε νὰ ἀναθάλλουν στίφος μέγα ἀμαράντων ἀνθέων τοῦ νοητοῦ παραδείσου: Ἀπόστολους, Μάρτυρες, Ἱεράρχες, Ὁμολογητές, Ὁσίους καὶ Δικαίους. Καθ᾿ ὅλο τὸ εὗρος καὶ μῆκος καὶ πλάτος της ἡ νῆσος μας σεμνύνεται γιὰ τὸ πλῆθος τῶν ἁγίων τους εἰκόνων καὶ τάφων, τόπων ἁγιασμοῦ, χώρων παρηγορίας. Γι᾿ αὐτὸ καὶ δίκαια ἀπέσπασε τὸν ἐπίζηλο τίτλο τῆς ἁγιωνυμίας καὶ ἀποκλήθηκε «ἁγία νῆσος», καὶ χαρακτηρίσθηκε ὡς ἡ κατεξοχὴν «νῆσος τῶν Ἁγίων».

Αγιος Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης: Θα φροντίσει ο Θεός και οι Άγιοί μας

Αγ. Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης: Είχαμε πανηγύρι στο Κελλί, δεν ήταν η πανήγυρη των Αγίων Διονυσίου και Μητροφάνους, και είχα το διακόνημα του τραπεζάρη και ετοίμασα την τράπεζα.

Διήγηση του μακαριστού Μητροπολίτη Κινσάσας κ. Νικηφόρου:

Κάποια στιγμή βλέπω, ότι όλα τα ψωμιά τα οποία υπήρχαν ήταν μόνο τρία. Τότε δεν είχα προβλέψει ότι έπρεπε να ’χουμε περισσότερα ψωμιά. Ήταν δικό μου φταίξιμο, δεν είχα ενημερώσει τον Γέροντα ότι είναι λίγα τα ψωμιά και πως θα βγάλουμε την πανήγυρη; Τότε μ’ έπιασε κρύος ιδρώτας. Τώρα τι θα κάνουμε;

Ο κόσμος μαζευόταν, τα ψωμιά σε καμμιά περίπτωση δεν θα έφταναν. Πήγα αρκετά τρομαγμένος στον Γέροντα [Αγ. Γεράσιμο Μικραγιαννανίτη] και του λέω:

Άγιος Πατάπιος ο θαυματουργός

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού

Τα άφθαρτα λείψανα πάμπολλων αγίων της Εκκλησίας μας μαρτυρούν την παρουσία των ακτίστων ανεργιών του Θεού σ’ αυτούς, οι οποίοι υπήρξαν, με την πίστη τους και την αγία ζωή τους, σκεύη πολύτιμα της θείας χάριτος. Ένας από τους αγίους που αξιώθηκαν της αφθαρσίας είναι και ο άγιος Πατάπιος, του οποίου, το σεπτό σκήνωμα παραμένει άφθορο για χίλια επτακόσια χρόνια!

Γεννήθηκε στην Θήβα της Αιγύπτου και έζησε τον 4ο μ. Χ. αιώνα. Οι γονείς του ήταν πολύ πλούσιοι και πιστοί Χριστιανοί, οι οποίοι ανέθρεψαν και τον μεγάλωσαν με ευσέβεια και βαθιά πίστη στο Θεό. Από μικρό παιδί έδειξε σημάδια αρετών και πνευματικής ωριμότητας. Ως έφηβος είχε πάρει τη μεγάλη απόφαση να ακολουθήσει το μοναχικό αναχωρητισμό, μιμούμενος τους μεγάλους ασκητές πατέρες της Αιγύπτου, οι οποίοι γινόταν τα πρότυπα για πολλούς Χριστιανούς της εποχής. Άφησε τον κόσμο και αποσύρθηκε σε ερημικό τόπο, όπου διήγε με προσευχή, νηστεία, αγρυπνία και αποκοπή των παθών του.

Ο Δημ. Μεταλληνός στο militaire.gr για τον Ιω.Καποδίστρια

"Ι.Καποδίστριας, η παρακαταθήκη του και η σημερινή προοπτική της"

Μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη του Δημ.Μεταλληνού στο κανάλι militaire.gr και στον Πάρη Καρβουνόπουλο. Με αφορμή την σχετική ημερίδα του ιδρύματος "Ευγένιος Τζιμογιάννης" για τον Ιωάννη Καποδίστρια ο δρ.Δημ.Μεταλληνός επεκτείνεται και σε παρεμφερή φλέγοντα και επίκαιρα θέματα σχετικά με τον χαρακτήρα και τις προοπτικές του Ελληνισμού.

Ο δρ.Δημ.Μεταλληνός είναι πρόεδρος του ιδρύματος "Ευγένιος Τζιμογιάννης". Είναι Διδάκτωρ του Τμήματος Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου. Υπηρετεί ως μόνιμο μέλος Ειδικού Διδακτικού Προσωπικού στο Τμήμα Αρχειονομίας, Βιβλιοθηκονομίας και Μουσειολογίας του Ιονίου Πανεπιστημίου.