Σχολική σεξουαλική διαπαιδαγώγηση με βάση την εγκράτεια

15 χρόνια μετά την εφαρμογή της στη πολιτεία του Μισσισσίππι, οι εφηβικές εγκυμοσύνες μειώθηκαν στις μισές

Από τη Mary Boyte, για την ιστοσελίδα USA Today

• Το 2011, ο νόμος του Μισσισσίππι απαίτησε από τα δημόσια σχολεία, στα πλαίσια της σχολικής σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης να διδάσκουν είτε «αποκλειστικά την εγκράτεια», είτε την «εγκράτεια μαζί με τη σύγχρονη σεξουαλική αγωγή».
• Από το 2011 έως σήμερα διαπιστώνεται σημαντική μείωση των εφηβικών εγκυμοσύνων στη πολιτεία, παρά το γεγονός ότι εξακολουθεί να έχει το υψηλότερο ποσοστό εφηβικών γεννήσεων στη χώρα.
• Το 2023, μετά από νομοθετική ρύθμιση, τα τρέχοντα εκπαιδευτικά πρότυπα που επικεντρώνονται στην αποχή έγιναν μόνιμα.

Το 2011, η πορεία της σεξουαλικής αγωγής των παιδιών στο Μισσισσίππι άλλαξε. Με βάση νόμο που ψηφίστηκε εκείνη τη χρονιά, η κάθε δημόσια σχολική περιφέρεια έπρεπε να επιλέξει στα πλαίσια της σχολικής σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης, είτε να διδάσκει «Μόνο την αποχή», είτε την «Αποχή-plus», με το πρώτο μοντέλο να τονίζεται ως το κρατικό πρότυπο.

Η θεία Λειτουργία είναι ο τρόπος που γνωρίζουμε τον Θεό και ο τρόπος που γνωρίζεται ο Θεός σε μας

Σκοπός της θείας Λειτουργίας είναι να μας μεταδώση τον Χριστό.

Η θεία Λειτουργία μας μαθαίνει ένα ήθος, το ήθος της ταπεινώσεως. Κάθε θεία Λειτουργία είναι Θεοφάνεια. Φανερώνεται το Σώμα του Χριστού. Το κάθε μέλος της Εκκλησίας είναι εικόνα της Βασιλείας του Θεού.

Μετά την θεία Λειτουργία πρέπει να συνεχίζουμε να εικονίζουμε την Βασιλεία του Θεού, τηρώντας τις εντολές Του. Η δόξα του Χριστού είναι να καρποφορήση σε κάθε μέλος ο καρπός Του.

Το μύρο του Μεγαλομάρτυρος Αγίου Δημητρίου, Πολιούχου Θεσσαλονίκης – Σήμερα 2 Νοεμβρίου (18:30) η τελετή καθαγιασμού του Μύρου

*Σήμερα 2 Νοεμβρίου στις 18:30 μ.μ. η τελετὴ καθαγιασμοῦ τοῦ Μύρου τοῦ ἁγίου ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ καὶ ἐν συνεχείᾳ Ἱερὰ Ἀγρυπνία στον Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου Θεσσαλονίκης.

~ Ο Άγιος Δημήτριος στις πηγές αποκαλείται μεγαλομάρτυς φιλόπολις, σωσίπολις και μυροβλύτης. Μυροβλύτης γιατί ανέβλυζε μύρο από τον τάφο του, το οποίο ελάμβαναν οι πιστοί μέσα σε φιαλίδια που ήταν κατασκευασμένα από γυαλί, πηλό ή μολύβι, τα λεγόμενα κουτρούβια.

Το μύρο του Αγίου είναι το θαύμα του Θεού και η μεγάλη ευλογία του Μεγαλομάρτυρος προς τους πιστούς Χριστιανούς που επικαλούνται τις ακοίμητες πρεσβείες του.

Υπάρχουν πολλές αυθεντικές μαρτυρίες για το Μύρο του Πολιούχου της Θεσσαλονίκης Αγίου Δημητρίου. Παραθέτουμε ενδεικτικά τις ακόλουθες:

Άγιος Γεώργιος, Μεθυστής και Γαλατάς!

Ο τάφος του αγίου Γεωργίου

Άγιος Γεώργιος ο Μεθυστής: έτσι χαρακτηρίζεται από το λαό μας (όχι από τη λειτουργική πράξη της Εκκλησίας) ο άγιος μεγαλομάρτυρας Γεώργιος στη δεύτερη γιορτή του, 3 του Νοέμβρη. Ο λόγος, ότι την ημέρα εκείνη στις παραδοσιακές ελληνικές κοινωνίες άνοιγαν το καινούργιο κρασί - και το ευλογούσαν στην εκκλησία.

Στην πραγματικότητα, τη μέρα εκείνη γιορτάζεται η ανακομιδή των λειψάνων του αγίου, δηλ. η μεταφορά τους στη Λύδδα της Ιόππης (Παλαιστίνης), πατρίδα της μητέρας του, της αγίας Πολυχρονίας, ενώ ο πατέρας του αγίου, ο άγιος Γερόντιος, ήταν από την Καππαδοκία. Γιορτάζονται επίσης και τα εγκαίνια του ιστορικού ναού του, που σώζεται ακόμη εκεί και είναι σεβαστός όχι μόνο από τους χριστιανούς, αλλά και από τους μουσουλμάνους (οι οποίοι ονομάζουν τον άγιο "Χάντερ", δηλ. "Πράσινο").

Μνήμη των Aγίων Mαρτύρων Aκεψιμά, Iωσήφ, και Aειθαλά (3 Νοεμβρίου)

Ακεψιμάν κτείνουσιν εκ ραβδισμάτων.

Ακεψιμά δε, τους φίλους εκ λευσμάτων.

Tύψαν Aκεψιμάν τριτάτη, λεύσαν δε συνάθλους.

Μαρτύριο Αγίων Ακεψιμά, Ιωσήφ και Αειθαλά. Μικρογραφία 

(Μινιατούρα) στο Μηνολόγιο του Βασιλείου Β’

Oύτοι ήτον κατά τους χρόνους Σαβωρίου βασιλέως Περσών, εν έτει τλ΄ [330], πιασθέντες δε ως Xριστιανοί, παρεστάθησαν έμπροσθεν εις τον αρχιμάγειρον του βασιλέως Aδραχοσχάρ, και επειδή εξετασθέντες, δεν επείσθησαν να αρνηθούν τον Xριστόν, διά τούτο, ο μεν Άγιος Aκεψιμάς, εδάρθη με ραβδία ακανθωτά της ροδίας, ο δε Άγιος Iωσήφ, τεντόνεται τόσον πολλά και δέρνεται, ώστε οπού εχωρίσθησαν η σάρκες του έως εις τα κόκκαλα. Kαι έπειτα ερρίφθη δεμένος εις την φυλακήν. Tου δε Aγίου Aειθαλά έδεσαν τας χείρας και τους πόδας υποκάτω εις τα γόνατά του. Kαι τόσον πολλά τον έδειραν, ώστε οπού αι αρμονίαι του σώματός του ευγήκαν από τον τόπον αυτών. Kαι ούτως έρριψαν αυτόν εις την φυλακήν. Mετά ταύτα πάλιν, ο μεν Άγιος Aκεψιμάς εδάρθη από τριάντα στρατιώτας. Kαι ούτω μέσα εις τας βασάνους παρέδωκε την ψυχήν του εις χείρας Θεού. O δε Άγιος Iωσήφ, κρεμασθείς κατακέφαλα, εκαταξεσχίσθη αρκετά, και έπειτα ελιθοβολήθη. O δε Άγιος Aειθαλάς, τεντωθείς από τέσσαρας στρατιώτας, εδάρθη. Eίτα εκρεμάσθη και αυτός κατακέφαλα, και ούτω την ψυχήν του παρέδωκε τω Kυρίω. Kαι με τοιούτον τρόπον έλαβον και οι τρεις τους στεφάνους του μαρτυρίου. (Tον κατά πλάτος Bίον αυτών, όρα εις τον Nέον Παράδεισον. Eλληνιστί δε συνέγραψε τον Bίον τούτων ο Mεταφραστής, ου η αρχή· «Eλύττα κατά Xριστιανών Σαβώριος». Σώζεται εν τη των Iβήρων και εν άλλαις.)

(από το βιβλίο: Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμος Α´. Εκδόσεις Δόμος, 2005)

πηγή: https://immorfou.org.cy/