Τὰ Ἑπτὰ Μυστήρια - Βασιλικής Βασιλοπούλου

ΤΙ ΛΕΓΕΙ ΕΝΑΣ ΑΓΙΟΣ

γιὰ τὰ μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας

Πρὶν τελειώσουμε τὸν λόγον γιὰ τὰ Ἑπτὰ Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας, θεωρήσαμε καλὸν νὰ ὁλοκληρώσουμε τὴν ἀναφορά μας σὲ αὐτὰ τὰ λόγια ἑνὸς ἁγίου, τοῦ Συμεὼν ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης, ὁ ὁποῖος στὸ ἔργο του «Διάλογος ἐν Χριστῷ κατὰ πασῶν τῶν αἱρέσεων» (Ἕλληνες Πατέρες 155, 177-180) γράφει σχετικὰ τὰ ἑξῆς:

«Ἑπτὰ εἶναι τὰ Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας, τὰ ὁποῖα τελοῦνται μὲ τὴν ἐνέργεια τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Αὐτὰ εἶναι: τὸ Βάπτισμα, τὸ Χρῖσμα, ἡ Θεία Κοινωνία, ἡ Χειροτονία (Ἱερωσύνη), ὁ Γάμος, ἡ Μετάνοια (Ἐξομολόγησις) καὶ τὸ Εὐχέλαιον.

Τὸ Βάπτισμα μᾶς ἀναγεννᾶ μὲ τὴν βοήθειαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, διότι ἀκριβῶς ἐχάσαμε τὴν πρώτη χωρὶς πάθη γέννησί μας, καὶ ἐμεῖς μέσα σὲ ἀνομίες (καὶ παραβάσεις τοῦ θείου νόμου) συνελήφθημεν (στὴν κοιλιὰ τῆς μητέρας μας) καὶ μέσα σὲ ἁμαρτίες, ὅπως ψάλλει ὁ Δαυίδ, ἐκυοφόρησε καὶ γέννησε τὸν καθέναν ἀπὸ μᾶς ἡ μητέρα του.

Τὸ Χρῖσμα θέτει μέσα μας τὴν πρώτη σφραγῖδα καὶ τὸ «κατʼ εἰκόνα», ποὺ ἐχάσαμεν ἐξαιτίας τῆς παρακοῆς. Ἀκόμη ἐχάσαμε καὶ τὴν χάριν ποὺ πήραμε μέσα στὴν ψυχὴ μὲ τὴν θείαν πνοὴν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Γιʼ αὐτὸ τὸ Χρῖσμα φέρει καὶ τὴν δύναμιν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ τὴν εὐωδία του μεταδίδει ὡς πλοῦτον καὶ εἶναι ἡ δήλωσί του μὲ σημεῖον καὶ ταυτόχρονα ἡ σφραγῖδα τοῦ Χριστοῦ.

Ἡ Θεία Κοινωνία μᾶς ἑνώνει μὲ τὸν ἴδιον τὸν Κύριον. Καὶ ἐπειδὴ μὲ τὸ φάγωμα (τοῦ ἀπαγορευμένου καρποῦ) ἀπεθάναμε καὶ γίναμε θνητοί, μὲ τὴν Θείαν Κοινωνίαν λαμβάνουμε καὶ πάλι τὴν αἰώνια ζωή, καὶ ἀφοῦ πετᾶμε ἀπὸ πάνω μας τὴν φθορά, ἑνωνόμαστε μὲ τὸν ἀθάνατον, ὁ ὁποῖος μὲ τὴν ἐνσάρκωσι ἔγινε γιὰ μᾶς ἄνθρωπος.

Ἡ Χειροτονία (Ἱερωσύνη) ἐπίσης παρέχει τὴν ἐξουσίαν καὶ τὴν δύναμιν τοῦ Δημιουργοῦ μας στοὺς ἀνθρώπους. Καὶ ἐπειδὴ κανένα ἀπὸ τὰ ὄντα δὲν ὑπάρχει χωρὶς αὐτὸν τὸν Δημιουργόν, ἦλθε ὁ ἴδιος, γιὰ νὰ μᾶς ὁδηγήση στὴν ὀρθὴ ζωή. Γιʼ αὐτὸ ὅταν μὲ τὴν Ἀνάληψί Του ἀπεμακρύνετο ἀπὸ μᾶς, ἔδωκε σὲ μᾶς τὴν δύναμίν Του αὐτὴ μὲ τὴν Ἱερωσύνη, τὴν ὁποίαν ὁ ἴδιος ἵδρυσε, καὶ μὲ αὐτὴν τελοῦνται πρὸς χάριν μας ὅλες οἱ τελετὲς καὶ τίποτε δὲν ἁγιάζεται χωρὶς ἱερέα.

Ὁ δὲ Γάμος εἶναι δῶρον τῆς συγκαταβάσεως τοῦ Θεοῦ γιὰ τὴν γέννησι τέκνων. Ὁ ἴδιος ὁ Θεὸς εὐλογεῖ τὸν Γάμον, γιὰ νὰ μὴν τυχαίνη νὰ εἶναι χωρὶς εὐλογία ἡ ἔναρξις τῆς δικῆς μας ζωῆς.

Ἡ Μετάνοια (Ἐξομολόγησις) ἐξάλλου ἔχει ὡς ἀποτέλεσμα τὴν ἐκ νέου ἀνόρθωσί μας ἀπὸ τὴν πτῶσιν τῆς ἁμαρτίας. Καὶ ἐπειδὴ ἀκριβῶς μετὰ τὸ Βάπτισμα δὲν ὑπάρχει ἄλλος τρόπος ἐπαναφορᾶς μὲ χάριν καὶ δωρεὰν χωρὶς ἀγῶνες καὶ κόπους, παρὰ μόνον μὲ τὴν ἐπάνοδον στὸ σημεῖον τῆς ἀφετηρίας καὶ μὲ δάκρυα καὶ μὲ τὴν ἐξομολόγησιν τῶν ἁμαρτιῶν καὶ μὲ τὴν ἀπομάκρυνσιν ἀπὸ τὰ κακά, γιʼ αὐτὸ μᾶς ἔχει δοθῆ αὐτὸ τὸ μεγάλο δῶρο.

Τὸ Εὐχέλαιον μᾶς ἔχει παραδοθῆ καὶ τοῦτο ὡς ἱερὴ τελετὴ καὶ ἀποτύπωμα τοῦ θείου ἐλέους, ποὺ χορηγεῖται σʼ ἐκείνους ποὺ ἐπιστρέφουν ἀπὸ τὴν ἁμαρτία, πρὸς ἀπελευθέρωσιν ἀπὸ αὐτὴν καὶ γιὰ ἁγιασμόν. Γιʼ αὐτὸν τὸν λόγον παρέχει καὶ ἀπαλλαγὴν ἀπὸ τὴν ἐνοχὴν τῶν ἁμαρτημάτων καὶ ἀνορθώνει ἀπὸ τὶς ἀσθένειες καὶ γεμίζει τὸν πιστὸν μὲ ἁγιασμόν».

«ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ»