Μετά βαθυτάτης συγκινήσεως, η Ιερά Μητρόπολις Τρίκκης, Γαρδικίου και Πύλης ανακοινώνει ότι η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, κατά τη συνεδρίαση αυτής τη 11ην Μαρτίου 2025, απεδέχθη ομοφώνως την εισήγηση για την κατάταξη του μακαριστού πρωτοπρεσβυτέρου Δημητρίου Γκαγκαστάθη εις τας Αγιολογικάς Δέλτους της Εκκλησίας, και υπέβαλε σχετικό αίτημα προς την Α.Θ. Παναγιότητα, τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο.
Στο ἐπίσημο συνοδικὸ ἔγγραφο ἀναφέρεται:
«Ὑποβληθέντος αἰτήματος τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Τρίκκης, Γαρδικίου καὶ Πύλης κ. Χρυσοστόμου… ἀπεφασίσθη ἡ ἀναγραφή εἰς τὰς Ἀγιολογικὰς Δέλτους τῆς Ἐκκλησίας τοῦ ἱερέως Δημητρίου Γκαγκαστάθη, ἄνθρωπος πανθομολογουμένως τῆς ἁγιότητος καὶ τοῦ ὀρθοδόξου βίου, ὑπὸ τοῦ χριστεπωνύμου πληρώματος…»
Ὁ παπα-Δημήτρης, ὡς ἠγάπα καὶ ἀπεκάλει αὐτὸν ὁ λαὸς, ὑπῆρξε ἱερεὺς τῆς προσευχῆς, τῆς ταπεινώσεως καὶ τῆς ἀδιάλειπτου διακονίας.
Ἡ φήμη τῆς ἀγιότητός του παραμένει ζωντανή, καὶ πλήθος πιστῶν συνεχίζει νὰ καταφεύγει στὶς προσευχὲς του.
Ἡ Ἱερὰ Μητρόπολις Τρίκκης, Γαρδικίου καὶ Πύλης, μετὰ προσευχῆς καὶ εὐλαβείας, ἀναμένει τὴν ἀπόφασιν τῆς Μητρὸς Ἐκκλησίας, διὰ τῆς Α.Θ. Παναγιότητος, τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου, διὰ τὴν ἐπίσημον καταγραφὴν τοῦ μακαριστοῦ ἱερέως μεταξὺ τῶν Ἁγίων.
Μετὰ βαθυτάτης συγκινήσεως + Ὁ Τρίκκης, Γαρδικίου καὶ Πύλης Χρυσόστομος
*****
Πάπα-Δημήτρης Γκαγκαστάθης, ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ (1902-1975)
Ὁ πάπα-Δημήτρης Γκαγκαστάθης, ἐφημέριος τοῦ χωριοῦ Πλάτανος (Βάνια) Τρικάλων, χαρακτηρίζεται ἀπ’ ὅσους τόν γνώρισαν καί τόν ἔζησαν, «ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ», δηλαδή ἅγιος. Ὁ χαρακτηρισμός δέν πρέπει νά μᾶς ἐκπλήσσει. Ποτέ ἡ ἁγιότης δέν ὑπῆρξε προνόμιο μιᾶς μόνο ἐποχῆς. Ἅγιοι πάντοτε ὑπάρχουν. Καί στίς μέρες μας σίγουρα ζοῦν καί κινοῦνται ἀνάμεσά μας. Δέν τούς διακρίνουμε γιατί πλεονάζει ἡ κακία καί πνίγει τήν ἀρετή, πού δέν κραυγάζει οὔτε προβάλλεται καί διαφημίζεται, ὅπως ἡ ἁμαρτία.
Ἔγγαμος μέ ἐννέα μάλιστα θυγατέρες, ἀπ’ τίς ὁποῖες ζοῦν ἕξη καί ἡ μία «περιεβλήθη τό ἀγγελικόν σχῆμα». Ὀλιγογράμματος καί ἁπλοϊκός, γινόταν συνεχῶς ὁ ἄνθρωπος πού ἐλάμβανε τή Χάρη τοῦ Θεοῦ ὕστερα ἀπό ἀσταμάτητο νυχθήμερο ἀγῶνα ἐναντίον τοῦ πονηροῦ.
Ἡ αὐξανόμενη συνεχῶς πρόοδός του καί τό πνευματικό του ἀνέβασμα μέχρι τήν ἁγιότητα ὀφείλονταν στήν προσευχή καί τή διαρκῆ συνομιλία του μέ τό Θεό, μάλιστα μέ τή θεία λατρεία. Ἦταν «κοινό μυστικό» σ’ ὅλους. Τό καταμεσήμερο στούς γύρω ἀγρούς καί τά ὑψώματα, τά βαθειά μεσάνυχτα στό προσφιλέστατο ἐκκλησάκι του, τούς Ταξιάρχες, ὧρες ἀτέλειωτες παραδινόταν στήν ὁλόθερμη δέηση καί εὐχαριστία. Αὐτό τό κατώρθωνε ἐκτός ἀπ’ τή Θεία Λειτουργία, στούς ἀτέλειωτους ἑσπερινούς, τά συνεχῆ Ἀπόδειπνα καί τούς ἀγαπητούς Χαιρετισμούς, στό σπίτι του, στόν ξύπνιο του καί στόν ὕπνο του ἀκόμα, πού ἦταν ἐλάχιστος, ἀφοῦ τίς περισσότερες ἀκολουθίες τίς τελοῦσε 12 – 3 τά μεσάνυκτα. Κάθε ὥρα («ἐν παντί καιρῷ καί πάσῃ ὥρᾳ»), σ’ ὁποιοδήποτε τόπο, προσευχόταν ὁ ἅγιος Λευίτης. Τά Μετέωρα ἦσαν τά ἀγαπητά σκηνώματα τοῦ π. Δημητρίου. Ἐκεῖ συχνά πήγαινε νά «ξεκουρασθῆ», ὅπως ἔλεγε, νά ἀγρυπνήση καί νά ξεκουρασθῆ ἀγρυπνῶντας. Αὐτό τό ὁλόψυχο καί ὁλόσωμο δόσιμο τήν ὥρα τοῦ Καθαγιασμοῦ τῶν Τιμίων Δώρων τόν ἀξίωσε νά αἰσθανθῆ εὐωδιάζουσα τήν ἁγ. Τράπεζα τῶν Ταξιαρχῶν.
Ἤξερε πῶς νά ζῆ καί γνώριζε τί ζητοῦσε ἀπ’ τό Θεό. Νά μερικά αἰτήματά του: «Βοήθησε μέ, Λυτρωτά μου, νά συνδυάζω εἰς τήν ζωήν μου καί τό ἔργον μου τρυφερότητα καί ἀκαμψίαν, λεπτότητα καί δύναμιν, εὐαισθησίαν καί αὐστηρότητα». Ἅγιες ἐκζητήσεις, ὁμολογουμένως. Γράφει κάπου ἀλλοῦ: «Μάθε μέ, Κύριε, πῶς νά διδάσκω τά παιδιά, πῶς νά ἐμπνέω τούς νέους, πῶς νά συμβουλεύω τούς μεγαλυτέρους, πῶς νά μεταστρέφω τούς ἁμαρτωλούς, πῶς νά στηρίζω τούς μελλοθανάτους». Ποιμαντικά μαθήματα ὄχι ἀπό σοφίες θνητῶν, ἀλλά κατευθείαν ἀπ’ τήν «ἄνωθεν κατερχομένην σοφίαν».
Ὅσοι ἀξιωθήκαμε να τον γνωρίσουμε, ἀπολαύσαμε την ἁπλότητά του, την ταπείνωσή του, ἀλλά κυρίως την ἔμπρακτη ἀγάπη του προς ὅλους, ἐχθρούς καί φίλους, και κυρίως τον ἔνθερμο ζῆλον του για την θαυματουργό προσευχή και την Θεία Λειτουργία.
Δέν ἔμεναν ἀναπάντητες οἱ προσευχές του. Κυριολεκτικά θαυματουργοῦσε μέ τήν προσευχή. Τοῦτο ἔγινε ἀντιληπτό ἀπό πολλούς. Σ’ αὐτόν εἶχε ἐφαρμογή τό ψαλμικό «θέλημα τῶν φοβουμένων αὐτῶν ποιήσει καί τῆς δεήσεως αὐτῶν εἰσακούσεται καί σώσει αὐτούς» (Ψάλμ. 144, 19).
Τό μεγαλεῖο τοῦ ἀειμνήστου παπα-Δημήτρη Γκαγκαστάθη γίνεται φανερόν μέσα ἀπό τίς πάμπολλες ἐπιστολές πού ἐλάβαινε καί ἀπαντοῦσε, ἀπό τίς ὁποῖες παραθέτουμε κάποιων μόνον ἐπωνύμων.
Ἀπό τόν τότε Ἐπίσκοπόν του κ.κ. Σεραφείμ
πηγή: https://simeiakairwn.wordpress.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου