Υπουργείο Οικογένειας χωρίς… οικογένειες!

Το ξέσπασμα βίας στις εφηβικές και παιδικές ηλικίες δεν είναι αποτέλεσμα της… κλιματικής αλλαγής, μια στιγμιαία διαταραχή της καθημερινότητας, αλλά σημείο των πτωτικών καιρών που ζούμε και τρανή απόδειξη του μείζονος κοινωνικού και πολιτικού προβλήματος που αντιμετωπίζει η Ελλάδα.

Στις ειδήσεις που αφορούν τη νεολαία, εδώ και καιρό κυριαρχούν τα περιστατικά όπου μικρά παιδιά και έφηβοι, επιδεικνύοντας συμπεριφορά αγέλης ή και συμμορίας, επιτίθενται σε ανυπεράσπιστους συνομηλίκους τους για να τους ληστέψουν ή απλώς επειδή διαπίστωσαν ότι μπορούν να το κάνουν και να μείνουν ατιμώρητοι. Οι νομοθέτες στην Ελλάδα δεν αντιμετωπίζουν τους παραβάτες όπως πρέπει, αλλά κυρίως μεριμνούν για το «καλώς έχειν» των δραστών, όχι για την τιμωρία τους, που θα λειτουργήσει αποτρεπτικά, ώστε να γλιτώσουν τα επόμενα υποψήφια θύματα.

Αυτού του είδους οι συμπεριφορές των μικρών παιδιών και των εφήβων, που μπαίνουν από νωρίς στον χώρο του εγκλήματος, μαρτυρούν την προβληματική κατάσταση που επικρατεί σε πολλές ελληνικές οικογένειες, όπου ο φόρτος εργασίας και η αδιάκοπη, άσκοπη χρονοτριβή με τα ηλεκτρονικά μέσα κοινωνικής δικτύωσης και την τηλεόραση απομακρύνουν τους γονείς από τα παιδιά τους – κι αυτά μεγαλώνουν έχοντας ως… παιδαγωγούς το ίντερνετ, διαταραγμένες προσωπικότητες, που εμφανίζονται στην τηλεόραση και παρακμιακά πρότυπα, που τραγουδούν στίχους για το εμπόριο ναρκωτικών, λευκής σαρκός και τη ζωή στην παρανομία. Οι εγχώριοι «αστέρες» μαϊμουδίζουν τους χονδρέμπορους της παρακμής, οι οποίοι κάνουν αντίστοιχη σταδιοδρομία στις ΗΠΑ.

Η κωμικοτραγική διάσταση αυτής της υπόθεσης είναι ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης ίδρυσε έπειτα από τις εκλογές του Ιουνίου το υπουργείο Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας. Αυτό το υπουργείο ουδέν έχει προσφέρει στις ελληνικές οικογένειες, ουδεμία δράση της προκοπής έχει κάνει για τη νεανική βία. Πρώτο (και ίσως και… τελευταίο και μοναδικό) θέμα στην ατζέντα του έχει τον δικαιωματισμό, τους ομοφυλοφίλους, τις λεσβίες, τους τραβεστί και άλλα συναφή θέματα. Μάλιστα, θεωρείται από την κυβέρνηση τόσο ασήμαντο, ώστε δεν έχει καν ιστοσελίδα (και αν έχει, την κρύβει υποδειγματικά). Τα δελτία Τύπου που το αφορούν δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα του υπουργείου Εργασίας. Είναι ένα υπουργείο Οικογένειας χωρίς… οικογένειες!

πηγή: https://ethnegersis.blogspot.com/