Γράφει ο Χαράλαμπος Μηνάογλου
Συχνά, η αναφορά στον Πόντιο Πιλάτο στο ανωτέρω χωρίο του Συμβόλου της Πίστεως ερμηνεύεται ως χρονολογική, ως ένδειξη ιστορική για το πότε έγινε η Σταύρωση, αλλά δεν είναι μόνον αυτή η σημασία της. Σημαίνει και ότι η Σταύρωση έγινε, όταν την ευθύνη για κάτι τέτοιο είχε ο Πόντιος Πιλάτος. Και πράγματι ο Πιλάτος θα μπορούσε να είχε αποτρέψει την φρικτή εκτέλεση ενός ανθρώπου που δεν είχε φταίξει σε κάτι, όπως τον έβλεπε ο ίδιος. Δεν το έκανε όμως. Και γιατί δεν το έκανε; Όχι, επειδή, όπως λένε παλιοί και σύγχρονοι αιρετικοί, έπρεπε να γίνει η Σταύρωση, αλλά επειδή φοβήθηκε για την θέση του, όταν του είπαν οι άρχοντες των Εβραίων ότι θα τον καταγγείλουν ως εχθρό του Καίσαρα, εάν αφήσει ατιμώρητο κάποιον που ισχυρίζεται ότι είναι βασιλιάς. Ο Πιλάτος, δηλαδή, είναι το χαρακτηριστικό παράδειγμα του ανθρώπου που έχει μία θέση και βάζει αυτήν την θέση πάνω από όλους και από όλα. Πράττει άδικα, τα βάζει και με τον Θεό ακόμα, προκειμένου να τα έχει καλά με τον προϊστάμενό του, με αυτόν που μπορεί να του πάρει αυτήν την θέση ή να του δώσει μία καλύτερη.
Και έτσι, ο άνθρωπος, που λατρεύει την καρέκλα, είναι έτοιμος για κάθε κακό, ακόμη και να σταυρώσει τον Θεάνθρωπο ή συνηθέστερα να μετέχει στην διαφθορά κάνοντας χάρες και ρουσφέτια και να αυτοεξευτελίζεται στα μάτια όσων γνωρίζουν τον τρόπο που πολιτεύεται κάνοντας άπειρες κωλοτούμπες από αξίες και αρχές που μπορεί να πρέσβευε. Και αυτό στην πλήρως διεφθαρμένη και ανάποδη εποχή μας θεωρείται μάλιστα πολιτική ορθότητα, συνεπής στάση, σταθερότητα και νομιμότητα. Είναι φοβερή η αίσθηση της ανευθυνότητας στους ανθρώπους που κατέχουν οποιαδήποτε θέση μέσα σε μία παρηκμασμένη κοινωνία. Αυτοί δεν φταίνε, κάνουν όπως τους πουν τα αφεντικά.... οι άρχοντες του αιώνος τούτου... μακρυά προς Θεού από συμπεριφορές Ποντίου Πιλάτου... μακρυά...
πηγή: https://koukfamily.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου