Ερμηνευτικό σχόλιο στο αποστολικό ανάγνωσμα της Κυριακής 23-2-2025 [ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ, Α΄ Κορ 8,8-9,2]

  Από τον κ.Δημήτριο Ρίζο *

«Διόπερ εἰ βρῶμα σκανδαλίζει τὸν ἀδελφόν μου,
οὐ μὴ φάγω κρέα εἰς τὸν αἰῶνα,

ἵνα μὴ τὸν ἀδελφόν μου σκανδαλίσω»

Ἡ Κυριακὴ τῆς Ἀπόκρεω εἶναι ἡ τρίτη κατὰ σειρὰ τοῦ Τριῳδίου. Καὶ εἶναι, σύμφωνα μὲ τὴν τάξι τῆς Ἐκκλησίας μας γιὰ τὶς ἡμέρες τῶν νηστειῶν πρὸ τοῦ Πάσχα, ἡ τελευταία ἡμέρα κρεοφαγίας. Οἱ χριστιανοὶ θὰ ξαναφᾶμε κρέας μόνον μετὰ τὴν Ἀνάστασι. Γνωρίζομε καλὰ ὅτι αὐτὸς ὁ λόγος γιὰ νηστεία ἀκούγεται παράξενα, διότι τὴν νηστεία, παρ’ ὅλο ποὺ εἶναι ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ, δὲν τὴν λογαριάζομε. Λίγοι σέβονται τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ καὶ ἐλάχιστοι εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ τηροῦν μὲ εὐλάβεια τὶς καθορισμένες ἡμέρες νηστείας.

Τὸ θέμα τῆς νηστείας δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ καλυφθῆ σὲ ἕνα σύντομο κήρυγμα. Μόνο μικρὴ ἀναφορὰ θὰ γίνη ἐδῶ μὲ ἀφορμὴ τὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα ποὺ ἀκούσαμε σήμερα. Λέγει ὁ ἀπόστολος· 

Ομιλία Αγίου Γρηγορίου Παλαμά εις την Κυριακή της Απόκρεω

Την περασμένη Κυριακή η Εκκλησία εμνημόνευε την απερίγραπτη φιλανθρωπία του Θεού προς εμάς που παρουσιάζεται με την παραβολή του σεσωσμένου ασώτου. Την σημερινή Κυριακή διδάσκει περί της μελλούσης φρικωδεστάτης κρίσεως του Θεού, χρησιμοποιώντας μια καλή τάξι και ακολουθώντας τις προφητικές φωνές· διότι, λέγει, «θα σου ψάλω, Κύριε, έλεος και κρίσι», και «μια φορά ελάλησε ο Θεός και άκουσα τα δυο αυτά, ότι το κράτος είναι του Θεού και ιδικό σου, Κύριε, το έλεος, διότι εσύ θ’ αποδώσης στον καθένα κατά τα έργα του».

2. Το έλεος λοιπόν και η μακροθυμία προηγείται της θείας κρίσεως. Πραγματικά ο Θεός, έχοντας και περιέχοντας κατ’ εξοχήν όλες τις αρετές, και όντας συγχρόνως δίκαιος και ελεήμων, επειδή το έλεος δεν συμβαδίζει με την κρίσι, σύμφωνα με το γραμμένο, «να μη ευσπλαγχνισθής πτωχό κατά την κρίσι», ευλόγως ο Θεός κατένειμε το καθένα στον καιρό του· τον παρόντα καιρό τον ώρισε για την μακροθυμία, τον μέλλοντα για την ανταπόδοσι. Γι’ αυτό τα τελούμενα στην Εκκλησία η θεία χάρις διέθεσε κατά τέτοιον τρόπο, ώστε εμείς αντιλαμβανόμενοι τούτο, ότι την συγγνώμη για τα αμαρτήματα λαμβάνομε από τα εδώ συμβαίνοντα, να σπεύσωμε, όσο ζούμε ακόμη στον παρόντα βίο, να επιτύχουμε το αιώνιο έλεος και να καταστήσωμε τους εαυτούς μας αξίους της θείας φιλανθρωπίας. Διότι εκείνη η κρίσις, η τελευταία, είναι ανηλέητος γι’ αυτόν που δεν έδειξε έλεος.

ΑΓΙΟΥ ΚΥΡΙΛΛΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ, ΚΑΤΗΧΗΣΕΙΣ - KΑΤΗΧΗΣΗ ΙΕ΄ [φωτιζομένων]: σχετικά με το άρθρο του Συμβόλου της Πίστεως «Καὶ ἐρχόμενον ἐν δόξῃ κρῖναι ζῶντας καὶ νεκρούς, οὗ τῆς Βασιλείας οὐκ ἔσται τέλος»

Α’ Σύμφωνα με την πίστη της Εκκλησίας μας, σας διδάσκουμε και σας πληροφορούμε ότι ο Χριστός θα παρουσιαστεί στους ανθρώπους δύο φορές και όχι μόνο μία και ότι η Δεύτερη Παρουσία Του θα είναι ασύγκριτα πιο λαμπρή και πιο ένδοξη από την πρώτη. Διότι στην πρώτη φανερώθηκε σε όλη την έκτασή της η υπομονή του Χριστού, ενώ στη δεύτερη θα φανερωθεί όλη η δύναμη και η δόξα της Βασιλείας Του.

Βέβαια, στο θεανδρικό πρόσωπο του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, λόγω της διπλής φύσεώς Του, τα περισσότερα από τα χαρακτηριστικά στοιχεία της υποστάσεώς Του έχουν χαρακτήρα διφυή, έχουν δύο μορφές και δύο λειτουργίες. Διπλή είναι η Γέννηση. Μία από τον Θεό, πριν από τους ατελεύτητους αιώνες, και μία από την Παρθένο, που πραγματοποιήθηκε μέσα στον χρόνο, με σκοπό να πετύχει τη σωτηρία των ανθρώπων μέχρι τη δεύτερη Παρουσία Του(οπότε και θα ολοκληρωθούν οι αιώνες, θα τελειώσει ο προορισμένος από τον Θεό χρόνος, θα ανακεφαλαιωθούν το πάντα στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού). Δύο είναι και οι κάθοδοι. Μία «κεκαλυμμένη» που έγινε αθόρυβα, όπως η πάχνη της αυγής ανεπαίσθητα μουλιάζει τα παρατημένα στο ύπαιθρρο ποκάρια των μαλλιών[πρβ. Ψαλμ. 71,6: «Καταβήσεται ὡς ὑετὸς ἐπὶ πόκον καὶ ὡσεὶ σταγὼν ἡ στάζουσα ἐπὶ τὴν γῆν»] και η δεύτερη, η μέλλουσα, που θα είναι ένδοξη. Κατά την πρώτη Του Παρουσία σπαργανώθηκε στην φάτνη[πρβ. Λουκ. 2,7: «Καὶ ἔτεκε τὸν υἱὸν αὐτῆς τὸν πρωτότοκον, καὶ ἐσπαργάνωσεν αὐτὸν καὶ ἀνέκλινεν αὐτὸν ἐν τῇ φάτνῃ, διότι οὐκ ἦν αὐτοῖς τόπος ἐν τῷ καταλύματι(:Και γέννησε τον πρώτο και μονογενή υιό της, και τον περιτύλιξε με σπάργανα και τον έβαλε μέσα στη φάτνη, διότι δεν υπήρχε γι’ αυτούς τόπος στο πανδοχείο που στάθμευσαν για να περάσουν τη νύχτα, λόγω της συρροής πολλών ξένων που ήλθαν να απογραφούν)»].

Για κάθε έναν που θα φιμώνετε, θα ξεπηδάνε δέκα, πενήντα, εκατό... - Ελευθέριος Ελευθεριάδης

Για κάθε έναν που θα φιμώνετε, θα ξεπηδάνε δέκα, πενήντα, εκατό...

Γιατί όταν χτυπάτε εμένα, έχω εντολή να σας γυρίσω και το άλλο μάγουλο.

Όταν όμως αδικείτε τη μάνα, το παιδί, τον φίλο και τον αδερφό, εκεί θα με βρίσκετε πάντοτε μπροστά σας. Να πολεμώ με όλη μου της ψυχής την δύναμη. Με ό,τι έχω και δεν έχω. Μέχρι να αποτινάξω το ζυγό σας, πάνω από το σβέρκο όλων.

Για κάθε έναν που θα φιμώνετε, θα ξεπηδάνε δέκα, πενήντα, εκατό...

Γιατί δεν την αντέχω τη σκλαβιά. Το Γένος μου δεν την πρέπει.

Γιατί η μάνα μου με νανούρισε με τη ‘’Φλογέρα του Βασιλιά’’. Γιατί μου τραγουδούσε από μικρό, τον Διγενή Ακρίτα.

Και όταν εγώ κοιμόμουνα, αυτή, σκαρφάλωνε, άλλοτε στης Πίνδου τα βουνά και άλλοτε, έκανε Εξόδους από το Μεσολόγγι…

Όταν η μερίδα πέφτει στο Άγιο Ποτήριο, μια ψυχή αγγίζει το θείο Έλεος…

Όταν η μερίδα πέφτει στο Άγιο Ποτήριο, μια ψυχή αγγίζει το θείο Έλεος.

Μια ψυχή λούζεται στο Αίμα του Θεανθρώπου, σαν κόκκος σιταριού που βυθίζεται στην πηγή της αθανασίας.

Εκεί, στη μυστική σιγή της Θείας Λειτουργίας, οι αόρατοι δεσμοί της αμαρτίας διαλύονται, όπως η σκιά χάνεται μπροστά στο φώς.

Ο ιερέας μνημονεύει, η Εκκλησία θυμάται, ο Χριστός προσλαμβάνει.

Κάθε όνομα που προφέρεται, κάθε ψυχή που γέρνει μέσα στο θεϊκό ποτήρι, βρίσκει συγχώρηση, εύχεται, ενώνεται.

Άγιος Πολύκαρπος Σμύρνης: Ο ηρωικός επίσκοπος και μάρτυρας

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου - Καθηγητού

Στις 23 Φεβρουαρίου η Εκκλησία μας εορτάζει τη μνήμη του αγίου Πολυκάρπου επισκόπου Σμύρνης. Πρόκειται για σπουδαία προσωπικότητα της αρχαίας Εκκλησίας, ο οποίος ανήκει στην κατηγορία των Αποστολικών Πατέρων, δηλαδή των διαδόχων επισκόπων των αγίων Αποστόλων.

Γεννήθηκε το 80 μ. Χ. στη Μ. Ασία από τους ευσεβείς γονείς του Παγκράτιο και Θεοδώρα, οι οποίοι είχαν μαρτυρήσει για την πίστη τους στο Χριστό. Διατέλεσε μαθητής του αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, ο οποίος πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στη Μ. Ασία. Βαπτίστηκε μικρός και αφιέρωσε τη ζωή του στο Χριστό. Λίγο πριν το θάνατό του ο επίσκοπος Σμύρνης άγιος Βουκόλος, τον χειροτόνησε διάδοχό του, διότι έβλεπε στο πρόσωπό του την αρετή και την αγιότητά.

Η μακρά επισκοπική του διακονία σφραγίστηκε από την αγία βιωτή του και τη θέρμη του για την Εκκλησία. Ως πιστός μαθητής του αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, αναδείχτηκε ένας μεγάλος θεολόγος της αρχαίας Εκκλησίας, ώστε η φήμη του έφτασε σε όλες τις τοπικές Εκκλησίες και ως τη μακρινή Ρώμη.

Λέει ο Ιερός Χρυσόστομος: ‘’Τό Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας μετατρέπει τήν γῆ σέ Οὐρανό..." - Αρχιμανδρίτης π. Σεβαστιανός Τοπάλης

Λέει ο Ιερός Χρυσόστομος:

‘’Τό Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας μετατρέπει τήν γῆ σέ Οὐρανό. Ἄνοιξε τίς πύλες τοῦ οὐρανοῦ καί σκύψε ἐκεῖ μέσα νά δεῖς∙ μᾶλλον ὄχι τοῦ οὐρανοῦ, ἀλλά τοῦ Οὐρανοῦ τῶν Οὐρανῶν καί θά δεῖς αὐτό πού σοῦ λέγω. Τό τιμιώτερο καί πολυτιμότερο ἀπ’ ὅλα πάνω στήν γῆ ἐκεῖ θά ἀτενίσεις, τό σῶμα τοῦ βασιλέως Χριστοῦ νά βρίσκεται. Ὅπως ἀκριβῶς στό βασιλικό ἀνάκτορο τό πιό σεμνό δέν εἶναι οὔτε οἱ τοῖχοι καί οἱ χρυσοί ὄροφοι, ἀλλά ὁ βασιλιάς πού κάθεται στόν θρόνο του∙ ἔτσι εἶναι καί στούς οὐρανούς τό σῶμα τοῦ Βασιλέως Χριστοῦ. Ἀλλά αὐτό εἶναι δυνατόν καί νά τό δεῖς τώρα ἐδῶ πάνω στήν γῆ. Ὄχι ἀγγέλους, οὔτε ἀρχαγγέλους, οὔτε οὐρανούς καί οὐρανούς τῶν οὐρανῶν σᾶς δείχνω, ἀλλά αὐτόν τόν Δεσπότη τῶν ὅλων σοῦ δείχνω. Εἶδες ὅτι αὐτό τό τιμιώτερο ἀπό καθετί ἄλλο, τό βλέπεις καί στήν γῆ. Καί δέν τό βλέπεις μόνον ἀλλά καί τό ψηλαφεῖς. Καί δέν τό ψηλαφεῖς ἁπλῶς, ἀλλά καί τό ἐσθίεις καί τό παίρνεις μαζί σου στό σπίτι σου. Λοιπόν καθάριζε τήν ψυχή σου, ἑτοίμαζε τήν σκέψη σου προκειμένου νά ὑποδεχθεῖς τό μυστήριο αὐτό’’.

Ο Παπισμός είναι αίρεση

ΦΩΤΟ: enromiosini

Ο Παπισμός είναι αίρεση

Άρθρο του π. Αναστασίου Γκοτσοπούλου

Ομόφωνη η γνώμη των Αγίων

Με αφορμή τη διαμάχη που ξεκίνησε μέσω των εφημερίδων ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου εναντίον του συνεπισκόπου του Μητροπολίτου Πάφου Τυχικού δημοσιεύθηκε η άποψη ότι οι Καθολικοί δεν είναι αιρετικοί, άρα κακώς ο Μητροπολίτης Πάφου δεν θέλει να έχει λειτουργική και προσευχητική κοινωνία μαζί τους, δημοσιεύουμε παλαιότερο άρθρο του π. Αναστασίου Γκοτσοπούλου, εφημερίου στον Ι. Ν. Αγ. Νικολάου Πατρών, που καταδεικνύει οτι οι Πατέρες, οι Άγιοι και οι θεολόγοι της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, δηλαδή ολόκληρη η εκκλησιαστική μας παράδοση θεωρεί τον παπισμό ως αίρεση.

Ακολουθεί το άρθρο του π. Αναστασίου Γκοτσοπούλου:

π. Γεώργιος Σχοινάς: «Γνώθι σαυτόν» – Παρέα της Τρίτης

 

πηγή: https://enromiosini.gr/

Γέροντα πόσο δύσκολο είναι να πάει κάποιος στον Παράδεισο;

Γέροντα πόσο δύσκολο είναι να πάει κάποιος στον Παράδεισο;

Καθόλου! Το πιο εύκολο πράγμα είναι.

Αντιθέτως, το να πας στην Κόλαση θέλει έξοδα και πολύ προσπάθεια.

Πρέπει να αφιερώσεις κόπους, ξενύχτια, ταλαιπωρίες, λεφτά για αμαρτίες, να ξαγρυπνάς σε άσωτείες και από πάνω να υποφέρεις μία ζωή από απελπισία, φόβο, ενοχές και άγχος, πού θα σε γεμίζει ή αμαρτία.

Ενώ για να πας στον Παράδεισο απλώς μία εξομολόγηση να κάνεις, ένα «ήμαρτον» να πεις κάτω από το πετραχήλι,του ιερέως, βγάζεις αμέσως και δωρεάν εισιτήριο πρώτη θέση για την ουράνια βασιλεία.

Δεν βλέπεις και τον ληστή επί του σταυρού; Ένα «Μνήσθητι μου» είπε και έγινε ό πρώτος οικιστής του Παραδείσου.

Από το βιβλίο: Αγιορείτικες Κουβέντες π. Διονύσιος Ταμπάκης

πηγή: https://simeiakairwn.wordpress.com/

Μνήμη του εν Aγίοις Πατρός ημών Eυσταθίου Aρχιεπισκόπου Aντιοχείας της μεγάλης (21 Φεβρουαρίου)

Hν Eυστάθιος μέχρις ην ζων και πνέων,

Θεού κατ’ εχθρών ευσταθές μάλα πνέων.

Άγιος Ευστάθιος Αντιοχείας. Μικρογραφία από μηνολόγιο του 11ου αιώνα μ.Χ.

Oύτος ο θείος Oμολογητής Eυστάθιος ήτον κατά τους χρόνους του πρώτου εν τοις βασιλεύσι των Xριστιανών Kωνσταντίνου του Mεγάλου εν έτει τκδ΄ [324]. Eκατάγετο δε από την Σίνδην την εν Παμφυλία, καθώς λέγει ο Iερώνυμος εν τω περί Eκκλησιαστικών Συγγραφέων. O δε Nικήτας λέγει, ότι εκατάγετο από την Mακεδονίαν της Φιλίππου. Διδάσκαλος δε ων ο Άγιος ούτος, έπεμπε με τον λόγον της σοφίας του τας ακτίνας της Oρθοδοξίας εις όλην την οικουμένην. Oύτος ήτον παρών και εις την εν Nικαία πρώτην και Oικουμενικήν Σύνοδον, την συγκροτηθείσαν εν έτει τκε΄ [325], κρατύνων μεν το δόγμα της ευσεβείας και Oρθοδοξίας, ελέγχων δε και ανατρέπων τους Aρειανούς. Oι οποίοι επί της μιάς φύσεως της Aγίας Tριάδος τομήν και διαίρεσιν εισήγαγον οι άφρονες, τον Yιόν του Θεού κτίσμα λέγοντες, και χωρίζοντες αυτόν από την ουσίαν και τιμήν και αξίαν του ομοουσίου Πατρός του.

Το κάλεσμα της Μαρίας Καρυστιανού για τις μεγάλες συγκεντρώσεις στις 28/02 για τα Τέμπη

Στις 28 Φεβρουαρίου 2025, η Ελλάδα θα σταθεί ξανά αντιμέτωπη με το μεγαλύτερο έγκλημα των τελευταίων ετών. Η μνήμη των θυμάτων των Τεμπών στοιχειώνει ακόμα τη συνείδηση της κοινωνίας, όχι μόνο ως ένα δυστύχημα, αλλά ως ένα έγκλημα που γεννήθηκε από τη διαφθορά, την ανευθυνότητα και την ατιμωρησία.

Η Μαρία Καρυστιάνου, μια από τις πιο δυνατές φωνές που μάχονται για δικαιοσύνη, ανέβασε ένα συγκλονιστικό μήνυμα για τη μαύρη αυτή επέτειο. Μέσα από τα λόγια της, δεν απλά θυμίζει το χρέος μας απέναντι στις ψυχές που χάθηκαν, αλλά καλεί όλους τους πολίτες να βρεθούν στον δρόμο, για να απαιτήσουν την απόδοση ευθυνών και τη ριζική αλλαγή που απαιτείται στην ελληνική κοινωνία.

Ακολουθεί η ανάρτηση:

Μητροπολίτης Ειρηναίος: Σας προτρέπω να μην συμμετέχετε σε καρναβαλικές εκδηλώσεις...

Αγαπητοί μου αδερφοί και αδερφές εν Κυρίω,

Το ιερό Τριώδιο και η είσοδός μας σε αυτό σηματοδοτεί την έναρξη μιας σημαντικής και κατανυκτικής περιόδου που ξεκίνησε από τον Εσπερινό του Τελώνου και του Φαρισαίου και θα τελειώσει το Μεγάλο Σάββατο. Η Εκκλησία μάς προσκαλεί όλους σε έναν αγώνα μετανοίας, προετοιμάζοντάς μας για το μεγάλο γεγονός της Αναστάσεως του Κυρίου. Η βίωση των γεγονότων, στα οποία είναι αφιερωμένες οι Κυριακές αυτής της περιόδου, τα ευαγγελικά και αποστολικά αναγνώσματα, οι ύμνοι και τα τιμώμενα πρόσωπα, επιτελούν σπουδαίο παιδαγωγικό ρόλο στην πνευματική πορεία και πρόοδο των πιστών. Η Ορθοδοξία, δεν βιώνεται εύκολα και ανώδυνα αλλά με επίπονη προσπάθεια και προσευχή. Μία πνευματική εξίσωση η οποία δίνει το τελειότερο αποτέλεσμα για τον αγωνιζόμενο χριστιανό.

Το νόημα της Τσικνοπέμπτης

Εορτινή ατμόσφαιρα επικρατεί παντού την ημέρα της τσικνοπέμπτης, με ουρές να σχηματίζονται από το πρωί στα κρεοπωλεία και τις ταβέρνες να είναι γεμάτες με κόσμο από το βράδυ μέχρι το πρωί.

Όλοι γιορτάζουν ξέφρενα μια ημέρα που ίσως για τους περισσοτέρους να μη σημαίνει απολύτως τίποτα. Δεν έχει νόημα να αναφερθούμε στην ετυμολογία της λέξεως αλλά ούτε και στα έθιμα που αναβιώνουν τη συγκεκριμένη ημέρα. Τις πληροφορίες αυτές μπορούμε να τις βρούμε ανά πάσα στιγμή και ώρα στο διαδίκτυο.

Όμως το ερώτημα παραμένει! Γιατί στριμωχνόμαστε στην άκρη μιας ταβέρνας ή ενός κουτουκίου εκείνη την ημέρα; Γιατί υποβάλουμε τον εαυτό μας σε μία ασφυκτική κατάσταση (αφού το κράτος ακόμη δεν έχει καταφέρει να εφαρμόσει τον αντικαπνιστικό νόμο) με τόσο κόσμο, φασαρία και τη μουσική στη διαπασών; Τι νόημα έχει για τον άνθρωπο που δε γνωρίζει από νηστεία και θα επιλέξει κατά πάσα πιθανότητα να έχει ξανά στο τραπέζι του κρέας την επόμενη μέρα(Παρασκευή);

JON. HAIDT*: Τα κοινωνικά δίκτυα καταστρέφουν τη ψυχή των παιδιών!

Στις ΗΠΑ τα κορίτσια, γεννηθέντα μετά το 2010, - όταν εμφανίστηκαν τα κοινωνικά δίκτυα - παρουσίασαν αύξηση 145% σε μείζονα κατάθλιψη, 167% σε αυτοκτονίες και 188% σε αυτοτραυματισμούς σε απόπειρες αυτοκτονίας…

JON. HAIDT*: Τα κοινωνικά δίκτυα καταστρέφουν τη ψυχή των παιδιών!

Από την Eugénie Bastié, δημοσιογράφο

Ένα απολύτως σημαντικό βιβλίο, το οποίο πρέπει να φτάσει στα χέρια όλων μας πολιτικών και των γονέων, αλλά και των αφεντικών των μέσων κοινωνικής δικτύωσης (ακόμα κι αν γνωρίζουν ήδη πολύ καλά τι πρέπει να κάνουν): Anxious Generation, μπεστ σέλερ στις Ηνωμένες Πολιτείες και τελικά κυκλοφόρησε στα γαλλικά.

Ο συγγραφέας του, ο Jonathan Haidt ήταν ένας από τους πρώτους που κατέγραψε τις καταστροφές του wokisme στον ακαδημαϊκό χώρο: στο The Coddling of the American Mind, (Το κανάκεμα του αμερικανικού μυαλού) περιέγραψε πώς μια νέα γενιά έφτασε στο πανεπιστήμιο στα μέσα της δεκαετίας του 2010, η οποία ζητούσε «προστασία» από την ομιλία που θεωρούσαν προσβλητική. Αυτοί οι νέοι - "νιφάδες χιονιού" (εύθραυστες σαν νιφάδα χιονιού), υπερπροστατευμένοι από τους γονείς τους, δεν άντεχαν άλλο την αντιπαράθεση και είχαν αντικαταστήσει το πνεύμα της ανακάλυψης που αρμόζει σε νεολαία με το πνεύμα προστασίας και απόσυρσης.

Ὦ τρισανόητοι, ἐσεῖς ποὺ ἔχετε τὴν ἰδέα πὼς εἴσαστε κι ἄξιοι νὰ γίνετε ὁδηγοὶ τοῦ κόσμου!

Ὦ τρισανόητοι, ἐσεῖς ποὺ ἔχετε τὴν ἰδέα πὼς εἴσαστε κι ἄξιοι νὰ γίνετε ὁδηγοὶ τοῦ κόσμου!

Γιὰ λίγα χρόνια μιᾶς ζωῆς, ποὺ εἶναι κι αὐτὰ γεμάτα ταραχή, ἀνησυχία, κι ἀπελπισία, γεμάτα πολέμους καὶ ἐγκλήματα, γι᾿ αὐτὲς τὶς λίγες μέρες, λοιπόν, κάνετε τόση φασαρία, γι᾿ αὐτὲς φτιάνετε τόσες θεωρίες, γι᾿ αὐτὲς πνίγετε στὸ αἷμα τὴν ἀνθρωπότητα, γι᾿ αὐτὲς τὶς λίγες στιγμὲς τὴν ἀφιονάζετε μ᾿ ἕνα πλῆθος ὄνειρα γιὰ εὐτυχία, ποὺ τὸ τέλος τους θά ᾿ναι τὸ τίποτα;

Οἱ ἐπιθέσεις τῶν δαιμόνων τήν ὥρα τῆς προσευχῆς

Απόσπασμα ομιλίας του πατρός Γεωργίου Κάλτσιου με θέμα την προσευχή.

Θα ήθελα σήμερα να σας πω λίγα λόγια για την ευσεβή προσευχή. Δεν μου αρέσουν οι ορισμοί διότι αναμφισβήτητα η προσευχή είναι έργο του Θεού που επιστρέφει στον Θεό.

Η ενέργεια της προσευχής είναι ένα δώρο που τοποθετεί το Άγιο Πνεύμα στον καθένα από εμάς ανάλογα με την περισσότερη ή λιγότερη επίπονη εργασία μας, απομακρύνοντας το φράγμα που δημιουργήθηκε ανάμεσα στον Θεό και εμάς.

Στην προσπάθειά μας να προσευχηθούμε η Θεία θέληση και η ανθρώπινη θέληση έρχονται πάντα σε κοινωνία. Να γνωρίζετε ότι χωρίς επιμονή και ευσέβεια δεν υπάρχει καμμία προσευχή. Δεν είμαι ευσεβοφανής αλλά θα ήθελα να πω ότι χωρίς το θέλημα του Θεού δεν θα μπορούσαμε ούτε το Πάτερ Ημών να πούμε. Αυτό συμβαίνει επειδή όταν αρχίζουμε να προσευχόμαστε μας επιτίθενται χιλιάδες δαίμονες.

Μνήμη του Oσίου Πατρός ημών και Θαυματουργού Λέοντος Eπισκόπου Kατάνης (20 Φεβρουαρίου)

O μεν νεκρός, Λέοντος, ει δ’ οίου πύθη,

Πάντως ερούμεν, του προέδρου Kατάνης.

Eικάδι αμφί Λέοντα χυτήν επί γαίαν έχευσαν

(ήτοι ενταφίασαν).

Άγιος Λέων, Επίσκοπος Κατάνης. Μικρογραφία (Μινιατούρα) στό Μηνολόγιο του Βασιλείου Β’

Oύτος ο Άγιος ήτον κατά τους χρόνους Λέοντος του Σοφού εν έτει ωπϛ΄ [886], εκατάγετο δε από την Pάβεναν πόλιν της Iταλίας, υιός γονέων ευσεβών ομού και ευγενών. Διά δε την της ζωής του καθαρότητα, επέρασεν όλους τους βαθμούς της ιερωσύνης, γενόμενος Aναγνώστης, Yποδιάκονος, Διάκονος, και Πρεσβύτερος. Tελευταίον δε, με θεϊκήν ψήφον έγινε και Eπίσκοπος της μητροπόλεως Kατάνης, η οποία ευρίσκεται κατά την περίφημον νήσον της Σικελίας, όπου ευρίσκεται και το βουνόν της Aίτνης, το οποίον ξερνά φλόγας πυρός έως και την σήμερον. Oύτος λοιπόν ο μακάριος, ως λέων πεποιθώς κατά το όνομά του, και ζήλον έχων διά το καλόν και την αρετήν, έλαμψεν ωσάν ένας φωστήρ εις εκείνα τα μέρη. Διά τούτο των ψυχών επιμελείτο, των χηρών ήτον προστάτης, τους πτωχούς επαρηγόρει, το σκότος της πλάνης εδίωκε, και με την προσευχήν του εκρήμνισεν εις την γην ένα ειδωλικόν άγαλμα.

Πόσα ακόμη παιδιά θα γίνουν βορά για χάρη της εξουσίας του Μινώταυρου;

«Στην υγειά σας!

Είμαι ο Βασίλης που ψάχνατε.

Εγώ με τη Χάρη του Θεού βρήκα τον Παράδεισο και βλέπω τον Χριστό που τόσο αγαπώ.

Εσείς που με πετάξατε στα βουνά με τα άγρια ζώα καθώς και το κακόψυχο αφεντικό σας, άραγε τί τέλος θα έχετε;».

Ο πόνος, η κραυγή άλλης μια μάνας...

Της μάνας του Βασίλη...

Της προϊσταμένης της Εισαγγελίας Εφετών Λάρισας λίγες ώρες μετά την αναγνώριση από την ίδια της σορού του γιου της...

Τον περιγράφουν ως ένα παιδί μορφωμένο, ήσυχο που είχε την ατυχία η μητέρα του να είναι εισαγγελέας των Τεμπών.

Πόσα ακόμη παιδιά θα γίνουν βορά για χάρη της εξουσίας του Μινώταυρου;

πηγή: https://panagia-ierosolymitissa.blogspot.com/

Αόμματος!

«Αυτός που έχει ορθή πίστη και όμως διαπράττει αμαρτίες, μοιάζει με πρόσωπο που δεν έχει οφθαλμούς» (Άγιος Ιωάννης Κλίμακος, λόγ. κστ΄, γ΄, 42).

Σκληρός ο λόγος του οσίου! Δεν λέει ότι αυτός που έχει ορθή πίστη, διαπράττοντας όμως αμαρτίες, έχει οφθαλμούς με ελαττωματική όραση, που σημαίνει ότι μπορεί μ’ έναν τρόπο να διορθωθεί αυτή. Ούτε ακόμη χειρότερα είναι τυφλός, μια θλιβερή πραγματικότητα που όλοι απευχόμαστε. Λέει ότι πρόκειται για μια «τερατική» κατάσταση! Να ’χεις πρόσωπο και να μην έχεις καθόλου μάτια! Πώς μπορείς να αντικρίσεις μια τέτοια κατάσταση; Το μόνο που θέλεις να κάνεις είναι να κλείσεις και τα δικά σου μάτια για να μη… βλέπεις!

Αυτός είναι ο λόγος που υποφέρουμε πολύ…

Ο Κύριος βλέπει το εσωτερικό βάθος της καρδιάς, αυτό που η καρδιά λαχταρά και επιθυμεί.

Και αν βλέπει ότι μια ψυχή δεν μπορεί να επιστρέψει στην εστία της, θα την εξαγνίσει, όποτε νομίζει Εκείνος, και θα την ελκύσει στο κέντρο της οικίας της, εκεί όπου η ψυχή θα βρει ειρήνη. Ωστόσο αν στο πιο βαθύ κομμάτι της καρδιάς μας υπάρχει κάτι ακάθαρτο, κάτι που ελκύεται από τον κόσμο τούτο και προσκολλάται σ’ αυτόν, τότε η περιπλάνησή μας θα κρατήσει καιρό και θα συναντήσει πολλή θλίψη και βάσανο. Εμείς που είμαστε, τρόπος του λέγειν, ευσεβείς, θα γνωρίσουμε περισσότερη θλίψη από εκείνους που δεν είναι. Αυτό συμβαίνει επειδή εκείνοι δεν νιώθουν εσωτερικό πόνο, δεν τους απασχολεί η αιωνιότητα, αλλά μόνο τα πράγματα αυτού του κόσμου: η διασκέδαση, η τροφή, το ποτό…

Η προσοχή τους είναι ολότελα επικεντρωμένη σ’ αυτό, ενώ η δική μας είναι διχασμένη: θέλουμε να είμαστε με τον Κύριο, αλλά δεν έχουμε ακόμα αφήσει στην άκρη τα υλικά πράγματα – η καρδιά μας είναι ακόμα προσκολλημένη σ’ αυτά και δεν έχουμε ελευθερωθεί. Αυτός είναι ο λόγος που υποφέρουμε πολύ.

(“Οι λογισμοί καθορίζουν τη ζωή μας. Βίος και διδαχές του γέροντας θαδδαίου της Βιτόβνιτσα”, σ. 265)

πηγή: https://simeiakairwn.wordpress.com/

Μνήμη της Αγίας Οσιομάρτυρος Φιλοθέης της Αθηναίας (19 Φεβρουαρίου)

Όρπηξ Αθηνών εστίν η Φιλοθέη,

Εχθρόν βαλούσα σταυρού τη πανοπλία.

Η Αγία Φιλοθέη γεννήθηκε το έτος 1522 μ.Χ. στην τουρκοκρατούμενη τότε Αθήνα. Οι ευσεβείς γονείς της ονομάζονταν Άγγελος και Συρίγα Μπενιζέλου. Η μητέρα της ήταν στείρα και απέκτησε την Αγία μετά από θερμή και συνεχή προσευχή.

Ο Κύριος που ικανοποιεί το θέλημα εκείνων που Τον σέβονται και Τον αγαπούν, άκουσε την δέησή της. Και πράγματι, μια ημέρα η Συρίγα μπήκε κατά την συνήθειά της στο ναό της Θεοτόκου για να προσευχηθεί και από τον κόπο της έντονης και επίμονης προσευχής την πήρε για λίγο ο ύπνος. Τότε ακριβώς είδε ένα θαυμαστό όραμα. Ένα φως ισχυρό και λαμπρό βγήκε από την εικόνα της Θεομήτορος και εισήλθε στην κοιλιά της. Έτσι ξύπνησε αμέσως και έκρινε ότι το όραμα αυτό σήμαινε στην ικανοποίηση του αιτήματός της. Έτσι κι έγινε. Ύστερα από λίγο καιρό η Συρίγα έμεινε έγκυος και έφερε στον κόσμο τη μονάκριβη θυγατέρα της.

12 ελληνικά ιδρύματα στοχοποιούνται από τις ΗΠΑ ως αποδέκτες κονδυλίων προώθησης της woke ατζέντας (ΛΟΑΤΚΙ+ κλπ.)

Τι αποκαλύπτει έκθεση Ρεπουμπλικανών

Αποκαλυπτική είναι η έκθεση του Μεσογειακού Παραρτήματος του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος των ΗΠΑ (πρακτικά η αμερικανική κυβέρνηση) που καταγράφει τους ελληνικούς θεσμούς, τις επιχειρηματικές ενώσεις και τα Ιδρύματα που προωθούν στην Ελλάδα τη WOKE ατζέντα.

Η έκθεση αναφέρει ότι ότι η Αμερικανική Πρεσβεία στην Αθήνα (επί κυβέρνησης Τ. Μπάιντεν) έχει στενή συνεργασία και αποφασιστικό ρόλο στη χρηματοδότηση τους, σε ευθυγράμμιση με την ελληνική κυβέρνηση, κάτι «που πρέπει να σταματήσει αμέσως».

Η απαξίωση της μονογαμίας και οι σωματικές συνέπειες. Τα γενετήσια νοσήματα.

"Βλέποντας τα ποσοστά των Σ.Μ.Ν. να ανεβαίνουν στα ύψη, ίσως κατανοήσουμε ότι η πορνεία έχει συνέπειες.

Από το «Μαμά, Μπαμπάς και Παιδιά»

Η σεξουαλική εγκράτεια μέχρι το γάμο και η τιμιότητα μέσα σε αυτόν είναι υποθέσεις τιμής και σεβασμού. Αλλά οι συνέπειες δεν άπτονται μόνο του πνευματικού-ηθικού επιπέδου. Η ευκαιριακή σεξουαλική συμπεριφορά έστω και αν ενδύεται με το κουρέλι της προσωπικής συναίνεσης είναι καταστροφική. Και ένας από τους λόγους είναι τα αυξανόμενα ποσοστά μόλυνσης από τα Σεξουαλικώς Μεταδιδόμενα Νοσήματα (Σ.Μ.Ν.).

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται σημαντική αύξηση των Σ.Μ.Ν. σε παγκόσμιο, ευρωπαϊκό επίπεδο και φυσικά στην Ελλάδα.(1)

Οι Πνευματικοί δεσμοί είναι ανώτεροι και από τους δεσμούς αίματος. Δεν υπάρχουν λόγια… απλά συγκλονιστικός

Ο κατά κόσμον Λουΐς Αντώνιο Τόρρες Εσκβίρελ γεννήθηκε στην Κολομβία. Στις 8 Νοεμβρίου 2020 χειροτονήθηκε στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην Μπογκοτά Επίσκοπος Άσσου, και βοηθός Επισκόπου της Μητροπόλεως Μεξικού.

πηγή: https://romioitispolis.gr/

Ν. Αναδιώτης και ΝΙΚΗ για άλλη μια φορά έσωσαν την αξιοπρέπεια της Ελλάδος

Ο ευρωβουλευτής της ΝΙΚΗΣ Νίκος Αναδιώτης ήταν ο μοναδικός Έλληνας ευρωβουλευτής, ο οποίος υπερψήφισε όχι μόνο το ίδιο το ψήφισμα, το οποίο συνυπέγραφαν 6 ευρωομάδες, αλλά και όλες τις τροπολογίες που έφεραν προς ψήφιση οι ευρωομάδες των Patriots και του ECR στο Ευρωκοινοβούλιο. Το ψήφισμα αναφερόταν στις πρόσφατες παύσεις καθηκόντων και συλλήψεις δημάρχων στην Τουρκία. Οι τροπολογίες αφορούσαν την πρόταση για λήξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Τουρκίας, την παύση χρηματοδότησης τζαμιών, θρησκευτικών θεσμών, κέντρων γλωσσών, Ισλαμιστικών Κέντρων κ.α. και την προτεινόμενη προσθήκη ότι η Τουρκία έχει ιστορία υπονόμευσης της ευρωπαϊκής κοινωνικής συνοχής και ασφάλειας, διά των παρεμβάσεών της στις εσωτερικές υποθέσεις της Ευρώπης.

Μεγάλα ερωτηματικά προκαλεί η απουσία της κ. Λατινοπούλου και των δύο ευρωβουλευτών της Ελληνικής Λύσης σε ένα καταδικαστικό ψήφισμα για την Τουρκία. Μάλιστα, με την απουσία τους δεν στήριξαν ούτε τις τροπολογίες που πρότειναν οι ευρωομάδες στις οποίες ανήκουν, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά ότι με λεονταρισμούς και χορούς στο Tik Tok δεν γίνεται πολιτική. Παράλληλα, εντύπωση προκαλεί, εκτός από τις απουσίες των περισσοτέρων Ελλήνων ευρωβουλευτών, η καταψήφιση των συγκεκριμένων καταδικαστικών για την Τουρκία τροπολογιών από τους ευρωβουλευτές Κεφαλογιάννη (Ν.Δ.), Αρναούτογλου, Παπανδρέου (ΠΑ.ΣΟ.Κ.), Αρβανίτη (ΣΥ.ΡΙΖ.Α.) και Ζαχαριά (Πλεύση Ελευθερίας), η οποία σε κάποιες ψηφοφορίες καταψήφισε και σε κάποιες ψήφισε «παρών».

πηγή: https://nikh.gr/

Περὶ κολλύβων εἰς μνημόσυνα καὶ ἑορτάς ἁγίων

Τὸ τελευταῖο διάστημα παρατηρεῖται μία ἐσφαλμένη πρακτικὴ στοὺς Ἱεροὺς Ναούς, καὶ ἔχει νὰ κάνει μὲ τὴν προσκόμιση κολλύβων μέσα σὲ πλαστικὰ σκεύη μίας χρήσης. Ὡς γνωστόν, ἡ συνήθεια αὐτὴ ἔχει προκύψει κατὰ τὸ διάστημα τοῦ κορωνοϊοῦ, ἕνεκα τῆς φοβίας τῶν πιστῶν, μήπως μολυνθοῦν ἀπὸ τὰ κόλλυβα, ὅταν αὐτὰ προσφέρονται μέσα ἀπὸ δίσκο. Εἶναι ἀνάγκη νὰ ξεκαθαριστοῦν ὁρισμένα σημαντικὰ ζητήματα, ποὺ ἀφοροῦν πρωτίστως τὴν Ὀρθόδοξή μας Πίστη.

Ουραγοί της πίστεως

Αποτελεί πραγματικά αξιοπερίεργο γεγονός, το ότι ένας λαός όπως εμείς οι Έλληνες καταφέραμε αυτή την πίστη η οποία υποτίθεται ότι αποτελεί εγγενές συστατικό του λαού μας, να την αλλοτριώσουμε.

Περάσαμε σε μία σταδιακή μετεξέλιξη από την πίστη και τη χριστιανική ζωή, στη φθορά, ίσως και στην υπαρξιακή αδιαφορία.

Πολλές φορές δείχνουμε να αγνοούμε τη βαριά κληρονομιά που μας συνοδεύει εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια, την οποία και οφείλουμε να θυμόμαστε, αφού η αναφορά του ιδίου του Χριστού για εμάς τους Έλληνες, αποτελεί μεγάλη ευλογία, ενώ ταυτόχρονα έχει εξαιρετική σημασία για την ευθύνη μας. [1]

Εμείς οι Έλληνες από μπροστάρηδες της πίστεως καταντήσαμε ουραγοί σε σχέση με άλλους χριστιανούς.

Ας κάνουμε μία βόλτα σε χώρες της Αφρικής, να δούμε την ζωντανή πίστη στα μάτια αυτών των ανθρώπων. Μεγάλη δίψα για το Χριστό. Αυτό βλέπεις.

Ἡ ὁδός τῶν δακρύων

Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

Ὁ συνειδητὸς χριστιανὸς σκέφτεται συνεχῶς τὶς ἁμαρτίες του, μετανοεῖ καὶ παράλληλα πενθεῖ γιὰ ὅσα συμβαίνουν στὸν κόσμο. Προσπαθεῖ ἐπίσης νὰ δίνει τὴν καλὴ μαρτυρία γιὰ τὸ Χριστὸ καὶ τὴ διδασκαλία του. Εἶναι ὁ πενθῶν ἄνθρωπος, ποὺ θὰ παρηγορηθεῖ ἀπὸ τὸν Θεό. Ὁ μακαρισμὸς τοῦ Χριστοῦ εἶναι σαφής: «Μακάριοι οἱ πενθοῦντες, ὅτι αὐτοὶ παρακληθήσονται».1

Τὸ πένθος συνδυάζεται μὲ τὴν παρηγορία καὶ τὴ χαρά. «Μακάριοι οἱ κλαίοντες νῦν, ὅτι γελάσετε».2 Δηλαδή, «μακάριοι εἶστε ἐσεῖς ποὺ κλαῖτε τώρα γιὰ τὶς δοκιμασίες ποὺ δέχεσθε μὲ εὐγνωμοσύνη ἀπὸ τὸν Θεό, ὁ ὁποῖος μὲ αὐτὲς σᾶς παιδαγωγεῖ, διότι θὰ γελάσετε καὶ θὰ χαρεῖτε στὴν ἄλλη ζωή»3, ὅπως ἑρμηνεύει ὁ Π. Ν. Τρεμπέλας.

Μνήμη του εν Aγίοις Πατρός ημών Λέοντος Πάπα Pώμης (18 Φεβρουαρίου)

Ψυχήν ο θείος εξερεύγεται Λέων,

Kαι δαιμόνων φάλαγξιν εμβάλλει φόβον.

Oγδοάτη δεκάτη τε Λέων απερεύξατο θυμόν.

Άγιος Λέων, Πάπας Ρώμης. Μικρογραφία (Μινιατούρα) στό Μηνολόγιο του Βασιλείου Β’

Oύτος ο εν Aγίοις Πατήρ ημών Λέων, ήτον κατά τους χρόνους του βασιλέως Mαρκιανού εν έτει υν΄ [450]. Διά δε την υπερβολικήν αυτού σωφροσύνην και καθαρότητα, και διά το ειλικρινές και ακατηγόρητον της ζωής του, εχειροτονήθη υπό της χάριτος του Aγίου Πνεύματος Eπίσκοπος της παλαιάς Pώμης. Oσίως λοιπόν ποιμάνας το εδικόν του ποίμνιον, τας των αιρετικών βλασφημίας ηφάνισε με τελειότητα, κατά τον καιρόν της αγίας και Oικουμενικής Tετάρτης Συνόδου των εξακοσίων τριάκοντα Πατέρων, της εν Xαλκηδόνι συγκροτηθείσης εν έτει υνα΄ [451]. H οποία πολλά μεν εξέθετο και εδογμάτισε περί της Oρθοδόξου πίστεως, κατά κράτος δε ανέτρεψε τα δόγματα των αιρετικών εκείνων, οπού εφλυάρουν μίαν φύσιν και μίαν ενέργειαν και θέλησιν επί Xριστού του Θεού ημών.

Δεν είναι δυνατόν! Ρίγος από την αποκάλυψη Βανς ότι στην Βρετανία το καθεστώς, απαγόρευσε την προσευχή ακόμα και μέσα στα σπίτια!

0:00 Ο Μπλίνκεν ομολογεί την πίεση στην Ελλάδα για την ατζέντα LGBT…

1:40 Εισαγγελέας έδινε άδεια για να μεταβούν οι βουλευτές της Χ.Α. στην βιβλιοθήκη της βουλής, αλλά όχι φυσικά για την ψηφοφορία για ητν άρση ασυλίας του Γεωργιάδη !!!

2:04 Τα βασικά της ομιλίας του ¨τυφώνα¨ Βανς !!

3:56 Βίντεο με τον Βανς να κατηγορεί σφόδρα για την απαγόρευση προσευχής !!!!

6:01 Μόνο τα ταγκαλάκια και οι διεστ@μμένο@ βουλευτές θα χάρηκαν με την ψήφιση εκείνου του νόμου

Χωρὶς παιδιά! – Α΄ Μέρος

Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλος

Α΄ ΜΕΡΟΣ

Στὰ πλαίσια τῆς λεγόμενης «woke ἀτζέντας» ποὺ λέγαμε στὸ προηγούμενο κείμενό μας, καλοί μου φίλοι, εἶναι καὶ ἡ πρωτοφανὴς στάση τῆς ἐποχῆς μας κατὰ τῶν παιδιῶν. [1] Σὲ αὐτὴ περιλαμβάνεται καὶ τὸ νέο πρότυπο τῆς «οἰκογένειας χωρὶς παιδιὰ» ἢ τῶν «τῶν ζευγαριῶν DINK» ἢ τῶν «ζευγαριῶν DINKWAD» ἢ τῶν «ζευγαριῶν DINKWAC», ποὺ ἐμφανίστηκε τελευταῖα καὶ κατακλύζει τὰ κοινωνικὰ δίκτυα! Ἕνα κίνημα ποὺ ἀρνεῖται πλήρως τὴν πατροπαράδοτη οἰκογένεια. Μία κατάσταση ἄκρως ἀνησυχητική, τὴν ὁποία ἀξίζει νὰ δοῦμε. Κι ἂς πάρουμε τὰ πράγματα μὲ τὴ σειρά τους…

Αυτογνωσία

Αγίου Ιωάννου Κρονστάνδης

Από τότε που ο πρώτος άνθρωπος αμάρτησε, οι άνθρωποι σκοτίστηκαν τόσο πολύ στο ίδιο το κέντρο της ύπαρξής τους (την καρδιά), που πολύ συχνά δεν έχουνε συνείδηση ή συναίσθηση της πανταχού παρουσίας του Θεού· κι έτσι, έχουνε την εντύπωση πως τέσσερις τοίχοι με μια οροφή από πάνω, τους κρύβουνε από Εκείνον, που όλα τα γεμίζει με την παρουσία Του και που βλέπει ακόμη και όποιον κρύβεται σε κάποιο τόπο μυστικό. “Ει κρυβήσεταί τις εν κρυφαίοις, και εγώ ουκ όψομαι αυτόν; Μη ουχί τον ουρανόν και την γην εγώ πληρώ; λέγει Κύριος” (Ιερεμ. 23,24). “Γυμνός ειμι, και εκρύβην” (Γεν. 3, 10), είπε ο Αδάμ κρυπτόμενος από τον Θεό. Ωστόσο, όχι, αυτό σε τίποτα δεν τον ωφέλησε· ο Θεός τον έβλεπε...

-Πάτερ, πώς μπορεί ο άνθρωπος να νικάει κάθε πειρασμό του διαβόλου;

Άγιος Νήφων Επίσκοπος Κωνσταντιανής

-Πάτερ, πώς μπορεί ο άνθρωπος να νικάει κάθε πειρασμό του διαβόλου;

-Η νίκη σε κάθε πειρασμό είναι η σιωπή και η ταπείνωση. Όλα τα έργα του ταπεινόφρονος είναι γνωστά στον Θεό και επαινετά από τους αγγέλους του. Γι' αυτό είναι φρικτά και φοβερά στους δαίμονες. Γίνε λοιπόν ταπεινός και συντριμμένος στην καρδιά, ώστε να ποθήσει το Άγιο Πνεύμα να κατοικήσει μέσα σου και να σου δώσει έτσι δύναμη ν΄αποκρούσεις όλες τις βιοτικές μέριμνες. Γιατί διαβλέπω ότι αυτές περισσότερο σε απομακρύνουν από τον δρόμο του Θεού απασχολώντας σε με ανώφελα πράγματα. Αυτά δεν θα μας βοηθήσουν σε τίποτε, παιδί μου, την ημέρα της κρίσεως. Δεν μας έστειλε ο Κύριος σε τούτη τη ζωή, για να πνίξουμε τον εαυτό μας μέσα στις μέριμνες και τις υπερβολικές φροντίδες δελεαζόμενοι απ` τον διάβολο – μη γένοιτο!

Μνήμη του Aγίου Mεγαλομάρτυρος Θεοδώρου του Tήρωνος (17 Φεβρουαρίου)

Tήρων ο δηλών αρτίλεκτον οπλίτην,

Θεώ πρόσεισιν αρτίκαυστος οπλίτης.

Eβδομάτη δεκάτη πυρί Tήρωνα φλεγέθουσιν.

Μαρτύριο Αγίου Θεοδώρου του Τήρωνος. Μικρογραφία (Μινιατούρα) στό Μηνολόγιο του Βασιλείου Β’

Oύτος ο Άγιος Mάρτυς Θεόδωρος ήτον κατά τους χρόνους Mαξιμιανού και Mαξιμίνου των βασιλέων, εν έτει σϟζ΄ [297], καταγόμενος εκ της μητροπόλεως Aμασείας, ήτις είναι πόλις διάσημος της εν τη Mαύρη Θαλάσση Kαππαδοκίας, από ένα χωρίον λεγόμενον Xουμιαλών. Eις καιρόν λοιπόν οπού ο Άγιος ούτος εσυναριθμήθη με το στράτευμα το ονομαζόμενον των Tηρώνων (Tήρων δε θέλει να ειπή οπλίτης, ήτοι στρατιώτης ο νεωστί διαλεγμένος), και εις καιρόν οπού ευρίσκετο υποκάτω εις το τάγμα του πραιποσίτου Bρίγκα, τότε, λέγω, ωμολόγησεν, ότι ο Xριστός είναι Θεός αληθινός, και ότι τα είδωλα των Eλλήνων είναι άψυχα ξόανα, και έργα χειρών ανθρώπων. Όθεν παρεστάθη έμπροσθεν του ρηθέντος πραιποσίτου, εκείνος δε έδωκεν εις αυτόν καιρόν και διορίαν να συλλογισθή. Tότε ο Άγιος έκαμεν ένα μεγάλον κατόρθωμα, επειδή πέρνωντας το είδωλον της μητρός των θεών Pέας, ως φλυαρούσιν οι Έλληνες, έρριψεν αυτό εις την φωτίαν και το κατέκαυσεν.

Κυριακή του Ασώτου - Αρχιμανδρίτης π. Σεβαστιανός Τοπάλης

Σήμερα Κυριακή του Ασώτου ή καλύτερα Κυριακή του φελεύσπλαχνου πατέρα. Διάγουμε το Τριώδιο, όπου σκαλοπάτι - σκαλοπάτι ανεβαίνουμε την κλίματα των δέκα Κυριακών προς το Πάσχα.

Κάθε Κυριακή στην πορεία μας αυτή η Εκκλησία έχει να μας δώσει κι ένα μήνυμα μεγάλο και σπουδαίο. Σήμερα ο Κύριος διδάσκει με μια παραβολή για να δείξει πόσο πολύτιμη για τον Θεό είναι μια ψυχή που μετανοεί. Κάθε αμαρτωλός βασιζόμενος στην αγάπη του Χριστού μπορεί και να πάρει το δρόμο της επιστροφής προς τον Πατέρα του και να συγχωρεθεί. 

Στην παραβολή αυτή βλέπουμε τρία πρόσωπα, του φιλεύσπλαχνου πατέρα, του ασώτου υιού και του νεότερου αδελφού. Ο πατέρας απέναντι στα παιδιά του κινείτε με τρεις τρόπους, το πρώτο είναι η διδαχή, το δεύτερο είναι η ελευθερία και το τρίτο είναι η αγάπη. Τους μιλάει για το Θεό, τους αφήνει ελεύθερους για να πιστέψουν, αλλά κι αν ξεφύγουν δεν τους κρίνει και η αγάπη του είναι η ίδια. Βλέπουμε αυτόν τον πατέρα να δίνει την ελευθερία στο παιδί του να φύγει, του δίνει και την περιουσία που απαιτεί με ιταμότητα, λες και την απέκτησε αυτός. Όταν φεύγει, τον ξεπροβοδίζει με το γλυκό πρόσωπο του πατέρα, με καρδιακή αγάπη. Η εικόνα αυτής της αγάπης μένει μέσα του σαν σφραγίδα ανεξίτηλη με την φυγή του. Όταν μετά από χρόνια που έφαγε τα ξυλοκέρατα, τις ακατανόμαστες αμαρτίες και λάθη, δεν απελπίζεται και παίρνει τον δρόμο της επιστροφής στον Πατέρα του. Αυτό που δεν τον άφησε να απελπιστεί και να πάρει την απόφαση να γυρίσει ήταν ο Πατέρας του που με την αγάπη του έδειχνε τον δρόμο της ελπίδας για τον γυρισμό του. Ο φιλεύσπλαχνος πατέρας τον περίμενε προσευχόμενος, και όταν μετά από χρόνια τον είδε να έρχεται τρέχει ο ίδιος πρώτος και τον παίρνει σφιχτά στην αγκαλιά του με ανείπωτη χαρά. 

Ερμηνευτικό σχόλιο στο αποστολικό ανάγνωσμα της Κυριακής 9.Ιαν.25 [ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ, Α ́ Κορ.12-20]

 Από τον κ.Δημήτριο Ρίζο *

“Πάντα μοι ἔξεστιν, ἀλλ’ οὐ πάντα συμφέρει

πάντα μοι ἔξεστιν, ἀλλ’ οὐκ ἐγὼ ἐξουσιασθήσομαι ὑπό τινος”

Τὴν Κυριακὴ τοῦ Τελώνου καὶ τοῦ Φαρισαίου ἀκολουθεῖ ἡ Κυριακὴ τοῦ Ἀσώτου, στὴν σειρὰ τοῦ Τριῳδίου. Στὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα τῆς ἡμέρας τονίζονται πολλὰ θέματα, ἀλλὰ δὲν μποροῦμε νὰ τὰ θίξωμε ὅλα. Γι’ αὐτὸ πάλι ἐπιλογὴ θὰ κάνομε καὶ θὰ ἀναπτύξωμε τὸ πρῶτο θέμα.

Λέγει ὁ ἀπόστολος Παῦλος στοὺς Κορινθίους, ἀλλὰ καὶ πρὸς ὅλους τοὺς πιστοὺς ὅλων τῶν ἐποχῶν· “Πάντα μοι ἔξεστιν. ἀλλ’ οὐ πάντα συμφέρει· πάντα μοι ἔξεστιν, ἀλλ’ οὐκ ἐγὼ ἐξουσιασθήσομαι ὑπό τινος”. Ὁ λόγος αὐτὸς τοῦ Παύλου, ποὺ λέγει ὅτι, ὅλα μοῦ ἐπιτρέπονται καὶ μπορῶ νὰ τὰ κάνω, ὅμως ὅλα δὲν μὲ συμφέρουν, ὅλα μοῦ εἶναι δυνατά, ἀλλὰ δὲν θὰ ἐπιτρέψω σὲ τίποτε νὰ μὲ ὑποτάξη, αὐτὸς ὁ λόγος μὲ συγκινεῖ ἰδιαιτέρως, καὶ θὰ ἤθελα νὰ τὸν ὑπογραμμίσω.

Στὰ λόγια αὐτὰ φανερώνεται τὸ μεγαλεῖο τῆς πίστεώς μας, ἡ μεγαλοσύνη τοῦ Θεοῦ μας, ὁ ὁποῖος ἐνῶ εἶναι ὁ μόνος ἀληθινὸς Θεός, ὁ παντοδύναμος καὶ μόνος ἐξουσιαστὴς τῶν πάντων, μᾶς ἀφήνει παντελῶς ἐλεύθερους νὰ ἀποφασίζωμε μόνοι μας γιὰ τὰ πάντα. Μᾶς ἔπλασε καὶ μᾶς ἄφησε νὰ ἀποφασίσωμε ἐμεῖς μόνοι μας καὶ ἀπολύτως ἐλεύθερα νὰ τὸν ἀποδεχθοῦμε ἢ νὰ τὸν ἀπορρίψωμε. Κανένας δὲν μπορεῖ νὰ πιστέψη ἐξαναγκαζόμενος. Καὶ στὸ ἐλάχιστο ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὴν δική μας ἀπόφασι τὸ μεγαλεῖο του. Αὐτὸς ὑπάρχει στοὺς αἰῶνες ἀνεξάρτητα ἀπὸ τὴν δική μας πίστι. Εἴτε τὸν πιστεύομε εἴτε ὄχι αὐτὸς εἶναι ὁ Θεός, καὶ μᾶς θέλει ἐμᾶς ἐλεύθερους, καὶ μᾶς δίνει τὴν δυνατότητα νὰ τὸν ἀπορρίπτωμε. Αὐτὸ εἶναι τὸ μεγαλεῖο του, ἀλλὰ καὶ ἡ δική μας εὐθύνη. Σὲ ἕνα τροπάριο ὁ θεοφώτιστος ὑμνογράφος λέγει· “Ἕκαστος ἐκ τῶν ἰδίων ἔργων ἢ δοξασθήσεται ἢ κατακριθήσεται”. Μᾶς χάρισε ὁ Θεὸς τὴν ἐλευθερία, ἀλλὰ μᾶς ἔκανε ὑπευθύνους. Γιὰ πράξεις, ποὺ κάνομε κάτω ἀπὸ ἐξαναγκασμό, δὲν εὐθυνόμαστε. Εὐθύνη ἔχομε ὅταν ἐμεῖς μόνοι μας καὶ ἐλεύθερα ἀποφασίζομε.