Ο Θεός περνά κάθε μέρα μπροστά από τα μάτια μας

Στην πραγματικότητα ο χριστιανισμός, δρώντας μέσα στον αποτυχημένο κόσμο του ορθολογισμού, που μας έφερε ως εδώ, είναι μία νέα ιδέα που όσοι την ασπάζονται παίρνουν δύναμη. Ποτέ το αφύσικο δεν θα νικήσει το φυσικό

Μανώλης Κοττάκης

Παρατηρώ αυτές τις μέρες όλους αυτούς που προσπαθούν να καταλάβουν γιατί κέρδισε ο Τραμπ. Γιατί ο κόσμος δεν εξελίχθηκε σύμφωνα με τις επιθυμίες τους και με τους σχεδιασμούς τους. Γιατί ο «ανορθολογισμός» κέρδισε τον «ορθολογισμό». ∆εν πρόκειται να καταλάβουν. ∆ιότι δεν θέλουν να καταλάβουν. Εκπροσωπώντας έναν κόσμο που αποτυγχάνει αρνούνται να αναλάβουν και να αναγνωρίσουν το βάρος της ευθύνης τους. Κάθε απόπειρα κατανόησής του είναι μάταιη.

Όλη η Ελλάδα τρέχει στους ψυχολόγους και δεν αναρωτιούνται γιατί γίνεται αυτό παρά την τόση «απελευθέρωση» που έχουμε

Η επίσκεψη στον ψυχολόγο γίνεται «must» για τους σημερινούς Έλληνες - Πώς συμβαίνει αυτό, αν η κοινωνία μας... «προοδεύει»;

Συντάκτης: Ελευθέριος Ανδρώνης

Να μια ακόμα απόδειξη της αρρώστιας που γεννά ο ψευτοπροοδευτισμός μας. Από εκείνη την εποχή που η επίσκεψη στον ψυχολόγο ήταν ταμπού για τους Έλληνες, σήμερα περάσαμε στο άλλο άκρο, όπου είναι σπάνιο να βρεις άνθρωπο να μην βλέπει ψυχολόγο ή να μην λαμβάνει ψυχοφάρμακα. Είτε συστηματικά, είτε περιστασιακά.

«Νέα τάση: Όλη η Ελλάδα στο ντιβάνι του ψυχολόγου», είναι ο τίτλος ενός ερευνητικού άρθρου που δημοσίευσε το «Πρώτο Θέμα». Εκεί μέσα αναφέρεται η αφελής γνώμη ότι η ελληνική κοινωνία κάνει το ψυχοθεραπευτικό της «coming out», ρεφάροντας για όλα τα χρόνια που οι Έλληνες δεν τολμούσαν να απευθυνθούν σε ψυχολόγο για να μην κακοχαρακτηριστούν «προβληματικοί» ή και «τρελοί».

Άγιος Ιωάννης ο Ελεήμονας (12 Νοεμβρίου): O Πατριάρχης που ζούσε για να ελεεί

Ἐν τῇ ὑπομονῇ σου ἐκτήσω τὸν μισθόν σου Πάτερ, Ὅσιε, ταῖς προσευχαῖς ἀδιαλείπτως ἐγκαρτερήσας, τοὺς πτωχοὺς ἀγαπήσας, καὶ τούτοις ἐπαρκέσας· Ἀλλὰ πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, Ἰωάννη Ἐλεῆμον μακάριε, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Ο Ιωάννης γεννήθηκε στο νησί της Κύπρου. Ο πατέρας του ήταν έπαρχος, ο επιφανής Επιφάνιος. Ο Ιωάννης ανατράφηκε παιδιόθεν ως αληθινός χριστιανός και παρά τη θέλησή του, εξαιτίας της επιμονής των γονέων του, νυμφεύθηκε και απέκτησε παιδιά. Κατά Θεία Πρόνοια, τόσο η σύζυγος όσο και τα παιδιά του έφυγαν σύντομα απ’ αυτόν τον κόσμο. Ο Ιωάννης άρχισε σύντομα να γίνεται γνωστός για τη μεγάλη ευσπλαχνία και θεοσέβειά του, με αποτέλεσμα επί βασιλείας του Ηρακλείου να εκλεγεί πατριάρχης Αλεξάνδρειάς (610). Επί μία δεκαετία κυβέρνησε ασφαλώς, ως αληθινός ποιμένας, την Εκκλησία της Αλεξάνδρειας, διασφαλίζοντάς την από κινδύνους ειδωλολατρών και αιρετικών. Μιλώντας κάποτε στο ποίμνιό του ο ενάρετος άγιος Ιωάννης, είπε: «Εάν επιθυμείτε να είστε ευγενείς, μην αναζητείτε την ευγένεια στο αίμα αλλά στις αρετές, διότι αυτή είναι η αληθινή ευγένεια!».

Ὑπεράνθρωπος» ἢ ὑπάνθρωπος;

Γράφει ὁ κ. Λέων Μπράνγκ, Θεολόγος

Στὴν πρώτη εὐχὴ ποὺ διαβάζει ὁ ἱερέας στὴν Ἀκολουθία τῆς Κατηχήσεως, ἡ ὁποία προηγεῖ­ται τοῦ Ἁγίου Βαπτίσματος, λέγει μεταξὺ ἄλλων: «Ἀπόστησον ἀπ’ αὐτοῦ (αὐτῆς) τὴν παλαιὰν ἐκείνην πλάνην, καὶ ἔμπλησον αὐτὸν (αὐτὴν) τῆς εἰς σὲ πίστεως καὶ ἐλπίδος καὶ ἀγάπης, ἵνα γνῶ ὅτι σὺ εἶ Θεὸς μόνος, Θεὸς ἀληθινός, καὶ ὁ μονογενής σου Υἱός, ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, καὶ τὸ Ἅγιόν σου Πνεῦ­μα.» Δηλ. «Διῶξε ἀπ’ αὐτὸν/ήν τὴν παλιὰ ἐκείνη πλάνη καὶ γέμισέ τον/την μὲ πίστη, ἐλπίδα καὶ ἀγάπη γιὰ σένα, ὥστε νὰ μάθει πὼς ἐσὺ εἶσαι ὁ μόνος καὶ ἀληθινὸς Θεὸς καὶ ὁ μονογενής σου Υἱός, ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός, καὶ τὸ Ἅγιό σου Πνεῦμα».

Μνήμη του Oσίου Πατρός ημών Nείλου του ασκητού (12 Νοεμβρίου)

                                                 Aίγυπτον άρδει Nείλος αλλά και κτίσιν,

                                   Λόγω κατάρδει και θανών Nείλος μέγας.

Όσιος Νείλος ο Ασκητής. Τοιχογραφία του 14ου αιώνα, 

Πρωτάτο – Καρυές

Oύτος ήτον πολύς και θαυμάσιος εις τους λόγους, κατά τους χρόνους Mαυρικίου του βασιλέως, έπαρχος Kωνσταντινουπόλεως γνωριζόμενος, εν έτει φπδ΄ [584]. Λαβών δε διά γάμου σεμνήν γυναίκα, εγέννησε δύω τέκνα, ένα αρσενικόν, και ένα θηλυκόν. Έπειτα εκατάπεισε την σύζυγόν του να αφήσουν μεν και οι δύω την Kωνσταντινούπολιν, να υπάγουν δε εις τα Mοναστήρια της Aιγύπτου. Πηγαίνοντες λοιπόν εκεί, εμοίρασαν οι δύω τα δύω τέκνα των. Kαι ο μεν θείος Nείλος, επήρε τον υιόν Θεόδουλον. H δε γυνή του, επήρε την θυγατέρα. Kαι έτζι εχωρίσθησαν ένας από τον άλλον. Πέρνωντας δε ο Nείλος τον Θεόδουλον, επήγε κατά το Σίναιον όρος, και συνευρίσκετο με τους εκεί Πατέρας. Eλθόντες δε βάρβαροι αιφνιδίως κατά τον τόπον εκείνον, εσκλάβωσαν μαζί με άλλους Πατέρας και τον υιόν του Θεόδουλον, τον οποίον ως σκλάβον θρηνεί ο Όσιος περισσότερον από το πρέπον, υπό της φυσικής φιλοστοργίας νικώμενος, καθώς αναφέρεται ο θρήνος ούτος εν τω παρ’ αυτού συντεθέντι συγγράμματι. Aξιωθείς δε μετά ταύτα της θείας Iερωσύνης, εσύνθεσε λόγους ασκητικούς, γεμάτους από κάθε σοφίαν και ωφέλειαν. Oμοίως συνέγραψε και επιστολάς και κεφάλαια πάμπολλα. Kαι πολλούς διά μέσου αυτών επαρακίνησε να συζούν με τον θείον έρωτα του Xριστού. Oύτω λοιπόν πολιτευσάμενος, εν ειρήνη ετελειώθη. Λέγουσι δε μερικοί, ότι το λείψανον του Oσίου τούτου και του υιού του Θεοδούλου, ομού με άλλων ασκητών λείψανα, ευρίσκονται εις τον εν Kωνσταντινουπόλει σεβάσμιον Nαόν των Aγίων Aποστόλων εν τω Oρφανοτροφείω, υποκάτωθεν του θυσιαστηρίου1. Tα οποία κατετέθησαν εκεί από τον φιλόχριστον βασιλέα Iουστίνον. (Όρα περί του Aγίου τούτου Nείλου, και Θεοδούλου του υιού του, εις την δεκάτην τετάρτην του Iαννουαρίου.)

Ὁ Θεός καί τίς ἀταξίες μας τίς ἐκμεταλλεύεται γιά τό καλό μας

O Άγιος Παΐσιος διδάσκει

Κάποτε, εἶπε ὁ Γέροντας, ἦταν ἕνας πατέρας πού εἶχε τρία παιδιά.

Ἕνα βράδυ, πού γύρισε στό σπίτι, μπαίνοντας μέσα ἀντίκρισε τό ἑξῆς θέαμα:

Βρῆκε τά παιδιά του νά εἶναι μεθυσμένα και ξαπλωμένα στό δάπεδο. Ὅλο τό πάτωμα γύρω του ἦταν γεμάτο ἀπό σπασμένα μπουκάλια καί ποτήρια. Τότε ὁ καλός πατέρας πῆρε μέ τρόπο τά παιδιά του σιγά σιγά καί τά ἔβαλε στά κρεβάτια τους. Κατόπιν πῆρε μιά σκούπα καί μάζεψε ὅλα τά σπασμένα γυαλιά ἀπό τό πάτωμα. Ἅνοιξε τήν πόρτα καί κοίταζε ποῦ νά ἐναποθέσει τά γυαλιά, δέν ἔβρισκε ὅμως τόπο. Εἶπε τότε:

«Ὅταν οἱ προφητεῖες γίνονται εἰδήσεις…». 39η Σύναξη Διαλόγου μὲ τὸν Μόρφου Νεόφυτο (06.11.2024)

 

Ἡ ΛΘ΄ (39η) πνευματικὴ σύναξη διαλόγου «Ἀνάβοντας τὸν ἀναπτήρα τῶν ἁγίων» μὲ τὸν Πανιερώτατο Μητροπολίτη Μόρφου κ. Νεόφυτο, μὲ θέμα «Οἱ ἀποκαλυπτικὲς ἡμέρες ποὺ ζοῦμε… Ὅταν οἱ προφητεῖες γίνονται εἰδήσεις» πραγματοποιήθηκε στὶς 6 Νοεμβρίου, 2024 στὸν ἱερὸ ναὸ Παναγίας Χρυσελεούσης στὴν κοινότητα Ἀκακίου τῆς μητροπολιτικῆς περιφέρειας Μόρφου.

Οἱ ἐρωτήσεις νὰ ἀποστέλλονται στὴν ἠλεκτρ. διεύθυνση: anavontastonanaptiratonagion@gmail.com

πηγή: https://immorfou.org.cy/

Μία έρευνα για τον Προσωπικό Αριθμό (εξαιρετική και πλήρως ενημερωτική)

ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ

ΑΣΤΙΚΗ ΜΗ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ

Θέσπιδος 11 ΜΑΡΟΥΣΙ

ΤΗΛ. 210 8025211 estiapm@gmail.com

Από τις αρχές του περασμένου καλοκαιριού, αφότου εξαγγέλθηκε η έκδοση Προεδρικού Διατάγματος που θα ρύθμιζε τα σχετικά με την χορήγηση του Προσωπικού Αριθμού (ΠΑ) για τις αρχές Φθινοπώρου, έχει ενταθεί η συζήτηση σχετικά με τον χαρακτήρα, τη χρήση, τις δυνατότητες ή περιορισμούς του καθώς και τη σχέση του με τις νέες ταυτότητες. Η παρούσα μελέτη ολοκληρώθηκε υπό μορφή σημειώσεων στις αρχές του Σεπτεμβρίου για ίδια χρήση με σκοπό την κατανόηση θεμελιωδών αρχών γύρω από τον τρόπο λειτουργίας του ΠΑ και των πληροφοριακών συστημάτων που σχετίζονται με αυτόν. Ερμηνεύονται δεδομένα διαθέσιμα στο διαδίκτυο και επιχειρείται απάντηση σε ερωτηματικά που προέκυψαν αλυσιδωτά, αρχής γενομένης από την ανάγνωση της Γνωμοδότησης 1/2024 της ΑΠΔΠΧ επί του Σχεδίου Διατάγματος για τον Προσωπικό Αριθμό. Σε καμία περίπτωση δεν διεκδικεί αυθεντία.

Όλα κλίνουν στον ΑΦΜ

Προϊστορία της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων ΓΓΠΣ (gsis)

Άγιος Γεώργιος Καρσλίδης: «Και τόση δα στενοχώρια να έχεις, θα παρακαλάς τον Άγιο Μηνά…»

Ο Άγιος Μηνάς και ο Άγιος Γεώργιος Καρσλίδης

Ο Άγιος Γεώργιος Καρσλίδης αγαπούσε πάρα πολύ τον Άγιο Μηνά. Έλεγε συχνά: Κάθε μέρα τον βλέπω με το άσπρο του άλογο, που γυρνάει εδώ γύρω-γύρω στα βουνά και μας φυλάγει.

Άλλη τη ρώτησε:

«Τον γνωρίζεις τον άγιο Μηνά:» «Όχι, δεν τον γνωρίζω» απάντησε. «Άναβε κανένα κερί εσύ για τον άγιο Μηνά, γιατί είναι προστάτης σου» της είπε με βεβαιότητα.

Άλλη ημέρα, που ήταν αρκετοί συναγμένοι στο κελλί του, απευθυνόταν στον καθένα και με αγάπη και κατανόηση του μιλούσε ανάλογα. Πήγε κι ένας πατέρας να τον χαιρετήσει. Ο όσιος τον αγκάλιασε και τον ασπάσθηκε ευχόμενος: «Πέτρα να πιάνεις, ψωμί να γίνεται, χώμα να πιάνεις, χρυσό να γίνεται…» κι έκλαιγε. «Γέροντα, γιατί κλαις;» τον ρώτησε. «Θα αποχωριστώ τα παιδιά μου…» ψιθύρισε και πάλι σίγησε. Ο πατέρας τον ρώτησε: «Να, Γέροντα, μια δουλειά ψάχνουμε για την κόρη μου». Ο όσιος είπε στην κόρη: «Και τόση δα στενοχώρια να έχεις, θα παρακαλάς τον Άγιο Μηνά… Τη μάνα σου και τον πατέρα σου θα τους κοιτάξεις; Η δουλειά σου είναι εδώ και σε περιμένει…» Πράγματι όπως τα είπε έτσι καλά ήλθαν, αλλά μετά από υπομονή και καθυστέρηση.

Μνήμη του Oσίου Πατρός ημών Θεοδώρου Ηγουμένου της Μονής του Στουδίου, του Oμολογητού (11 Νοεμβρίου)

                                                 Πολλάς αμοιβάς Θεόδωρε τρισμάκαρ,

                                                 Bίου μεταστάς ως βιούς ευ προσδόκα.

Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης

Oύτος εγεννήθη κατά τους χρόνους Kωνσταντίνου του Kοπρωνύμου εν έτει ψμα΄ [741], από γονείς ευσεβείς Φωτεινόν και Θεοκτίστην ονομαζομένους. Παιδιόθεν δε προτιμήσας την ενάρετον ζωήν, και παιδευθείς αρκετά με τα ιερά γράμματα, ανεβιβάσθη εις το ακρότατον ύψος της γνώσεως. Διά τούτο γενόμενος Mοναχός, εκατώρθωσε κάθε είδος αρετής, και ετιμήθη με το χάρισμα της ιερωσύνης από τον Kωνσταντινουπόλεως Πατριάρχην Tαράσιον. Aφ’ ου δε ο Όσιος Πλάτων, ο της Mονής του Στουδίου Hγούμενος και θείος του Aγίου, παραίτησε την ηγουμενίαν, αναδέχθη αυτήν ο μακάριος ούτος Θεόδωρος. Kαλώς λοιπόν ωδήγει το εμπιστευθέν εις αυτόν ποίμνιον των Mοναχών, και εις βοσκήν σωτηρίας εποίμαινεν. Eπειδή δε ήλεγξε με παρρησίαν τον βασιλέα Kωνσταντίνον, τον υιόν της Eιρήνης, εν έτει ψπ΄ [780], αυτός και ο Άγιος Tαράσιος, διατί απέβαλε την νόμιμον αυτού γυναίκα, και επήρε άλλην· τούτου ένεκεν, ο μεν Άγιος Tαράσιος εκβάλλεται από τον θρόνον του, ο δε μέγας Θεόδωρος δαρθείς, εξωρίσθη εις την Θεσσαλονίκην. Έπειτα αφ’ ου ο Kωνσταντίνος ετυφλώθη, και εδιώχθη από την βασιλείαν, ανεκαλέσθη ο Άγιος εκ της εξορίας. Aλλά όταν ο Nικηφόρος ο Πατρίκιος και Σταυράκιος επικαλούμενος, έγινε βασιλεύς, εν έτει ωβ΄ [802], πάλιν εξωρίσθη ο Άγιος εις την Θεσσαλονίκην1. Όταν δε Λέων ο Aρμένιος εβασίλευσεν εν έτει ωιγ΄ [813], και επεχείρει να καταργήση τας αγίας εικόνας, εξωρίσθη ο μακάριος Θεόδωρος εις την λίμνην της Aπολλωνιάδος, και από εκεί εστάλθη εις το θέμα των Aνατολικών. Eκεί δε λαβών εκατόν ραβδίας εις την πλάτην, ανδρείως υπέμεινε. Kαι πάλιν εδάρθη δυνατά από τον στρατοπεδάρχην. Aπό εκεί δε εστάλθη εις την Σμύρνην, και εκλείσθη μέσα εις μίαν βρωμερωτάτην φυλακήν, τα δε ποδάριά του εβάλθησαν εις το τιμωρητικόν ξύλον. Aφ’ ου δε ο Λέων εστερήθη ομού την ζωήν και την βασιλείαν, ο δε Mιχαήλ ο Tραυλός έλαβε τα σκήπτρα της βασιλείας εν έτει ωκ΄ [820], τότε ανεκαλέσθη ο Όσιος από τα δεσμά και την εξορίαν, και ολίγον καιρόν ελεύθερος μείνας, συνευρίσκετο με τους φίλους. Έπειτα με χρηστάς και πεπληροφορημένας ελπίδας, ανεπαύθη εν Kυρίω. Ήτον δε κατά τον χαρακτήρα του σώματος κατάξηρος, κίτρινος εις το πρόσωπον, τας τρίχας έχων μαύρας μεμιγμένας με άσπρας, και φαλακρός εις την κεφαλήν. (Tον κατά πλάτος Bίον του Aγίου τούτου όρα εις τον Nέον Παράδεισον2.)

Άγιος Παΐσιος: «Ό Άγιος Αρσένιος αν τον παρακαλάς, κοκκαλώνει και τους κλέφτες»

– Γέροντα, φοβᾶμαι, ὅταν διακονῶ μόνη μου στὸν ξενώνα.

– Νὰ κάνης κομποσχοίνι στὸν Χατζεφεντῆ, γιὰ νὰ σοῦ πῆ μετὰ καὶ «εὐλόγησον» ὁ κλέφτης*!

– Ἐγώ, Γέροντα, φοβᾶμαι τὰ ταγκαλάκια.

– Νὰ παρακαλᾶς τὸν Χατζεφεντῆ νὰ τὰ κοκκαλώνη. Τί λές, δὲν μπορεῖ;

– Πῶς δὲν μπορεῖ, Γέροντα!

– Τὸ ξέρεις ὅτι κοκκάλωσε ἕνα αὐτοκίνητο; Εἶχε ξεχάσει ὁ ὁδηγὸς τὰ κλειδιὰ στὴν πόρτα τοῦ αὐτοκινήτου καὶ τὸ ἔκλεψαν. Μόλις ἐπικαλέσθηκε τὸν Ἅγιο, κοκκάλωσε τὸ αὐτοκίνητο στὴν μέση τοῦ δρόμου, κι ἔτσι ἀναγκάστηκαν οἱ κλέφτες νὰ τὸ παρατήσουν καὶ νὰ τὸ βάλουν στὰ πόδια.

– Γέροντα, οἱ γιατροὶ εἶπαν ὅτι πρέπει νὰ κάνω ἐγχείρηση στὸ κεφάλι…

Η ΝΟΕΡΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ

ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

Η ΝΟΕΡΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Αυτό λοιπόν κάνε και συ: στέναξε βαθειά, φέρε στη μνήμη σου τις αμαρτίες σου, στρέψε το βλέμμα σου στον ουρανό, πες με τον νου σου· «Ελέησέ με, Θεέ μου», και ολοκληρώθηκε η προσευχή σου.

Γιατί αυ­τός που είπε «ελέησέ με», έδειξε εξομολόγηση και μετάνοιωσε για τα αμαρτήματά του· διότι το να ζητούν έλεος ταιριάζει σ’ αυτούς που αμάρτησαν.

Αυτός που είπε «ελέησέ με», πήρε συγχώρηση των σφαλ­μάτων του· γιατί αυτός που ελεήθηκε δεν κολάζεται.

Αυτός που είπε «ελέησέ με», κέρδισε τη βασιλεία των ουρανών γιατί αυτόν που θα ελεήσει ο Θεός, δεν απαλλάσσεται μόνο από την κόλαση, αλλά γίνεται άξιος και των μελλοντικών αγαθών.

Ερμηνευτικό σχόλιο στο αποστολικό ανάγνωσμα της Κυριακής 10 Νοεμβρίου 2024 (Γαλ 1,11-19)

 Από τον κ.Δημήτριο Ρίζο

“Γνωρίζω ὑμῖν τὸ εὐαγγέλιον τὸ εὐαγγελισθὲν

ὑπ’ ἐμοῦ ὅτι οὐκ ἔστι κατὰ ἄνθρωπον

οὐδὲ γὰρ παρὰ ἀνθρώπου παρέλαβον αὐτὸ οὔτε ἐδιδάχθην,

ἀλλὰ δι’ ἀποκαλύψεως Ἰησοῦ Χριστοῦ”

«Γνωρίζω ὑμῖν τὸ εὐαγγέλιον τὸ εὐαγγελισθὲν ὑπ’ ἐμοῦ ὅτι οὐκ ἔστι κατὰ ἄνθρωπον· οὐδὲ γὰρ παρὰ ἀνθρώπου παρέλαβον αὐτὸ οὔτε ἐδιδάχθην, ἀλλὰ δι’ ἀποκαλύψεως Ἰησοῦ Χριστοῦ». Μὲ αὐτὰ τὰ λόγια ἀρχίζει τὸ σημερινὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα. Λόγια μὲ τὰ ὁποῖα ὁ ἀπόστολος Παῦλος ἀνακοινώνει ὅτι ὅσα κήρυξε, αὐτὸ εἶναι τὸ εὐαγγέλιο, δὲν εἶναι ἀνθρώπινες σκέψεις καὶ ἐπινοήσεις. Ὅσα κήρυξε δὲν τὰ παρέλαβε ἀπὸ ἄνθρωπο οὔτε τὰ διδάχθηκε σὲ κανένα σχολεῖο. Τὰ γνωρίζει ἐπειδὴ τοῦ τὰ ἀποκάλυψε, τοῦ τὰ φανέρωσε ὁ ἴδιος ὁ Χριστός.

Ἡ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας, καὶ αὐτὰ ποὺ μᾶς καλεῖ ἡ Ἐκκλησία νὰ πιστεύσωμε, δὲν εἶναι σύστημα τὸ ὁποῖο σκέφθηκε κάποιος ἄνθρωπος, δὲν πρόκειται γιὰ ἀνθρώπινη ἐπινόησι. Κανένα σχολεῖο δὲν τὴν εἶχε περιλάβει στὰ μαθήματά του γιὰ νὰ τὴν διδαχθῆ ὁ ἀπόστολος. Ὁ Παῦλος, ὅπως καὶ κάθε ἀπόστολος, διδάσκει ὅσα τοῦ ἀποκάλυψε, τοῦ φανέρωσε, ὁ ἴδιος ὁ Χριστός. Δὲν εἶναι τυχαῖο τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ χριστιανικὴ θρησκεία λέγεται «θρησκεία ἐξ ἀποκαλύψεως». Εἶναι ἑπομένως θείας προελεύσεως ἡ πίστις μας. Πιστεύομε μόνον ὅσα ἀποκάλυψε καὶ φανέρωσε ὁ ἴδιος ὁ Θεός.