Δευτέρα 18 Μαΐου 2020

Η ορθόδοξη Πίστη μας του Αρχιμ. Επιφανίου Κ. Χατζηγιάγκου (5ο κεφ)


5. Η ΘΕΙΑ ΠΡΟΝΟΙΑ

 

5.1. Ο ΘΕΟΣ ΣΥΝΤΗΡΗΤΗΣ ΚΑΙ ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ

ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

 

Ἔννοια τῆς θείας Προνοίας

Ὁ Θεὸς εἶναι καὶ «Παντοκράτωρ». Καὶ ὀνομάζεται ἔτσι διότι κυβερνᾶ τὰ πάντα. Ἀφοῦ δημιούργησε τὸν κόσμο, δὲν τὸν ἄφησε στὴν τύχη του. Ἐξακολουθεῖ νὰ τὸν ἐπιβλέπει καὶ νὰ ἐνδιαφέρεται γι’ αὐτόν. Αὐτὸ τὸ ἐνδιαφέρον καὶ ἡ συνεχὴς φροντίδα τοῦ Θεοῦ γιὰ τὸν κόσμο ὀνομάζεται θεία Πρόνοια. Χωρὶς τὴ θεία Πρόνοια τὸ Σύμπαν θὰ ἔμενε ἀκυβέρνητο καὶ θὰ διαλυόταν.

Ἡ θεία Πρόνοια ἁπλώνεται σ’ ὅλη τὴν πλάση, ἀπὸ τὰ πιὸ μεγάλα μέχρι τὰ πιὸ μικρά (βλ. Ψαλμ. 103· 144,14-16). Καὶ ἂν γιὰ τὰ ἐλάχιστα φροντίζει ὁ Θεός, πολὺ περισσότερο γιὰ τὸν ἄνθρωπο.  Ἂς θυμηθοῦμε τὰ συγκινητικὰ ἐκεῖνα λόγια τοῦ Κυρίου· «Κοιτάξτε τὰ πουλιὰ τοῦ οὐρανοῦ, ποὺ δὲν σπέρνουν οὔτε θερίζουν οὔτε μαζεύουν σὲ ἀποθῆκες, καὶ ὁ πατέρας σας ὁ οὐράνιος τὰ ταΐζει. Ἐσεῖς δὲν ἀξίζετε πολὺ περισσότερο ἀπ’ αὐτά; …» (Ματθ. 6,26-30).

Κάθε ἄνθρωπος, ἂν ρίξει μιὰ ματιὰ στὸ παρελθόν του, θὰ βρεῖ πολλὲς φορὲς ποὺ ὁ Θεὸς τὸν εὐεργέτησε καὶ τὸν φύλαξε ἀπὸ κινδύνους. Ἀλλὰ καὶ στὴν ἐθνικὴ καὶ στὴν παγκόσμια ἱστορία βλέπουμε τὸ χέρι τοῦ Θεοῦ νὰ προνοεῖ καὶ νὰ κατευθύνει τὴν πορεία τοῦ κόσμου. Τέλος, ὑπάρχουν στιγμὲς ποὺ οἱ ἄνθρωποι μᾶς ἐγκαταλείπουν. Ὁ Θεὸς ὅμως ποτέ δὲν μᾶς ἐγκαταλείπει.

 

Ἐκδηλώσεις τῆς θείας Προνοίας

Ἡ θεία Πρόνοια ἐκδηλώνεται μὲ δύο τρόπους· ὁ Θεὸς συντηρεῖ τὸν κόσμο, ὥστε νὰ διατηρεῖται στοὺς αἰῶνες, καὶ ἐπὶ πλέον κυβερνᾶ τὸν κόσμο, δηλαδὴ τὸν κατευθύνει στὸν σκοπὸ γιὰ τὸν ὁποῖο τὸν ἔπλασε.

Κυρίως ὅμως ἡ θεία Πρόνοια φαίνεται στὸ ἔργο τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου. Μετὰ τὴν ἁμαρτία τοῦ Ἀδὰμ ὁ Θεὸς δὲν ἐγκατέλειψε τὸ πλάσμα του. Ἔστειλε στὴ γῆ τὸν μονογενῆ του Υἱό, τὸν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό, γιὰ νὰ μᾶς σώσει (βλ. Ἰω. 3,16).

Παρ’ ὅτι ὁ Θεὸς συντηρεῖ καὶ κυβερνᾶ τὸν κόσμο, ἐν τούτοις δὲν καταργεῖ τὴν ἐλευθερία τοῦ ἀνθρώπου. Σέβεται τὶς ἀποφάσεις καὶ τὶς ἐνέργειές μας, ἀνέχεται τὰ λάθη μας δίνοντάς μας διαρκῶς εὐκαιρίες νὰ μετανοήσουμε. Χωρὶς νὰ μᾶς πιέζει, βάζει μέσα μας καλὲς σκέψεις καὶ φροντίζει ὥστε, παρ’ ὅλα τὰ ἀτομικὰ ἢ ἐθνικά μας σφάλματα, νὰ ὁδηγούμαστε τελικὰ κοντά του.

 

Προσευχὴ καὶ θαῦμα

Ἂν δὲν ὑπῆρχε ἡ Πρόνοια τοῦ Θεοῦ, δὲν θὰ εἶχε κανένα νόημα ἡ προσευχή. Προσευχόμαστε γιατὶ πιστεύουμε ὅτι ὁ Θεὸς προνοεῖ γιὰ τὸν κόσμο καὶ ἰδιαιτέρως γιὰ τὸν ἄνθρωπο, τὸν ὁποῖο παρακολουθεῖ σὲ ὅλα τὰ βήματα τῆς ζωῆς του. Κι ἂν ἡ προσευχή μας γίνει μὲ πίστη, τότε ἐπεμβαίνει ὁ Θεός, καταργεῖ ἀκόμα καὶ τοὺς φυσικοὺς νόμους, καὶ μᾶς σώζει. Αὐτὴ ἡ ἔκτακτη ἐπέμβαση τοῦ Θεοῦ εἶναι τὸ θαῦμα. Εἶναι γεμάτη ἡ ζωή μας ἀπὸ θαύματα.

 

5.2. ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΚΑΚΟ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ;

 

Ἀκούγεται ὡστόσο ἕνα ἐρώτημα. Ἀφοῦ ὁ Θεὸς προνοεῖ, γιατί νὰ ὑπάρχει τὸ κακὸ στὸν κόσμο; Γιατί νὰ ὑπάρχει τὸ φυσικὸ κακό·οἱ σεισμοί, οἱ πλημμῦρες, οἱ ἀνομβρίες, ὁ πόνος, οἱ ἀρρώστιες καὶ τόσα ἄλλα; Γιατί νὰ ὑπάρχει τὸ ἠθικὸ κακό· ἡ ἀδικία, ἡ φτώχεια, τὰ ἐγκλήματα, οἱ πόλεμοι κ.λπ.; 

Ἡ ἀπάντηση στὸ ἐρώτημα αὐτὸ δὲν εἶναι εὔκολη. Γενικὰ ὅμως θὰ μπορούσαμε νὰ ποῦμε τὰ ἑξῆς. Κατ’ ἀρχήν, γιὰ τὸν Θεὸ τὸ βασικὸ θέμα δὲν εἶναι τὸ πόσο καὶ πῶς θὰ ζήσουμε σ’ αὐτὴ τὴ ζωή· τὸ ζητούμενο εἶναι νὰ βρεθοῦμε στὴν αἰώνια Βασιλεία του. Δεύτερον, γιὰ τὸν Θεὸ τὸ μεγαλύτερο κακὸ εἶναι ἡ ἁμαρτία. Διότι ὅλα τὰ ἄλλα κακὰ ταλαιπωροῦν τὸν ἄνθρωπο προσωρινά, ἐνῶ ἡ ἁμαρτία θὰ τὸν βασανίζει αἰώνια.

Ὁ Μ. Βασίλειος μιλώντας γιὰ τὸ φυσικὸ κακὸ λέει ὅτι τὸ ἐπιτρέπει ὁ Θεός, πρῶτον, γιὰ νὰ συγκρατήσει καὶ νὰ περιορίσει τὴν κακία. Π.χ. ἕνας σεισμὸς ἢ μιὰ καταστροφὴ ἔχουν ὡς ἀποτέλεσμα νὰ περιοριστεῖ κάπως ἡ ἁμαρτία. Δεύτερον, γιὰ νὰ σωφρονιστοῦν οἱ ὑπόλοιποι. Ἄλλα τὰ ἐπιτρέπει γιὰ νὰ δοκιμαστεῖ ἡ πίστη μας. Ἄλλα γιὰ νὰ συναισθανθοῦμε τὶς ἁμαρτίες μας καὶ νὰ μετανοήσουμε. Ὑπάρχουν πολλὲς περιπτώσεις ποὺ μιὰ βαρειὰ ἀσθένεια μπορεῖ νὰ φέρει τὸν ἄνθρωπο πιὸ κοντὰ στὸν Θεό (βλ. Ἠσ. 26,16. Παροιμ. 23,14).  

Ὅσον ἀφορᾶ τὸ ἠθικὸ κακό (τὴν ἀδικία, τὰ ἐγκλήματα, τοὺς πολέμους κ.λπ.), αὐτὰ δὲν τὰ προκαλεῖ ὁ Θεὸς ἀλλὰ ὁ ἴδιος ὁ ἄνθρωπος. Τὰ ἐπιτρέπει ὁ Θεός, διότι σέβεται τὴν ἐλευθερία μας. Ἂν ὁ Θεὸς ἐμπόδιζε τὸν ἄνθρωπο νὰ κάνει τὸ κακό, θὰ ἔπαυε ὁ ἄνθρωπος νὰ εἶναι ἐλεύθερος, θὰ ἔπαυε νὰ εἶναι ἄνθρωπος· θὰ ἦταν ἕνα ρομπότ.


Από το βιβλίο "Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΙ ΜΑΣ"
                            ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΥΠΡΗΣ Χ & ΣΙΑ Ο.Ε.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου