Από τον κ. Δημήτριο Ρίζο *
«Ἐμοὶ δὲ μὴ γένοιτο καυχᾶσθαι εἰ μὴ ἐν τῷ σταυρῷ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ…»
Κυριακὴ πρὸ τῆς Ὑψώσεως σήμερα. Δὲν κουράζομαι νὰ κάνω ἐπαναλήψεις γιὰ μερικὰ θέματα. Διότι νομίζω πὼς πρέπει καὶ ζητήματα τυπικῶν διατάξεων νὰ ἀκούγωνται, ὥστε οἱ πιστοὶ νὰ γνωρίζωμε τὶ γίνεται καὶ τὶ λέγεται στὴν λατρεία τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἔτσι ἂς εἶναι γνωστὸ ὅτι τρεῖς μεγάλες ἑορτὲς περικλείονται σὲ Κυριακὲς πρὸ καὶ μετὰ τὴν ἑορτή, τὰ Χριστούγεννα, τὰ Φῶτα καὶ ἡ Ὕψωσις τοῦ Σταυροῦ. Μὲ τὸν τρόπο αὐτό ἐπιμυκήνεται ἡ ἑορτὴ μὲ ἐπίκαιρη ὑμνολογία, ἀλλὰ καὶ τὰ σχετικὰ μὲ τὴν ἑορτὴ ἀποστολικὰ καὶ εὐαγγελικὰ ἀναγνώσματα πληθύνονται. Γι’ αὐτὸ καὶ σήμερα, ποὺ εἶναι Κυριακὴ πρὸς τὴς Ὑψώσεως, ἡ ἀποστολικὴ περικοπὴ ποὺ ἀκούσαμε εἶναι ἀπὸ τὴν πρὸς Γαλάτας ἐπιστολὴ τοῦ Παύλου. Καὶ βεβαίως γίνεται λόγος γιὰ τὸν Σταυρὸ τοῦ Κυρίου μας.